Een buste van Vlad Dracula “De Spietser” Tepes staat 10 mei 2001 in het centrum van Sighisoara, Roemenië. Sighisoara ligt in het hart van Transsylvanië en was de geboorteplaats van de Roemeense militaire held. | David Greedy/Getty Afbeeldingen
Hoe is een orthodox-christelijke aristocraat precies veranderd in de meest beruchte bloedzuigende vampier aller tijden? En is antichristelijk historisch revisionisme de schuldige?
Hoewel de meesten van ons wel eens van de naam Dracula hebben gehoord, is dat meestal in de context van Bram Stokers roman uit 1897 of de talloze films, tv-programma’s en boekenreeksen die op dat fictiewerk zijn gebaseerd.
Maar de historische inspiratie voor Dracula, Vlad de Spietser, ook bekend als Vlad Tepes of Vlad III Dracula, was een 15e-eeuwse prins van Walachije, gelegen in het huidige Roemenië, wiens eigen christelijke geloof hem ertoe bracht het christendom te verdedigen tegen binnenvallende hordes islamitische jihadisten, volgens Raymond Ibrahim, auteur en expert in islamitische geschiedenis en doctrine.
Bij het schrijven van zijn beroemde roman probeerde Stoker een “aura van historische legitimiteit te geven door het te verbinden met echte mensen en gebeurtenissen,” vertelde Ibrahim aan The Christian Post.
“Voor de naamgever van zijn roman vond hij een echte Roemeen, de man in kwestie, Vlad III Dracula,” zei hij.
Hoewel geen van de historische documenten die Stoker gebruikte als inspiratie voor het personage refereerde aan de bekende Dracula iconografie van kruisbeelden als zwakte, vampier vleermuizen en doodskist bedden, zei Ibrahim dat sommige bronnen hem afschilderden als een sadist die zijn slachtoffers martelde en spietste.
Ibrahim, auteur van De verdedigers van het Westen: The Christian Heroes Who Stood Against Islam, ontkent niet dat Vlad wreed was en zijn vijanden doorboorde. Maar hij beweert dat de meeste van die verhalen voorbijgaan aan een “allesbepalende” historische context.
Als jonge tiener werd Vlad III gegijzeld door de Ottomaanse Turken en geestelijk en lichamelijk mishandeld, aldus Ibrahim. Zijn jongere broer en medegegijzelde Radu werd ondertussen “langzaam getransformeerd in de persoonlijke katamiet [1] van sultan Mohammed II”, een jongen die zich onderwerpt aan een seksuele relatie met een man.
In die tijd zag Vlad ook hoe de Turken hun vijanden spietsen – een praktijk die hij na zijn terugkeer naar zijn vaderland Walachije al snel tot de zijne maakte.
“Omdat hij in de minderheid was van zijn moslimvijanden, minstens 10 tegen 1, bestreed hij vuur met vuur en voerde hij terreurtactieken uit, waaronder het spietsen van de binnenvallende Turken en het creëren van het legendarische ‘Bos van de Gespietelden’ [2] rondom zijn kasteel, dat bedoeld was om terreur te zaaien,” legt Ibrahim uit.
En hoewel dit naar hedendaagse maatstaven misschien ronduit onmenselijk klinkt, beweert Ibrahim dat de context de sleutel is.
“Wat vaak onvermeld blijft, is dat vrijwel iedereen in die tijd wreed was en dat spietsen een standaard vorm van straf was, vooral onder de Turken, maar ook onder verschillende andere Europese machten,” zei hij.
“Anders gezegd, net zoals Amerikanen tegenwoordig regelmatig worden bekritiseerd over de rol van hun voorouders in de slavernij – zonder dat ze ooit te horen krijgen dat iedereen aan slavernij deed, en vaak op een veel ergere schaal dan Amerikanen – was vrijwel iedereen uit Dracula’s tijd naar hedendaagse maatstaven wreed, en was spietsen een standaard vorm van executie.”
Het lijkt erop dat Dracula ook fel gekant was tegen mensen die de Tien Geboden overtraden, in het bijzonder “Gij zult niet stelen”.
Volgens een bijna contemporaine kroniek, geciteerd in Ibrahims boek, “haatte Vlad stelen zo hevig in zijn land dat iedereen die kwaad of diefstal, of een leugen of onrecht veroorzaakte, niet lang leefde. Of hij nu een belangrijke boyar, priester of monnik was, of een gewoon persoon, of hij nu de rijkste man was, hij ontsnapte niet aan de dood. Zo gevreesd was hij.”
Deze tactieken, voegde de auteur eraan toe, kwamen niet voort uit het kwaad, maar eerder uit een vurige passie voor zowel God als het vaderland, een gevoel dat volgens Ibrahim vooral duidelijk werd in een brief die hij stuurde naar de Hongaarse koning Matthias Corvinus.
In de brief, gedateerd 11 februari 1462, legde Vlad uit dat de reden waarom hij de oorlog aan de Turken had verklaard “voor het behoud van het Christendom” was:
Nu we alles hebben gedaan wat we konden, voorlopig, om diegenen te schaden die ons bleven aansporen om de christenen te verlaten en hun kant te kiezen; …. dat we onze vrede met hen hebben verbroken, niet voor ons eigen voordeel, maar voor de eer van … de Heilige Kroon van Uwe Majesteit, en voor het behoud van het christendom. …
Omdat we in geen geval onafgemaakt willen laten wat we begonnen zijn, maar dit tot het einde toe willen volbrengen. Omdat we niet zullen vluchten voor hun wreedheid, maar aan de zijde staan van alle christenen, en als hij zo vriendelijk wil zijn te luisteren naar de gebeden van zijn arme onderdanen en ons de overwinning schenkt over de ongelovigen, de vijanden van het kruis van Christus, zal dat de grootste eer, voordeel en spirituele hulp zijn voor Uwe Majesteit … en voor alle ware christenen. Want we zullen niet vluchten voor hun wreedheid, maar we zullen ze met alle middelen bestrijden. En als het, God verhoede het, slecht voor ons afloopt en ons kleine land verloren gaat, zal Uwe Majesteit daar ook niet van profiteren, want het zal een verlies zijn voor het hele christendom.
Zulke stoutmoedige geloofsuitspraken, aldus Ibrahim, ondersteunen het idee dat Dracula in feite een “toegewijd christen” was die zijn “rechtvaardige oorlog” tegen de binnenvallende Turken zag als “in de eerste plaats het verdedigen van het christendom tegen de islam”.
Ibrahim verwees naar een historicus die zei dat Vlad “zichzelf zag als een christelijke kruisvaarder tegen de ongelovigen,” iemand die vaak gezien werd in het gezelschap van Roemeense monniken en dol was op het bezoeken van en mediteren in kloosters in de Tismana en Snagov, waar Vlad’s overblijfselen zich volgens geruchten [3] zouden bevinden.
Naast het feit dat Vlad persoonlijk het klooster van Comana stichtte, stuurde hij ook donaties naar de berg Athos, die volgens Ibrahim tot op de dag van vandaag een “bolwerk van de orthodoxie” is.
“Zelfs toen hij de doodstraf oplegde, stond hij erop dat elke christen die schuldig werd geacht, een christelijke begrafenis kreeg”, voegde hij eraan toe. “In een 15e-eeuwse context zijn dit allemaal positieve voorbeelden dat hij een toegewijd christen was in overeenstemming met zijn tijd en locatie.”
Dus hoe ging Vlad’s historische en culturele erfenis van “toegewijd christen” naar een bloedzuigende vampier?
Voor Ibrahim hebben dezelfde “narratieve vormgevers” in Hollywood die “de negatieve rol van de Islam in de vorming van Vlad hebben geëlimineerd of vergoelijkt” ook “zijn christelijke achtergrond geëlimineerd of gedemoniseerd als brandstof voor zijn wreedheid”.
“Voordat de wereld nepnieuws leerde kennen, was er nepgeschiedenis, en het doel daarvan was altijd hetzelfde: het demoniseren van Westerse elementen door ze te overdrijven en van hun context te ontdoen en vooral hun Christelijke aspecten uit te wissen of te demoniseren, terwijl, in dit geval, de agressieve Islam buiten beschouwing wordt gelaten,” zei hij.
Die waarheid, voegde Ibrahim eraan toe, wordt onderstreept door het feit dat Vlad, ondanks eeuwen van dergelijke verhalen, tot op de dag van vandaag een held blijft in zijn geboorteland Roemenië.
“Tot op de dag van vandaag is het gebruikelijk dat Roemenen, wanneer er gesproken wordt over corruptie of immoraliteit, het gesprek berustend beëindigen met het citeren van de volgende regels uit een oud gedicht: Waar zijt gij, oude prins, Vlad, op hen allen uw handen te leggen,” voegde hij eraan toe.
Ibrahim wees op andere historische figuren die ooit werden geprezen als verdedigers van het christendom, zoals Richard Leeuwenhart, Saint Louis en Saint Ferdinand, die door de eeuwen heen “systematisch onderuit zijn gehaald in de academische wereld, hun reputaties besmeurd en niemand die het voor hen opneemt”.
En in het geval van Vlad zelf, zei Ibrahim, is hij gewoon niet eerlijk behandeld.
“De openlijk propagandistische traktaten die hem demoniseren werden en worden nog steeds voor waar aangenomen, terwijl de brondocumenten op basis waarvan ik zijn biografie heb gereconstrueerd volledig worden genegeerd,” zei hij.
“Tot slot, om het nog erger te maken, hebben de roman en de daaropvolgende films hem veranderd in een kruis-hatende vampier.”
Bron: Raymond Ibrahim / https://www.raymondibrahim.com/2023/10/31/historical-dracula-was-a-committed-christian-who-terrorized-islamic-invaders-author/
Verwijzingen:
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Geef een reactie