De manipulatie, de intriges opgediend door de Zionisten. De misleiding, de chantage uitgevoerd door de Zionisten. Ik begrijp de moverende redenen van Hitler steeds beter. De Kazaren waren verantwoordelijk voor de moord op 90.000.000 etnische Russen, door geheel de geschiedenis hebben de Joden voor tweedracht, verloochening, ontwrichting en zelfverrijking gezorgd.
Benjamin Freedman waarschuwt Amerika
Ex-zionist Benjamin Freedman spreekt in het Willard Hotel, Washington D.C., in 1961
(gekopieerd van http://www.mininova.org/search/?search=Benjamin+Freedman en
http://www.iamthewitness.com/DaryIBradfordSmith Freedman.html) Beide websites zijn helaas uit de lucht
Dit is een zeer belangrijke toespraak die bevestigt waar veel mensen al decennia over klagen.
De Waarheid staat op zichzelf
Een Joodse Afvallige Waarschuwt Amerika:
Benjamin Freedman spreekt
door Benjamin H. Freedman
Inleiding — Benjamin H. Freedman was een van de meest intrigerende en verbazingwekkende individuen van de 20e eeuw.
Mr. Freedman, geboren in 1890, was een succesvol Joods zakenman uit New York City die ooit de grootste eigenaar was van de Woodbury Soap Company. Hij brak met het georganiseerde Jodendom na de Joods-Communistische overwinning van 1945 en bracht de rest van zijn leven en het overgrote deel van zijn aanzienlijke fortuin, minstens minstens 2,5 miljoen dollar, aan het ontmaskeren van de Joodse tirannie die de Verenigde Staten heeft omhuld.
Meneer Freedman wist waar hij het over had, omdat hij een ingewijde was op de hoogste niveaus van Joodse organisaties en Joodse machinaties om de macht over onze natie te krijgen. Mr. Freedman was persoonlijk bekend met Bernard Baruch, Samuel Untermyer, Woodrow Wilson, Franklin Roosevelt, Joseph Kennedy en John F. Kennedy en nog veel meer belangrijke personen van onze tijd.
Deze toespraak werd gehouden voor een patriottisch publiek in 1961 in het Willard Hotel in Washington, D.C., namens Conde McGinley’s patriottische krant uit die tijd. Gezond verstand. Hoewel deze veelomvattende en extemporane toespraak in sommige opzichten gedateerd is, is de essentie van zijn boodschap aan ons — zijn waarschuwing aan het Westen — urgenter dan ooit tevoren. — K.A.S.
Benjamin Freedman waarschuwt Amerika
EEN CHRISTELIJKE KIJK OP DE HOLOCAUST
Dames en heren, u staat op het punt een zeer beangstigende toespraak te horen. Deze toespraak is een uitleg van de plannen die nu gemaakt worden om de Verenigde Staten in een 3e wereldoorlog te storten. Deze toespraak werd kort geleden gehouden voor een grote groep in de Congressional Room van het Willard Hotel in Washington, D.C. Zowel de toespraak als het vraag- en antwoord gedeelte later maakte het publiek zo enthousiast dat een groep patriotten het heeft overgezet op twee langspeelplaten om af te spelen voor vrienden, clubs, en uw kerkgroep in uw gemeenschap. De spreker is Mr. Benjamin Freedman, een bekende autoriteit op het gebied van zionisme en al hun plannen. Mr. Freedman is een voormalige Jood, en ik bedoel een VOORMALIGE Jood. Hij heeft de communistische wereldsamenzwering met hand en tand bestreden en staat vandaag de dag en staat vandaag de dag als een vooraanstaande Amerikaanse patriot. We nemen u nu mee naar het sprekersplatform om Benjamin Freedman voor te stellen.
De toespraak van Benjamin H Freedman
Wat ik jullie vanavond ga vertellen is iets dat jullie nog nooit uit een andere bron hebben kunnen leren, en wat ik jullie nu vertel gaat niet alleen jullie aan, maar ook jullie kinderen en het voortbestaan van dit land en het christendom. Ik ben hier niet alleen om jullie wat feiten voor te schotelen om jullie bloeddruk te verhogen, maar ik ben hier om jullie dingen te vertellen die jullie zullen helpen om te behouden wat jullie beschouwen als de meest heilige dingen in de wereld: de vrijheid en het recht om te leven als christenen, waar je een beetje waardigheid hebt, en een beetje recht om de dingen na te streven die je geweten je vertelt dat het de juiste dingen zijn, als christenen.
Ten eerste wil ik jullie vertellen dat op 25 augustus 1960, dat was kort voor de verkiezingen, Senator Kennedy, die nu de president van de Verenigde Staten is, naar New York ging, en een toespraak hield voor de Zionistische Organisatie van Amerika. In die toespraak, om het kort te houden, verklaarde hij dat hij de strijdkrachten van de Verenigde Staten zou gebruiken om het bestaan van het regime dat in Palestina is ingesteld door de zionisten die dat gebied nu bezetten.
Met andere woorden, Christelijke jongens worden uit hun huizen gerukt, weg van hun families, en naar het buitenland gestuurd om in Palestina te vechten tegen de christelijke en Moslim Arabieren die alleen maar terug willen naar hun huizen. En deze christelijke jongens zullen worden gevraagd om te schieten, om deze onschuldige Arabische Palestijnse mensen te doden die die alleen maar de vijftien resoluties willen opvolgen die de Verenigde Naties in de afgelopen twaalf jaar hebben aangenomen, die de zionisten oproepen om deze mensen terug te laten keren naar hun huizen.
Wanneer nu Amerikaanse troepen in het Midden-Oosten verschijnen om zij aan zij met de zionisten te vechten als hun bondgenoten om de terugkeer te verhinderen van deze mensen die uit hun huizen werden verdreven in de gewapende opstand van 1948 door de zionisten die daar werden geherhuisvest vanuit Oost-Europa, wanneer dat gebeurt, dan zullen de Verenigde Staten de Derde Wereldoorlog ontketenen.
Je vraagt, wanneer zal dat plaatsvinden? Het antwoord is, zodra het probleem tussen Frankrijk en Algerije is opgelost, en de Arabische wereld, of de moslimwereld, geen oorlog meer heeft met Frankrijk, dan gaan ze deze mensen terug naar hun huizen sturen, en als ze dat doen en president Kennedy stuurt jullie zonen om daar te vechten om de boeven te helpen vast te houden wat ze gestolen hebben van onschuldige mannen, vrouwen en kinderen, dan zullen we de Derde Wereldoorlog ontketenen; en als die begint kun je er zeker van zijn dat we niet als overwinnaar uit die oorlog tevoorschijn zullen komen. We gaan die oorlog verliezen omdat er niet één land ter wereld is dat één van zijn zonen met ons voor zo’n zaak wil laten vechten.
Ik ken en spreek met deze ambassadeurs in Washington en de Verenigde Naties, en van de negenennegentig naties daar, heb ik met misschien zeventig van hen overlegd, en als we ten strijde trekken in Palestina om de dieven te helpen in het bezit te blijven van wat ze hebben gestolen van deze onschuldige mensen, zullen we daar geen man hebben om mee te vechten als bondgenoot.
Niet alleen dat, ze gaven opdracht tot de oprichting van het Palestijnse Leger en ze drilden nu misschien wel een half miljoen soldaten om deze mensen terug te leiden naar hun thuisland. Met hen, hebben ze als bondgenoten alle naties van wat de Bandung Conferentie Groep wordt genoemd. Die Inclusief de Sovjet-Unie en elke satelliet staat van de Sovjet-Unie. Het omvat Rood China; het omvat elk onafhankelijke land in Azië en Afrika; oftewel tachtig procent van de totale wereldbevolking. Tachtig procent van de wereldbevolking. Vier van de vijf mensen op aarde zullen onze vijanden zijn die oorlog met ons voeren. En het zijn niet alleen vier van de vijf mensen die nu op deze aarde rondlopen, maar het zijn ook de niet-Christenen op deze aarde, maar ze zijn de niet-christelijke bevolking van de wereld en ze zijn de niet- Kaukasiërs, de niet-blanke naties van de wereld, en dat is waar we mee te maken hebben.
En wat is de reden? De reden is dat hier in de Verenigde Staten de zionisten en hun coreligionisten de volledige controle hebben over onze regering. Om vele redenen, te veel en te complex om hier op dit moment op in te gaan, maar ik zal graag vragen beantwoorden om die bewering te staven — de Zionisten en hun mede-religionisten regeren deze Verenigde Staten alsof zij de absolute monarchen van dit land zijn.
Nu zeg je: “Nou, dat is wel een erg brede uitspraak”, maar laat me zien wat er gebeurde terwijl jij was — ik wil dat niet uitputten — laat me zien wat er gebeurde terwijl WIJ allemaal sliepen. Ik, inclusief mezelf met jou. We sliepen allemaal. Wel nu, wat is er gebeurd?
De Eerste Wereldoorlog brak uit in de zomer van 1914. Negentienhonderd veertien was het jaar waarin de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Er zijn maar weinig mensen van mijn leeftijd die zich dat nog kunnen herinneren. Die oorlog werd aan de ene kant gevoerd door Groot-Brittannië, Frankrijk en Rusland en aan de andere kant door Duitsland, Oostenrijk, Hongarije en Turkije. Wat gebeurde er toen?
Binnen twee jaar had Duitsland die oorlog gewonnen: niet alleen nominaal gewonnen, maar ook echt gewonnen. De Duitse onderzeeërs, die een verrassing voor de wereld waren, hadden alle konvooien van de Atlantische Oceaan geveegd, en Groot-Brittannië stond daar zonder munitie voor haar soldaten, stond daar met een week voedselvoorraad tegenover zich, en daarna, uithongering.
Op dat moment was het Franse leger in opstand gekomen. Ze verloren 600.000 van de levenslustige Franse jeugd in de verdediging van Verdun aan de Somme. Het Russische leger liep over. Ze pakten hun spullen en gingen naar huis, ze wilden geen oorlogje meer spelen, ze hielden niet van de Tsaar. En het Italiaanse leger was ingestort.
Duitsland — er was geen schot gelost op Duits grondgebied. Geen enkele vijandelijke soldaat was de grens naar Duitsland overgestoken. En toch bood Duitsland Engeland vredesvoorwaarden aan. Ze boden Engeland een onderhandelde vrede aan op wat juristen een status quo ante basis noemen. Dat betekent: “Laten we de oorlog afblazen en alles laten zoals het was voordat de oorlog begon.”
Nou, Engeland, was in de zomer van 1916 aan het overwegen. Serieus! Ze hadden geen keus. Het was of deze onderhandelde vrede accepteren die Duitsland hen grootmoedig aanbood, of doorgaan met de oorlog en totaal verslagen worden.
Terwijl dat gaande was, gingen de zionisten in Duitsland, die de zionisten uit Oost-Europa vertegenwoordigden, naar het Britse oorlogskabinet en — ik zal het kort houden want dit is een lang verhaal, maar ik heb alle documenten om elke bewering die ik doe te staven, als iemand hier nieuwsgierig is, of niet gelooft dat wat ik zeg überhaupt mogelijk is — de zionisten in Londen naar het Britse oorlogskabinet gingen en zeiden: “Kijk hier. Jullie kunnen deze oorlog nog winnen. Je hoeft niet op te geven. Jullie hoeven de onderhandelde vrede die Duitsland jullie nu aanbiedt niet te accepteren. Jullie kunnen deze oorlog winnen als de Verenigde Staten jullie bondgenoot word.”
De Verenigde Staten voerden toen nog geen oorlog. We waren fris; we waren jong; we waren rijk; we
waren machtig. Zij de Zionisten zeiden tegen Engeland: “We garanderen dat we de Verenigde Staten in de oorlog zullen in de oorlog te brengen als jullie bondgenoot, om met jullie aan jullie kant te vechten, als jullie ons Palestina beloven nadat jullie de oorlog gewonnen hebben. oorlog.”
Met andere woorden, ze sloten deze deal: “We zullen de Verenigde Staten als bondgenoot in deze oorlog betrekken. De prijs die jullie ons moeten betalen is Palestina nadat jullie de oorlog hebben gewonnen en Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Turkije hebben verslagen.”
Engeland had evenveel recht om Palestina aan wie dan ook te beloven, als de Verenigde Staten om welke reden dan ook om Japan aan Ierland te beloven, om welke reden dan ook. Het is absoluut absurd dat Groot-Brittannië — dat nooit enige connectie, belang of recht heeft gehad in wat bekend staat als Palestina — het zou aanbieden als om de Zionisten te betalen voor het betrekken van de Verenigde Staten in de oorlog.
Maar ze deden die belofte in oktober 1916. En kort daarna — Ik weet niet hoeveel mensen zich dat herinneren — de Verenigde Staten, die waren bijna volledig pro-Duits — volledig pro-Duits — omdat de kranten hier gecontroleerd werden door Joden, de bankiers waren Joden, alle massamedia in dit land werden gecontroleerd door Joden, en ze waren pro-Duits omdat hun mensen, in de meeste gevallen, uit Duitsland kwamen, en ze wilden dat Duitsland zich inlikte bij de tsaar.
De Joden mochten de Tsaar niet en ze wilden niet dat Rusland deze oorlog zou winnen. Dus weigerden de Duitse bankiers — de Duitse Joden — Kuhn Loeb en de andere grote bankfirma’s in de Verenigde Staten om Frankrijk of Engeland voor één dollar te financieren. Ze hielden zich afzijdig en zeiden: “Zolang Frankrijk en Engeland met Rusland verbonden zijn, geen cent!” Maar ze goten wel geld in Duitsland, ze vochten met Duitsland tegen Rusland probeerden tegelijkertijd het tsaristische regime te vleien.
Toen diezelfde Joden de mogelijkheid zagen om Palestina te bemachtigen, gingen ze naar Engeland en en sloten deze deal. Op dat moment veranderde alles, net als het stoplicht dat van rood naar groen gaat. Waar de kranten allemaal pro-Duits waren geweest, waar ze de mensen vertelden over de moeilijkheden die Duitsland had in de commerciële strijd tegen Groot-Brittannië en in andere opzichten, waren de Duitsers opeens niet zo goed meer.
Het waren schurken.
Het waren Hunnen.
Ze schoten op verpleegsters van het Rode Rode Kruis.
Ze hakten bij baby’s hun handen af.
En ze deugden niet.
Kort daarna verklaarde president Woodrow Wilson Duitsland de oorlog.
De zionisten in Londen stuurden deze telegrammen naar de Verenigde Staten, naar het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten gericht aan Louis Dembitz Brandeis: “Ga aan het werk met President Wilson. We krijgen van Engeland wat we willen. Ga nu aan het werk, en bewerk president Wilson en zorg dat de Verenigde Staten de oorlog ingaat.” En dat gebeurde. Zo raakten de Verenigde Staten in de oorlog. We hadden er geen belang bij; we hadden niet het recht om daar te zijn dan dat we op de maan zijn in plaats van in deze kamer.
De oorlog — de Eerste Wereldoorlog — waaraan de Verenigde Staten hebben deelgenomen was absoluut geen reden om onze oorlog te zijn. We gingen er in met boter en suiker — we werden er in geluisd — als ik grof mag zijn, we zijn er in geluisd — zodat de Zionisten van de wereld Palestina konden claimen. Dat is iets wat de mensen in de Verenigde Staten nooit is verteld. Ze hebben nooit geweten waarom we de Eerste Wereldoorlog in gingen. Welnu, dat is er gebeurd.
Nadat we in de oorlog betrokken raakten, gingen de zionisten naar Groot-Brittannië en zeiden: “Nou, we hebben ons deel van de overeenkomst. Laten we iets op papier zetten dat aantoont dat jullie je aan de afspraak gaan houden en ons afspraak nakomt en ons Palestina geeft nadat jullie de oorlog hebben gewonnen.” Omdat ze niet wisten of de oorlog nog een jaar of tien jaar zou duren, begonnen ze een overeenkomst uit te werken. De overeenkomst was in de vorm van een brief, en het was in zeer cryptische taal opgesteld zodat de hele wereld niet zou zou weten waar het over ging. En dat werd de Balfour Verklaring genoemd.
De Balfour Verklaring was slechts de belofte van Groot-Brittannië om de Zionisten te betalen wat ze waren overeengekomen als tegenprestatie om de Verenigde Staten in de oorlog te krijgen. Dus deze fantastische Balfour Verklaring, waar je zoveel over hoort, is net zo nep als een drie dollar biljet. En ik denk niet dat ik het nog meer kan benadrukken.
Daar begonnen de problemen. De Verenigde Staten gingen de oorlog in, en verpletterden Duitsland.
We gingen erheen en het is geschiedenis. Je weet wat er gebeurde. Toen de oorlog was afgelopen en de Duitsers naar Parijs gingen, naar de Parijse Vredesconferentie in 1919, waren daar 117 Joden, als een delegatie die de Joden vertegenwoordigde, onder leiding van Bernard Baruch. Ik kan het weten: Ik was erbij.
De Joden op die vredesconferentie, toen ze Duitsland in stukken sneden en Europa verdeelden onder al die naties die aanspraak maakten op een bepaald deel van het Europese grondgebied, toen zeiden de Joden: “Wat dacht je ervan dat Palestina voor ons is” En ze produceerden, voor het eerst voor zover de Duitsers ervan wisten, deze Balfour Verklaring. Toen realiseerden de Duitsers zich voor het eerst: “Oh, dat was het spel! Daarom kwamen de Verenigde Staten in de oorlog.” En de Duitsers realiseerden zich voor het eerst dat ze verslagen waren, Ze leden onder de enorme schadevergoeding die hen werd opgelegd, omdat de Zionisten Palestina wilden… en ze waren vastbesloten om het koste wat het kost te krijgen.
Dat brengt ons bij een ander zeer interessant punt. Toen de Duitsers zich dit realiseerden was de toon gezet, ze waren verontwaardigd en vol wrok. Tot dan toe waren de Joden in geen enkel land ter wereld beter af geweest dan in Duitsland. Je slaat de hand niet die jou voed
Je had daar Mr. Rathenau, die misschien wel 100 keer zo belangrijk was in de industrie en de financiële wereld als Bernard Baruch in dit land. Je had de heer Balin, die eigenaar was van de twee grote stoombootmaatschappijen, de Noord-Duitse Lloyd’s en de Hamburg-Amerika Lijnen. Je had Mr. Bleichroder, die de bankier was voor de Hohenzollern familie. Je had de Warburgs in Hamburg, die de grote handelsbankiers waren. — de grootste ter wereld. De Joden deden het erg goed in Duitsland. Geen twijfel aan mogelijk. De Duitsers vonden: “Dit is verraad op grove schaal.”
Het was uitverkoop die ik het best kan vergelijken met — stel dat de Verenigde Staten vandaag in oorlog waren met de Sovjet Unie. En we waren aan het winnen. En we zeiden tegen de Sovjet-Unie: “Nou, laten we ermee stoppen. We bieden jullie vredes voorwaarden. Laten we alles vergeten.” En plotseling kwam Rood China in de oorlog als bondgenoot van de Sovjet-Unie. En door hen in de oorlog te gooien, werd onze nederlaag veroorzaakt. Een verpletterende nederlaag, met herstelbetalingen welke de verbeelding van de mens niet kan omvatten
Stel je voor dat we er na die nederlaag achter zouden komen dat het de Chinezen in dit land waren, onze Chinese burgers, waarvan we de hele tijd dachten dat ze loyale burgers waren die met ons samenwerkten, in plaats van ons te verraadden aan de Sovjet-Unie en dat het door hen kwam dat Rood China in de oorlog tegen ons werd betrokken. Hoe zouden wij ons voelen, hier in de Verenigde Staten tegenover de Chinezen? Ik denk niet dat een van hen het zou aandurven hun gezicht op straat te laten zien. Er zouden niet genoeg lantaarnpalen zijn om ze aan op te hangen. Stel je voor hoe wij ons zouden voelen.
Nou, dat is hoe de Duitsers dachten over deze Joden. “We zijn zo gastvrij voor ze geweest”; en vanaf 1905 toen de eerste communistische revolutie in Rusland mislukte en de Joden [Bolsjewisten] Rusland moesten verlaten, gingen ze allemaal naar Duitsland. En Duitsland gaf ze onderdak. En ze werden als medemensen behandeld. En hier en nu verkochten ze Duitsland om geen enkele andere reden dan dat ze Palestina wilden als een zogenaamd “Joods gemenebest”.
Nu, Nahum Sokolow — alle grote leiders, de grote namen waarover je vandaag leest in verband met het zionisme — zij, in 1919, 1920, ’21, ’22, en ’23, in al hun kranten schreven — en de pers stond vol met hun verklaringen — dat “de gevoelens tegen de Joden in Duitsland te wijten zijn aan het feit dat ze zich realiseerden dat deze grote nederlaag teweeggebracht was dankzij onze voorspraak en het betrekken van de Verenigde Staten in de oorlog tegen hen te betrekken.”
De Joden gaven dat zelf toe. Het was niet zo dat de Duitsers in 1919 ontdekten dat een glas Joods bloed beter smaakte dan Coca-Cola of Muenschner Bier.
Er was geen religieus gevoel.
Er was geen sentiment tegen die mensen alleen vanwege hun religieuze overtuiging.
Het was allemaal politiek.
Het was economisch.
Het was allesbehalve religieus.
Het kon niemand in Duitsland iets schelen als een Jood naar huis ging, de gordijnen dicht trok en “Shema’ Yisrael” of “Onze Vader” zei. Niemand gaf er in Duitsland meer om dan hier in de Verenigde Staten. Nu dit gevoel dat zich later in Duitsland ontwikkelde, kwam maar door één ding: dat de Duitsers de Joden verantwoordelijk hielden voor hun verpletterende nederlaag, zonder enige reden, want de Eerste Wereldoorlog was tegen Duitsland begonnen zonder reden waarvoor de Duitsers verantwoordelijk konden zijn. Ze waren nergens schuldig aan. Alleen aan hun succes. Ze bouwden een grote marine op. Ze bouwden de wereldhandel op.
Je moet niet vergeten dat Duitsland, ten tijde van Napoleon, ten tijde van de Franse Revolutie, wat het Duitse Rijk was, bestond uit 300 kleine stadstaten, vorstendommen, hertogdommen, enzovoort. Driehonderd kleine afzonderlijke politieke entiteiten. En tussen die tijd, tussen de periode van Napoleon en Bismarck, werden ze samengevoegd tot één staat. En binnen 50 jaar werden ze een van de grootmachten van de wereld. Hun marine evenaarde die van Groot-Brittannië, ze deden zaken over de hele wereld, ze konden iedereen overtreffen en betere producten maken.
Er was een samenzwering tussen Engeland, Frankrijk en Rusland dat: “We moeten Duitsland neerslaan”,
want er is niet één historicus in de wereld die een geldige reden kan vinden waarom deze drie landen besloten om Duitsland politiek van de kaart te vegen.
Toen Duitsland zich realiseerde dat de Joden verantwoordelijk waren voor haar nederlaag, namen ze daar natuurlijk aanstoot aan. Maar geen haar op het hoofd van een Jood was gekrenkt. Geen enkele haar. Professor Tansill, van de Georgetown Universiteit, die toegang had tot alle geheime documenten van het State Department, schreef in zijn boek, en geciteerd uit een document van het ministerie van Buitenlandse Zaken, geschreven door Hugo Schoenfelt, een Jood die door Cordell Hull in 1933 naar Europa werd gestuurd om de zogenaamde kampen voor politieke gevangenen te onderzoeken. En hij schreef terug dat hij ze in zeer goede staat aantrof.
Iedereen verkeerde in uitstekende staat; iedereen werd goed behandeld. En ze zaten vol met communisten. Nou ja, veel van hen waren Joden, want de Joden vormden misschien wel 98 procent van de communisten in Europa in die tijd. Er waren ook priesters, ministers, vakbondsleiders, vrijmetselaars en anderen die internationale banden hadden.
De Joden probeerden dit feit min of meer verborgen te houden. Ze wilden niet dat de wereld echt begreep dat ze Duitsland hadden verraden en dat de Duitsers hen dat kwalijk namen.
Dus ondernamen ze op gepaste wijze actie tegen de Joden. Ze, wat zal ik zeggen, discrimineerden hen waar ze maar konden. Ze meden hen. Op dezelfde manier als wij dat bij de Chinezen zouden doen, of bij de negers, of de katholieken, of iedereen in dit land die ons had verraden aan een vijand en onze nederlaag had bewerkstelligt.
Nu, na een tijdje, wisten de Joden van de wereld niet wat ze moesten doen, dus belegde ze een bijeenkomst in Amsterdam. Alle Joden van de wereld waren in juli 1933 hierbij aanwezig. En ze zeiden tegen Duitsland: “Ontsla Hitler! En je zet elke Jood terug in zijn oude positie, of hij nu communist was, ongeacht wat hij was. Zo kun je ons niet behandelen! En wij, de Joden van de wereld, doen hier een beroep op en stellen u dit ultimatum.” Nou, de Duitsers vertelden hen…. Je kunt het je wel voorstellen. Dus wat deden de Joden toen?
Ze gingen uit elkaar en Samuel Untermyer, als die naam de mensen hier iets zegt. . . U wilt een vraag stellen? — Er waren toen geen communisten in Duitsland. Ze werden ‘Sociaal-Democraten’ genoemd.
Nou, ik wil niet afgaan op hoe ze heetten. We gebruiken nu Engelse woorden en hoe ze in Duitsland heetten is niet erg belangrijk. . maar het waren communisten, want in 1917 namen de communisten Duitsland een paar dagen over. Rosa Luxemburg en Karl Liebknecht, en een groep Joden in Duitsland namen drie dagen lang de regering over. Toen de keizer de oorlog beëindigde, vluchtte hij naar Nederland omdat hij dacht dat de communisten Duitsland zouden overnemen zoals ze in Rusland hadden gedaan en dat hem hetzelfde lot te wachten stond als des tijds de tsaar in Rusland. Dus vertrok hij naar Nederland voor veiligheid en zekerheid.
Nu, in die tijd, toen de communistische dreiging in Duitsland was onderdrukt, was het rustig, de Joden waren weer aan het werk, ze probeerden nog steeds hun oude status terug te krijgen en de Duitsers bestreden hen op alle mogelijke manieren, zonder iemand ook maar een haar te krenken. Net zoals één groep, de Prohibitionisten, die de mensen bestreden die geïnteresseerd waren in drank, en ze bestreden elkaar niet met wapens ze deden het op elke andere manier die ze konden toepassen.
Zo bevochten ze in Duitsland de Joden. In die tijd waren er 80 tot 90 miljoen Duitsers en er waren maar 460.000 Joden. . . minder dan de helft van een procent van Duitsland waren Joden. En toch beheersten zij de pers, de economie, omdat ze binnenkwamen en met goedkoop geld – je weet hoe de Mark gedevalueerd was – en ze bijna alles opkochten.
Welnu, in 1933, toen Duitsland weigerde zich over te geven aan de Wereldconferentie van de Joden in Amsterdam, gingen ze uit elkaar en Mr. Untermeyer keerde terug naar de Verenigde Staten — hij was het hoofd van de Amerikaanse delegatie en de voorzitter tijdens de gehele conferentie — en hij ging vanaf de stoomboot naar ABC en maakte een radio-uitzending die door geheel de Verenigde Staten te beluisteren was waarin hij zei:
“De Joden van de wereld verklaren nu een Heilige Oorlog tegen Duitsland. We zijn nu verwikkeld in een heilig conflict tegen de Duitsers. En we gaan ze uithongeren tot ze zich overgeven. We gaan een wereldwijde boycot tegen hen gebruiken, die hen zal vernietigen omdat ze afhankelijk zijn van hun exportactiviteiten.”
En het is een feit dat tweederde van de Duitse voedselvoorraad geïmporteerd moest worden, en dat kon alleen maar geïmporteerd worden met de opbrengst van wat ze exporteerden. Hun arbeid. Dus als Duitsland niet kon exporteren, zou tweederde van de Duitse bevolking moeten verhongeren. Er was gewoon niet genoeg voedsel voor meer dan een derde van de bevolking.
In deze verklaring, die ik hier heb, die was afgedrukt op pagina – een hele pagina – in de New York Times op 7 augustus 1933, verklaarde Mr. Samuel Untermyer stoutmoedig dat: “deze economische boycot is ons middel voor zelfverdediging. President Roosevelt heeft het gebruik ervan bepleit in de NRA”. [National Recovery Administration] — die sommigen van jullie zich misschien nog herinneren, waar iedereen geboycot moest worden tenzij zij zich niet hielden aan de regels van de New Deal, die natuurlijk ongrondwettelijk werd verklaard door het het Hooggerechtshof in die tijd.
Niettemin riepen de Joden van de wereld een boycot uit tegen Duitsland, en die was zo effectief dat je in geen enkele winkel ter wereld nog iets kon vinden met de woorden “made in Germany” erop.
Een leidinggevende van de Woolworth Company vertelde me dat ze voor miljoenen dollars aan serviesgoed en borden in de rivier moesten dumpen; dat hun winkels anders werden geboycot. Als iemand binnenkwam en een schotel vond met het opschrift “made in Germany”, werden ze bestookt met borden: “Hitler’, ‘moordenaar’, enzovoort, en zoiets als de sit-ins die in het Zuiden plaatsvonden.
R. H. Macy, die wordt bestuurd door een familie genaamd Strauss die toevallig ook Joden zijn. . een vrouw vond daar kousen die uit Chemnitz kwamen, gemerkt “made in Germany”. Het waren katoenen kousen. Ze kunnen daar 20 jaar gelegen hebben, want sinds ik vrouwenbenen observeer in de laatste twintig jaar, heb ik geen paar gezien met katoenen kousen aan. Dus Macy! Ik zag dat Macy geboycot werd, door honderden mensen die rondliepen met borden met opschriften als “MOORDENAARS” en “BRUINHEMDEN”, enzovoort.
Tot op dat moment was er nog geen haar op het hoofd van een Jood gekrenkt in Duitsland. Er was geen lijden, er was geen hongersnood, er was geen moord, er was helemaal niets.
Nu, dat . . . natuurlijk, de Duitsers zeiden, “Waarom, wie zijn deze mensen om een boycot tegen ons af te kondigen en al onze mensen zonder werk te zetten, en onze industrieën tot stilstand te brengen. Wie zijn zij om dat ons dit aan te doen.” Natuurlijk namen ze er aanstoot aan. Ze schilderden zeker hakenkruizen op winkels die eigendom waren van Joden.
Waarom zou een Duitser naar binnen gaan en zijn geld spenderen aan een winkelier die deel uitmaakte van een boycot die Duitsland moest uithongeren, tot overgave dwingen aan de Joden van de wereld, die zouden dicteren wie hun premier of kanselier zou worden? Nou, het was belachelijk.
Dat ging een tijdje zo door, tot in 1938, toen een jonge Jood uit Polen de Duitse ambassade in Parijs binnenliep en een van de ambtenaren doodschoot, een Duitse ambtenaar, dit was het punt dat de Duitsers nu echt ruw begonnen te worden tegen de Joden in Duitsland. En je zag hoe ze toen ruiten ingooiden en er ontstonden straatgevechten enzovoort.
Als iemand dat zegt — Ik gebruik niet graag het woord ‘antisemitisme’ omdat het nietszeggend is, maar voor jou betekent het nog steeds iets, dus moet ik het gebruiken, de enige reden dat er gevoelens waren in Duitsland tegen Joden was dat zij verantwoordelijk waren voor: nummer één, voor de Eerste Wereldoorlog; nummer twee, voor deze wereldwijde boycot, en nummer drie – voor de Tweede Wereldoorlog, want nadat deze zaak uit de hand was gelopen, was het absoluut noodzakelijk voor de Joden en Duitsland om in een oorlog te zien wie zou overleven.
Ondertussen had ik in Duitsland gewoond en wist ik dat de Duitsers hadden besloten dat Europa christelijk of communistisch zou zijn, er is geen tussenweg. En de Duitsers besloten: “We gaan het zo mogelijk christelijk houden”. En ze begonnen zich te herbewapenen.
En het was de bedoeling – tegen die tijd hadden de Verenigde Staten de Sovjet-Unie erkend, wat ze deden in november 1933, de Sovjet-Unie werd erg machtig en Duitsland realiseerde zich: “Nou, onze beurt komt binnenkort, tenzij we sterk zijn.” Hetzelfde als wij in dit land vandaag zeggen: “Onze beurt komt snel, tenzij we sterk zijn.”
En onze regering geeft 83 of 84 miljard dollar van jullie geld uit voor defensie, zeggen ze. Verdediging tegen wie? Verdediging tegen 40.000 kleine Joden in Moskou die Rusland overnamen en daarna op hun slinkse manieren, de controle over vele andere regeringen in de wereld overnamen.
Dat dit land nu op de rand van een Derde Wereldoorlog staat, waaruit we niet als overwinnaar tevoorschijn zullen komen, is iets dat mijn verbeelding doet wankelen. Ik weet dat kernbommen worden gemeten in termen van megaton. Een megaton is een term die wordt gebruikt om een miljoen ton TNT aan te duiden. Onze kernbommen hebben een capaciteit van 10 megaton, of te wel 10 miljoen ton TNT. Dat was toen ze vijf of zes jaar geleden voor het eerst werden ontwikkeld. Nu hebben de kernbommen die worden hebben een capaciteit van 200 megaton, en God mag weten hoeveel megaton de kernbommen van de Sovjet-Unie hebben.
Wat staat ons nu te wachten? Als we een wereldoorlog ontketenen die kan uitgroeien tot een nucleaire oorlog, dan is het gedaan met de mensheid. En waarom zal die plaatsvinden? Het zal plaatsvinden van wege Act III. Het doek gaat op voor akte III. Eerste akte was de Eerste Wereldoorlog. Tweede akte was de Tweede Wereldoorlog. Derde akte wordt de Derde Wereldoorlog.
De Joden van de wereld, de zionisten en hun mede gelovigen overal ter wereld, zijn vastbesloten om opnieuw de Verenigde Staten te misbruiken om hen te helpen Palestina voorgoed te behouden als hun steunpunt voor hun wereldregering. Nu, dat is net zo waar als ik hier sta, want niet alleen ik heb het gelezen, maar velen hier hebben het gelezen, en het is bekend over de hele wereld.
Wat gaan we nu doen? Het leven dat je redt kan dat van je zoon zijn. Jouw jongens kunnen vanavond op weg zijn naar die oorlog; en jullie weten het net zo min als jullie het in 1916 wisten toen in Londen de Zionisten een deal sloten met het Britse Oorlogskabinet om jouw zonen naar de oorlog in Europa te sturen. Wist u dat op dat moment? Niemand in de Verenigde Staten wist het. Jullie mochten het niet weten.
Wie wist het? President Wilson wist het. Kolonel House wist het. Anderen wisten het. Of ik het wist? Ik had een vrij goed idee van wat er aan de hand was: Ik was contactpersoon voor Henry Morgenthau, Sr., in de 1912 campagne toen president Wilson werd gekozen, en er werd daar op kantoor over gesproken.
Ik was ‘vertrouwensman’ van Henry Morgenthau Sr., die voorzitter was van de Commissie Financiën, en ik
was de contactpersoon tussen hem en Rollo Wells, de penningmeester. Ik zat dus bij deze vergaderingen met president Wilson aan het hoofd van de tafel, en alle anderen, en ik hoorde ze de Zionistische mantra in het brein van president Wilson trommelen, de progressieve inkomstenbelasting en wat de Federal Reserve is geworden, en de indoctrinatie met en door de Zionistische beweging.
Rechter Brandeis en president Wilson waren net zo hecht als de twee vingers aan deze hand, en president Woodrow Wilson was net zo incompetent als het ging om het bepalen wat er aan de hand was als een pasgeboren baby. En zo brachten ze ons de Eerste Wereldoorlog binnen, terwijl we allemaal sliepen.
Nu, op dit moment… op dit moment plannen ze misschien deze Derde Wereldoorlog, waarin we geen kans maken, zelfs niet als ze geen atoombommen gebruiken. Hoe kunnen de Verenigde Staten — ongeveer vijf procent van de wereld — gaan vechten tegen tachtig tot negentig procent van de wereld op hun eigen grond? Hoe kunnen we dat doen… onze jongens daarheen sturen om afgeslacht te worden? Waarvoor? Zodat de Joden Palestina kunnen hebben als hun “gemenebest”. Ze hebben je zo voor de gek gehouden dat je niet eens weet of je komt of gaat.
Tegenwoordig elke rechter, wanneer hij een jury aanwijst, zegt, “Heren, elke getuige waarvan u vindt dat hij één leugen heeft verteld, kunt u zijn hele getuigenis negeren.” Dat is correct. Ik weet niet uit welke staat u komt, maar in de staat New York is dat de manier waarop een rechter een jury toespreekt. Als die getuige één leugen heeft verteld, moet u zijn verklaring negeren.
Nu, wat zijn de feiten over de Joden?
De Joden, Ik noem ze Joden, omdat ze bekend staan als Joden. Ik noem ze geen Joden. Ik noem ze zogenaamde Joden, omdat ik weet wat ze zijn. Als Jezus een Jood was, dan is er vandaag de dag geen Jood in de wereld, en als deze mensen Joden zijn, dan was onze Heer en Heiland zeker niet één van hen, en ik kan dat bewijzen.
Wat is er nu gebeurd? De Oost-Europese Joden, die 92 procent uitmaken van de wereldbevolking van de mensen die zichzelf Joden noemen, waren oorspronkelijk Khazaren.
Ze waren een krijgshaftige stam die diep in het hart van Azië leefde. En ze waren zo oorlogszuchtig dat zelfs de Aziaten hen uit Azië verdreven naar Oost-Europa. — en om dit te beperken zodat je niet te verward raakt over de geschiedenis van Oost-Europa — ze stichtten dit grote Khazaarse koninkrijk: 800.000 vierkante mijl. Alleen, er was toen nog geen Rusland, er waren geen andere landen, en het Khazaarse koninkrijk was het grootste land in heel Europa. — Zo groot en machtig dat wanneer de andere vorsten oorlog wilden voeren, de Khazaren hen 40.000 soldaten leenden. Zo groot en machtig waren ze.
Bron: Benjamin H Freedman / https://highlanderjuan.com/wp-content/uploads/2019/06/Benjamin-H-Freedman-Speech-at-the-Willard-Hotel-1961.pdf
Categorie: Zionisten
Tags: Khazaren, de Belfour brieven, Palestina,
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamd bekende mediageile beïnvloeders.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Geef een reactie