Binnen het ARC: een bericht van de ‘anti-WEF’ denktank

Leestijd: 7 minuten

“Degenen die zich willen verzetten tegen de globalistische status quo hebben financiering, organisatie en sterk leiderschap nodig. Het ARC lijkt een serieuze poging om dit mandaat te vervullen.”

Het ARC van binnenuit

De Alliantie voor Verantwoord Burgerschap (ARC), gepositioneerd als een ‘anti-WEF’ denktank, hield haar eerste driedaagse internationale conferentie van 30 oktober tot 1 november in Londen.

Ik had het geluk deze conferentie bij te wonen als lid van het mediateam van The Aussie Wire (niet gesponsord door de ARC). Hieronder volgt mijn ervaring van de conferentie, die alleen op uitnodiging werd bijgewoond door een wie is wie van conservatieve politici, academici, mediapersoonlijkheden en andere thought leaders, met in totaal 1.500 gasten uit iets meer dan 70 landen.

Waar hebben ze het drie dagen lang over gehad?

Het ARC is opgericht door de psycholoog Jordan Peterson, de denktankster Baronesse Philippa Stroud en de voormalige Australische vice-premier John Anderson zijn er ook een groot aantal bekende namen in de adviesraad. De belangrijkste aandachtspunten zijn onderverdeeld in drie hoofdcategorieën:

• Gezin, sociale structuur en bevolking
• Betaalbare energie en milieuzorg
• Vrij ondernemerschap en goed bestuur

Het publiek luisterde naar keynotes en panels die al deze onderwerpen bespraken, allemaal ondergebracht in het overkoepelende thema ‘zinnige verhaallijnen.

“Achteruitgang is niet onvermijdelijk. Wij geloven dat er een beter verhaal is, een van optimisme.”

• Barones Philippa Stroud

Het is algemeen bekend dat de verhalen die we onszelf vertellen – als individu en als groep – sterk bepalen hoe we een bepaalde situatie ervaren en hoe we erop reageren. Het ARC leek er erg op gefocust om de visie en waarden op een hoog niveau te krijgen, en daarom gingen de gesprekken en panels meer over verhalen, waarden en principes dan over beleidszaken.

Geopolitiek werd niet veel besproken vanaf het podium, maar het is de moeite waard om te vermelden dat de weinige keren dat het ter sprake kwam, het standpunt pro-Israël was. Iedereen die er een andere mening op nahield, sprak die stilletjes uit.

Religie en spiritualiteit waren een verrassend sterk thema, met lezingen van onder andere een bisschop, verschillende dominees en een rabbijn. Kunst was ook een belangrijk thema, waarbij de organisatoren een scherp begrip leken te hebben van de rol en de kracht van geloof en kunst bij het veranderen van harten en geesten. Konstantin Kisin grapte in zijn toespraak over het vernietigen van iemand op Twitter “met feiten en logica”. Iedereen lachte omdat feiten en logica natuurlijk zelden iemand van gedachten doen veranderen. Meestal moet je eerst het hart bereiken voordat het verstand opengaat. Het ARC begrijpt dit duidelijk.

Wie waren er aanwezig?

De gastenlijst was conservatief en/of academisch. Je kunt de adviesraad van het ARC hier zien, van wie de meesten aanwezig waren en/of spraken. Andere mensen die ik ontmoette of zag rondlopen waren Bret Weinstein, Jay Bhattacharya, Aaron Kheriaty, Nick Hudson, veel Australische en Britse politici, Konstantin Kisin, James Lindsay, Douglas Murray, en nog veel meer.

Sommigen hebben hun ergernis geuit over het feit dat sommige genodigden bekende globalistische types zijn en/of geassocieerd worden met autoritair en oneerlijk gedrag tijdens de pandemie. De voormalige Australische premier Scott Morrison (‘Scomo’), de Britse politicus Michael Gove en de Amerikaanse politicus Dan Crenshaw zijn namen die me te binnen schieten.

Ik vermoed dat de opname van enkele globalistische types te wijten is aan het feit dat het ARC in de politieke sfeer opereert en daarom tot op zekere hoogte onderworpen is aan de regels van het politieke spel. Het lijkt erop dat ze streven naar een kerkelijke benadering in plaats van een puristische benadering.

Er waren enkele opvallende omissies in de gasten- en sprekerslijst, met name de thought leaders die het meest uitgesproken waren over de tekortkomingen van ons politieke en mediale leiderschap tijdens de pandemie. Namen als Mattias Desmet, Peter McCullough, Robert Malone en Tess Lawrie leken opvallend afwezig gezien hun kaliber en invloed in de afgelopen jaren.

Werden Covid-misdaden aan de kaak gesteld

Op dag één keek ik om me heen en dacht: ‘Ik wed dat minstens de helft van de zaal zweeg of een draconisch pandemiebeleid steunde. Ik vraag me af of dit wordt aangepakt? We moesten wachten tot dag drie voor de afrekening, toen kunstenaar Jonathan Pageau het podium betrad.

Pageau gebruikte de reactie op de pandemie en de bijzondere preoccupatie van het Westen met ‘veiligheid’ als voorbeeld van hoe een kortzichtige benadering wijdverspreide schade kan aanrichten en zei: “We hebben alle andere goederen opgeofferd en ondergeschikt gemaakt… die op sommige plaatsen bijna twee jaar lang zin en doel geven.” Hij voegde eraan toe: “Veiligheid is een goed… het is gewoon geen hoogste goed.” Pageau gaf het onderwerp een knauw, maar gezien wie er in de zaal aanwezig was, hadden ze wel wat meer kunnen doen.

Wees reëel – is het ARC niet gewoon WEF 2.0?

De belangrijkste overeenkomst met het WEF is de structuur van het evenement: een vooraf bepaalde boodschap werd door zorgvuldig uitgekozen sprekers overgebracht aan een publiek van geselecteerde beïnvloeders en beleidsmakers van over de hele wereld, met het uitdrukkelijke doel om verandering teweeg te brengen. Er waren geen debatten, geen plebs, en hoewel de sprekers in de meeste opzichten divers waren, waren ze niet divers in gedachten. Dit alles past redelijk goed in wat we weten van het WEF-model.

Maar de inhoud van de boodschap en de formule voor verandering was ideologisch gezien het tegenovergestelde van het WEF. Om te beginnen is een van de kernprincipes van het ARC dat beleid vrijwillig moet worden aangegaan. Geen mandaten, geen dwang.

Een ander anti-WEF thema op het ARC was dat macht gedecentraliseerd en verdeeld moet worden op een zo lokaal mogelijk niveau (subsidiariteit). De sprekers van het ARC bestempelden de westerse preoccupatie met Net Zero en ‘hernieuwbare energie tegen elke prijs’ als technocratisch en anti-menselijk en riepen in plaats daarvan op tot een rationele, pro-menselijke benadering van klimaat- en energiebeleid. Ze stonden ook kritisch tegenover gecentraliseerd monetair beleid en riepen op tot het beëindigen van ‘vriendjeskapitalisme’ en ‘diefstal door inflatie om oorlogen te financieren waar je nooit mee zou instemmen als de regering je de rekening zou sturen’.

De ARC-sprekers waren pro-traditionele waarden, pro-familie autonomie (d.w.z.: overheidsbeleid en financieringsstromen zouden gezinnen moeten ondersteunen bij het kiezen van wat het beste voor hen is) en pro-geloof, of spiritualiteit, als een middel voor morele oriëntatie. Ook heeft niemand voorgesteld om insecten te eten.

Je kunt echt niet minder WEF zijn in termen van de werkelijke inhoud.

Maar wordt het ARC niet gefinancierd door George Soros en is het WEF daarom niet een wolf in schaapskleren organisatie?

Nogmaals, niet voor zover ik weet. Dit gerucht lijkt voort te komen uit het feit dat een van de leden van de adviesraad van het ARC, hedgefondsbaas Sir Paul Marshall, ongeveer 25 jaar geleden startkapitaal van Soros heeft ontvangen. De versterking van dit feit in sommige kringen kan mogelijk worden toegeschreven aan het Soros Derangement Syndrome.

Hoogtepunten

Er waren zo veel geweldige lezingen dat het pijn doet om er maar een paar te delen, maar hier zijn mijn toppers om te bekijken.

Een pro-menselijk milieubeleid, Michael Shellenberger

Energie-expert en wetenschapscommunicator Michael Shellenberger ‘ontkrachtte’ mythes over klimaathysterie met gegevens, suggereerde dat onze klimaatuitdagingen niet onoverkomelijk zijn en stelde praktische oplossingen voor. Shellenberger pleitte in het bijzonder voor kernenergie als een schoon en energierijk alternatief voor fossiele brandstoffen.

Kinderen hebben een kindertijd nodig, Erica Komisar

Psychoanalytica en oudercoach Erica Komisar beschreef de geestelijke gezondheidsepidemie bij kinderen en onderzocht de onderliggende oorzaken. Ze riep op tot betere ondersteuning van gezinnen, wat weer ten goede komt aan het sociale weefsel. “Er is geen sociaal weefsel zonder gezonde gezinnen,” zei Komisar.

Het overwinnen van WOKE nihilisme, Konstantin Kisin

Satiricus en podcaster Konstantin Kisin vertelde de conferentie dat het tijd is om te stoppen met het koesteren van slachtofferschap. “Er zijn mensen wiens hersenen niet meer werken. Voor hen is ons verleden afschuwelijk en is onze toekomst er een van geleid verval. Mijn boodschap is simpel. Hoe durf je? Je zult de toekomst van mijn zoon niet stelen met lege woorden.” Gelach en applaus.

Panel: Seksuele Revolutie

Louise Perry, Jordan Peterson, Mary Harrington, Stephen Blackwood

Panelleden bespraken de moderne verwerping van op seks gebaseerde normen en vroegen zich af of deze “vooruitgang” het leven voor mannen, vrouwen en kinderen wel heeft verbeterd.

Wat Japanse kunst ons kan leren over de Cultuuroorlog, Makoto Fujimura

Kunstenaar Makoto Fujimura sprak over de Japanse kunst van Kintsugi als metafoor voor persoonlijk en maatschappelijk herstel. De Kintsugi-meester herstelt niet alleen wat kapot is naar zijn oorspronkelijke vorm, maar “benadrukt in plaats daarvan de breuken. Ze strooien er goud overheen en accentueren zo de breuken en maken iets nieuws van de gebrokenheid.”

Bestrijding van monopolie, vriendjespolitiek en WOKE kapitalisme, Sir Paul Marshall

Hedgefondsbaas Sir Paul Marshall riep op tot het beëindigen van “vriendjeskapitalisme” en stelde dat “roofzuchtig gedrag” in het bedrijfsleven en de financiële wereld schering en inslag is. Hij stelde dat “vrijemarktkapitalisme het grootste instrument voor armoedebestrijding is dat de wereld ooit heeft gezien”.

En tot slot een eervolle vermelding voor een lezing die nog niet op het YouTube-kanaal van ARC staat, maar wel via ADH TV kan worden bekeken. Schrijfster en theologe Amy Orr-Ewing betoogde dat vergeving fundamenteel is voor een vreugdevol en vredig leven. Dit onderwerp lijkt misschien esoterisch, maar kan relevant zijn voor de velen die tijdens de pandemie gekwetst zijn door toedoen van de overheid, zorgverleners, werkgevers en zelfs familieleden.

Of je het idee van het ARC nu leuk vindt of niet, degenen die zich willen verzetten tegen de globalistische status quo hebben financiering, organisatie en sterk leiderschap nodig. Het ARC lijkt een serieuze poging te zijn om dit mandaat te vervullen.

https://watch.adh.tv/arc-conference-2023-1/videos/amy-orr-ewing-arc-2023

Categorie: Maatschappij en Samenleving

Tags: antie WOKE, ARC, bewustzijn, linkse manipulatie,

Beheerder Vincent W Schoers

Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.

Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst