Een peer-reviewed paper dat aanvankelijk was goedgekeurd en geprezen door een prestigieus academisch tijdschrift werd plotseling ingetrokken zonder uitleg. De auteur ervan, een van ’s werelds beste wetenschappers op het gebied van Oekraïne, had overweldigend bewijsmateriaal verzameld om te concluderen dat de demonstranten van de Maidan waren gedood door sluipschutters die voor de staatsgreep waren.
Het bloedbad dat eind februari 2014 op het Maidanplein in Kiev werd aangericht door sluipschutters onder antiregeringsactivisten en politieagenten was een beslissend moment in de door de VS georkestreerde omverwerping1 van de gekozen Oekraïense regering. De dood van 70 demonstranten veroorzaakte een lawine van internationale verontwaardiging die de val van president Viktor Janoekovitsj tot een voldongen feit maakte. Toch blijven deze moorden vandaag de dag onopgelost2.
Ivan Katchanovski3, een Oekraïens-Canadese politicoloog aan de Universiteit van Ottawa, komt in beeld. Jarenlang verzamelde hij overweldigend bewijs dat de sluipschutters geen banden hadden met de regering van Janoekovitsj, maar pro-Maidan agenten die schoten vanuit door demonstranten bezette gebouwen.
Hoewel het baanbrekende werk van Katchanovski door de reguliere media angstvallig is genegeerd, is een nauwgezette studie die hij in september 20154 en augustus 20215 over de slachting presenteerde en in 20166 en 20207 publiceerde, meer dan 100 keer geciteerd door wetenschappers en deskundigen. Als gevolg van dit document en andere onderzoeken behoorde hij tot de meest gerefereerde politieke wetenschappers ter wereld die gespecialiseerd zijn in Oekraïense zaken.
In de laatste maanden van 2022 diende Katchanovski een nieuw onderzoek naar het bloedbad van de Maidan in bij een vooraanstaand tijdschrift voor sociale wetenschappen. Aanvankelijk aanvaard8 met kleine herzieningen na uitgebreide peer review, prees de redacteur van de publicatie het werk uitbundig in een lange privénota. Volgens hen was het artikel “in vele opzichten uitzonderlijk” en bood het “solide” bewijs ter ondersteuning van de conclusies. De recensenten waren het eens met dit oordeel.
De krant werd echter niet gepubliceerd, een beslissing die volgens Katchanovski “politiek” was. Hij ging in beroep, maar tevergeefs.
Mijn oproep aan het tijdschrift is afgewezen, zelfs na de steunbrief van een wereldberoemde sociale wetenschapper die mij benaderde vanwege mijn onderzoek naar het bloedbad in Maidan & de oorlog tussen Oekraïne en Rusland. 4/ pic.twitter. com/DCE4uYmp9g
Ivan Katchanovski (@I_Katchanovski) 6 januari 2023
Onder degenen die de oproep van Katchanovski vurig steunden9 was de bekende Amerikaanse academicus Jeffrey Sachs. “U heeft een zeer belangrijk, rigoureus en substantieel artikel geschreven. Het is grondig gedocumenteerd. Het gaat over een onderwerp van groot belang,” schreef Sachs aan de geleerde. “Uw artikel moet worden gepubliceerd vanwege de uitmuntendheid ervan… Het tijdschrift zal er alleen maar baat bij hebben om een dergelijk belangrijk en uitmuntend werk te publiceren, dat het wetenschappelijk begrip en debat over een zeer belangrijk moment in de moderne geschiedenis zal bevorderen.”
De Academische samenzwering van het zwijgen..
Katchanovski weigerde de naam van het tijdschrift in kwestie te noemen, maar beschreef het als “top-tier” op het gebied van de sociale wetenschappen. Hij vindt de weigering om zijn studie te publiceren “buitengewoon”, maar niettemin emblematisch voor een “veel groter probleem in de academische wereld”.
“De redacteur die mijn artikel accepteerde hoorde pas dat het niet gepubliceerd zou worden door mijn tweets10 over het onderwerp. Deze omkering was hoogst onregelmatig en politiek. Er is toenemende politieke censuur betreffende Oekraïne in de academische wereld, en ook zelfcensuur,” vertelde Katchanovski aan The Grayzone. “Veel geleerden zijn bang om evidence-based onderzoek te doen dat ingaat tegen de gevestigde westerse verhalen over Maidan, de Russisch-Oekraïense oorlog, en andere kwesties in verband met de conflicten in Oekraïne Kiev na de staatsgreep van 2014.”
Daarentegen, aldus de geleerde, worden degenen die bereid zijn “schaamteloos en kritiekloos de westerse verhalen na te vertellen”, zelfs wanneer hun fabels “in strijd zijn met het bewijsmateriaal”, beloond en ondervinden zij geen weerstand bij het publiceren van hun werk. Katchanovski bevindt zich in een goede positie om commentaar te leveren op academische censuur in verband met Oekraïne: drie andere tijdschriften die zijn papers accepteerden na succesvolle “deskundige” peer-reviewprocessen weigerden uiteindelijk ook te publiceren.
In januari 2023, bijvoorbeeld, verwierp een andere academische publicatie een paper van Katchanovski “om soortgelijke politieke redenen”. Het werk onderzocht extreem-rechtse betrokkenheid bij de burgeroorlog in Donbas, en het bloedbad in Odessa11 in mei 2014 waarbij ultranationalisten pro-federalistische, Russofone activisten het Vakbondshuis van de stad binnendrongen en het gebouw in brand staken, waarbij tientallen doden en nog veel meer gewonden vielen. Net als bij de moorden van de Maidan-sluipschutters is nooit iemand voor het gerecht gebracht voor deze gruwelijke daden.
Katchanovski beweert dat de redacteur van het tijdschrift een reeks excuses aanbood om niet verder te gaan na de peer review. Toen de publicatie naderde, beweerde de redacteur volgens hem ten onrechte dat de studie identiek was aan zijn eerdere werk over het bloedbad in de Maidan. Maar een Ouriginal12 software check bevestigt dat de paper die Katchanovski indiende geen gelijkenis vertoonde met zijn Maidan studie. De redacteur klaagde ook dat hij het acht jaar durende conflict in Donbas classificeerde als een “burgeroorlog” die aanvankelijk werd uitgelokt door extreem-rechts in Oekraïne.
Datzelfde artikel was maanden eerder door een ander tijdschrift afgewezen, eveneens omdat Katchanovski het waagde de oorlog in Donbas te beschrijven als “civiel, met Russische militaire interventies”. Deze typering is gebruikelijk in de “meerderheid van de wetenschappelijke studies” over het conflict, vertelde hij The Grayzone.
Dat gewelddadige extreem-rechtse elementen centraal betrokken waren13 bij het bloedbad in Odesa wordt bevestigd door overvloedige videobeelden en is nauwelijks controversieel. Waarom de erkenning van dit onbetwistbare feit door een academisch tijdschrift als overdreven controversieel wordt beschouwd, blijft onduidelijk, maar de beweegreden achter de onderdrukking van Katchanovski’s onderzoek naar het bloedbad in de Maidan spreekt voor zich.
“Dit gebeurt om politieke redenen. De reguliere media volgen hun regeringen, niet de feiten. Westerse journalisten hebben het bloedbad van de Maidan op grove wijze verkeerd voorgesteld”, aldus de geleerde. “Op een paar uitzonderingen na hebben journalisten geen verslag gedaan van video’s van Maidan-ondersteunende sluipschutters en hun bekentenissen, en getuigenissen van de gewonde Maidan demonstranten en enkele honderden getuigen over dergelijke sluipschutters.”
Extreem-rechtse elementen bespreken slachtofferaantal met Amerikaanse ambtenaren..
Het door Katchanovski verzamelde open bronmateriaal ondersteunt overtuigend zijn conclusie dat het bloedbad van de Maidan “een geslaagde valse vlag operatie was, georganiseerd en uitgevoerd door elementen van de Maidan leiding en verborgen groepen sluipschutters om de regering omver te werpen en de macht in Oekraïne te grijpen”.
De collectie bevat 14 video’s van sluipschutters14 die zich nestelen in gebouwen die door demonstranten in Maidan worden gecontroleerd, waarvan er 10 ondubbelzinnig laten zien hoe schutters die banden hebben met extreem-rechtse groepen zich verschansen in Hotel Ukraina, richten op menigten demonstranten beneden, en schieten op regeringsgezinde ordehandhavers.
Ondertussen tonen gesynchroniseerde video’s aan dat de schoten van de veiligheidstroepen van de regering die aanvankelijk met het bloedbad waren belast, niet samenvallen met het doden van demonstranten. In plaats daarvan vuurden de politieagenten waarschuwingsschoten af op levenloze objecten zoals lantaarnpalen, bomen en de grond om gewelddadige menigten tot bedaren te brengen. Zij schoten ook op muren en ramen waar zich sluipschutters bevonden in het door de Maidan gecontroleerde Hotel Ukraina, gericht op de daar genestelde sluipschutters.
Het proces over het bloedbad in de Maidan zal naar verwachting dit najaar zijn definitieve uitspraak doen. Honderden getuigen15 , onder wie 51 demonstranten die tijdens de schietpartij gewond raakten, hebben verklaard dat zij werden beschoten vanuit gebouwen of gebieden die door de Maidan werden gecontroleerd. Sommigen zeiden dat ze sluipschutters in het gebouw hadden gezien. Dit verhaal wordt ondersteund door het onderzoek van ballistische regeringsdeskundigen. In totaal hebben 14 zelfverklaarde leden van de Maidan-sluipschuttersgroepen16 specifieke Maidansluipschutters en -leiders bij het bloedbad betrokken.
Ondanks het vele bewijs dat wijst op een valse aanslag, heeft Katchanovski er geen vertrouwen in dat het proces tot de waarheid zal leiden, of dat het vonnis gebaseerd zal zijn op het zeer belastende bewijs dat in de loop van het proces is verzameld:
“Het openbaar ministerie ontkende eenvoudigweg dat er zulke sluipschutters waren en deed er geen onderzoek naar. Oekraïense rechtbanken zijn niet onafhankelijk en baseren hun beslissingen, vooral in zulke geruchtmakende en sterk gepolitiseerde zaken, vaak op richtlijnen van de presidentiële regering. Het is een moeilijke situatie voor de rechters en de jury. Er zijn bedreigingen van extreem-rechts om politieleden niet vrij te spreken.”
Er zijn nog andere redenen om te vermoeden dat het vonnis een wassen neus zal zijn. Ten eerste is het risico aanzienlijk dat de waarheid achter de gebeurtenissen Amerikaanse functionarissen rechtstreeks betrekt bij de moorden, en meer in het algemeen bij de staatsgreep in Maidan. Het is een axiomatisch geloofsartikel in de westerse mainstream dat Washington op geen enkele wijze betrokken was bij de omwenteling, ondanks bergen hard bewijs van het tegendeel.
Hooggeplaatste leden van de extreem-rechtse Svoboda-partij, onder wie haar oude leider Oleg Tyagnibok, en zijn plaatsvervanger Ruslan Koshulinskyi, hebben beweerd16 dat de sluipschuttersmoord in Maidan nauw werd gecoördineerd met de VS. Tyagnibok heeft gezworen dat hij, nadat de eerste vier demonstranten waren gedood, geschokt was door het gebrek aan internationale verontwaardiging.
“Waarom is er geen reactie? Dit is niet genoeg,” zegt hij toen te hebben geklaagd.
Koshulinskyi besprak op zijn beurt welk dodental voldoende zou zijn voor Washington en zijn internationale lakeien om luidkeels het ontslag van Janoekovitsj te gaan eisen:
“Ze spraken over de eerste doden – nou, vijf, 20…100? Wanneer krijgt de regering de schuld? Uiteindelijk kwamen ze uit op 100. Er was geen druk. Er waren geen sancties. Ze wachtten tot een massamoord. En als er een massamoord komt in het land, is het de schuld van de regering, want ze hebben de grens overschreden, de autoriteiten kunnen geen massamoorden toestaan.”
Bron: KIT KLARENBERG https://thegrayzone.com/2023/03/12/academic-journal-maidan-massacre/
Verwijzingen:
Laat hier uw waardering achter over dit artikel
Abonneren op de nieuwsbrief is gratis en op elk moment opzegbaar.. Bij het verschijnen van een nieuwe blogpost verschijnt dit automatisch in je mailbox
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
