Het is heel gemakkelijk om op dit moment diep pessimistisch te zijn: waar je ook kijkt, vrijheid en democratie zijn in volle aftocht. Misschien is het beter om te zeggen dat de vrijheid zich volledig aan het terugtrekken is – een natuurlijk gevolg van het feit dat we al geruime tijd niet meer in functionerende democratieën leven.
Bovenaan de lijst staat de schandalige machtsgreep van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens om Zwitserland het klimaatbeleid op te leggen, op de voet gevolgd door een zeer sinistere poging om de Nationale Conservatieve Conferentie in Brussel maandag door de burgemeester te laten verbieden. Ondertussen stemden de Britse parlementsleden voor het betuttelende rookverbod op hetzelfde moment als het besluit om abortus uit het strafrecht te halen: wat beide besluiten gemeen hebben is de diepe afkeer van de politieke elite van individuen die vrij zijn, maar verantwoordelijk worden gehouden voor de gevolgen van hun daden. Daar blijft het natuurlijk niet bij: alcohol is de volgende prioriteit voor de puriteinen. Het maakt allemaal deel uit van de bredere anti-vrijheid, anti-democratische trend: de agenda van een nieuwe Labour-regering is om de Blairitische revolutie te voltooien, in wezen om het kleine beetje dat nog over is van de Britse democratie te wurgen door nog meer macht te geven aan technocratische instellingen en het stemsysteem verder te verfijnen.
In het buitenland wordt de situatie steeds donkerder naarmate vijandige actoren de wereld dichter bij een wereldwijd conflict brengen. Zijn die vijandige actoren ook thuis? Natuurlijk vormen landen als China, Rusland en Iran een grote bedreiging voor de westerse belangen, maar een zeer verontrustend aspect is het groeiende verhaal onder de elites in westerse landen dat een mondiaal conflict onvermijdelijk aan het worden is. Weten zij iets wat wij niet weten, of is dit misschien een onbewust verlangen van hun kant? Niets rechtvaardigt immers een grotere staatscontrole over ons leven dan een grote oorlog, zoals George Orwell zo treffend opmerkte in 1984 en covid ons leerde hoe de elites bedreigingen graag hysterisch uitvergroten om hun macht te behouden en uit te breiden.
In sommige gevallen doen de globalisten nu niet eens meer de moeite om hun agenda te verbergen. Zoals Dan Hannan opmerkt in de Telegraph, was de beruchte Brexit-hatende Jessica Simor een van de advocaten die optraden namens de Zwitserse inwoners die hun regering voor het Europese Hof hadden gedaagd. In reactie op de uitspraak zei ze: “In Zwitserland is het bijzonder problematisch omdat ze referenda hebben”. Merk op dat ze het niet nodig vond om hetzelfde te zeggen over het representatieve model van de democratie, omdat de technocratische elites, geheel terecht, dat in diskrediet geraakte model niet langer als een serieuze bedreiging voor hun belangen beschouwen.
Gelukkig kan hetzelfde steeds meer gezegd worden van de rest van ons: alleen al deze maand zijn er oproepen geweest voor een referendum over een hele reeks onderwerpen zoals immigratie, Net Zero, transideologie en lidmaatschap van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Met uitzondering van het lidmaatschap van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, zijn alle hierboven genoemde onderwerpen eerder binnenlandse politieke dan constitutionele kwesties: dat commentatoren van zowel links als rechts het representatieve model niet langer als geschikt voor het doel zien, is een enorme en zeer welkome psychologische verschuiving.
Hoewel de vooruitzichten op korte termijn zeer bedreigend kunnen lijken, zullen de recente acties van de elites mettertijd misschien worden gezien als de zoveelste enorme buitensporigheid: na hun volledig aan zichzelf te wijten nederlagen door toedoen van de directe democratie in Australië en Ierland, blijven ze doorgaan, gemotiveerd door een mengeling van overmoed en angst. De Zwitserse uitspraak van het EHRM heeft voorspelbaar een krachtige reactie teweeggebracht in Zwitserland – zou het niet zo’n zoete, poëtische gerechtigheid zijn als de Zwitsers deze beslissing zouden terugdraaien door middel van een referendum?
Dan Hannan verwoordde het mooi: “Directe democratie heeft een krachtige verdediger, namelijk zichzelf.
Inderdaad – en daarom is het de toekomst.
Bron: Andrew Cadman / https://www.conservativewoman.co.uk/democracy-in-decay-are-the-elites-going-too-far/
Categorie: Elites
Tags: EHRM, technocratische elites, Jessica Simor, democratie,
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamd bekende mediageile beïnvloeders.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Geef een reactie