Maandag 15 januari 2024 was Martin Luther King Dag. Niet alleen werd herdacht dat 95 jaar geleden de belangrijkste figuur in de Amerikaanse burgerrechtenbeweging werd geboren. Het zette ook aan tot nadenken over hoe die beweging zich heeft ontwikkeld sinds zijn moord in 1968 en hoe de dood van George Floyd in 2020 en de massale berichtgeving daarover in de media de aard van dat ‘rechten’-debat in de vier jaar daarna heeft veranderd. The Fall of Minneapolis [1], een onlangs uitgebrachte documentaire, werpt een nieuw en verontrustend licht op dit alles. Ondanks het feit dat het diepgaande en verontrustende vragen oproept over de eerlijkheid van het proces van politieagent Derek Chauvin en de veiligheid van zijn veroordeling, heeft het niet de aandacht gekregen die het verdient.
De documentaire volgt de arrestatie van George Floyd, de daaropvolgende gebeurtenissen in Minneapolis en het proces en de veroordeling van Chauvin voor de moord op Floyd. Het is, in tegenstelling tot eerdere documentaires over dit onderwerp, vanuit het perspectief van de politie. Onderzoeksjournalist Liz Collin is de verteller en haar coproducent JC Chaix de regisseur. Collins partner en Chaix zijn allebei voormalige politieagenten. Veel van de geïnterviewden zijn ex-agenten of hun familieleden. De geuite meningen zijn niet objectief, hoewel de bijdragen noodzakelijkerwijs beperkt zijn tot degenen die bereid zijn zich uit te spreken.
Met meer dan honderd minuten is het geen snel overzicht van de gebeurtenissen, maar een nauwgezette, forensisch methodische analyse. Voor iedereen met ook maar de geringste interesse in sociale geschiedenis en de politiek van organisaties als Black Lives Matter (die niet overal genoemd worden) is dit een essentiële kijkervaring.
Het heeft ook gevolgen voor de rol van de politie in de hedendaagse samenleving en de aanpak van politici om de openbare orde te handhaven, of juist niet te handhaven, als wat wordt omschreven als de ‘vertekening’ dat zwarte mannen een uniek risico lopen om gedood te worden door blanke agenten, onaangetast blijft. Dit was het gebruikte woord en de kern van Glen Loury’s en John McWhorter’s discussie over de onthullingen van de documentaire. [2] Het gaat er niet om of George Floyd een goed persoon was of niet, zei McWhorter, maar dat “we voorgelogen zijn” en waarom we niet eens kunnen vragen of hij vermoord is of niet. De zaak die Collin aanvoert in The Fall of Minneapolis is volgens McWhorter ‘pijnlijk duidelijk – waardoor de hele manier waarop we over George Floyd denken verkeerd is, ‘inclusief de manier waarop ik over hem dacht … . Ik had geen idee dat Derek Chauvin hem niet vermoord had”. Loury wijst op nieuw bodycam-bewijsmateriaal dat Chauvin’s knie op Floyd’s schouder (niet nek) lijkt te tonen, volgens de goedgekeurde onderdrukkingstechniek van het trainingshandboek, maar dat niet als bewijs in het proces mocht worden ingebracht. Dat is, betoogt hij, de kracht van ‘vooringenomenheid door bevestiging’.
Glenn Loury doceert aan de Brown University en is senior Fellow aan het Manhattan Institute. John McWhorter is professor aan de universiteit van Columbia en schrijft voor de New York Times. Ze zijn allebei zwart.
Terwijl ze het hebben over de grote waarschijnlijkheid van juryintimidatie door politici die staan te trappelen om een moordvonnis, vragen ze ons om een omgekeerde situatie in het Amerika van de jaren 1930 te overwegen, waarbij een zwarte man ten onrechte werd veroordeeld terwijl er buiten een lynch-mob stond te wachten. Verontwaardigd over het feit dat Floyd tot held werd uitgeroepen, wijzen ze op het contrast met de voelbare menselijkheid van de politieagenten in de documentaire, die niet passen in de zo vaak gebruikte typering ‘klootzak, racistische verkrachter’. Als je denkt dat het afschaffen van de politie de oplossing is, dan heb je je hoofd in je kont,” stelt Loury.
Een scepticus zou kunnen wijzen op weglatingen in de documentaire, zoals de video van de rechtbank waarop te zien is dat Chauvin besloot niet te getuigen en de 18 klachten die de afgelopen jaren tegen hem zijn ingediend (plus twee officiële berispingen), die allemaal betrekking hadden op buitensporig gebruik van geweld. Maar het nieuwe bewijs is verontrustend dat wijst op een ernstige gerechtelijke dwaling, waarbij de aanklagers vanaf het begin vastbesloten leken om hem hoe dan ook schuldig te bevinden. Chauvin werd beschuldigd van onopzettelijke tweedegraads moord, derdegraads moord en tweedegraads doodslag.
Wat onbetwistbaar is, is de mediagekte die volgde, die de arrestatie en dood van Floyd uitbuitte en de deur opende voor een Black Lives Matter-ideologie, die verschilt van de burgerrechtenbelangen uit het verleden.
Volgens het Pew Research Centre [3] in Washington DC bevatten op de dag van Floyds dood op 25 mei 2020 ongeveer 218.000 tweets de hashtag #BlackLivesMatter. Drie dagen later waren dat er bijna 8,8 miljoen. Wat eerder een marginale beweging was, veranderde van de ene dag op de andere in een belangrijk internationaal politiek fenomeen, zoals de kniebeweging liet zien. Voor het eerst beoefend in American Football in 2016 als een symbolisch gebaar tegen racisme, werd het wijdverspreid in het Engelse voetbal na de dood van Floyd. Beroemdheden’ waaronder Michelle Obama, Beyoncé, Meghan Markle, Stevie Wonder en Sir Keir Starmer volgden het voorbeeld – met een gebaar dat opzettelijk de vermeende moord op George Floyd weergaf.
Het is gemakkelijk te zien hoe de publieke opinie werd gestuurd. De opgevoerde tranen van burgemeester Jacob Frey over de kist en de bijbelse klanken van veel gezagsdragers kwamen dicht in de buurt van massamanipulatie, vooral van degenen die geloven dat ze onderdrukt worden. De heiligverklaring van George Floyd is begrijpelijk binnen deze context. Hetzelfde geldt voor de reactie op Floyds verklaring ‘Ik kan niet ademen’.
Toch zou een rapport van de New York Times onthullen dat deze uitspraak niet van Floyd afkomstig was, maar uit 2014, toen Eric Garner stierf nadat hij door een politieagent in New York City in een wurggreep was genomen, wat de vraag opriep of Floyd tijdens zijn arrestatie wel of niet kon ademen of een mantra aan het echoën was.
Men besloot dat Floyds dood door toedoen van een blanke politieagent de aanleiding was voor massaprotest en opstand in Minneapolis – al beladen met de opeenstapeling van lagen van wrok gevoed door berichten gericht aan een deel van de samenleving dat ze onderdrukt en onrechtvaardig behandeld werden. Dus wat gemakkelijk een alledaagse drugsarrestatie had kunnen zijn, werd het signaal om in opstand te komen zoals beschreven door Karl Marx; een katalysator voor de gebeurtenissen die volgden en de groei tot een wereldwijd fenomeen.
Als deze documentaire de aandacht krijgt die hij verdient, dan zullen veel anderen moeten erkennen dat ze ‘het fout hebben’. Degenen die zich hebben uitgesproken over de dood van Floyd en zich hebben geassocieerd met BLM zullen misschien hun standpunten moeten herzien – dat kunnen we alleen maar hopen.
Naschrift
Chauvin beweerde in zijn beroep tegen zijn veroordeling dat hij geen eerlijk proces had gekregen omdat juryleden er mogelijk belang bij hadden om hem niet vrij te spreken, uit angst om meer straatprotesten en geweld uit te lokken. De advocaten van Chauvin hebben gezegd dat er verschillende redenen waren om zijn veroordeling te vernietigen, waaronder het feit dat de districtsrechtbank de voormalige officier zijn recht op een eerlijk proces heeft ontnomen door zijn verzoek voor een verandering van locatie af te wijzen, ondanks de ‘alomtegenwoordige negatieve publiciteit’.
Op 20 november 2023 verwierp het Hooggerechtshof Chauvin’s beroep zonder commentaar of stemming.
Op 24 november werd een medegevangene beschuldigd van poging tot moord. Aanklagers zeiden dat ex-bendelid John Turscak een geïmproviseerd mes gebruikte om Chauvin 22 keer neer te steken in een federale gevangenis in Tucson, Arizona. Chauvin overleefde de aanval en zou in een stabiele toestand verkeren.
Turscak, 52, vertelde FBI-agenten dat hij Chauvin aanviel op Black Friday – zoals de dag na Thanksgiving in de VS bekend staat – als een symbolische verbinding met Black Lives Matter en het Zwarte Hand-symbool dat gelinkt is aan de Mexicaanse maffia, volgens aanklagers.
Bron: Howard Sherwood / https://www.conservativewoman.co.uk/questions-that-should-make-blm-think-again-about-the-murder-of-george-floyd/
Verwijzingen:
Categorie: Culturele oorlogen
Tags: BLM, false vlag, racisme, stigmatisering, leugens,
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Geef een reactie