De ontwikkelaars van het Oxford-AstraZeneca-vaccin hebben voorheen geheime banden met de omgedoopte British Eugenics Society en andere Eugenics-gelieerde instellingen zoals de Wellcome Trust.

Op 30 april [1] kondigden AstraZeneca en de Universiteit van Oxford een “mijlpaalovereenkomst” aan voor de ontwikkeling van een COVID-19 vaccin. De overeenkomst [2] houdt in dat AstraZeneca toezicht houdt op aspecten van de ontwikkeling, evenals de productie en distributie, terwijl de Oxford-kant, via het Jenner Institute en de Oxford Vaccine Group, het vaccin onderzoekt en ontwikkelt. Minder dan een maand nadat deze overeenkomst was bereikt, kreeg het Oxford-AstraZeneca partnerschap een contract van de Amerikaanse overheid als onderdeel van Operation Warp Speed [3], de publiek-private COVID-19 vaccinatie-inspanning die wordt gedomineerd door het Amerikaanse leger en de Amerikaanse inlichtingendienst.

Hoewel het partnerschap in april werd aangekondigd, was het Jenner Institute in Oxford al maanden eerder, midden januari, begonnen met de ontwikkeling van het COVID-19 vaccin [4]. Volgens een recent rapport van de BBC [5] werd het Jenner Instituut zich in januari voor het eerst bewust van hoe ernstig de pandemie zou worden, toen Andrew Pollard [6], die voor het Jenner Instituut werkt en aan het hoofd staat van de Oxford Vaccine Group, “een taxi deelde met een modelleur die voor de Wetenschappelijke Adviesgroep voor Noodsituaties van het VK werkte.” Tijdens de taxirit “vertelde de wetenschapper hem dat gegevens erop wezen dat er een pandemie zou uitbreken, vergelijkbaar met de griep van 1918”. Vanwege deze ontmoeting, zo wordt ons verteld, begon het Jenner Instituut miljoenen te steken in de vroege ontwikkeling van een vaccin voor COVID-19, lang voordat de omvang van de crisis duidelijk was.
Een groot deel van 2020 werd het Oxford-AstraZeneca-vaccin behandeld als een vroege koploper, hoewel de voorsprong later zou worden ontsierd door schandalen in verband met de klinische tests, waaronder de dood van deelnemers, plotselinge pauzes in de tests, het gebruik van een problematische “placebo” met zijn eigen groot aantal bijwerkingen en de “onbedoelde” verkeerde dosering van sommige deelnemers die de zelfgerapporteerde werkzaamheidsgraad scheef trok.
De twee hoofdontwikkelaars van het vaccin hebben zich weinig aangetrokken van de belangrijke problemen [7] die tijdens de tests naar voren kwamen, ondanks de kritische aandacht van zelfs de reguliere media voor de complicaties. De hoofdontwikkelaar van het Oxford-AstraZeneca-vaccin, Adrian Hill, zei op 9 december tegen NBC dat het experimentele vaccin goedgekeurd en gedistribueerd zou moeten worden voordat de veiligheidsproeven zijn afgerond. Dat is te laat, dit vaccin is effectief, op grote schaal beschikbaar en gemakkelijk in te zetten.”
Sarah Gilbert, de andere hoofdonderzoeker van het vaccin, leek te geloven dat een voortijdige veiligheidsgoedkeuring waarschijnlijk was en vertelde de BBC [8] op 13 december dat de kans dat het vaccin aan het eind van het jaar zou worden uitgerold “vrij groot” was. Naar verwachting zal het VK het vaccin van Oxford-AstraZeneca kort na Kerstmis goedkeuren [9], terwijl India het vaccin volgende week ook zal goedkeuren.
Hoewel de controverses rond de proeven met het vaccin uiteindelijk de eerdere status van koploper hebben ondermijnd, wordt het vaccin van Oxford-AstraZeneca nog steeds sterk gepromoot als het voorkeursvaccin voor ontwikkelingslanden, omdat het goedkoper is en veel minder ingewikkelde opslagvereisten heeft dan de belangrijkste concurrenten, Pfizer en Moderna.
Eerder deze maand vertelde Richard Horton, hoofdredacteur van het medische tijdschrift Lancet, aan CNBC [10] dat “het Oxford-AstraZeneca-vaccin op dit moment het vaccin is dat in staat zal zijn om de planeet effectiever en sneller te immuniseren dan elk ander vaccin dat we hebben”, grotendeels omdat het een “vaccin is dat naar landen met lagere middeninkomen kan komen”. CNBC citeerde ook Andrew Baum, global head of health care voor Citi Group, die zei dat het vaccin van Oxford-AstraZeneca “echt het enige vaccin is dat SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt, zal onderdrukken of zelfs uitroeien bij de vele miljoenen mensen in de ontwikkelingslanden”.
Naast de al lang bestaande beweringen dat het Oxford-AstraZeneca-vaccin het voorkeursvaccin zal zijn voor de ontwikkelingslanden, is deze kandidaat-vaccin ook door verschillende kanalen in de reguliere en zelfs onafhankelijke media [11] behandeld als “goed voor de mensen, slecht voor de winst” vanwege de “expliciete intentie van het partnerschap om het vaccin over de hele wereld te leveren zonder winstoogmerk, wat betekent dat de armste landen op de planeet zich geen zorgen hoeven te maken dat ze worden uitgesloten van een behandeling vanwege een gebrek aan fondsen”.
Onderzoek naar de ontwikkelaars van het vaccin en de realiteit van hun “belofte om geen winst te maken” onthult echter een heel ander verhaal dan het verhaal dat het grootste deel van het jaar gesponnen is door persberichten van bedrijven, experts en academici die verbonden zijn aan het vaccin en de reguliere pers.
De mainstream media hebben bijvoorbeeld weinig tot niets gezegd over de rol van het privébedrijf van de ontwikkelaars van het vaccin, Vaccitech, in het Oxford-AstraZeneca partnerschap, een bedrijf met als belangrijkste investeerders voormalige topmanagers van Deutsche Bank, Silicon Valley kolos Google en de Britse regering. Zij zullen allemaal profiteren van het vaccin, naast de twee ontwikkelaars van het vaccin, Adrian Hill en Sarah Gilbert, die een geschat belang van 10 procent in het bedrijf behouden. Een ander punt dat over het hoofd wordt gezien is het plan om het huidige verkoopmodel voor het vaccin drastisch te veranderen na de eerste toedieningsgolf, waardoor de winst enorm zou stijgen, vooral als de nu voor de hand liggende push om COVID-19 vaccinatie een jaarlijkse aangelegenheid te maken voor de nabije toekomst werkelijkheid wordt.
Het meest verontrustend van alles is waarschijnlijk de directe link van de hoofdontwikkelaars van het vaccin met de Wellcome Trust en, in het geval van Adrian Hill, het Galton Institute, twee groepen met langdurige banden met de Britse eugenetica-beweging. De laatste organisatie, genoemd naar de “vader van de eugenetica” Francis Galton, is de omgedoopte UK Eugenics Society, een groep die al meer dan een eeuw berucht is vanwege haar promotie van racistische pseudowetenschap en pogingen om “het rassenbestand te verbeteren” door de populatie van minderwaardig geachte mensen te verkleinen.
De banden van Adrian Hill met het Galton Instituut zouden duidelijk zorgen moeten baren gezien de druk om van het Oxford-AstraZeneca vaccin dat hij samen met Gilbert ontwikkelde het voorkeursvaccin te maken voor de ontwikkelingslanden, in het bijzonder landen in Latijns-Amerika, Zuid- en Zuidoost-Azië en Afrika, precies de gebieden waar de vroegere leden van het Galton Instituut hebben opgeroepen om de bevolkingsgroei te beperken.
In de laatste aflevering van deze serie over Operation Warp Speed, worden de vaccinatie-inspanningen en -wedloop van de Amerikaanse regering, de banden van het Oxford-AstraZeneca-vaccin met eugenetica-gelieerde instellingen, de geheimzinnige rol van Vaccitech en de mythe van de verkoop van het vaccin als “non-profit” en altruïstisch gemotiveerd in detail onderzocht.
GlaxoSmithKline en het Jenner Instituut
Het Edward Jenner Institute for Vaccine Research werd oorspronkelijk opgericht in 1995 in Compton in Berkshire als een publiek-privaat partnerschap tussen de Britse regering, via de Medical Research Council en het Department of Health, en de farmaceutische reus GlaxoSmithKline. Na een “herziening door de sponsors van het instituut” werd het in 2005 opnieuw gelanceerd in Oxford onder leiding van Adrian Hill, die voor die benoeming een hoge functie bekleedde bij het Centre for Human Genetics van de Wellcome Trust. Hill, de hoofdontwikkelaar van het Oxford-AstraZeneca COVID-19 vaccin, leidt nog steeds een onderzoeksgroep bij Wellcome gericht op “het begrijpen van de genetische basis van gevoeligheid voor verschillende infectieziekten, vooral . . ernstige luchtweginfecties”, die de meeste onderzoeken in Afrika uitvoert. De Medical Research Council van het VK is ook een samenwerkingsverband [12] geworden met de Wellcome Trust, specifiek voor initiatieven met betrekking tot vaccins. De Wellcome Trust, die later in dit artikel uitvoeriger wordt besproken, werd oorspronkelijk opgericht met financiering van Henry Wellcome, die het bedrijf oprichtte dat later GlaxoSmithKline werd.
Hill’s partner bij het Jenner Institute en de andere medeontwikkelaar van het Oxford COVID-19 vaccin is Sarah Gilbert. Gilbert komt ook van de Wellcome Trust, waar ze “programmadirecteur” was, en is een studente van Hill. Samen hebben Gilbert en Hill ervoor gezorgd dat het instituut het centrum wordt van alle toekomstige vaccinatie-inspanningen als reactie op wereldwijde pandemieën.

Professor Sarah Gilbert in Oxford, foto door John Cairns
De verhuizing van het Jenner Institute naar Oxford werd grotendeels mogelijk gemaakt door de Medical Research Council, die tussen 2005 en 2006 £1,25 miljoen doneerde, nadat het besluit was genomen om de oorspronkelijke sponsors van het instituut (GlaxoSmithKline, de Medical Research Council, het Department of Health) te vervangen door de Universiteit van Oxford en het Institute for Animal Health, dat nu het Pirbright Institute wordt genoemd. De betrokkenheid van Pirbright betekende dat het opnieuw gelanceerde Jenner Institute uniek werd in de ontwikkeling van vaccins voor zowel mensen als vee.
Het opnieuw gelanceerde Jenner Institute is de door de overheid gefinancierde ontwikkeling van vaccins in het Verenigd Koninkrijk gaan domineren, evenals het testen van vaccins die door ’s werelds grootste farmaceutische bedrijven via klinische proeven worden geproduceerd, en het heeft de afgelopen jaren toezicht gehouden op prominente veiligheidsproeven voor vaccins die veel media-aandacht kregen. Sommige van de door het Jenner Instituut uitgevoerde proeven zijn later controversieel, zoals de proeven met Zuid-Afrikaanse baby’s in 2009 waarbij zeven baby’s stierven.

Uit een onderzoek van het British Medical Journal [13] bleek dat het door Hill geleide Jenner Institute in het Zuid-Afrikaanse geval ouders bewust had misleid over de negatieve resultaten van en de twijfelachtige methoden die in dierstudies waren gebruikt, en dat bekend was dat het vaccin niet werkte. Het vaccin in kwestie, een experimenteel tuberculosevaccin dat gezamenlijk was ontwikkeld door Emergent Biosolutions [14] en het Jenner Instituut, werd geschrapt nadat de controversiële studie bij kinderen bevestigde wat al bekend was, namelijk dat het vaccin niet effectief was. De studie, grotendeels gefinancierd door Oxford en de Wellcome Trust, werd vervolgens door de BBC geprezen als “historisch” [15]. Hill had op het moment dat de studie werd uitgevoerd een persoonlijk financieel belang in het vaccin.
Vergelijkbare gevallen van onbetrouwbare praktijken in effectiviteitsonderzoeken en de effecten van verhoogde doseringen hebben ertoe geleid dat [16] vaccinexperts het COVID-19 vaccin, ontwikkeld door Hill en Gilbert, bekritiseren. Hill en Gilbert hebben een aanzienlijk financieel belang in het Oxford-AstraZeneca COVID-19 vaccin. Hoewel het vaccin naar verluidt een werkzaamheid van meer dan 90 procent heeft, worden deze cijfers – die vaak worden genoemd in mainstream-rapporten – zelf gerapporteerd door de ontwikkelaars en fabrikanten van het vaccin (d.w.z. het Oxford-team en AstraZeneca), wat veelzeggend is omdat Hill en andere wetenschappers van het Jenner Instituut eerder zijn betrapt op het manipuleren van testresultaten ten gunste van een vaccinproduct waarin zij persoonlijk geïnvesteerd hadden.
De prominente rol van het Jenner Instituut in de ontwikkeling en het testen van vaccins is grotendeels te danken aan Hill’s bijkomende leidende rol in het Vaccines Network van het VK, dat beslist welke vaccins ontwikkeld moeten worden, hoe ze ontwikkeld moeten worden en welke bedrijven “gerichte investeringen” moeten krijgen van de Britse regering. Het Vaccines Network speelt ook een sleutelrol [17] bij het identificeren van “welke vaccintechnologieën een belangrijke rol zouden kunnen spelen bij toekomstige uitbraken”. Twee van de belangrijkste financiers van het Vaccines Network in het VK zijn de Wellcome Trust en GlaxoSmithKline.
Het is dan ook niet verrassend dat het Vaccines Network [18] vele miljoenen ponden heeft gestoken in het door Hill gerunde Jenner Institute, met afgeronde projecten waaronder een “plug and display” virusachtig deeltjesplatform voor snel reagerende vaccinatie. Ook gefinancierd door het Vaccines Network waren de eerste studies [19] van het Jenner Instituut naar nieuwe chimpansee adenovirus vaccins voor coronavirus (in dit geval MERS), dezelfde virale vector gebruikt voor het Oxford-AstraZeneca vaccin. Naast het Vaccinennetwerk coördineert het Jenner Instituut ook de inspanningen van het equivalent van het Vaccinennetwerk van de EU, MultiMalVax.

Het Jenner Instituut heeft ook nauwe banden met GlaxoSmithKline en het Italiaanse biotech Okairos, dat in 2014 door GlaxoSmithKline werd overgenomen. Kort na de overname werden Okairos en haar nieuwe eigenaar GlaxoSmithKline hoofdrolspelers in het experimentele Ebola-vaccin van 2014, een inspanning die [20] de huidige haast bij de ontwikkeling van het COVID-19 vaccin in veel belangrijke opzichten weerspiegelt. De overhaaste veiligheidsproeven [21] voor dat vaccin stonden onder toezicht van Adrian Hill en het Jenner Institute en werden gefinancierd door de Britse overheid en de Wellcome Trust. GlaxoSmithKline en Okairos zijn de enige bedrijven die vertegenwoordigd zijn in de wetenschappelijke adviesraad van het Jenner Instituut.[22]
Het Jenner Instituut is samen met GlaxoSmithKline-Okairos en een kleine Franse biotech genaamd Imaxio sinds 2015 bezig met de ontwikkeling [23] van een experimenteel malariavaccin, waarvan proeven op mensen zijn aangekondigd op 12 december 2020. Deze proeven zullen worden uitgevoerd op 4.800 kinderen in Afrika [24] in de loop van 2021, in veel van dezelfde landen waar Hill’s onderzoeksgroep aan het Wellcome Center for Human Genetics genetische vatbaarheid voor verschillende ziekten heeft bestudeerd. “Er zullen dit jaar in Afrika veel meer mensen sterven aan malaria dan aan Covid,” zei Hill onlangs [25] met betrekking tot de proeven die binnenkort van start gaan.
Momenteel wordt het Jenner Institute gefinancierd door de Jenner Vaccine Foundation [26], maar in de documenten van de stichting [27] wordt bij verschillende gelegenheden melding gemaakt van een aanzienlijke toevloed van geld van Wellcome Trust Strategic Awards. Een “speciaal beoordelingspanel” van de Wellcome Trust heeft het Jenner Instituut zelfs gelobbyd om verdere “strategische kernfinanciering” van de trust aan te vragen na een bezoek aan het instituut en de beoordeling van zijn werk. Het Jenner Institute beschouwt zijn financiering door Wellcome als de belangrijkste leidraad voor zijn ontwikkelingsbeslissingen, die worden genomen “op basis van het succesvolle model van Wellcome Trust Strategic Award support”.
De stichting van het Jenner Instituut is echter niet de enige bron van inkomsten voor de hoofdonderzoekers. Hill en Gilbert hebben gewerkt aan de commercialisering van veel van de vaccins van het instituut via hun eigen bedrijf, Vaccitech. Hoewel mediaberichten het vaccin vaak beschrijven als een gezamenlijke inspanning van AstraZeneca en de Universiteit van Oxford, is Vaccitech een belangrijke belanghebbende in dat partnerschap, aangezien het kandidaatvaccin gebaseerd is op technologie die is ontwikkeld door Hill en Gilbert en eigendom is van Vaccitech. Een diepere blik op Vaccitech geeft een aanwijzing waarom de naam van het bedrijf afwezig is in bijna alle mediaberichten over het Oxford-AstraZeneca-vaccin, omdat het de veelgeprezen bewering ontkracht dat het vaccin “non-profit” is en tegen lage kosten wordt aangeboden uit liefdadigheidsoverwegingen.
Vaccitech: Goed doen door “goed” te doen?
De officiële reden waarom Sarah Gilbert en Adrian Hill in 2016 Vaccitech oprichtten volgens The Times [28] is omdat “Oxfords onderzoekers worden aangemoedigd om bedrijven op te richten om hun werk te commercialiseren”. Vaccitech is, net als andere “gecommercialiseerde” onderzoeksbedrijven in Oxford, voortgekomen uit het Jenner Institute via de commercialiseringstak van de universiteit, Oxford Science Innovations, die momenteel met 46 procent de grootste aandeelhouder van Vaccitech is. Hill en Gilbert hebben naar verluidt een belang van 10 procent in het bedrijf.
De grootste investeerder in Oxford Science Innovations, en bij uitbreiding een van de grootste aandeelhouders in Vaccitech, is Braavos Capital, het durfkapitaalbedrijf dat in 2019 werd opgericht door Andrew Crawford-Brunt, lange tijd wereldwijd hoofd aandelenhandel van Deutsche Bank [29] in haar Londense vestiging. Via zijn belang in Oxford Science Innovations bezit Braavos ongeveer 9 procent van Vaccitech.
Vóór COVID-19 richtte Vaccitech zich vooral vorig jaar op de ontwikkeling van een universeel vaccin tegen griep. De inspanningen van Vaccitech op dit gebied werden geprezen door Google, dat ook in Vaccitech investeert. Tegelijkertijd financierde de Bill & Melinda Gates Foundation onderzoek om een universeel griepvaccin te ontwikkelen, naar verluidt omdat het veld van de griepvaccinologie nog niet in staat was om “een griepvaccin te ontwerpen dat brede bescherming zou bieden tegen de griepstammen die elke winter mensen infecteren en de stammen in de natuur die zouden kunnen opduiken om een ontwrichtende en dodelijke pandemie te veroorzaken”, volgens een rapport van STAT News [30] van vorig jaar. De Gates Foundation werkte oorspronkelijk samen met Google’s medeoprichter Larry Page en zijn vrouw Lucy.
Om Vaccitech van Hill en Gilbert volledig te financieren, en specifiek hun zoektocht om een universeel griepvaccin te ontwikkelen, zocht Oxford Science Innovations 600 miljoen pond [31] bij “externe investeerders”, waaronder de Wellcome Trust en de durfkapitaaltak van Google, Google Ventures [32]. Dit betekent dat Google klaar staat om winst te maken met het Oxford-AstraZeneca-vaccin op een moment dat zijn videoplatform YouTube is overgegaan tot het verbieden [33] van COVID-19 vaccin-gerelateerde inhoud die een negatief licht werpt op COVID-19 vaccins, waaronder de Oxford-AstraZeneca kandidaat. Andere investeerders in Vaccitech zijn de Chinese tak van Sequoia Capital en het Chinese farmaceutische bedrijf Fosun Pharma. Daarnaast heeft de Britse overheid naar schatting £5 miljoen in het bedrijf gestoken en er wordt ook verwacht [34] dat het Oxford-AstraZeneca-vaccin zal renderen.

De homepage van Vaccitech met de medeoprichters Adrian Hill en Sarah Gilbert. Van vaccitech.nl
De informatie over het winstoogmerk achter het vaccin van Oxford en AstraZeneca is vertroebeld doordat de media uitgebreid hebben beweerd dat Hill en Gilbert geen royalty’s voor het vaccin innen en dat AstraZeneca geen winst maakt met het vaccin. Dit is echter alleen waar totdat de pandemie “officieel” voorbij is verklaard en het virus wordt bestempeld als een hardnekkige of seizoensgebonden aandoening die de massale toediening van COVID-19 vaccins op regelmatige tijdstippen en mogelijk jaarlijks vereist. Sky News [35] meldde dat de bepaling van wanneer de pandemie voorbij is “gebaseerd zal zijn op de mening van een reeks [niet nader genoemde] onafhankelijke instanties.” Op dat moment zullen zowel Vaccitech als Oxford royalty’s ontvangen uit de verkoop van het vaccin door AstraZeneca.
Degenen die betrokken zijn bij het vaccin hebben een centrale rol gespeeld bij het promoten van het idee dat het COVID-19 vaccin binnenkort een jaarlijkse aangelegenheid zal worden. Zo vertelde John Bell, een medisch professor in Oxford en een “architect” van het Oxford-AstraZeneca partnerschap, begin mei aan NBC News, [36]: “Ik vermoed dat we in de toekomst relatief regelmatige vaccinaties tegen coronavirussen nodig zullen hebben,” eraan toevoegend dat het vaccin waarschijnlijk elk jaar nodig zal zijn, net als het griepvaccin. NBC News vergat op te merken dat het Oxford-AstraZeneca-vaccin waarbij Bell betrokken is, aanzienlijk financieel voordeel zal hebben als dat inderdaad gebeurt.
Meer recent vertelde Bell aan The Week [37] dat, “als er in de toekomst een markt zou blijken te zijn voor regelmatige vaccinaties tegen het coronavirus, er ‘wat geld te verdienen valt'”. Pascal Soriot, de CEO van AstraZeneca, zei vorige maand tegen Bloomberg [38] dat het bedrijf een “redelijke winst” kon maken zodra de pandemie voorbij was en COVID-19 beschouwd werd als een seizoensziekte waarvoor regelmatige vaccinaties nodig zijn. De CEO van Vaccitech, Bill Enright, verklaarde dat Vaccitech-investeerders een “groot deel van de royalty’s van een succesvol vaccin en ‘mijlpaal’-betalingen zouden ontvangen” als en wanneer de pandemie voorbij is en COVID-19 vaccins een seizoensgebonden gebeurtenis wordt.
Vooral Vaccitech lijkt er vrij zeker van te zijn dat deze mogelijkheid werkelijkheid zal worden. Voor alle volgende iteraties van het Oxford-AstraZeneca-vaccin zal Vaccitech opnieuw een veel groter percentage van de rechten op het vaccin verwerven, rechten die het momenteel deelt met Oxford voor de eerste iteratie. Sky News [39] heeft opgemerkt dat de technologie die Vaccitech bezit “de tweede generatie COVID-19 vaccins zou kunnen aandrijven” en dat het “al £2.3 miljoen aan overheidsfinanciering heeft ontvangen om het te ontwikkelen”.
Amerikaanse overheidsfunctionarissen zoals Anthony Fauci hebben ook aangegeven dat het COVID-19 vaccin jaarlijkse injecties vereist. In het bijzonder heeft de overheid, via BARDA van de Health and Human Service, meer dan $1 miljard [40] in de ontwikkeling van het Oxford-AstraZeneca-vaccin gestoken. Naast overheidsfunctionarissen hebben verschillende recent gepubliceerde rapporten in de reguliere media [41] beweerd dat de “consensus” onder deskundigen “lijkt te neigen naar een jaarlijkse injectie zoals het griepvaccin” met betrekking tot het COVID-19 vaccin. Charles Chiu, een professor in infectieziekten aan de Universiteit van Californië-San Francisco, vertelde bijvoorbeeld onlangs aan Salon: “Dit kan uiteindelijk een vaccin worden dat niet eenmalig is of zelfs maar twee keer … het kan uiteindelijk wat we noemen een seizoensvaccin worden, of een vaccin dat om de paar jaar moet worden toegediend.”
Zulke hints over een jaarlijks COVID-19 vaccin vanaf 2021 zijn recentelijk gemeengoed geworden bij de toonaangevende fabrikanten van COVID-19 vaccins zelf. Op 13 december bijvoorbeeld, werd Albert Bourla, CEO van Pfizer, geciteerd door de Telegraph als hij zei, [42] “Hoe lang deze vaccin bescherming duurt is iets wat we niet weten … . Ik denk dat het een waarschijnlijk scenario is dat je periodieke vaccinaties nodig zult hebben.” Pfizer gaf onlangs ook een verklaring uit [43] waarin werd opgemerkt dat “we niet weten hoe het virus zal veranderen, en we weten ook niet hoe duurzaam het beschermende effect van een vaccinatie zal zijn,” eraan toevoegend dat zijn vaccin geschikt zou zijn “voor herhaalde toediening als booster shots” in het geval dat het vaccin slechts een immuunrespons van een paar maanden opwekt.
Afgelopen dinsdag gaf Moderna informatie vrij die suggereerde dat immuniteit van haar COVID-19 vaccin slechts enkele maanden zou duren, waarbij Forbes [44] schreef dat “de duur van neutraliserende antilichamen van het Moderna vaccin relatief kort zal zijn, mogelijk minder dan een jaar”, een uitkomst die gunstig zou zijn voor een jaarlijkse COVID-19 injectie. De ontwikkelaar van het Pfizer COVID-19 vaccin, Ugur Sahin van BioNTech, verklaarde dinsdag [45] ook dat “het virus de komende 10 jaar bij ons zal blijven…. . . We moeten eraan wennen dat er meer uitbraken zullen zijn.” Hij voegde er later aan toe dat “als het virus efficiënter wordt . . hebben we misschien een hogere opname van het vaccin nodig om het leven weer normaal te laten worden”, waarmee hij impliceerde dat deze regelmatige uitbraken die hij de komende tien jaar voorziet, zouden samenhangen met een verhoogde toediening van het vaccin.
Citaten van de ontwikkelaars van het Oxford-AstraZeneca-vaccin zelf wijzen ook op een door pandemieën gedomineerde toekomst en de wens dat de crisis wordt verlengd zodat het vaccin op grote schaal kan worden verspreid. Gilbert vertelde de UK Independent [46] in augustus dat ze gelooft dat COVID-19 nog maar het begin is en dat COVID-achtige pandemieën in de nabije toekomst vaker zullen voorkomen. Het vaccinatieteam van het Jenner Instituut lijkt zo vastbesloten om het COVID-vaccin te maken dat Hill in juni door de Washington Post [47] werd geciteerd toen hij zei dat hij wilde dat de pandemie zou blijven bestaan: “We zitten in de bizarre positie dat we willen dat COVID blijft bestaan, tenminste voor een tijdje. Maar het aantal gevallen neemt af.” Hij verklaarde ook dat zijn team in “een race tegen het verdwijnen van het virus” zat.
Nu de vaccinontwikkelaars, “medische experts”, overheids functionarissen en de CEO’s van grote vaccinfabrikanten het er allemaal over eens zijn dat een seizoensgebonden COVID-19 vaccin een steeds waarschijnlijker resultaat is, is het de moeite waard om na te denken over een mogelijk bijbedoeling met betrekking tot het aanvankelijke “non-profit” model dat wordt gebruikt door het Jenner Institute/Vaccitech en AstraZeneca voor hun gezamenlijke COVID-19 vaccin.
Aangezien de vaccinrichtlijnen in verschillende landen [48] stellen dat elke dosis van het multidosis COVID-19-vaccin door dezelfde fabrikant moet worden geproduceerd als de vorige doses, is de implicatie dat in het geval van een behoefte aan periodieke varianten van het COVID-19-vaccin, degenen die aanvankelijk het Oxford-AstraZeneca-vaccin kregen waarschijnlijk verplicht zouden zijn om datzelfde “merk” vaccin seizoensgebonden te krijgen. Met andere woorden, degenen die aanvankelijk het Oxford-AstraZeneca-vaccin kregen, zouden waarschijnlijk niet alleen een tweede dosis van hetzelfde “merk” moeten krijgen, maar zouden datzelfde “merk” vaccin elk jaar moeten blijven krijgen. Er zijn met name nog geen interactiestudies uitgevoerd [49] naar de interacties tussen de COVID-19 vaccins en andere medicijnen en vaccins.
Als dit het geval blijkt te zijn, zou het zeker in het voordeel van het Oxford-Vaccitech-AstraZeneca-team zijn om te willen dat hun vaccin het meest gebruikte is in het eerste jaar om de grootste markt voor de volgende jaarlijkse COVID-19-vaccins te garanderen. Dit zou een mogelijk motief kunnen zijn achter de inspanningen [50] van het Oxford-AstraZeneca partnerschap “om de hele wereld te voorzien van de Oxford jab” en om het vaccin te leveren “aan de meest kwetsbare groepen voor COVID-19.” Dit vaccin is al gekocht, nog voor de wettelijke goedkeuring, door regeringen over de hele wereld, waaronder in Europa, Noord-Amerika, Australië en de meeste Latijns-Amerikaanse landen.
De Wellcome Trust
Adrian Hill heeft momenteel een leidinggevende functie bij het [51] Centre for Human Genomics van de Wellcome Trust. De Wellcome Trust is een wetenschappelijke liefdadigheidsinstelling [???] gevestigd in Londen, opgericht in 1936 met fondsen van de farmaceutische magnaat Henry Wellcome. Zoals eerder vermeld, richtte Wellcome het farmaceutische bedrijf op dat uiteindelijk de industriële reus GlaxoSmithKline werd. Vandaag de dag heeft de Wellcome Trust een schenking van $25,9 miljard en houdt zich bezig met filantropische inspanningen, waaronder het financieren van klinische proeven en onderzoek.
Hill is al tientallen jaren nauw verbonden [52] met Wellcome. In 1994 nam hij deel aan de oprichting van het Wellcome Centre for Human Genetics en het jaar daarop kreeg hij een Wellcome Trust Principal Research Fellowship. In 1996 werd hij Wellcome professor in de menselijke genetica.
De website van het Wellcome Centre for Human Genetics [53] gaat prat op de grootschalige genetische kartering die ze hebben uitgevoerd in Afrika. Het centrum publiceert ook artikelen die genetische disposities in relatie tot mannelijke vruchtbaarheid [54] en “reproductief succes” onderzoeken. [55] Het kruispunt tussen ras en genen is belangrijk in het werk van het centrum, aangezien een hele werkgroep van het centrum, de Myers Groep, [56] gewijd is aan het in kaart brengen van de “genetische impact van migratiegebeurtenissen”. Het centrum financierde ook een artikel [57] dat stelde dat zolang eugenetica niet dwingend is, het een acceptabel beleidsinitiatief is. De paper vraagt: “Is het feit dat een actie of beleid een geval van eugenetica is noodzakelijkerwijs een reden om het niet te doen?”. Volgens [58] Hill’s pagina op de Wellcome Trust site, hebben ras en genetica lang een centrale rol gespeeld in zijn wetenschappelijke benadering, en zijn groep richt zich momenteel op de rol die genetica speelt in Afrikaanse populaties met betrekking tot vatbaarheid voor specifieke infectieziekten.
Nog zorgwekkender was dat Science Mag [59] vorig jaar meldde dat Wellcome door zowel een klokkenluider als de Universiteit van Kaapstad Zuid-Afrika werd beschuldigd van het illegaal uitbuiten van honderden Afrikanen door “een genchip te commercialiseren zonder de juiste wettelijke overeenkomsten en zonder de toestemming van de honderden Afrikaanse mensen van wie het gedoneerde DNA werd gebruikt om de chip te ontwikkelen”. Jantina de Vries, een bio-ethicus aan de Universiteit van Kaapstad in Zuid-Afrika, vertelde het tijdschrift dat het “duidelijk onethisch” was. Sinds de controverse hebben andere Afrikaanse instellingen en volken, zoals de inheemse Nama-bevolking van Namibië, geëist dat Wellcome het verzamelde DNA teruggeeft.
Het Wellcome Centre cofinanciert regelmatig het onderzoek en de ontwikkeling van vaccins en geboortebeperkingsmethoden met de Gates Foundation, een stichting die zich actief en toegegeven bezighoudt met [60] bevolkings- en voortplantingscontrole in Afrika en Zuid-Azië door, onder andere, prioriteit te geven aan de wijdverspreide distributie van injecteerbare langwerkende omkeerbare voorbehoedsmiddelen (LARC’s). De Wellcome Trust heeft ook rechtstreeks studies gefinancierd die probeerden methoden te ontwikkelen om “de opname” van LARC’s [61] te verbeteren op plaatsen zoals het platteland van Rwanda.
Zoals onderzoeker Jacob Levich [62] schreef in de Palgrave Encyclopedia of Imperialism and Anti-Imperialism, geven LARC’s vrouwen in het Zuiden “de minst mogelijke keuze, afgezien van daadwerkelijke sterilisatie”. Sommige LARC’s kunnen vrouwen wel vijf jaar lang onvruchtbaar maken en, zoals Levich stelt, “laten ze veel meer controle over aan de zorgverleners en minder aan de vrouwen dan condooms, orale anticonceptiemiddelen of traditionele methoden”.
Een voorbeeld is Norplant, een anticonceptie-implantaat van Schering (nu Bayer) dat tot vijf jaar zwangerschap kan voorkomen. Het werd in 2002 van de Amerikaanse markt gehaald nadat meer dan vijftigduizend vrouwen rechtszaken hadden aangespannen tegen het bedrijf en de artsen die het voorschreven. Zeventig van deze collectieve rechtszaken [63] waren gerelateerd aan bijwerkingen zoals depressie, extreme misselijkheid, hoofdhaaruitval, eierstokcysten, migraine en overmatig bloedverlies.
Het gevaarlijke medicijn, enigszins aangepast en omgedoopt tot Jadelle, werd in Afrika gepromoot door de Gates Foundation in samenwerking [64] met USAID en EngenderHealth. EngenderHealth heette vroeger de Sterilisatie Liga voor Menselijke Verbetering en had als oorspronkelijke missie, geïnspireerd door rasseneugenetica, het “verbeteren [65] van de biologische voorraad van het menselijk ras”. Jadelle is niet goedgekeurd door de FDA voor gebruik in de Verenigde Staten.
Een ander door schandalen geteisterd LARC is Depo-Provera van Pfizer, een injecteerbaar anticonceptiemiddel dat in verschillende Afrikaanse en Aziatische landen wordt gebruikt. De Gates Foundation en USAID [66] hebben samengewerkt om de distributie van dit geneesmiddel te financieren en het te introduceren in de gezondheidszorgsystemen van landen als Oeganda, Burkina Faso, Nigeria, Niger, Senegal, Bangladesh en India.
Andrew Pollard, directeur van de Oxford Vaccine Group, waar Hill’s Jenner Institute is gevestigd, is nauw verbonden met de Gates Foundation. Zijn werkgever, de Universiteit van Oxford, heeft de afgelopen drie jaar $11 miljoen [pagina is verwijderd] voor onderzoek naar de ontwikkeling van vaccins ontvangen van de stichting en $208 miljoen aan subsidies in de afgelopen tien jaar. In 2016 gaf de Gates Foundation $36 miljoen [67] aan een team van onderzoekers onder leiding van Pollard voor de ontwikkeling van vaccins. Bovendien wordt Pollards privélaboratorium gefinancierd door de Gates Foundation. Gezien dit feit hoeft het geen verrassing te zijn dat de Global Alliance for Vaccine Initiative (GAVI) [68] , een publiek-privaat partnerschap dat is opgericht en momenteel wordt gefinancierd door de Bill & Melinda Gates Foundation, van plan is om het Oxford-AstraZeneca COVID-19 vaccin te distribueren [69] naar landen met lage inkomens, voornamelijk in Afrika en Azië, zodra het is goedgekeurd.
Het Galton Instituut: Eugenetica voor de eenentwintigste eeuw
Zowel de Wellcome Trust als Adrian Hill delen een nauwe relatie met de meest beruchte eugenetica-vereniging in Europa, de British Eugenics Society. De Eugenics Society werd in 1989 omgedoopt tot het Galton Institute [70], een naam die een eerbetoon is aan Sir Francis Galton, de zogenaamde vader van de eugenetica, een vakgebied dat hij vaak beschreef als de “wetenschap van het verbeteren van het rassenbestand”.
In het geval van de Wellcome Trust is de bibliotheek van de Trust de bewaker van de historische archieven van de Eugenics Society. Toen de Wellcome Trust voor het eerst zijn Contemporary Medical Archive Center oprichtte, was het eerste organisatiearchief dat het wilde verwerven veelzeggend dat van de Eugenics Society-Galton Institute. De website van Wellcome [71] beschrijft het oorspronkelijke doel van de Eugenics Society als “het vergroten van het publieke begrip van erfelijkheid en het beïnvloeden van het ouderschap in Groot-Brittannië, met als doel de biologische verbetering van de natie en het verlichten van de lasten die geacht werden te worden opgelegd aan de maatschappij door de genetisch ‘ongeschikten'”. Er staat ook dat de belangen van de leden van de vereniging “varieerden van de biologie van de erfelijkheid, een onderwerp dat zich in de eerste helft van de 20e eeuw snel ontwikkelde, tot het aanbieden van geboortebeperkingsmethoden, kunstmatige inseminatie, statistiek, seksuele voorlichting en gezinstoelagen.” Lesley Hall, senior archivaris bij Wellcome, heeft Francis Galton, een racistische eugenetist, een “eminente laat 19e eeuwse polymaat” genoemd in haar bespreking van het archief van de Eugenics Society dat bij Wellcome wordt bewaard.

Een poster gepubliceerd door de Eugenics Society-Galton Institute in de jaren 1930, uit de Wellcome Library
Verschillende topfuncties [72] bij de voormalige British Eugenics Society, nu het Galton Institute, omvatten personen die oorspronkelijk werkten bij de Wellcome Trust, waaronder de voorzitter van het Galton Institute, Turi King.
Elena Bochukova, een huidig lid van de Galton Raad en Galton docent, werkte eerder onder leiding van Adrian Hill in het Wellcome Trust Centre for Human Genetics. Jess Buxton, senior onderzoeker genetica aan het Galton Instituut, was eerder “genetica-onderzoeker” bij de Wellcome Trust en ging daarna onafhankelijk onderzoek doen dat door Wellcome werd gefinancierd. Haar onderzoek, dat vooral gericht is op rassen, omvat het maken van de eerste genetische sequentiekaart van een inheemse Nigeriaan. Bovendien sprak Adrian Hill zelf voor de Eugenics Society-Galton Institute tijdens de viering [73] van hun 100ste verjaardag in 2008.
Het Galton Instituut publiceert wat ze nu de Galton Review noemen, voorheen getiteld de Eugenics Review, waar verschillende leden van de zelfbenoemde “geleerde samenleving” [74] papers publiceren die gericht zijn op bevolkingskwesties, genetica, evolutionaire biologie en vruchtbaarheid.
Een blik op vroege uitgaven van de Eugenics Review werpt een licht op Galtons oorspronkelijke ambities. In de uitgave van 1955 [75] getiteld “The Immigration of Colored People,” vraagt een auteur zich af, “Wat zal er in de loop van een paar decennia gebeuren met ons nationale karakter, goed vakmanschap etc. als deze immigratie van negers en negroïden ongecontroleerd doorgaat?”. Het artikel eindigt met een oproep aan de lezers om hun parlementaire vertegenwoordigers te schrijven en er bij hen op aan te dringen dat er met het oog op “rassenverbetering of -verslechtering” dringend iets moet worden gedaan om “de huidige toestroom van afrikanen en andere negroïden te beteugelen”.
Vandaag de dag lijkt het Galton Instituut de immigratie van raciale minderheden in Europese steden nog steeds als een ongecontroleerde bedreiging te zien. David Coleman, een Oxford professor in demografie en een fellow bij het instituut, leidt een anti-immigratie organisatie en belangengroep genaamd MigrationWatch [76] wiens missie het is om de Europese cultuur van het Verenigd Koninkrijk te behouden door bij de regering te lobbyen om legale immigratie tegen te houden en gegevens te publiceren die zogenaamd de biologische en culturele dreiging van toenemende immigratie aantonen.
Een uitgave [77] van 1961 van de Eugenics Review met de titel “The Impending Crisis” beweert dat de functie van de komende conferentie van het instituut is “om Margaret Sanger te eren” en beschrijft de bevolkingscrisis als “kwantiteit die de kwaliteit bedreigt”.
Sanger, bekend als de “pionier van de Amerikaanse geboortebeperkingsbeweging” [Planned Parenthood] [78], was een fervent voorstander van het bevorderen van “rassenverbetering” en de belangrijkste architect van het Negro Project, waarvan ze beweerde dat het “was opgezet ten behoeve van de gekleurde mensen”. Maar zoals Harriet Washington, medisch ethisch medewerker aan de Harvard Medical School, betoogt in haar boek Medical Apartheid, [79] “probeerde het Negro Project de beste manier te vinden om de zwarte bevolking te verminderen door eugenetische principes te promoten.” Sanger was een Amerikaans lid van de Britse Eugenics Society.
Een ander vroeg lid van het Galton Instituut was John Harvey Kellogg, prominent zakenman en eugenetist. Kellogg richtte de Race Betterment Foundation op en stelde dat immigranten en niet-blanken de Amerikaanse genenpoel zouden beschadigen. Een ander voorbeeld is Charles Davenport, een wetenschapper die bekend stond om zijn samenwerking met eugenetisten in Nazi-Duitsland en zijn bijdragen aan het brute rassenbeleid van Nazi-Duitsland [80], die in 1931 vice-president was van het Galton Institute.
Een ander recenter lid van het Galton Institute was David Weatherall, naar wie het Weatherall Institute of Molecular Medicine in Oxford is vernoemd. Weatherall was lid van het Galton Institute toen het nog de Eugenics Society heette, en hij bleef lid tot zijn dood in 2018. Weatherall, die in 1987 door de Britse monarch werd geridderd voor zijn bijdragen aan de wetenschap, sprak het Galton Institute meerdere malen toe [pagina niet gevonden] en gaf in 2014 een lezing [pagina niet gevonden] over genetica aan het instituut, waarvan geen transcript of video beschikbaar is. Als professor in Oxford was Weatherall de doctoraal adviseur van Adrian Hill en uiteindelijk zijn baas toen Hill begon te werken in het Weatherall Institute om immunogeen onderzoek [pagina niet gevonden] te doen in Afrika. Een belangrijke medewerker [81] van het Weatherall Institute of Molecular Medicine sinds de oprichting is Walter Bodmer, een voormalig voorzitter [82] van het Galton Institute.
Hoewel het Galton Institute heeft geprobeerd om zichzelf te distantiëren van zijn verleden als promotor van rasseneugenetica door middel van oppervlakkige public relations, heeft dit sommige leden van het instituut er niet van weerhouden om boeken te schrijven waarin de pseudowetenschap wordt gepromoot en geprezen. Zo is David J. Galton [83], emeritus professor moleculaire genetica aan het Galton Institute en één van de bestuursleden, onder andere verantwoordelijk voor het boek Eugenics: De toekomst van het menselijk leven in de 21e eeuw. [84] David Galton heeft geschreven dat het Human Genome Mapping Project, oorspronkelijk bedacht [85] door Galton’s voormalige voorzitter Walter Bodmer, [86] “de mogelijkheden voor eugenetica … enorm had vergroot … vanwege de ontwikkeling van een zeer krachtige technologie voor de manipulatie van DNA”.
Deze nieuwe “bredere definitie van eugenetica”, aldus Galton, “zou zowel methoden omvatten om het bevolkingsaantal te reguleren als om de kwaliteit van het genoom te verbeteren door middel van selectieve kunstmatige inseminatie door een donor, gentherapie of genmanipulatie van kiembaancellen”. Bij het uitbreiden van deze nieuwe definitie is Galton neutraal over “de vraag of sommige methoden verplicht moeten worden gesteld door de staat of volledig moeten worden overgelaten aan de persoonlijke keuze van het individu”.
Wie krijgt het veiligste vaccin?
Gezien de mate waarin de spelers en instellingen achter het Oxford-AstraZeneca-vaccin (inclusief de hoofdontwikkelaar) verbonden zijn met instellingen die een rol hebben gespeeld in de opkomst en instandhouding van rasseneugenetica, is het verontrustend dat dit specifieke vaccin door wetenschappers en media wordt afgeschilderd als het COVID-19 vaccin voor de armen en het Zuiden.
Het Oxford-AstraZeneca-vaccin wordt verkocht tegen een fractie van de kosten van de concurrenten van het COVID-19-vaccin, dat tussen de 3 en 5 dollar per dosis kost. Moderna en Pfizer kosten respectievelijk 25 tot 37 dollar en 20 dollar per dosis. Zoals CNN onlangs meldde [87], zal het Oxford-AstraZeneca-vaccin “veel gemakkelijker te transporteren en te distribueren zijn in ontwikkelingslanden dan zijn rivalen”, waarvan er verschillende ingewikkelde en dure koude toeleveringsketens vereisen. Toen de Thomson Reuters Foundation [88] verschillende experts vroeg welk COVID-19 vaccin “de armsten het snelst zou kunnen bereiken”, spraken ze allemaal hun voorkeur uit voor de Oxford-AstraZeneca kandidaat.
Daar komt nog bij dat er een heleboel veiligheidsproblemen rond het vaccin zijn ontstaan. Onlangs, op 21 november, stuurde een veertigjarige deelnemer aan het klinische onderzoek van AstraZeneca die in India woont een juridische aanklacht naar het Serum Institute of India waarin hij beweerde [89] dat het vaccin acute neuro-encefalopathie, of hersenbeschadiging, bij hem veroorzaakte. In de aanklacht zei de deelnemer dat hij “op zijn minst gecompenseerd moet worden voor al het lijden dat hij en zijn familie hebben ondergaan en waarschijnlijk in de toekomst zullen ondergaan”.
In reactie hierop beweerde het Serum Institute dat de medische complicaties van de deelnemer niets te maken hadden met de proef met het vaccin en zei dat het “juridische stappen” zou ondernemen tegen de deelnemer met hersenletsel voor het in diskrediet brengen van de reputatie van het bedrijf, met een eis tot schadevergoeding [90] van meer dan $ 13 miljoen. “Dit is de eerste keer dat ik ooit heb gehoord van een sponsor die een deelnemer aan een trial bedreigt”, zei Amar Jesani, redacteur van het Indian Journal of Medical Ethics [91], over het incident. Het Serum Institute heeft minstens $18,6 miljoen ontvangen van de Bill & Melinda Gates Foundation en heeft een deal met AstraZeneca voor de productie van een miljard doses van het vaccin.
Andere fabrikanten die door Oxford-AstraZeneca zijn gekozen om hun vaccin te produceren zijn ook niet vreemd aan controverse. Hun productiepartner in China, Shenzhen Kangtai Biological Products, staat bijvoorbeeld al jaren in het middelpunt van de belangstelling [92], vooral nadat in 2013 zeventien kinderen stierven aan de gevolgen van hun hepatitis B-vaccin. De New York Times citeerde [93] Yanzhong Huang, een senior fellow voor wereldwijde gezondheid bij de Council on Foreign Relations, als hij zegt: “Stel je voor dat er weer een soortgelijk schandaal wordt gerapporteerd in China. . . . Het zal niet alleen het vertrouwen ondermijnen van het bedrijf dat het vaccin produceert, het zal ook de reputatie van AstraZeneca zelf en hun vaccin schaden.”
In een ander voorbeeld is de productiepartner die gekozen is om het vaccin in de VS te produceren het door schandalen geteisterde bedrijf Emergent Biosolutions, dat banden had met de miltvuuraanslagen in 2001. Emergent Biosolutions, voorheen bekend als BioPort, heeft een lange staat van dienst in het bewust verkopen en op de markt brengen van producten die nooit getest zijn op veiligheid en werkzaamheid, waaronder het antraxvaccin BioThrax en het biologische verdedigingsproduct Trobigard. Het huidige hoofd van de kwaliteitscontrole voor de belangrijkste productiefaciliteit van Emergent Biosolutions in de VS heeft geen expertise in farmaceutische productie en is in plaats daarvan een voormalige hoge militaire inlichtingenofficier [94] die actief was in Irak, Afghanistan en daarbuiten.
De problemen die ontstaan door hun beslissing om samen te werken met fabrikanten met een duistere geschiedenis van problemen met productveiligheid worden nog verergerd door de bijwerkingen die zijn gemeld in de Oxford-AstraZeneca proeven en de manier waarop deze proeven zijn uitgevoerd. In september werd AstraZeneca gedwongen om zijn experimentele COVID-19 vaccinstudie te onderbreken nadat een vrouw in het VK een “vermoedelijke ernstige reactie” had ontwikkeld die volgens de New York Times [95] overeenkwam met transverse myelitis. TM is een neurologische aandoening die wordt gekenmerkt door ontsteking van het ruggenmerg, een belangrijk onderdeel van het centrale zenuwstelsel. Het resulteert vaak [96] in zwakte van de ledematen, problemen met het legen van de blaas en verlamming. Patiënten kunnen ernstig gehandicapt raken en er is momenteel geen effectieve behandeling [97].
Er bestaat veel bezorgdheid over een verband tussen TM en vaccins. Een overzicht van gepubliceerde casestudies in 2009 documenteerde zevenendertig gevallen [98] van TM geassocieerd met verschillende vaccins, waaronder hepatitis B, mazelen-bof-rubella, difterie, kinkhoest, tetanus, onder andere bij zuigelingen, kinderen en volwassenen. De onderzoekers in Israël merkten op: “De associaties van verschillende vaccins met één auto-immuunverschijnsel wijzen op het idee dat een gemeenschappelijke noemer van deze vaccins, zoals een hulpstof, dit syndroom zou kunnen veroorzaken.” Zelfs het artikel in de New York Times over de AstraZeneca proefpauze vermeldt “speculaties” uit het verleden dat vaccins TM zouden kunnen uitlokken.
In juli ontwikkelde een deelnemer aan de Oxford-AstraZeneca proef [99] symptomen van TM en de proef met het vaccin werd toen gepauzeerd. Een “onafhankelijk panel” concludeerde uiteindelijk dat de ziekte niets te maken had [100] met het vaccin en de proef werd voortgezet. Maar, zoals Nikolai Petrovsky van de Flinders University vertelde [101] aan de Australian Broadcasting Corporation, deze panels zijn meestal samengesteld uit “biostatistici en ook medische vertegenwoordigers van de sponsor medicijnfabrikant die de proef uitvoert”. In oktober overleed er een proefpersoon in Brazilië, maar in dat geval suggereerde AstraZeneca [102] dat de persoon deel uitmaakte van de controlegroep en dus niet het COVID-19 vaccin had gekregen.
Volgens Forbes [103] was het AstraZeneca-vaccin niet effectief in het stoppen van de verspreiding van het coronavirus in hun dierproeven. Alle zes apen die waren geïnjecteerd met AstraZeneca’s COVID-19 vaccin raakten besmet met de ziekte nadat ze waren ingeënt. Alle apen werden gedood, wat betekent dat het onbekend zal blijven of deze apen andere nadelige effecten zouden hebben ondervonden.
Een ander punt van zorg is dat de beheerders van het onderzoek de controlegroep [104] (voor zowel proeven op mensen als proeven op dieren) Nimenrix van Pfizer gaven, een meningitisvaccin, in plaats van een zoutoplossing, die wordt beschouwd als de gouden standaard voor controles omdat onderzoekers er zeker van kunnen zijn dat de zoutoplossing geen bijwerkingen veroorzaakt. Door het meningitisvaccin van Pfizer als placebo te gebruiken, kan AstraZeneca eventuele bijwerkingen in de COVID-19 vaccingroep bagatelliseren door aan te tonen dat de controlegroep ook last had van bijwerkingen. “Het meningitisvaccin in de AstraZeneca studie is wat ik een ‘fauxcebo’ zou noemen, een nepcontrole waarvan het echte doel is om letsel in de vaccingroep te verhullen of te verbergen,” zei Mary Holland, general counsel bij Children’s Health Defense [105].
Eugenetica onder een andere naam
Ondanks deze zorgen over de veiligheid en de schandalen in de klinische tests, hebben bijna 160 landen het Oxford-AstraZeneca-vaccin gekocht en nu zijn er berichten dat India, het land met de op één na grootste bevolking ter wereld, dit vaccin waarschijnlijk volgende week zal goedkeuren.
Zoals hier gedocumenteerd wordt, is het Oxford-AstraZeneca project, hoewel het vaccin wordt aangekondigd als “van vitaal belang voor lage-inkomenslanden”, niet zomaar een filantropische onderneming. Er zit niet alleen een belangrijk winstoogmerk achter het vaccin, maar de connectie van de hoofdonderzoeker met de British Eugenics Society voegt nog een extra niveau van gerechtvaardigd onderzoek toe.
Voor degenen die verhalen over eugenetisten tegenkomen, is het gebruikelijk om dergelijke activiteiten af te doen als “samenzweringstheorieën”. Het valt echter niet te ontkennen dat verschillende prominente personen en instellingen die vandaag de dag nog actief zijn, duidelijke banden hebben met het eugenetisch gedachtegoed, dat enkele decennia geleden nog niet zo taboe was. Helaas geldt dit ook voor de personen en instituten die verbonden zijn aan het Oxford-AstraZeneca COVID vaccin, die, zoals aangetoond in dit artikel, zich verdiepen in studies naar rassenleer en bevolkingscontrole – voornamelijk in Afrika – terwijl ze nauw samenwerken met instituten die directe en langdurige banden hebben met het ergste van de eugenetica-beweging.
Zoals deze serie heeft laten zien, zijn er veel zorgen over de punten waar ras en de COVID-19 vaccinatiecampagne in de VS en daarbuiten elkaar kruisen, zowel in het openbaar als privé. In deel 1 van deze serie werden vragen gesteld over de beleidsbepalende rol van het Johns Hopkins Center for Health Security, dat voorstelde dat de Amerikaanse regering de COVID-19 vaccins eerst beschikbaar zou maken voor etnische minderheden en geestelijk gehandicapten. Deel 2 legde uit hoe gezondheidsinstanties voor de toewijzing van COVID-19 vaccins in de VS gebruik maken van een programma dat gemaakt is door Palantir, een bedrijf dat in het verleden de Amerikaanse instanties heeft geholpen om etnische minderheden als doelwit te nemen door middel van immigratiebeleid en racistisch politiewerk.
Verder zijn er plannen om, wat redelijkerwijs omschreven kan worden als economische dwang, mensen onder druk te zetten om zich “vrijwillig” te laten vaccineren. Dergelijke dwang zal duidelijk effectiever zijn voor arme en werkende gemeenschappen, wat betekent dat gekleurde gemeenschappen ook onevenredig zwaar getroffen zullen worden.
Gezien deze feiten en de hierboven genoemde argumenten om de veiligheid van Oxford-AstraZeneca’s “betaalbare” vaccinatieoptie kritisch te bekijken, zal alle schade die wordt veroorzaakt door het beleid voor de toewijzing van vaccins in de VS en daarbuiten waarschijnlijk onevenredig veel arme gemeenschappen treffen, vooral gemeenschappen van gekleurde mensen.
Daarom moet het publiek alle beweringen over het beleid bij de uitrol van vaccins met een korreltje zout nemen, zelfs als ze verpakt zijn in taal over inclusie, raciale rechtvaardigheid en het behoud van de volksgezondheid. Zoals Frederick Osborn, medeoprichter van de American Eugenics Society (later omgedoopt tot Society for the Study of Social Biology), het in 1968 verwoordde: “Eugenetische doelen zullen waarschijnlijk bereikt worden onder een andere naam dan eugenetica”.
Bron: Jeremy Loffredo / https://unlimitedhangout.com/2020/12/investigative-series/developers-of-oxford-astrazeneca-vaccine-tied-to-uk-eugenics-movement/
Jeremy Loffredo is journalist en onderzoeker in Washington DC. Hij was voorheen een segment producent voor RT AMERICA en is momenteel een onderzoeksjournalist voor Children’s Health Defense.
Verwijzingen:
Categorie: Eugenetica
Tags: B&MG Foundation, Oxford-AstraZeneca, Wellcome Trust, Jenner Institute, Andrew Pollard, GAVI,

Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Geef een reactie