Vandaag presenteren wij een diepgaand onderzoek van de Amerikaanse schrijfster Susan Guest naar de reactie van de VS op Covid. Het is een analyse die hier in Groot-Brittannië weerklank zal vinden, waar onze lang gekoesterde vrijheden van de ene dag op de andere teniet werden gedaan door een regering die verward en uit balans was geraakt terwijl zij de dictaten van dubieuze wetenschap volgde.
Het onderzoek voor deze vierdelige serie begon vijf weken geleden, toen Susan voor het eerst stuitte op beweringen dat de wijzigingen in de Internationale Gezondheidsregeling “onze grondwet zouden aantasten” en “onze soevereiniteit zouden afstaan aan de Wereldgezondheidsorganisatie” als “ze in mei 2022 door tweederde van de Wereldgezondheidsassemblee zouden worden aangenomen”.
Dit heeft geleid tot een diepgaande duik in welke wetten de reactie op Covid-19 precies DICTEERDEN. Dit eerste deel behandelt de reactie van de federale overheid en de staten van de VS op de pandemie.
De reacties op Covid van landen en VS-staten, van Tanzania en Wit-Rusland, die alles afwezen, tot Australië en Nieuw-Zeeland, die zichzelf in goelags veranderden, zijn even uiteenlopend als verwarrend geweest.
De verschillen in de manier waarop de VS-staten met Covid omgingen, waren niet minder dramatisch: Florida was vrij en open, terwijl de verkoop van tuinzaden in Wisconsin verboden was.
Daarom besloot ik na te gaan welke internationale verdragen, overeenkomsten en regelingen, plus welke binnenlandse federale, staats- en lokale wetten, de reacties regelen onder omstandigheden van uitgeroepen “noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang” (PHEIC’s).
Ik ben geen advocaat of medicus. Ik stel gewoon redelijke vragen over een wereldveranderende gebeurtenis met tegenstrijdige en, achteraf gezien (of vooruitziend als men had mogen afwijken van het heersende verhaal) zeer schadelijke ‘aanbevelingen’.
Waren deze aanbevelingen en mandaten wetten? Waren het verdragen of overeenkomsten? En van wie? Federale wet? Staatswet? Mijn thema in al mijn geschriften is: Hoe kunnen we ervoor zorgen dat dit nooit meer gebeurt? En mijn conclusie is dat we veel grotere problemen hebben dan alleen Covid.
Dit artikel behandelt de binnenlandse reacties van de VS in het kader van de bestaande wetgeving. Het internationale recht, vervat in de Internationale Gezondheidsregeling (2005), een verdrag dat 196 landen hebben ondertekend met de Wereldgezondheidsorganisatie, is het volgende artikel in de reeks.
In het derde artikel zal worden ingegaan op de geldstromen die op gang worden gebracht door de afkondiging van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang door de WHO, waar de minder ontwikkelde landen op aandringen zonder zich ten volle rekenschap te geven van de mogelijke bindende gevolgen, zoals het feit dat zij gedwongen zijn hun zeehaven in pand te geven in ruil voor vaccins.
Het vierde deel gaat over onze ideologische kloof, waarvan ik concludeer dat die de ware oorzaak is van de wereldwijde Covid-crisis en in feite van ALLE reacties met betrekking tot “gezondheidscrises”.
De wetten die de reactie van de VS op Covid bepalen zijn het 10e Amendement, de Commerce Clause, de Federal Public Health Service Act van 1944, Executive Orders, en individuele volksgezondheidswetten van alle 50 staten.
Het 10e amendement op de grondwet van de VS geeft de staten alle bevoegdheden die niet specifiek aan de federale regering zijn gegeven en staat de staten toe noodmaatregelen op het gebied van de volksgezondheid te nemen, zoals quarantaines en bedrijfsbeperkingen binnen hun grenzen.
Daarom viel elke staat onder zijn specifieke volksgezondheidsstatuten voor alle aangelegenheden in verband met Covid.
De gezondheidswetgeving van de staat heeft tot doel de gezondheid, de veiligheid en het welzijn van personen binnen hun grenzen te beschermen. Om de verspreiding van ziekten tegen te gaan, vallen isolatie en quarantaine onder de politiebevoegdheden van de afzonderlijke staten in geval van een noodtoestand op het gebied van de volksgezondheid.
Daarom zagen we in sommige staten afschuwelijk politiegeweld en reacties die alle redelijkheid tartten, zoals het arresteren van de eenzame paddleboarder in Californië en het vullen van een skateboardpark met zand om het onbruikbaar te maken.
Het is echt surrealistisch voor mij om sinds juli 2020 in Florida te zijn en op National Public Radio uit andere delen van het land verwoede discussies te horen over “hoe scholen weer veilig kunnen worden geopend”, terwijl onze kinderen in Florida de hele tijd dat ik hier ben, maskervrij op school zijn geweest. Dit is narratieve controle op steroïden, terwijl iemand ons alleen maar hoefde te vragen hoe het in Florida is!
Deze wetten variëren van staat tot staat en kunnen specifiek of breed zijn. Als onderdeel van het onderzoek naar dit artikel heb ik de Public Health Statutes van de vrije staat Florida opgezocht en zag tot mijn ontsteltenis de volgende clausule staan: Als er geen praktische methode is om het individu te isoleren of in quarantaine te plaatsen, kan de Staatsgezondheidsfunctionaris alle noodzakelijke middelen gebruiken om het individu te behandelen…’.
Deze statuten dateren van 2021 en vragen om de indiening, tegen 21 juli 2022, van een “State Public Health Emergency Management Plan”. Mijn plan is om mijn stem luid en duidelijk te laten horen over deze zaak met betrekking tot ‘alle noodzakelijke middelen’. De gouverneur van Florida, Ron DeSantis, loopt voorop in het land als het gaat om Covid management, maar wat zou een opvolger kunnen doen?
De Commerce Clause (handelsclausule) van de Amerikaanse grondwet gaf de federale overheid oorspronkelijk de bevoegdheid voor isolatie en quarantaine in havens van binnenkomst uit het buitenland, en voor mensen die tussen staten reizen.
De Centers for Disease Control (CDC), het Amerikaanse bureau voor volksgezondheid, gaat terug tot de tijd dat Amerika een land begon te worden. Immigranten arriveerden per schip en de staten hanteerden quarantaines.
Na verloop van tijd werd het proces gefederaliseerd, wat leidde tot federaal geleide quarantainecentra in de havens van binnenkomst, die werden geleid door wat uiteindelijk het CDC werd.
In de Public Health Service Act van 1944 werd de quarantainebevoegdheid van de federale overheid voor het eerst duidelijk vastgelegd. Deze wet gaf de US Public Health Service de verantwoordelijkheid voor het voorkomen van de introductie, overdracht en verspreiding van overdraagbare ziekten vanuit het buitenland naar de VS.
De wet machtigt de Secretary of Health and Human Services (HHS) om leiding te geven aan de federale volksgezondheids- en medische reacties in verband met noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid. Deze bevoegdheid is gedelegeerd aan het CDC.
Het CDC is derhalve gemachtigd maatregelen te nemen om de binnenkomst en verspreiding van overdraagbare ziekten vanuit het buitenland in de Verenigde Staten en tussen staten te voorkomen.
Het CDC is ook gemachtigd om personen die in de Verenigde Staten aankomen of tussen staten reizen en die ervan verdacht worden deze overdraagbare ziekten bij zich te dragen, aan te houden, medisch te onderzoeken en vrij te laten.
Omdat de bevoegdheid van de federale regering op het gebied van de volksgezondheid, via de HHS en gedelegeerd aan de CDC, voortvloeit uit de Commerce Clause, en omdat de wettelijke bevoegdheid van de CDC van toepassing is op ziekten die het land binnenkomen en tussen staten reizen, hebben de federale regering, de HHS en de CDC zich niet bemoeid met de gezondheidswetten van de staten, noch getracht deze te vervangen.
Tot nu toe heeft Joe Biden 12 Executive Orders over covid uitgevaardigd. Het was Biden’s EO 13998 die beval dat maskers gedragen moesten worden in vliegtuigen en op vliegvelden, treinen, bussen en veerboten. Dit werd onlangs door een federale rechter in Florida onwettig verklaard en volledig ongedaan gemaakt.
Biden kon alleen dat beïnvloeden wat de HHS aan het CDC gedelegeerde bevoegdheden kan – havens van binnenkomst en interstatelijk reizen die onder federale jurisdictie vallen, net zoals hij alleen de jab voor federale werknemers kon verplichten.
Morgen zal ik de wettelijke bevoegdheid van de Wereldgezondheidsorganisatie onderzoeken.
Bron: Susan Guest
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door Zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.
1 thought on “De distopische staten van doen alsof en misleide zielen.
De Onverenigde Covid Staten: Deel 1”