Nog maar een maand geleden voelde ik de behoefte om afstand te nemen van een dystopische toekomst die ik ooit in een fictief werk1 had beschreven.
Ik legde nogal verontschuldigend uit2 dat ik me toen had voorgesteld dat het “terrorisme” van na 11 september nog steeds het favoriete angstwapen van het systeem zou zijn, en niet virussen of het weer, zoals nu het geval is.
Maar ik denk dat ik te vroeg heb gesproken!
Nu het Covid-excuus onmogelijk wordt, lijkt het erop dat het wereldbestuur terugkeert naar “antiterrorisme” als belangrijkste voorwendsel om onze rechten en onze vrijheid af te nemen.
De Franse minister van Binnenlandse Zaken, Gérald Darmanin, heeft deze maand het verzet tegen het alom betwiste Macronistische regime3 omschreven als “intellectueel terrorisme”.
Bovendien deed ik vorige week verslag4 van een protest in het departement Hérault in Frankrijk waarbij de autoriteiten “antiterroristische” wetten gebruikten om het slaan van pannen te verbieden, hoewel dat niet echt werkte!
Een soortgelijk decreet, opnieuw gebaseerd op “antiterroristische” wetgeving, werd door het departement Loir-et-Cher gebruikt om protest en lawaai rond het bezoek van Macron op dinsdag 25 april te verbieden5 .
Dit is duidelijk een strategie waartoe op een hoger niveau dan het louter regionale is besloten.
Ondertussen werd Ernest Moret, een jonge Franse uitgever, op maandag 17 april bij aankomst per trein op het station St Pancras in Londen door de Britse politie aangehouden6 op grond van artikel 7 van de Terrorism Act 2000.
Hij werd zes uur lang ondervraagd, zijn telefoon en laptop werden in beslag genomen en hij werd gearresteerd omdat hij zou hebben geweigerd de wachtwoorden van zijn apparaten bekend te maken. De rechtvaardiging voor dit alles was dat hij “had deelgenomen aan demonstraties in Frankrijk”
Tien jaar geleden werd ik op grond van dezelfde wet aangehouden7 bij het verlaten van de veerboot in Dover, in verband met het carnaval tegen het kapitalisme8 dat in Londen9 werd georganiseerd door het Stop G8-netwerk, waarvan ik deel uitmaakte.
Schedule 7 maakt het een misdaad om geen informatie te verstrekken aan een agent als de vragen bedoeld zijn om “terrorisme” te onderzoeken.
Maar een medecampagnevoerder en ik weigerden hieraan gehoor te geven en hielden vol dat de vragen van de politie gericht waren op politieke dissidenten.
Het gebruik van sectie 7 tegen demonstranten is al een tijdje aan de gang, zoals blijkt uit dit verslag uit 200610 .
“Gaat het echt om terrorisme?” vroeg de kop van het artikel, en het antwoord is duidelijk nog steeds “nee”.
De gemeenschappelijke factor in al deze gevallen is in feite protest – protesten tegen de mondiale geldmacht11 , haar bijeenkomsten en haar stromannen.
De term “terrorisme” is met opzet onherkenbaar verdraaid om politieke dissidenten te besmeuren en de onderdrukking van protest door de politiestaat gerechtelijk mogelijk te maken.
We behandelen dit onderwerp al enige tijd op de Winter Oak site.
In 2015 gaven we een samenvatting12 van een belangrijk artikel uit Guccio13, een internationaal radicaal tijdschrift.
Daarin werd uitgelegd dat “antiterrorisme” helemaal niet was wat het leek, maar deel uitmaakte van een wereldwijde psychologische oorlog die door een kleine controlerende bende tegen het grootste deel van de mensheid werd gevoerd.
De auteurs zeiden dat het idee dat antiterreurwetten een reactie waren op daadwerkelijke “terroristische” dreigingen onjuist was.
“Het is bekend dat van de elf voorstellen voor internationale antiterrorismewetgeving die de EU in het najaar van 2001 als reactie op 11 september” heeft ingediend, er zes reeds vóór de aanslagen waren geformuleerd, vier reeds in voorbereiding waren en slechts één, betreffende asiel en immigratie, werkelijk nieuw was.
“We weten ook dat het Verenigd Koninkrijk, een van de belangrijkste motoren achter dit hele proces, al de Terrorism Act 2000 had aangenomen die, zonder het openlijk te zeggen, gericht was tegen ‘subversieve’ politieke bewegingen, voornamelijk de antiglobaliseringsbeweging”.
Dat is natuurlijk precies de wetgeving die vorige week werd gebruikt tegen de eerder genoemde Ernest, een “subversief” die had durven protesteren tegen de Franse president, een al te duidelijke marionet14 van de wereldwijde geldmacht.
De wereldwijde controle van de financiële machtsnexus15 , voor velen zo duidelijk sinds 2020, werd vastgesteld in het artikel van Guccio.
De oppositie, ooit “de antiglobaliseringsbeweging” genoemd en nu misschien “de vrijheidsbeweging”, faalde omdat ze de repressie op nationaal niveau bleef bestrijden “terwijl ze een mondiaal beleid vertegenwoordigt”, schreven ze.
Ze stelden ook voor dat de manier waarop wij onze strijd voeren zou kunnen helpen om de absurde laster van het “terrorisme” te ondermijnen.
“Wanneer hun tactiek erin bestaat aan elke revolutionaire beweging een gevoel van terreur toe te schrijven, moeten we de mensen aan het lachen maken, de spot drijven met onze vijanden, veel humor aan de dag leggen. Een grappige terrorist is al geen terrorist meer”.
Volgens hen heeft het “antiterroristische” establishment lange tijd geprobeerd het verzet tegen het systeem te associëren met een gevoel van angst, terwijl het gevoel voor de mensen op straat er een van bevrijding is.
Ze schreven: “Het is van cruciaal belang deze betovering te doorbreken… de medeplichtigheid aan te wakkeren. Bind opnieuw het idee van revolutie met het idee van toenemende macht, van vreugde”.
Wanneer “antiterroristische” wetten worden ingezet tegen mensen die met potten en pannen slaan en wanneer dit slechts spot en nog meer protest tegen potten en pannen uitlokt16 , zijn we misschien op de goede weg om de “antiterrorisme”-zwendel te laten exploderen.
Maar dit zal waarschijnlijk een pijnlijke reis worden, omdat het wereldrijk van hebzucht voor niets zal stoppen om zijn macht te behouden.
Historische momenten van op handen zijnde massale bevrijding hebben de vreemde neiging te worden onderbroken door een of andere noodsituatie…
Betekent het hernieuwde gebruik van “antiterroristische” excuses dat we een hervatting van terreuraanslagen kunnen verwachten, na een periode waarin ze op mysterieuze wijze even zeldzaam werden als gevallen van ouderwetse griep?
Zo ja, dan zal onze kritiek op het valse “antiterrorisme” ook inzicht moeten geven in het werkelijke terrorisme, niet in de laatste plaats in het beruchte Gladio-netwerk van de NAVO17.
En we zouden er goed aan doen de wijze woorden van Gianfranco Sanguinetti18 in gedachten te houden in zijn boek On Terrorism and the State, dat meer dan 40 jaar geleden werd gepubliceerd.
Hij schreef19: “Ik heb nooit gezegd dat de geheime diensten achter elke aanslag zitten, aangezien tegenwoordig zelfs een molotovcocktail of een sabotage op de werkplek als ‘aanslag’ wordt beschouwd: maar ik heb wel gezegd, en dat zeg ik nu al bijna tien jaar, dat alle spectaculaire terreurdaden ofwel op afstand worden gestuurd ofwel rechtstreeks door onze geheime diensten worden uitgevoerd”.
[Audio-versie]
Bron: WinterOak
Verwijzingen:
Categorie: VvMU
Tags: VvMU, onderdrukking, autocraten,
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Is dit onze toekomst???