Inleiding:
Nu China gemiddeld twee nieuwe kolencentrales per week opent en India blijkbaar vastberadener dan ooit is om zijn ontwikkelingscurve voort te zetten, net als de hele niet-westerse wereld, zal de wereldwijde CO2-uitstoot in de nabije toekomst blijven stijgen. Er is nog geen beschikbaar, goedkoop alternatief voor fossiele brandstoffen.
Deze toename van de mondiale CO2-uitstoot zal onvermijdelijk zijn, zelfs indien het Westen volhardt in zijn inspanningen om de uitstoot te verminderen: De westerse reducties worden – en zullen dat blijven doen – meer dan tenietgedaan door de toename van de emissies in de rest van de wereld.
Een “voorbeeld stellen” aan regimes en landen over de hele wereld die het Westen vaak haten, stelt die landen gewoon in staat om sterker te worden, terwijl de landen die het voorbeeld geven zichzelf verzwakken door zichzelf te verplichten tot ernstige economische nadelen — terwijl ze vrijwel geen netto effect op het klimaat hebben…. Ondertussen, terwijl ze groeien, zouden ze ongetwijfeld erg blij zijn om te zien dat het Westen zichzelf in de wielen rijdt.
Het klimaat kent noch Europa noch Azië. Niets van wat Europa en het Westen op dit gebied bereiken heeft ook maar de geringste betekenis als de vermindering van de uitstoot niet wereldwijd is.
In zijn vijfde en laatste (volledige) rapport schat het IPCC dat een opwarming van 3° – tweemaal de doelstelling van het akkoord van Parijs – de wereldwijde economische groei met 3% zou doen afnemen. Drie procent per jaar? Nee, 3% tegen het jaar 2100. Dit bedrag vertegenwoordigt een vermindering van de wereldwijde economische groei van 0,04% per jaar, een getal dat statistisch nauwelijks meetbaar is. Dat is in het pessimistische scenario van het IPCC. In de meer optimistische scenario’s zullen de economische gevolgen van de opwarming vrijwel onbestaande zijn.
Volgens de gegevens van het IPCC zelf worden de economische groei en het welzijn in Europa en de Verenigde Staten meer bedreigd door een extremistisch en waanzinnig milieubeleid dan door de opwarming van de aarde.
“De EU en haar lidstaten hebben zich geconcentreerd op het klimaatbeleid en daarbij enorme financiële en menselijke middelen ingezet. – Jean-Pierre Schaeken Willemaers, Thomas More Institute, voorzitter van de Cluster Energie, Klimaat en Milieu, science-climat-energie.be, 22 februari 2023.
Toekomstige generaties zullen ons hard veroordelen omdat wij in het Westen extremistisch milieuactivisme toestaan, terwijl een vijandig Oosten – China, Rusland, Noord-Korea en Iran – hun industriële en militaire mogelijkheden blijven uitbreiden. In plaats van te proberen de CO2-uitstoot te bestrijden, zouden we er beter aan doen te investeren in onderzoek naar manieren om betrouwbare energiebronnen zowel schoner als goedkoper te maken, zodat iedereen er – uit vrije wil – snel gebruik van zal maken.
De wereldwijde uitstoot en de geaccumuleerde voorraad CO2 in de atmosfeer zullen helaas niet snel afnemen, maar dat is geen reden om de wereldwijde positie van het Westen te laten verslechteren.
Sinds 1992 is de wereldwijde CO2-uitstoot blijven stijgen en China opent gemiddeld twee nieuwe kolencentrales per week. Geloven we echt dat China, Rusland en India het Westen hun economische omstandigheden en CO2-uitstoot zullen laten dicteren? Ondertussen zijn ze, terwijl ze groeien, ongetwijfeld blij om te zien dat het Westen zichzelf hindert door te volharden in pogingen om zijn eigen uitstoot te verminderen. Afgebeeld: Een staalfabriek met een kolengestookte generator in Hebei, China. (Foto door Kevin Frayer/Getty Images)
Sinds 1992 en de Top van de Aarde in Rio1 is het Westen in de ban van een “klimaatnoodtoestand” die herhaaldelijk wordt herhaald maar nooit heeft plaatsgevonden. Sindsdien heeft het Westen – en alleen het Westen – zich ten doel gesteld de CO2-uitstoot (en andere broeikasgassen, zoals in de rest van dit artikel wordt geïmpliceerd) te verminderen.
Het is nu 2023, tijd voor een herziening:
- 1. De CO2-uitstoot is niet gestopt met groeien en zal blijven groeien.
Sinds 1992 zijn de mondiale CO2-emissies blijven stijgen2. Nu China gemiddeld twee nieuwe kolengestookte centrales3 per week opent en India blijkbaar vastbeslotener dan ooit is om zijn ontwikkelingscurve voort te zetten, zoals de hele niet-westerse wereld, zal de mondiale CO2-uitstoot in de nabije toekomst blijven stijgen. Er is nog geen beschikbaar, goedkoop alternatief voor fossiele brandstoffen.
Deze toename van de mondiale CO2-uitstoot zal onvermijdelijk zijn, zelfs indien het Westen volhardt in zijn inspanningen om de uitstoot te verminderen: De westerse reducties worden – en zullen dat blijven doen – meer dan gecompenseerd door de toename van de emissies in de rest van de wereld.
- 2. Zal de opwarmingsdoelstelling van de Overeenkomst van Parijs4 – “de temperatuurstijging beperken tot 1,5°C boven het pre-industriële niveau” – worden gehaald?
Het bereiken van de doelstelling van het Akkoord van Parijs vereist een drastische vermindering van de CO2-uitstoot. Dit is niet gebeurd. We liggen niet op schema. Deze wereldwijde vermindering zal niet plaatsvinden. Daarom zal de doelstelling van het Akkoord van Parijs niet worden gehaald5. Dit is nu een zekerheid of, in de woorden van de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering van de VN (IPCC6), een projectie met een zeer hoge mate van betrouwbaarheid.
- 3. Zal de doelstelling van de EU “decarbonisatie tegen 2050”7 worden gehaald?
Nog extremer dan de Overeenkomst van Parijs is het doel van de EU om koolstofvrij te worden. Zoals gezegd, zelfs als de EU zou ophouden te bestaan, zou de wereldwijde CO2-uitstoot blijven stijgen. Vanuit dit oogpunt heeft een vermindering van de Europese uitstoot alleen zin als deze deel uitmaakt van een effectief mondiaal kader, en niet van een nationaal of regionaal kader. Een “voorbeeld stellen” aan regimes en landen over de hele wereld die het Westen vaak haten, stelt die landen gewoon in staat om sterker te worden, terwijl de landen die het voorbeeld geven zichzelf verzwakken door zichzelf te verplichten tot ernstige economische nadelen — terwijl ze vrijwel geen netto effect op het klimaat hebben. Geloven we echt dat China, Rusland en India het Westen hun economische omstandigheden en CO2-uitstoot zullen laten dicteren? Ondertussen zouden ze, terwijl ze groeien, ongetwijfeld erg blij zijn om te zien dat het Westen zichzelf in de wielen rijdt.
Frans Timmermans, eerste vicevoorzitter van de Europese Commissie, waarschijnlijk de meest ijverige extremist die in Europa aan de macht is gekomen sinds 1945 – wiens kabinetschef de voormalige leider is van de antikernenergie campagne van Greenpeace – vermenigvuldigt maatregelen, initiatieven8 en verklaringen9 om de Europese CO2-uitstoot drastisch te verminderen – zelfs ten koste van de economische verwoesting van Europa, ten koste van de vrijheid en ten koste van een wrede toename van Europa’s afhankelijkheid10 van China’s zeldzame aardmetalen.
Het klimaat kent noch Europa noch Azië. Niets van wat Europa en het Westen op dit gebied bereiken heeft ook maar de geringste betekenis als de vermindering van de uitstoot niet wereldwijd is.
- 4. Zouden de economische gevolgen van zelfs het meest pessimistische IPCC-scenario voor de opwarming van de aarde er toe doen?
Laten we nu eens kijken naar de kwestie van de economische gevolgen van CO2-emissies.
De klimaatdeskundige en natuurkundige Steven Koonin, voormalig Under Secretary for Science tijdens de regering-Obama, merkt in zijn laatste boek Unsettled11 op dat zelfs als het meest pessimistische opwarmingsscenario van het IPCC zou uitkomen, de wereldwijde economische gevolgen te verwaarlozen zouden zijn (Unsettled: Dallas, BenBella Books, 2021, hoofdstuk 9, ‘Apocalyps that ain’t’, blz. 179s).
In zijn vijfde en laatste (volledige) rapport schat het IPCC dat een opwarming van 3° – tweemaal de doelstelling van het Akkoord van Parijs – de wereldwijde economische groei met 3% zou verminderen. Drie procent per jaar? Nee, 3% tegen het jaar 2100. Dat komt neer op een vermindering van de wereldwijde economische groei met 0,04% per jaar, een getal dat statistisch nauwelijks meetbaar is. Dat is in het pessimistische scenario van het IPCC. In de meer optimistische scenario’s zullen de economische gevolgen van de opwarming vrijwel onbestaande zijn. Het IPCC, AR5, Werkgroep II, hoofdstuk 10 stelt:
“Voor de meeste economische sectoren zullen de gevolgen van de klimaatverandering gering zijn in vergelijking met de gevolgen van andere factoren….”. Veranderingen in bevolking, leeftijd, inkomen, technologie, relatieve prijzen… en vele andere aspecten van de sociaal-economische ontwikkeling zullen een effect hebben op vraag en aanbod van economische goederen en diensten dat grotendeels in verhouding staat tot het effect van klimaatverandering.”
Met andere woorden, volgens de gegevens van het IPCC zelf worden de economische groei en het welzijn in Europa en de Verenigde Staten meer bedreigd door extremistisch en waanzinnig milieubeleid dan door de opwarming van de aarde. Zoals Jean-Pierre Schaeken Willemaers van het Thomas More Institute, voorzitter van het Energy, Climate and Environment Cluster, op 22 februari opmerkte12:
“De EU en haar lidstaten hebben zich gericht op het klimaatbeleid en daarbij enorme financiële en menselijke middelen ingezet.
De les van dit alles is eenvoudig: Toekomstige generaties zullen ons streng beoordelen omdat wij toestaan dat extremistisch milieuactivisme ons in het Westen verzwakt, terwijl een vijandig Oosten – China, Rusland, Noord-Korea en Iran – hun industriële en militaire mogelijkheden blijft uitbreiden. In plaats van te proberen de CO2-uitstoot te bestrijden, zouden we er beter aan doen te investeren in onderzoek naar manieren om betrouwbare energiebronnen zowel schoner als goedkoper te maken, zodat iedereen er – uit vrije wil – snel gebruik van zal maken.
De wereldwijde uitstoot en de geaccumuleerde voorraad CO2 in de atmosfeer zullen helaas niet snel afnemen, maar dat is geen reden om in plaats daarvan de wereldwijde reputatie van het Westen te laten afnemen.
Drieu Godefridi is jurist (Université Saint-Louis de Louvain), filosoof (Université Saint-Louis de Louvain) en doctor in de rechtsleer (Paris IV-Sorbonne). Hij is de auteur van The Green Reich.13
Bron: Drieu Godefridi
Verwijzingen:
Categorie: klimaat alarmisme, groene Khmer, eco fascisme
Tags: klimaat alarmisme, groene Khmer, eco fascisme
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te laten ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
