En niet zoals eerder aan mij geadresseerd omdat Henry Kissinger een jood was en ik in de lijn van antisemieten werd geplaatst, maar zoals eerder door mij verklaard, Henry Kissinger was een massamoordenaar, een depopulatie prediker en een eugenist
Kissinger is een centraal personage in mijn nieuwe boek Controligarchs: Exposing the Billionaire Class, Their Secret Deals, and the Globalist Plot to Dominate Your Life [1], dat kritieke details blootlegt over de man die de moderne wereld vormgaf, vooral door te helpen de Amerikaanse economie aan de Chinezen te binden.
Het boek bevat weinig bekende details over Kissinger, zoals zijn succes in het officieel maken van bevolkingsbeperking tot binnenlands beleid van de VS en zijn mentorschap van een jonge Klaus Schwab voordat laatstgenoemde het World Economic Forum (WEF) oprichtte als de thuisbasis van de mondiale elite. Veel Controligarchen hebben misschien liever dat deze waargebeurde verhalen samen met Kissinger begraven worden.
Maar voordat Kissinger Schwab veranderde in de Davos Man [2] die hij vandaag is, werd Kissinger een agent van de Rockefeller dynastie. Van 1954 tot 1958 was Kissinger directeur speciale studies van het Rockefeller Brothers Fund. Het 600 pagina’s tellende globalistische manifest Prospect for America werd over de hele wereld gelezen en wetenschappers zijn het erover eens dat Prospect for America een naoorlogse “liberale consensus” definieerde.
Zoals journalist en historicus Godfrey Hodgson het stelde [3], werd het Rockefeller-Kissinger werk “een handboek van de gedeelde veronderstellingen van de Amerikaanse regerings- en zakenelite.” Het Kissinger handboek stelde inderdaad [4] dat “de onontbeerlijke wereldorde…fundamenteel is voor de Amerikaanse consensus” en dat de Verenigde Naties “het bewijs zijn van onze overtuiging dat problemen met een wereldwijde impact moeten worden aangepakt door instellingen met een wereldwijde reikwijdte.”
Kissinger keerde terug naar Harvard om het Defense Studies Program te leiden tussen 1958 en 1971. In deze periode gaf hij vorm aan de toekomst van Klaus Schwab. Hij mentor [5] Schwab aan Harvard in 1966-1967, slechts enkele jaren voordat Schwab in 1971 het European Management Symposium oprichtte, de voorloper van het World Economic Forum (WEF), en blijkbaar Kissinger’s richtlijn opvolgde om een mondiale instelling te vormen die zich bezighield met crises van “wereldwijde impact.”[6] De twee werden levenslang bevriend en Kissinger was een frequente keynote spreker in Davos.
Aan de oppervlakte lijkt het misschien een vreemde combinatie: Kissinger, een Joodse vluchteling van de holocaust, en Schwab, de zoon van een Duitse ingenieur wiens industriële bedrijf [7] Adolf Hitlers oorlogsinspanningen leverde. “
Maar in feite waren de twee een perfecte match. Schwab, geboren in 1934 in Ravensburg [8] (de eerste Duitse stad waar “ongewenste” burgers gedwongen gesteriliseerd [9] werden), was nog niet geboren toen Hitler aan de macht kwam en nog een kind toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Zoals ik schreef in Controligarchs: [10]
Klaus was te jong om deel te nemen aan Hitlers regime. Maar opgroeien in het Duitsland van de oorlog liet een blijvende indruk achter op de jongen. Omdat hij zijn nationale identiteit niet kon associëren met de nazi’s in de chaos van hun mislukte regime, verlangde hij naar niets anders dan identiteit en orde. Uiteindelijk vond Klaus zijn identiteit – niet als burger van Duitsland, maar als burger van de wereld.
Hetzelfde geldt voor andere oude globalisten zoals de hoogbejaarde George Soros, die op beroemde wijze vertelde [11] aan Steve Kroft van 60 Minutes dat het “helemaal niet” moeilijk was om getuige te zijn van de confiscatie van de bezittingen van mede-Joden tijdens de Nazi Holocaust omdat het zou gebeuren “of ik er nu bij was of niet”. Dus, de zelfbenoemde “wereldburger” [12] Soros bood een bekende tragedie-van-de-gemeenschap rationalisatie. “Op een grappige manier is het net als op markten,” vertelde hij [13] Kroft, terwijl hij uitlegde dat iemand de eigendommen in beslag zou hebben genomen, ongeacht wat hij deed.
De Rockefellers waren berucht voor het financieren van alle soorten ontvolkingspogingen, waaronder geboortebeperking en abortusmiddelen [14], eugenetica [15] en zelfs de ontwikkeling van een “anti-vruchtbaarheidsvaccin” [16]. In een voorstel [17] uit 1969 van Frederick Jaffe van Planned Parenthood aan Bernard Berelson, voorzitter van de Population Council van Rockefeller, noemt Jaffe [18] “verplichte” sterilisaties en abortussen, pogingen om “meer homoseksualiteit aan te moedigen” en zelfs “vruchtbaarheidsbeperkende middelen in de watervoorziening” toe te voegen als mogelijke manieren om de bevolkingsgroei te beteugelen.
Vijf jaar later werd in een Memorandum van de Nationale Veiligheidsstudie van 1974 voor het “Kissinger Rapport” [19] een “Wereldwijde Bevolkingsstrategie van de V.S.” geformuleerd, waarmee de controleambities van Rockefeller werden omgezet in officieel beleid van de Amerikaanse regering. Het Kissinger Rapport streefde naar het actief “creëren van voorwaarden voor vruchtbaarheidsdaling”, het “verbeteren van vruchtbaarheidscontroletechnologie” en het voeren van een anti-gezin propagandaoorlog tegen de massa via het “gebruik van massamedia en satellietcommunicatiesystemen voor gezinsplanning”.
Kissinger’s Prospect handboek voor de elite van het bedrijfsleven onthulde tenminste één bijbedoeling waarom de Controligarchs er alles aan lijken te doen om de bevolkingsgroei onder controle te houden: minder mensen betekent minder potentiële vijanden. “Gelukkig… heeft Japan’s bevolkingsgroei onder controle gebracht,” zegt het rapport over de recente vijand van de As.
Het rapport verspilt veel inkt aan de dreiging van de groeiende (communistische) bevolkingen.
De Controligarchen zouden liever zien dat de geschiedenis vergeet dat Westerse organisaties zoals hun Club van Rome verantwoordelijk [20] waren voor het overtuigen van China om een brutaal “één-kind” ontvolkingsprogramma aan te nemen. En de biografen van Rockefellers schreven [21] dat in de eerste helft van de twintigste eeuw, “communistische landen tegen elk actieprogramma op bevolkingsgebied waren” – gezonde pro-groei-logica. Het duurde een aantal jaren voordat de inspanningen van Rockefeller genoeg indruk maakten [22] “om de Malthusiaanse angst voor een ‘bevolkingsexplosie’ in de publieke opinie aan te wakkeren.”
Kissinger’s Prospect for America werd door president John F. Kennedy en zijn opvolgers gebruikt om zowel buitenlands als binnenlands beleid op te stellen, waaronder het openstellen van Amerika’s grenzen voor goedkope buitenlandse arbeidskrachten.
Kissinger heeft sindsdien toegegeven dat het openen van de westerse grenzen voor meer diverse culturen een vergissing kan zijn. “Het was een grote vergissing om zoveel mensen met een totaal andere cultuur en religie en concepten binnen te laten, omdat het binnen elk land een pressiegroep creëert die dat doet,” zei hij in een van zijn publieke verklaringen [23] over pro-Hamas protesten afgelopen november in Duitsland vorige maand. [Wie had dat kunnen voorspellen?}
Het Prospect for America manifest was terecht anticommunistisch, maar de voorgestelde [24] “onmisbare” oplossing voor het Chinese communistische probleem-“duurzame economische en technische samenwerking en onbelemmerde uitwisseling van goederen en diensten”-heeft in de loop van enkele decennia desastreuze gevolgen gehad voor burgers uit de middenklasse overal. [En maakte van China een supermacht.]
Nelson Rockefeller introduceerde Kissinger bij Nixon en bracht hem zo voor het voetlicht – van een beïnvloeder achter de schermen tot een diplomaat met een ster in het midden. Sindsdien werden Kissinger en de Rockefellers en vele andere Controligarchen rijk van de CCP-relatie. En ze waren trots op hun integrale rol in de opbouw van China. Klaus Schwab, van zijn kant, pocht [25] over de inspanningen van het WEF om het economische systeem van China te ontwikkelen als een hybride van communisme en kapitalisme.
Vandaag halen Chinese staatsmedia [26] Kissinger’s WEF-toespraak in Davos uit 2022 aan als bewijs dat de Amerikaanse regering het bestaansrecht van Taiwan niet echt steunt, maar officieel “het principe van één China” huldigt.
En hoewel Kissinger, net als Soros, een Amerikaans staatsburger werd, waren hun loyaliteiten iets verheveners. Kissinger, Schwab en Soros werden geboren om een Nieuwe Wereldorde op te bouwen. Woodrow Wilson sprak al in 1919 over een “nieuwe internationale orde”, maar de term werd gepopulariseerd door de Britse auteur H.G. Wells in zijn boek uit 1940 getiteld “De Nieuwe Wereldorde”, waardoor de term een definitie kreeg die nog steeds van toepassing is. “Het is de praktische realisatie van de broederschap van de mens,” schreef Wells, “door middel van een gemeenschappelijke controle.”
Een strenge orde brengen in een chaotische wereld was een ambitieus doel – een doel dat zowel door politiek rechts als links werd nagestreefd. Kissinger sprak [27] over de deugden van een nieuwe wereldorde waarin er geen enkele natie, inclusief de VS, een dominante speler zou zijn. Een machtsevenwicht tussen de VS, China en andere machtige naties was “een noodzaak”. Meer recentelijk, in 2009, zei Soros, [28] “Ik denk dat je een nieuwe wereldorde nodig hebt, dat China deel moet uitmaken van het proces om die te creëren en dat ze zich moeten inkopen.”
En vorige maand nog prees BlackRock CEO Larry Fink Kissinger als een “geweldige man, vooral op zijn 101e [sic]”. Zijn bedrijf heeft Kissinger’s globalistische pro-China [30] erfenis voortgezet, ondanks enkele tegenslagen [31]. Een BlackRock “2023 Outlook” verzekert dat er eindelijk een nieuwe wereldorde is [32] met een “nieuw regime” van grotere “volatiliteit” en “aanhoudend hogere inflatie”.
Met andere woorden, de toekomst die Kissinger en de Controligarchs hebben opgebouwd ziet er beslist grimmig uit.
Bron: Kevin MacDonald / https://www.theoccidentalobserver.net/2023/12/01/176690/
Verwijzingen:
Categorie: NWO
Tags: NWO, Globalisme, WEF, open grenzen, Migra Tsunamie, China, Eugenics, Kissinger, Soros, Klaus Schwab, Joden, Nazi’s,
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Geef een reactie