Marko Suprun, een invloedrijke, door de NAVO gefinancierde Oekraïense ‘feitenchecker’ met nauwe banden met nazi-activisten, is in Washington DC in hechtenis genomen nadat hij een medewerker van The Grayzone had mishandeld tijdens een evenement dat werd georganiseerd door een neocon denktank in de Beltway.
De Oekraïens-Canadese presentator van een zelfbenoemde ‘antidisinformatie’ outfit – die duizenden dollars ontvangt van de Amerikaanse en Britse overheid en samenwerkt met Facebook om inhoud te censureren – werd vorige week gearresteerd op Capitol Hill nadat hij een medewerker van The Grayzone had mishandeld.
Op 16 april werd Marko Suprun, die een Engelstalige show presenteert voor de groep StopFake.org en wiens vrouw waarnemend minister van Volksgezondheid van Oekraïne is geweest, beschuldigd van eenvoudige mishandeling nadat hij Grayzone-medewerker Moss Robeson had gewurgd, geduwd en getrapt. Het incident vond plaats tijdens een anti-Rusland evenement georganiseerd door de neoconservatieve Jamestown Foundation, getiteld “Russia’s Rupture and Western Policy”. Robeson was volledig gediplomeerd en had toestemming van de organisatoren om deel te nemen aan de discussie.
“Dit is de man! Dit is de man!” riep Suprun naar verluidt, terwijl hij Robeson de gang in duwde, hem met beide handen wurgde en hem op de grond duwde, waardoor zijn bril kapot ging.
Op online gestreamde beelden van het evenement is te zien dat direct na de aanval een van de organisatoren het podium betrad om de in de VS geboren Robeson aan te klagen als een “Russische trol” en beweerde dat de medewerker van The Grayzone opzettelijk aanzette tot de fysieke aanval op hem, voordat hij de aanwezigen maande zich te gedragen:
“Vandaag hadden we een trol genaamd Moss Robeson die een van onze deelnemers provoceerde en erin slaagde hem in de problemen te brengen. Dus ik waarschuw iedereen, wees voorzichtig. Ga met niemand in discussie. Loop gewoon weg.“
Mr. Stopfake en ‘Dr. Death’ eren Bandera en maken nazi’s het hof
De organisatie van Suprun, StopFake, presenteert zichzelf publiekelijk als een bescheiden, in Kiev gevestigde “niet-gouvernementele organisatie” die zich richt op het controleren van feiten. Tot haar verklaarde doelen behoren het implementeren van “hoge standaarden van journalistiek onderwijs in Oekraïne, het verhogen van het “niveau van mediageletterdheid” en het informeren van het publiek over “het gevaar van propaganda en verspreiding van valse informatie in de media”. De groep houdt vol dat het geen overheidsfondsen ontvangt en verklaart onomwonden op haar “Over ons” pagina: “Stopfake.org wordt niet financieel of anderszins ondersteund door een officiële Oekraïense organisatie of overheidsinstantie.”
Maar de claim van de groep van redactionele onafhankelijkheid wordt onmiddellijk tegengesproken door haar eigen website, die slechts vier zinnen later toegeeft dat StopFake “ook wordt ondersteund door… het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Tsjechische Republiek, en de Ambassade van het Verenigd Koninkrijk.”
In feite heeft StopFake uitgebreide financiering ontvangen van niet alleen de Britse regering, maar ook van de in de VS gevestigde National Endowment for Democracy, een CIA-knipsel dat grotendeels wordt gefinancierd door het Congres en het ministerie van Buitenlandse Zaken.
StopFake werd opgericht in 2014, maar zoals een Politico-rapport uit 2017 uitlegt, “was het pas na de presidentsverkiezingen van 2016 in de VS – toen Russisch nepnieuws en cyberaanvallen de schuld kregen voor het beïnvloeden van de verkiezingen in het voordeel van Donald Trump – dat de site uitbrak op het wereldtoneel.”
“Bijna van de ene op de andere dag veranderden de oprichters van StopFake van provinciale weldoeners in internationale mediasterren,” verwonderde Politico zich, terwijl ze de groep prezen als “de grote tovenaars’ van de nepnieuws-verwoestende wereld.”
Met een overvloedige financiering van westerse regeringen en regelmatige citaten in de gevestigde media, heeft Suprun zijn positie in de “fake-news-busting wereld” uitgebuit om de notoire nazi-collaborateur Stepan Bandera te vergoelijken als een heldhaftige verzetsstrijder die gewoon “weigerde samen te werken” met de Duitsers. Zijn fascistoïde neigingen stoppen daar niet.
Niet lang nadat het Politico-artikel was gepubliceerd, verscheen Suprun op een nationalistisch zomerkamp in Oekraïne samen met een paar prominente neonazi-groepleiders, Andriy Sereda en Arseniy Bilodub, die liefkozend naar Suprun verwezen als een van hun ‘bloedbroeders‘ – een koosnaampje dat naar verluidt alleen wordt gebruikt door mensen die een heidense ceremonie hebben voltooid waarbij ze aderlaten. – Bilodub is niet alleen frontman van de blanke supremacistische band Perun’s Ax, maar ook leider van de beruchte Right Sector, beweging en is beschreven als “de geestelijk leider van extreem-rechts in Oekraïne”.
Onder de deelnemers aan het evenement van de Jamestown Foundation was Suprun niet de enige die dergelijke relaties onderhield. Andere sprekers uit Oekraïne waren onder andere de verfoeilijke Russische “oppositieleider” Ilya Ponomarev, een politiek boegbeeld van de door nazi’s geteisterde Russische eenheden in het Internationale Legioen, dat rapporteert aan het hoofd van de Oekraïense militaire inlichtingendienst Kyrylo Budanov. Ponomarev is ook de woordvoerder van het dubieuze “Nationale Republikeinse Leger” in Rusland, namens wie hij eerder probeerde de verantwoordelijkheid op te eisen voor Oekraïense moorden binnen Rusland.
Nadat StopFake in 2020 een samenwerking aanging met Facebook om een fact-checking service te creëren voor het populaire social media platform in Oekraïne, leek het erop dat dergelijke associaties Suprun en zijn werkgever zouden achtervolgen. In een poging om de controverse aan te pakken, publiceerde Suprun een lange verdediging van zijn gedrag die culmineerde in een bizarre bekentenis:
“Heb ik mensen met hakenkruistatoeages in mijn kantoor gehad? In de regel onderzoek ik de lichamen van mensen niet, maar ja. Maakt dat me een neonazi? Nee,” benadrukte hij.
De extreemrechtse connecties van Marko Suprun in Oekraïne zijn uitgebreid en goed gedocumenteerd, maar ze lijken te verbleken in vergelijking met die van zijn vrouw, Ulana Suprun. Al lang voor haar benoeming in 2016 tot waarnemend minister van Volksgezondheid van Oekraïne, waar haar dodelijke drang naar privatisering haar de bijnaam “Dr. Dood” opleverde, onderhield Suprun nauwe banden met een aantal gewelddadige neonazistische organisaties, waaronder C14, die wordt beschuldigd van het uitvoeren van een golf van brute anti-Roma pogroms.
Volgens de Oekraïense journalist Olekisy Kuzmenko gaan “Suprun’s contacten met C14 jaren terug”. Wat een groot schandaal voor Facebook had kunnen worden, werd onder het tapijt geveegd en StopFake, dat een van haar fact-checking partners blijft, heeft haar verdediging van C14 alleen maar verdubbeld.
Ulana Suprun is beschreven als een van de belangrijkste beschermvrouwe van de extreem-rechtse activist Serhii Sternenko, 29, die in mei 2014 aan het hoofd stond van het bloedbad van de Rechtse Sector onder “anti-Maidan” demonstranten in Odessa en uiteindelijk hielp de burgeroorlog in Oost-Oekraïne te ontbranden. In maart 2020, nadat StopFake officieel een partnerschap was aangegaan met Facebook, verklaarde Suprun de “Russische wereld” tot “een bedreiging die enger is dan het coronavirus” en bejubelde hij Sternenko, die ooit een man doodstak, als “een voorbeeld van die [nieuwe] generatie Oekraïners die alles op zijn plaats kan zetten”. In de daaropvolgende maanden nam Suprun Sternenko’s vriendin aan als haar perschef.
Suprun leidt geheim fascistisch netwerk achter de dekmantel van de Oekraïens-Amerikaanse gemeenschap
Op het evenement van de Jamestown Foundation op 16 april in Washington DC probeerde Moss Robeson Suprun ongeveer een uur voor de aanval te ondervragen. “Kan ik u interesseren in wat OUN-documenten?” vroeg de Grayzone-medewerker aan Marko Suprun, maar die weigerde.
Als onafhankelijk onderzoeker bestudeert Robeson al jaren de huidige activiteiten van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN), de beruchte groep nazi-collaborateurs die verantwoordelijk waren voor de uitroeiing van meer dan 100.000 Polen en Joden in het door Duitsland bezette Oekraïne.
Er is bewijs gevonden dat de Supruns gezworen leden zijn van de hedendaagse OUN-B, de radicalere ‘Banderite’ factie van de OUN die persoonlijk is opgericht door de genocidale fascist Stepan Bandera.
Decennialang hebben de gevestigde media het voortbestaan van de OUN-B in Oekraïne en de diaspora genegeerd, in de veronderstelling dat de groep irrelevant en ter ziele was. Dat was zeker de indruk die werd gewekt door de vermeende expert van het Jamestown Foundation forum op het gebied van “de breuk van Rusland”, Janusz Bugajski, die begin 2024 het hoofdkwartier van de OUN-B in Oekraïne bezocht, maar die privé volhield dat de OUN-B niet meer bestaat.
Uit getuigenissen uit de eerste hand en diepgaande documentatie die door The Grayzone is onderzocht, blijkt echter dat de groep in het geheim in stand wordt gehouden door de nazaten van de oprichters en in de schaduw blijft opereren achter een web van ogenschijnlijk legitieme Oekraïense lobby- en gemeenschapsorganisaties. De Supruns opereren in het hart van dit geheime fascistische netwerk.
Volgens Ulana zelf ontmoette ze haar toekomstige echtgenoot, Marko Suprun, op een ideologisch kamp van de Banderieten in Ellenville, New York, dat bestond uit “politieke workshops” met OUN-B leiders. Het evenement werd georganiseerd door de Ukrainian Student Organization of Mikhnovsky (TUSM), een internationale jeugdgroep uit het tijdperk van de Koude Oorlog die gelieerd was aan OUN-B en vernoemd was naar een baanbrekende ultranationalist die de beroemde droom had van een etnisch zuiver Groot Oekraïne “van de Karpaten tot de Kaukasus”. Veel hedendaagse leiders van het overlevende OUN-B netwerk in de Oekraïense diaspora hebben hun tanden gezet in deze organisatie, die de vlam van het Banderitische fascisme brandende hield lang nadat het in Oekraïne onder de Sovjetautoriteiten was gedoofd.
In 1984 koos de TUSM de 21-jarige Ulana Jurkiw tot vicepresident, slechts een jaar nadat ze een sit-in had geleid in het concentratiekampmuseum van Dachau om te protesteren tegen de vermeende anti-Oekraïense vooringenomenheid. In 1981 nam Jurkiw deel aan een herdenking van de 40e verjaardag van het “herstel van de Oekraïense soevereiniteit” van de Banderieten in het door de nazi’s bezette westen van Oekraïne, samen met de voormalige premier van de kortstondige nazi-cliëntstaat, OUN-B-leider Yaroslav Stetsko – die de fameuze goedkeuring gaf aan “de vernietiging van de Joden en het nut om de Duitse methoden om het Jodendom uit te roeien naar Oekraïne te brengen”.
Nadat Bandera’s voormalige plaatsvervanger Yaroslav Stetsko in 1986 overleed, werd de lokale OUN-B leider in Jurkiw’s woonplaats Detroit de voorzitter van Stetsko’s regering in ballingschap, die alleen op papier bestond.
Vijf jaar later trouwde Ulana Jurkiw met Marko Suprun. Ze verhuisden naar New York City, waar ze actief werden in een paar OUN-B “façadestructuren” die aan het begin van de Koude Oorlog werden opgericht – de Oekraïense Jeugdvereniging (CYM) en de Organisatie voor de Verdediging van Vier Vrijheden voor Oekraïne (ODFFU). Halverwege de jaren 2000 werd Marko Suprun lid van de raad van bestuur van ODFFU, Inc., dat eigenaar is van het “Huis van de Organisaties van het Oekraïense Bevrijdingsfront” in Manhattan – het hoofdkwartier van de OUN-B in de VS.
In december 2013, toen de anti-Russische ‘Euromaidan’-protesten stoom begonnen te verzamelen, verhuisden de Supruns naar Kiev, blijkbaar omdat ze de dodelijke politieke crisis als een grote kans zagen. In februari 2014 was Marko Suprun hard aan het werk als vertaler van de extreemrechtse leider Oleh Tyahnybok. Iets meer dan een jaar eerder merkte de New York Times op dat Tyahnybok berucht was “omdat hij scheldwoorden gebruikte om te verwijzen naar de ‘Joods-Russische maffia die heerst in Oekraïne'” en meldde dat “sommige leden van zijn [Svoboda] partij ongegeneerde neonazi’s zijn”.
De Supruns kwamen in de schijnwerpers te staan door hun initiatief “Patriot Defense”, dat eerstehulppakketten stuurde naar vrijwilligersbataljons in Oekraïne, waaronder extremistische groeperingen als Right Sector en Azov. “Patriot Defense” ontstond in de afdeling Manhattan van ODFFU, en huurde een kantoor in het Oekraïense hoofdkwartier van OUN-B. Ondertussen nam het door Banderieten geleide Oekraïense Wereldcongres Patriot Defense over en huurde Ulana Suprun in als directeur van humanitaire initiatieven.
In 2016 werd de status van de Supruns als in de diaspora opgegroeid Oekraïens machtspaar bekrachtigd toen Ulana de waarnemend minister van Gezondheidszorg van Oekraïne werd en Marko zich aansloot bij StopFake. Ze waren al miljonair en woonden in een appartement in Kiev dat toebehoorde aan een penningmeester van de Ukrainian American Freedom Foundation (UAFF) – een andere “façadestructuur” die volgens een financieel rapport van OUN-B 40% van het hoofdkwartier van de Banderieten in de hoofdstad van Oekraïne bezit. De eerste echtgenoot van hun huisbaas, Oleh Vitovych (1967-2011), was een vroege leider van nog een andere extreem-rechtse organisatie in Oekraïne.
In 2019, toen UAFF-leiders een staatsgreep in de ODFFU pleegden om de OUN-B de volledige controle over haar gebouw in Manhattan te laten behouden, diende een anonieme klokkenluider een sensationele klacht in bij het kantoor van de openbare aanklager van de staat New York, getiteld “UAFF Inc – Grote Schrik Frauduleuze Financiële Activiteiten – Fascistische Organisatie – Ondergrondse Paramilitaire Trainingsactiviteiten – Grootschalige Fraude”. Het rapport beschreef Marko Suprun als “een zeer actief [OUN-B] lid”.
In de kleine entourage van de Oekraïens-Amerikaanse leiders van de OUN-B die deelnamen aan het Jamestown Foundation forum van 2024 april, bevond zich ook UAFF-voorzitter Walter Zaryckyj, een invloedrijke OUN-B-figuur die verbonden is aan de TUSM, die samen met de Supruns bij het evenement aankwam. Tijdens een eerder bezoek aan het hoofdkwartier van de OUN-B in Manhattan waarschuwde Zaryckyj Robeson voor de dreigende aanwezigheid van “iemand in Washington die jou opblaast en [The Grayzone redacteur] Max Blumenthal en die hele verdomde kring van idioten die samenwerken met de Russen”.
Marko Suprun en zijn eerder genoemde huisbaas hebben zitting gehad in het bestuur van Zaryckyj’s Center for US-Ukrainian Relations. Het Centrum is weer een ander belangrijk front van de OUN-B, dat in 2000 werd opgericht door de “informatieve tak” van de UAFF – met andere woorden, de Amerikaanse tak van de Oekraïense Centrale Informatiedienst van de OUN-B, die zijn internationale hoofdkwartier deelde met een privé Stepan Bandera museum in Londen.
Maar daar houden de uitgebreide banden van de Supruns met Oekraïense fascistische bewegingen niet op.
In 2012-13 vestigde het Center for US-Ukrainian Relations een bureau in Washington in het hoofdkwartier van de neoconservatieve American Foreign Policy Council (AFPC), met financiële steun van de vader van Ulana Suprun, George Jurkiw. Een officieel profiel van de Ukrainian Catholic University Foundation beschrijft Jurkiw als “een defensieaannemer die hielp bij de productie van waardevolle technologie en brandbestrijdingsapparatuur voor de A-1 Abrams tank”.
ODFFU voorzitter Mykola Hryckowian, ook een veteraan van de nu verdwenen TUSM jeugdkampen, staat momenteel aan het hoofd van het Banderieten bureau in de AFPC. Robeson rapporteert dat Hryckowian hem, voorafgaand aan de aanval door Suprun, onderwierp aan scheldkanonnades voordat hij zijn beklag deed bij de organisatoren van het forum over vermeende “pesterijen” door Robeson.
De Amerikaanse Banderietenleider Walter Zaryckyj verwijst openlijk naar Herman Pirchner, de voorzitter van de AFPC, als “een van [zijn] beste vrienden”. The Grayzone ontmaskerde Pirchner in 2020 als een lid van de binnenste cirkel van de “geheimzinnige en machtige Raad voor Nationaal Beleid van Christelijk Rechts”.
In 2018, nadat Max Blumenthal vraagtekens zette bij het oordeel van de AFPC voor het organiseren van een bijeenkomst met de extreem-rechtse Oekraïense politicus Andriy Parubiy in de Senaat, reageerde Pirchner met een bizarre non-sequitur ter verdediging van de al lang overleden nazi-collaborateur Bandera, wiens OUN-B organisatie feitelijk hielp bij het regelen van Parubiy’s reis naar Washington.
Toen een andere fanatiekeling, Moss Robeson, zes jaar later in Washington de OUN-B activist Marko Suprun uitdaagde, besloot Suprun het heft in eigen handen te nemen, hij wurgde de “Bandera Lobby Blogger” en belandde zelf in een gevangenis in DC.
Maar net als met zijn klaarblijkelijke genegenheid voor Nazi’s, was het onwaarschijnlijk dat dit zeldzame moment van verantwoording Suprun’s overvloedige westerse financiering in de weg zou staan. Terwijl de Oekraïense proxyoorlog voortduurt, blijven propagandisten zoals hij te nuttig voor Washington om weg te gooien.
Bron: MOSS ROBESON / https://thegrayzone.com/2024/04/25/ukrainian-arrested-assault-grayzone-contributor/
Categorie: Oekraïne,
Tags: Oekraïne, Nazi’s, NAVO, nazi-activisten, StopFake.org, Andriy Sereda, Arseniy Bilodub, Ulana Suprun, OUN-B, Bandere, Nazi collaborateur, Genocide,
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamd bekende mediageile beïnvloeders.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Geef een reactie