Dr. Emily Oster, de econoom van de Brown University die een groot deel van de pandemische respons ontkende dat haar eigen gegevens de nutteloosheid van het maskeren van kinderen op scholen aanklaagden, publiceerde een artikel in De Atlantische vandaag, waarin wordt opgeroepen tot “een pandemische amnestie”. Korte versie: Laten we de verwoesting die door angst gedreven beleid wordt veroorzaakt, afschrijven op goedaardige onwetendheid en goede bedoelingen.
Eugyppius vatte mijn gevoelens met retorische spitsvondigheid, toen hij Oster karakteriseerde als een “comfortabele en onwetende Ivy League moeder-econoom die klaar staat om haar steun uit te spreken voor in principe elk pandemie beleid dat haar of haar familie niet direct raakt en vervolgens te beweren dat het afschuwelijke gedrag en beleid dat door haar hele sociale milieu wordt gesteund gewoon te wijten is aan onwetendheid over het virus”.
De impliciete bewering van Oster dat er zo goed als niets bekend was over SARS-CoV-2 – en daarom zijn alle zinloze, onethische en illegale dingen die mensen moesten doen begrijpelijk – is niet de weg naar genezing, omdat het oneerlijk is. Op onverklaarbare wijze ontkent ze dat we van meet af aan wisten, bijvoorbeeld:
- waren de risico’s van covid sterk gericht op zieke ouderen,
- plexiglas en maskers houden geen virussen tegen,
- schoolsluitingen zijn schadelijk, en
- quarantaine en het opsporen van contacten zijn nutteloos.
Ze verdedigt ook dingen als het sluiten van stranden als “moeilijke beslissingen die mensen niet anders konden nemen met gebrekkige kennis”. Dit verwrongen denken – dit Osterisme, zal ik het noemen – ontkent zowel a) de waarheid over wat bekend was, en b) verontschuldigt het doen van de ergste, meest onzinnige en voorspelbaar schadelijke dingen in de naam van het niet weten.
Als een wereldvreemde professor de enige was die dergelijke ideeën propageerde, zouden we het kunnen negeren. Helaas hebben andere vocale geloofsdeskundigen – en niet te vergeten overheidsfunctionarissen, school- en kerkleiders, en vrienden/familieleden die allerlei bijgelovige en schadelijke verzachtende maatregelen hebben omarmd – een soortgelijke mentaliteit.
Osterisme in welke vorm dan ook zal nooit en te nimmer leiden tot genezing, noch zal het voorkomen dat deze nachtmerrie zich nogmaals voordoet.
Daarentegen moeten degenen die de massawaan afkondigden een proces langs deze lijnen volgen:
- Geef toe wat je fout hebt gedaan – nauwkeurig, specifiek en zonder excuus.
- Erken expliciet dat wat je deed verkeerd was, in feite zo niet met opzet, en schadelijk.
- Verontschuldig je.
- Vraag nederig om vergeving.
- Ontvang vergeving van hen die bereid zijn het uit te breiden.
- Accepteer de consequenties.
- Zorg voor restitutie (indien mogelijk).
- Plaats vangrails die voorkomen dat u (en anderen) het weer doen.
Osteristen zouden deze stappen liever omzeilen en hun naam wijzigen in “Het voorkomen van de volgende pandemie”, zonder zich echt verantwoordelijk te voelen. In hun wereld zijn de enige verspreiders van desinformatie degenen die injecties promoten – bleekwater injecties, dat wil zeggen. ?
Wil ik dat we allemaal verder gaan, zoals Emily? Absoluut.
Maar de weg naar verlichting begint op het kruispunt van bekentenis en waarheid, niet van vermijden en verzwijgen.
Bron: Jessica Hockett
Jessica Hockett is gepromoveerd in onderwijspsychologie aan de Universiteit van Virginia. Haar 20-jarige carrière in het onderwijs omvatte het werken met scholen en instanties in de hele V.S. om curriculum, instructie en programma’s te verbeteren.
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers
Geef een reactie