De arrestatie van Amerikaanse intriganten die een regimeverandering in Tbilisi wilden bewerkstelligen doet vermoeden dat er een coup tegen de Georgische regering op til is. Nu het tegenoffensief van Oekraïne mislukt, lijkt het Westen te popelen om een nieuw front te openen in zijn proxyoorlog.
Op 29 september [1] onthulde het Russischtalige portaal Slobodna Evropa van Radio Free Europe, dat in handen is van de Amerikaanse overheid en door alle westerse media wordt genegeerd, dat drie buitenlandse agenten door de Georgische veiligheidsdienst zijn opgeroepen voor ondervraging, omdat ze elementen van de oppositie zouden hebben geholpen bij het voorbereiden van een scenario voor een regimewisseling in Tbilisi in de stijl van de Maidan.
De agenten waren medewerkers van het Center for Applied Nonviolent Actions and Strategies (CANVAS) [2] en verbleven “tijdelijk in Georgië”. CANVAS is een door de Amerikaanse overheid gefinancierde organisatie met nauwe banden met de CIA, die activisten voor regimeverandering heeft getraind van Oost-Europa tot Venezuela. De website van de groep gaat er prat op sinds de oprichting in 2003 meer dan 16.000 activisten in 52 landen te hebben opgeleid en 126 “succesvolle” politieke “campagnes” over de hele wereld te hebben “geïnspireerd”.
Slobodna Evropa verklaarde dat het onbekend was of de aanwezigheid van de agenten in het land “te wijten was aan dagvaarding als onderdeel van het onderzoek of om een andere reden”. Maar als er CANVAS-medewerkers in het land aanwezig waren, kan er weinig twijfel bestaan over hun agenda.
De regerende Georgische droom is in het westen afgeschilderd als een pro-Kremlin regering. In werkelijkheid heeft het gewoon teruggegrepen naar een beleid dat al heel lang bestaat, namelijk balanceren tussen Oost en West. Voor het neoconservatieve establishment is de echte zonde dat het de Oekraïense proxyoorlog onvoldoende steunt. Oekraïense elementen zullen dus betrokken worden bij een mogelijke kleurenrevolutie. Als zo’n operatie slaagt, zou dat een tweede front openen in die oorlog op de westflank van Rusland.
De ontwikkeling lijkt de waarschuwingen van lokale veiligheidsfunctionarissen eerder deze september te bevestigen. Ze waarschuwden dat er [3] “een staatsgreep a la Euromaidan wordt voorbereid in Georgië”, verwijzend naar de door de VS gesteunde kleurenrevolutie van 2014 die de gekozen president van Oekraïne ten val bracht en een pro-NAVO-regering inluidde. De vermeende hoofdaanzetters zijn etnische Georgiërs die voor de Oekraïense regering werken: Giorgi Lortkipanidze, Kievs plaatsvervangend hoofd van de militaire inlichtingendienst; Mikhail Baturin, de lijfwacht van voormalig president Mikheil Saakashvili; en Mamuka Mamulashvili, commandant van het beruchte Georgische Legioen.
Een onderzoek van 6 september [4] door The Grayzone onthulde dat Mamulashvili, hoofd van het Georgische Legioen, een centrale rol speelt in een onder valse vlag georkestreerd bloedbad onder demonstranten op de Maidan, dat cruciaal was voor het afzetten van de gekozen president Viktor Janoekovitsj. Blijkbaar bracht hij de schutters naar het Maidanplein om “chaos te zaaien” door het vuur te openen op de menigte en leverde hij scherpschuttersgeweren voor dit doel.
Georgische ambtenaren zeggen dat ze nu bewijs hebben ontdekt dat jonge anti-regeringsactivisten in de buurt van Oekraïne’s grens met Polen worden getraind om een soortgelijk plan uit te voeren, waarbij een dodelijke bomaanslag zou worden gepleegd tijdens geplande rellen in Tbilisi tussen oktober en december, wanneer de Europese Commissie naar verwachting zal beslissen of Georgië officieel een kandidaat-lidstaat van de EU kan worden.
Krachtiger dan een vliegdekschip
De Staatsveiligheidsdienst van Georgië (SSSG) zei in een verklaring dat jonge activisten en een “vrij grote groep personen van Georgische afkomst” die nu in Oekraïne vechten, momenteel worden “getraind/omgeschoold in de omgeving van de Pools-Oekraïense staatsgrens in een plan dat wordt uitgevoerd door de CANVAS-agenten, die naar verluidt proberen de regering omver te werpen in een bloedige staatsgreep die naar verluidt eind oktober of begin november zal plaatsvinden. Volgens de Georgische autoriteiten zou het complot bestaan uit het opzetten van een “tentstad” in de hoofdstad, “het opwerpen van barricades op de centrale lanen en in de buurt van strategische objecten van Georgië”, het bezetten en in beslag nemen van overheidsgebouwen, “evenals andere illegale acties die elementen van ernstige provocatie bevatten”.
De door het buitenland gefinancierde agenten worden beschuldigd van het beramen van een schokkende onder ‘valse vlag’ uitgevoerde bomaanslag in een poging om de gekozen regering omver te werpen, waarbij Kievs Maidan-revolutiescenario van februari 2014 specifiek als blauwdruk wordt aangehaald.
Volgens de operatie zal “een explosief, dat de organisatoren van de criminele acties willen laten ontploffen, worden geplaatst in een vooraf geselecteerde tent op het grondgebied waar de door Giorgi Lortkipanidze en Mikheil Baturin georganiseerde bijeenkomsten zullen plaatsvinden, namelijk in de zogenaamde “Tentstad””, aldus de verklaring. “Volgens hun criminele plan moeten de bovengenoemde personen slachtoffers maken onder de vreedzame bevolking die deelneemt aan de protesten en de vertegenwoordigers van de wetshandhavingsdiensten,” vervolgde de SSSG.
Vanuit het standpunt van de NAVO gelieerde regimeveranderaars zou de bloedige provocatie nuttig zijn: “in het geval van een terroristische daad hopen de destructieve krachten dat er lukraak geschoten zal worden tussen de ordehandhavers en de demonstranten, wat een solide basis zal creëren voor verdere civiele confrontaties.”
“We willen het publiek informeren dat het niet de eerste keer is dat de genoemde provocaties door de organisatoren tegen Georgië worden gepland, hoewel ze in het verleden zijn voorkomen door de effectieve en preventieve reactie van de ordehandhavers,” voegden de functionarissen eraan toe.
Maar ze waarschuwden dat gezien “de uitdagingen van de huidige moeilijke geopolitieke situatie, in tegenstelling tot eerdere gevallen, het huidige plan een veel hogere risicofactor vertegenwoordigt die een bedreiging vormt voor de veiligheid van de staat, evenals het leven, het welzijn en de gezondheid van de gewone burgers van Georgië.”
In de verklaring van de SSSG staat dat “CANVAS” gebruikt werd “voor de training van de jeugdgroep die verondersteld wordt deel te nemen aan het revolutionaire scenario”. Zoals de veiligheidsdienst opmerkt, bestaat “de kern” uit de overblijfselen van de “organisatie Otpor”, een groep die “actief deelnam aan revolutionaire processen in Servië”.
Nu worden deze agenten “regelmatig gebruikt om jongeren in verschillende landen te trainen en te betrekken bij destructieve processen”, aldus de verklaring.
CANVAS: de specialisten in wereldwijde regimeverandering
De opstandige geloofsbrieven van CANVAS staan niet ter discussie. Waar de organisatie ook gaat, kleurenrevoluties en “vreedzame” pogingen om regeringen te ondermijnen of zelfs omver te werpen volgen onvermijdelijk. Het Centrum is voortgekomen uit Otpor!, een opstandige jeugdbeweging in Joegoslavië die aan het eind van de jaren ’90 Slobodan Milosevic van de troon wilde stoten. Met een mix van burgerlijke ongehoorzaamheid, geweldloos verzet, rockconcerten, straathumor en graffiti zorgden ze voor publieke oppositie tegen de president en promootten ze op slinkse wijze een neoliberale toekomst voor Servië.
Otpor! werd bij elke stap geholpen door de National Endowment for Democracy (NED), een bureau voor regimewisseling van de Amerikaanse regering [5] dat openlijk doet wat de CIA ooit heimelijk deed. Naast het uitdelen van enorme hoeveelheden geld, werd Otpor! getraind [6] om het overheidsgezag te ondermijnen door middel van ontwrichtende middelen en maakte gebruik van “een breed scala aan geavanceerde public relations technieken, waaronder opiniepeilingen, flyeren en betaalde reclame” op kosten van Washington. De berichtgeving van de groep was gebaseerd op door de VS gefinancierde opiniepeilingen.
Toen Milosevic in oktober 2000 was afgezet, richtten de leiders van Otpor CANVAS op en begonnen ze hun revolutionaire model naar andere landen te exporteren, waaronder Georgië in 2003. Daar richtten ze Kmara op, dat sterk leunde op Otpor’s branding en berichtgeving en aanzienlijke NED-financiering ontving. De groep speelde een belangrijke rol [7] in de val van de oude leider van Georgië, Eduard Shevardnadze, na de verkiezingen van november 2003. De groep bouwde voort op haar sjabloon voor regimeverandering in de zogenaamde Oranje Revolutie die het jaar daarop uitbrak in Oekraïne. In de voorhoede van deze operatie stond Pora – een andere door de VS gesteunde jeugdgroep die Otpor imiteerde – met als doel een Westerse geallieerde regering te installeren.
Hoewel de media regelmatig het werk van CANVAS hebben gefetisjeerd door een tijdperk van zogenaamd geweldloos verzet over de hele wereld in te luiden, slagen kleurrevoluties meestal door meer ingrijpende factoren, die vaak niet gezien en niet erkend worden. De afzetting van Milosevic bijvoorbeeld volgde op een decennium van destructieve, door de VS gefinancierde proxyoorlogen in het voormalige Joegoslavië, waarin de Servische economie aan flarden werd geschoten door Westerse sancties.
Bovendien, zoals de Washington Post onthulde [8] in december 2000, wisten Amerikaanse agenten die betrokken waren bij de “anti-Milosevic inspanning” dat de CIA tegelijkertijd vernielingen aan het aanrichten was in Belgrado, “maar ze hadden moeite om uit te vinden wat het agentschap van plan was”. De banden van CANVAS met de Amerikaanse inlichtingendiensten werden uitvoerig beschreven in 2011, toen uitgelekte e-mails onthulden [9] hoe de leider van Otpor en de oprichter van het Centrum, Srda Popovic, in het geheim nauw samenwerkte met Stratfor, een particulier beveiligingsbedrijf dat bekend staat als [10] “de schaduw-CIA”.
Naast andere flagrante daden, toonden de e-mails aan dat Popovic heimelijk informatie had doorgespeeld aan Stratfor over activisten van de oppositie in een aantal landen, waaronder personen die gewond waren geraakt of gedood door de door de VS bewapende regering van Bahrein, verkregen van het Bahrain Center for Human Rights tijdens het brute optreden van het regime tegen pro-democratische protesten tijdens de Arabische Lente. Hij produceerde ook een gids voor het bedrijf over hoe de Venezolaanse president Hugo Chavez te onttronen. Zoals een analist uitlegde in een e-mail van mei 2010 [11]:
“Het belangrijkste nut van Popovic is zijn vermogen om ons in contact te brengen met de onruststokers over de hele wereld waarmee hij in contact staat…Het idee is om een netwerk van contacten te verzamelen via CANVAS, contacten waarmee we dan onafhankelijk contact kunnen opnemen.”
In een andere e-mail [12] merkte dezelfde analist op dat CANVAS “nog steeds afhankelijk is van Amerikaanse financiering”. Hij beschreef hun missie als, “in principe gaan ze de wereld rond om te proberen dictators en autocratische regeringen omver te werpen (die de VS niet aanstaan)”:
“Ze vestigen zich gewoon in een land en proberen de regering ten val te brengen. Als ze goed worden gebruikt, zijn ze krachtiger dan een gevechtsgroep van een vliegdekschip.”
Maidan 2.0: het tweede front van een proxy-oorlog
De Georgische Dream-coalitieregering staat onder toenemende druk sinds afgelopen maart, toen Tbilisi werd geteisterd door opruiende protesten. Demonstranten gingen de straat op om te protesteren tegen een wetsvoorstel [13] dat NGO’s die in het land actief zijn, verplicht om zich te registreren als “buitenlandse agenten” als ze meer dan 20% van hun inkomsten uit het buitenland halen. De wet zou het pro-NAVO politieke netwerk dat door westerse belangen in het land is opgezet duidelijk hebben belemmerd.
De onrust van afgelopen maart leek te escaleren in directe correlatie met de veroordelingen [14] van de wetgeving door Amerikaanse functionarissen. De meeste groepen die voorop liepen in de protesten ontvingen NED-financiering. En net toen de woedende menigte klaar leek om het parlement te bestormen, [15] in een herhaling van de Rozenrevolutie die Shevardnadze twee decennia eerder van de troon stootte, veranderde de regering van koers en schrapte prompt de wet op de buitenlandse agenten.
Sinds de Russische invasie in Oekraïne wordt de Georgische Droom door westerse media afgeschilderd als een vehikel voor de invloed van het Kremlin. In werkelijkheid heeft de regering geprobeerd een evenwicht te vinden tussen het versterken van de westerse banden, het streven naar lidmaatschap van de EU en de NAVO en het handhaven van een civiele coëxistentie met de buren in Moskou. Dit evenwicht is de afgelopen 18 maanden steeds onhoudbaarder geworden, nu de Westerse druk om sancties op te leggen aan Moskou – veruit een van de grootste handelspartners van Tbilisi – en wapens [16] naar Kiev te sturen, voortdurend toeneemt.
Proberen te voldoen aan de sanctieregelingen van de VS en de EU [17] en de invasie veroordelen bij de VN zijn blijkbaar onvoldoende voor Washington, Brussel en Kiev. In december 2022 onthulde [18] premier Irakli Garibashvili dat de Oekraïense regering er herhaaldelijk bij hem op heeft aangedrongen om een “tweede front” te openen in de proxy-oorlog tegen Rusland, en dat zijn weigering om dat te doen niet goed werd ontvangen.
De beschuldigde samenzweerders hebben mogelijk meer cynische, zelfzuchtige redenen om Georgian Dream te onttronen. Nadat hij bij de presidentsverkiezingen van 2013 uit zijn ambt was gezet, ontvluchtte hun baas Mikheil Saakashvili Georgië. Het jaar daarop diende Tbilisi een aanklacht tegen hem in, waarna hij bij verstek werd veroordeeld voor het bevelen van brute aanvallen op politieke rivalen en het helpen van een van zijn ministers bij het verdoezelen van een gruwelijke moord [19] die ze persoonlijk hadden geregisseerd.
Saakasjvili verhuisde naar Oekraïne om de Maidan-beweging te steunen, hij werd in 2015 op persoonlijk bevel van president Petro Porosjenko benoemd tot gouverneur [20] van Odessa en kreeg het Oekraïense staatsburgerschap. Hij bleef in die functie tot november 2016, toen hij op dramatische wijze ontslag nam [21] en Porosjenko ervan beschuldigde corruptie in Kiev mogelijk te maken. Daarna zwierf hij rond in verschillende landen voordat hij uiteindelijk in mei 2019 terugkeerde naar Oekraïne, nadat de nieuw gekozen president Volodymyr Zelenskyy zijn staatsburgerschap had hersteld [22].
Om onduidelijke redenen kondigde Saakashvili in oktober 2021 aan dat hij zou terugkeren naar Georgië, voorafgaand aan de lokale verkiezingen van dat jaar. Dezelfde dag werd hij gearresteerd in Tbilisi, nadat hij het land illegaal [23] was binnengekomen, verborgen in een vrachtwagen vol zuivelproducten. Sindsdien kwijnt hij weg in een Georgische gevangenis, waar zijn gezondheid snel achteruit gaat. Desondanks heeft president Salome Zourabichvili duidelijk gemaakt [24] dat ze de voormalige leider “nooit” gratie zal verlenen.
Een kleurenrevolutie in Georgië zou Saakasjvili bevrijden en een regering installeren die meer bereid is om te overwegen Rusland de oorlog te verklaren, waardoor Kiev en zijn westerse medestanders het tweede proxy-oorlogsfront krijgen waarnaar ze al zo lang op zoek zijn.
Nu het rampzalige tegenoffensief van Oekraïne op zijn einde loopt, met slechts enkele tientallen vierkante kilometers en tienduizenden verminkte [25] en dode jonge mannen als bewijs voor de inspanningen, is de noodzaak om een nieuw front te openen dringender dan ooit.
Bron: KIT KLARENBERG / https://thegrayzone.com/2023/10/06/maidan-color-revolution-georgia/
Verwijzingen:
Categorie: NeoComs
Tags: CANVAS, COLOR REVOLUTION, EUROMAIDAN, GEORGIA, MAIDAN COUP, MAMUKA MAMULASHVILI, NATIONAL ENDOWMENT FOR DEMOCRACY, NED, NGOS OTPOR, REGIME CHANGE, SRDJA POPOVIC, UKRAINE,
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Geef een reactie