“Uw volk voelt nog geen dreigend gevaar. Dat baart me zorgen. Zie je niet dat de wereld in een onomkeerbare richting wordt getrokken? Ondertussen doet men alsof er niets aan de hand is. Ik weet niet meer hoe ik tot jullie moet doordringen.” Russische president Vladimir Poetin, You Tube, video van 12 minuten.
“De Russen hebben hun kernwapens op scherp gezet. Dit is een belangrijke ontwikkeling… Ze geven ons een krachtig signaal hoe serieus ze deze crisis nemen. Dus, als wij beginnen te winnen en de Russen beginnen te verliezen, moet je begrijpen dat we hier een nucleair bewapende grootmacht, die de gebeurtenissen als een existentiële bedreiging ziet, in een hoek drijven. Dit is echt gevaarlijk.
Ga terug naar de Cubaanse Raket Crisis. Ik denk niet dat wat er gebeurde in de Cubaanse Raketcrisis zo bedreigend was voor ons als deze situatie is voor de Russen. Maar als je teruggaat en kijkt naar wat de Amerikaanse beleidsmakers toen dachten, waren ze doodsbang.” (Mearsheimer: De risico’s van het “in een hoek drijven van Rusland”, Twitter minuut 1:19)
Poetin wil niet dat Washington kernraketten parkeert aan zijn westgrens in de Oekraïne. Om veiligheidsredenen kan hij dat niet toestaan. Dat heeft hij keer op keer tergend duidelijk gemaakt. Zoals hij zei op 21 december 2021, meer dan een maand voordat de oorlog begon:
“Als Amerikaanse en NAVO-raketsystemen in Oekraïne worden ingezet, zal hun vluchttijd naar Moskou slechts 7-10 minuten bedragen, of zelfs vijf minuten voor hypersonische systemen.”
Geen enkele Amerikaanse president zou een potentiële tegenstander toestaan zijn kernraketten in te zetten op locaties langs de Mexicaans-Amerikaanse grens. De risico’s voor de nationale veiligheid zouden veel te groot zijn.
Washington zou die raketlocaties zonder blikken of blozen met wapengeweld verwijderen. Dat weten we allemaal. Waarom wordt diezelfde norm dan niet toegepast op Rusland? Waarom kiezen beleidsmakers de kant van de VS en de NAVO als alle betrokken partijen weten wat er op het spel staat en weten dat ze allemaal verdragen hebben ondertekend waarin ze beloven “hun eigen veiligheid niet te verbeteren ten koste van hun buren”? Dit zijn niet zomaar betekenisloze “mondelinge toezeggingen” die zijn gedaan tijdens informele gesprekken onder het genot van een cocktail; dit zijn beloften die zijn vastgelegd in verdragen die de ondertekenaars moeten nakomen. (NB: De Verenigde Staten en alle NAVO-landen hebben verdragen ondertekend – Istanbul in 19991 en Astana in 20102 – waarin staat dat ze hun eigen veiligheid niet mogen verbeteren ten koste van anderen). Het lijdt geen twijfel dat de uitbreiding van de NAVO de veiligheid van Oekraïne vergroot en de veiligheid van Rusland verzwakt. Dat staat buiten kijf. En het is niet alleen een schending van verdragen, maar een duidelijke provocatie die neerkomt op een oorlogsverklaring. Bekijk dit korte fragment uit een artikel van Ray McGovern dat licht werpt op enkele cruciale details die door de westerse media zijn weggelaten:
“President Vladimir Poetin heeft herhaaldelijk gewaarschuwd voor de existentiële dreiging die Rusland volgens hem loopt van wat Rusland “offensieve aanvalsraketten” zoals de Tomahawk en, uiteindelijk, hypersonische raketten aan zijn westgrens noemt.
Zogenaamde “ABM-sites”, die al in Roemenië zijn geplaatst en binnenkort in Polen worden voltooid, kunnen ’s nachts Tomahawks en hypersonische raketten bevatten door het inbrengen van een computerschijf… Poetin zelf maakte dit zes jaar geleden glashelder in een ongebruikelijke presentatie voor een kleine groep westerse journalisten (zie de eerste 10 minuten in deze video).
Op 21 december 2021 vertelde president Poetin zijn hoogste militaire leiders:
“Het is uiterst alarmerend dat elementen van het Amerikaanse wereldwijde verdedigingssysteem in de buurt van Rusland worden ingezet. De Mk 41 draagraketten, die zich in Roemenië bevinden en in Polen zullen worden opgesteld, zijn aangepast voor de lancering van de Tomahawk-raketten. Als deze infrastructuur doorgaat, en als Amerikaanse en NAVO-raketsystemen in Oekraïne worden ingezet, zal hun vluchttijd naar Moskou slechts 7-10 minuten bedragen, of zelfs vijf minuten voor hypersonische systemen. Dit is een enorme uitdaging voor ons, voor onze veiligheid.”
Op 30 december 2021 spraken Biden en Poetin telefonisch op dringend verzoek van Poetin. In de lezing van het Kremlin stond:
“Joseph Biden benadrukte dat Rusland en de VS een speciale verantwoordelijkheid delen voor het waarborgen van stabiliteit in Europa en de hele wereld en dat Washington niet van plan is offensieve aanvalswapens in te zetten in Oekraïne.” Joeri Oesjakov, een topadviseur voor het buitenlands beleid van Poetin, wees erop dat dit ook een van de doelen was die Moskou hoopte te bereiken met zijn voorstellen voor veiligheidsgaranties aan de VS en de NAVO.
…Op 12 februari 2022 informeerde Oesjakov de media over het telefoongesprek tussen Poetin en Biden eerder die dag.
“Het gesprek was een soort vervolg op het telefoongesprek van 30 december. … De Russische president maakte duidelijk dat de voorstellen van president Biden niet echt ingingen op de centrale, belangrijke elementen van Ruslands initiatieven, noch wat betreft het niet uitbreiden van de NAVO, noch wat betreft het niet inzetten van aanvalswapensystemen op Oekraïens grondgebied … Op deze punten hebben we geen zinvolle reactie ontvangen.”
Op 24 februari 2022 viel Rusland Oekraïne binnen. Ik begrijp waarom zoveel Amerikanen de Grote Leugen geloven dat het ‘niet uitgelokt’ was, omdat ze het gewoon niet weten.” (“Relentless: JFK on Cuba; Putin on Ukraine”, Ray McGovern, antiwar.com)3
Ieder redelijk mens zou concluderen dat Poetin een pistool tegen zijn hoofd had en moest doen “wat iedere verantwoordelijke leider zou doen” in een soortgelijke situatie.
Maar Poetin deed NIET “wat elke verantwoordelijke leider zou doen”. In plaats daarvan wachtte hij af. Ja, hij heeft zijn “veiligheidseisen” een aantal keren publiekelijk en krachtig kenbaar gemaakt, maar de dreiging van een Oekraïens lidmaatschap van de NAVO was niet het struikelblok dat tot de invasie leidde. Wat Poetin dwong tot de invasie was het bombarderen van etnische Russische burgers in een gebied in Oost-Oekraïne, de Donbass. Zoals we opmerkten in een eerder artikel,
Wat gebeurde er echt?
Op 16 februari – acht dagen voor de Russische invasie – namen de beschietingen van de Donbass dramatisch toe en werden ze de daarop volgende week steeds intensiever “tot meer dan 2.000 per dag op 22 februari”. De overgrote meerderheid van deze beschietingen werd opgetekend in dagelijkse overzichten door waarnemers van de OVSE die zich aan het front bevonden. Met andere woorden, de verslagen werden bijgehouden door getrainde professionals die gedocumenteerd bewijs verzamelden van de massale bombardementen van het Oekraïense leger op gebieden die door hun eigen bevolking worden bewoond. Tot op heden hebben we van nog geen enkele analist iets gelezen die deze catalogus van gedocumenteerde bewijzen in twijfel heeft getrokken. In plaats daarvan doen de media net alsof het bewijs niet bestaat. Ze hebben de beschietingen gewoon helemaal uit hun berichtgeving geschrapt om een op Washington gerichte versie.
van de gebeurtenissen te vormen die de historische gegevens volledig negeert.” (“Sommigen van ons denken niet dat de Russische invasie uit “agressie” is voort gekomen, Unz Review)4
Zoals we al zeiden, was dit het startsein voor de Russische invasie. De “speciale militaire operatie” was in wezen een reddingsmissie die nauw verband hield met een dringende nationale veiligheidskwestie. Toch was de uiteindelijke oorzaak van de oorlog niet de uitbreiding van de NAVO, maar de beschieting van burgergebieden in de Donbas.
Deze week verscheen op internet een vertrouwelijke geluidsopname van de voormalige Italiaanse premier Silvio Berlusconi die bevestigt dat onze versie van de gebeurtenissen die tot de Russische invasie leidden, in feite juist is. Kijk eens naar deze samenvatting op Maria Tadeo’s Twitter-account:
Een tweede audio van Berlusconi is uitgelekt waarin hij zegt: “Oekraïne schond de Minsk-overeenkomst, Zelensky verdrievoudigde de aanvallen op Donbas en dreef Poetin tot een speciale operatie” die een week zou duren maar escaleerde nadat het Westen geld en wapens naar Kiev stuurde. 1/
– Maria Tadeo (@mariatad) 19 oktober 2022
Hier is meer uit het artikel op RT:
De voormalige Italiaanse premier gaf Kiev naar verluidt de schuld van het uitlokken van een conflict met Rusland….
De voormalige Italiaanse premier Silvio Berlusconi heeft naar verluidt beweerd dat Kiev een conflict met Rusland heeft uitgelokt door af te zien van een vredesplan voor Oost-Oekraïne (het Verdrag van Minsk), zo blijkt uit een aan de media verstrekte band…..Tijdens een toespraak tot leden van zijn partij Forza Italia op dinsdag, gaf Berlusconi naar verluidt een standpunt over de oorsprong van de Oekraïne-crisis dat botste met het door de NAVO bepleite verhaal van niet-uitgelokte Russische agressie tegen zijn buurland…..
In het geluidsfragment is Berlusconi te horen die Kiev beschuldigt van het jarenlang niet nakomen van een vredesakkoord met de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk. Toen de Oekraïense president Volodymyr Zelensky in 2019 aan de macht kwam, heeft hij de aanvallen op de regio’s “verdrievoudigd”, aldus de politicus.
Donetsk en Lugansk vroegen om bescherming van Moskou, vervolgde hij. De Russische president Vladimir Poetin stuurde troepen naar Oekraïne…” (“Berlusconi haalt verhaal van NAVO over Oekraïne onderuit – media”, RT)5
Wat men ook denkt van Berlusconi, zijn versie van de gebeurtenissen past perfect bij het rapport van de waarnemers van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa over de intensivering van de beschietingen. (OVSE) Men kan zich alleen maar afvragen waarom de media geen onderzoek hebben gedaan naar deze overduidelijk geloofwaardige beweringen die aanzienlijke twijfel zaaien over de officiële versie van “Wie is eigenlijk de oorlog in Oekraïne begonnen”
In een recent interview op YouTube legde kolonel Douglas MacGregor uit hoe Poetin alles in het werk stelde om de veiligheid van de in Oekraïne belegerde etnische Russen te garanderen door een beroep te doen op de VS en de EU om de situatie aan te pakken en een manier te vinden om het geweld te stoppen. Poetins verzoeken waren echter aan dovemans oren gericht. MacGregor vatte het als volgt samen:
“Poetin probeerde wanhopig om de Britten, de Fransen, de Duitsers en ons aan het verstand te brengen dat zijn Russische burgers voor de wet gelijk moesten worden behandeld, net als de Oekraïense burgers binnen deze grote multi-etnische staat. Maar Zelensky en zijn vrienden zeiden: “Nee. Of jullie worden wat wij zijn of jullie gaan eruit. En dat resulteerde in deze tragische (Russische) interventie…..
Rusland had geen interesse om “Oekraïne te veroveren” of naar Kiev te rennen en “vrede te sluiten met een pistool”. Maar Zelensky en zijn handlangers zijn onverzettelijk geweest omdat wij (de VS) besloten dat we Rusland zouden “laten bloeden”. We zouden ze sancties opleggen en hun economie vernietigen. We zouden honderdduizenden van hen doden en uiteindelijk Rusland naar onze hand zetten en dwingen om onderdanen te worden van het grotere, wereldwijde, door de VS gedomineerde financiële systeem.
Dat heeft niet gewerkt. Alle sancties zijn mislukt. Het zijn nu onze Europese bondgenoten die in grote problemen zitten. Wij zitten ook in grote problemen, alleen niet zo acuut als in Europa. En bovendien zijn we er niet in geslaagd het Russische leger te vernietigen. Het houdt heel goed stand en – zoals ik al zei – op dit moment heb je deze economy-of-force operatie in het zuiden, waar een massale opbouw van troepen plaatsvindt van Minsk tot in het westen van Rusland, die uiteindelijk zal worden gelanceerd (neem ik aan) wanneer de grond bevriest, omdat dat de beste tijd is om in dat soort terrein te opereren.
Eerder heb ik u verteld waar het werkelijk om gaat: Er is een poging om Rusland te vernietigen. We hebben besloten er een bloedvijand van te maken die moet worden uitgeschakeld omdat het weigert de weg te volgen die Europa is ingeslagen.” (“Massive Buildup”, Kolonel Douglas MacGregor”, You Tube, 3 minuten)
Ach, surprise, surprise het account van de video bestaat plots niet meer.
Waarachtiger woorden zijn nooit gesproken: De VS hebben besloten Rusland tot hun bloedvijand te maken omdat het weigert te buigen en te doen wat het wordt opgedragen. Rusland weigert het zoveelste snotterende hulpje te zijn in het verheven “op regels gebaseerde systeem”.
Dus nu zitten we in een regelrechte grondoorlog met Rusland; een oorlog die is bedacht, uitgelokt, gefinancierd, geleid en gemicromanaged door Washington. Een oorlog die volgens elke objectieve norm de oorlog van Washington is, net zoals Irak en Afghanistan de oorlogen van Washington waren. Het verschil deze keer is dat onze vijand zich niet alleen kan verdedigen, maar ook de middelen heeft om het vasteland van de Verenigde Staten tot een smeulend hoopje puin te reduceren. Wij worden herinnerd aan een opmerking die Poetin onlangs maakte en die onopgemerkt door de media schijnt te zijn geglipt. Hij zei:
“We zullen ons land verdedigen met alle krachten en middelen die we hebben, en we zullen alles doen om de veiligheid van ons volk te garanderen.”
We hopen dat iemand in het Biden team slim genoeg is om uit te zoeken wat dat betekent.
Bron: Mike Whitney
Verwijzingen:
Categorie: Rusland
Tags: NAVO, Oekraïne, Rusland, Berlusconi,
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
