All Roads Lead To Dark Winter
Terreur Redux
Op 4 oktober 2001 werd de diagnose antraxvergiftiging van Bob Stevens bekend gemaakt aan de FBI en CDC, waarna het publiek via een persconferentie werd geïnformeerd. Het tweede antraxgeval werd kort daarna bekendgemaakt en betrof een medewerker van Stevens, die had gewerkt voor de krant The Sun in Florida.
Een dag later begonnen func-tionarissen van het Witte Huis onmiddellijk druk uit te oefenen op de toenmalige FBI-directeur Robert Mueller om te bewijzen dat de miltvuuraanslagen ver-band hielden met Al Qaeda, hoewel er geen bewijs was voor een dergelijk verband. “Ze wil-den echt iemand in het Midden-Oosten de schuld geven,” zou een toenmalige hoge FBI-functionaris later aan de New York Daily News vertellen over de bijeenkomsten.
In de daaropvolgende weken werden verdachte brieven met fijn, wit poeder verzonden naar bekende Amerikaanse journa-listen, waaronder Tom Brokaw van NBC en Judith Miller van The New York Times, hoewel het poeder in de brief aan Miller ongevaarlijk bleek te zijn. Miller en andere journalisten van de New York Times schreven in totaal 27 artikelen [1] specifiek over miltvuur en het potentiële gebruik ervan als biowapen tussen 12 september 2001 en de dag voordat bij Stevens miltvuur-vergiftiging werd vastgesteld.
Brieven met antrax werden ook ontvangen door de senatoren Tom Daschle, Russ Feingold en Patrick Leahy, [2] die allen – op dat moment – verhinderden dat de US Patriot Act snel door de Senaat zou komen en die zich verzetten tegen pogingen van de regering om de wetgeving er zonder veel discussie door te drukken. Verschillende van de brieven bevatten de datum “9-11-01” en de zinnen “Dood aan Amerika, dood aan Israël, Allah is groot” in keurig gedrukte blokletters.
Kort daarna werd een verdachte brief gevonden in het kantoor van het toenmalige parlementslid en huidige vice-president Mike Pence. Media Roots merkte het volgende op [3] over de daar-opvolgende persconferentie van Pence in een podcast uit 2018 die de tijdlijn van de miltvuuraan-slagen van 2001 onderzocht:
“…Mike Pence, die ooit een AM talkshow presenteerde waarin hij zichzelf omschreef als “Rush Limbaugh op decafé”, geeft een persconferentie [4] buiten het Capitool waarin hij wraak en gerechtigheid in bijbelse stijl verkondigt aan degene die de antrax aanvallen heeft uitgevoerd. Zijn familie – met nieuwscamera’s op sleeptouw – laat zich in het ziekenhuis testen op miltvuur, nadat het in zijn kantoor zou zijn gevonden.
Geen enkele nieuwszender trok zijn grootspraak of vreemde optreden om met zijn gezin naar het ziekenhuis te gaan in twijfel, en in tegenstelling tot de senatoren Daschle en Leahy in hun persoptredens zinspeel-de Mike Pence erop dat de miltvuurbrieven verband hiel-den met de grotere ‘oorlog tegen het terrorisme’.”
Terwijl de publieke paniek toenam, werden er steeds meer brieven gevonden, niet alleen in de Verenigde Staten maar over de hele wereld, met antrax- en/of nepbrieven in onder andere Japan, Kenia, Israël, China en Australië. Tegelijkertijd ontston-den er pogingen om de antrax-aanvallen in verband te brengen met Saddam Hoessein en Irak, en deze pogingen namen snel in intensiteit en aantal toe.
De pogingen van de media om de aanvallen in verband te brengen met Irak begonnen eerst bij The Guardian [5] en werden daarna gevolgd door Amerikaan-se media zoals The Wall Street Journal. In die eerste berichten werden niet nader genoemde “Amerikaanse onderzoekers” en defensiefunctionarissen aange-haald, en het ging vooral om de valse bewering [6] dat het vermeende 9/11 meesterbrein Mohammad Atta eind 2000 in Praag een ontmoeting had gehad met een Iraakse diplomaat, en om even valse beweringen dat leden van Al Qaeda onlangs in Tsjechië flesjes antrax hadden verkregen.
Een belangrijk persoon [7] in het verspreiden van dat valse Praagse verhaal was Dark Winter deelnemer en PNAC lid James Woolsey. Eind oktober 2001 werd ook onthuld [8] dat Woolsey diende als de persoonlijke afgezant van Paul Wolfowitz, de “architect” van de oorlog in Irak en toenmalig onderminister van Defensie, bij het “onderzoek naar de Iraakse betrokkenheid bij de aanvallen van 11 september en de miltvuuruitbraken”.
Buiten het Pentagon begonnen buitenlandse “deskundigen” [9] al snel te beweren dat er een verband was tussen de miltvuur-aanslagen en Irak, waaronder de voormalige Israëlische militaire inlichtingenofficier Dany Shoham [10]. Shoham dook afgelopen januari [11] weer op nadat hij beweerde dat Covid-19 door de Chinese regering was ontwikkeld als biowapen.
Deze beweringen werden snel gevolgd door een verslag van Brian Ross van ABC News, die (opnieuw ten onrechte) beweerde dat een deel van de antrax die bij de aanvallen werd gebruikt bentoniet bevatte. Ross beweerde dat bentoniet “een handelsmerk is van het biologische wapen-programma van de Iraakse leider Saddam Hoessein” en dat “slechts één land, Irak, bentoniet heeft gebruikt om biologische wapens te produceren”. Ross beweerde dat deze informatie afkomstig was van drie “goed geplaatste maar afzonderlijke bronnen”, wat later uitgroeide tot vier. Toch werd bij geen enkele test tijdens het Anthrax onderzoek ooit bentoniet gevonden, wat bete-kent dat het verhaal vanaf het begin een verzinsel was. ABC en Brian Ross hebben het verhaal nooit ingetrokken.
Glenn Greenwald, destijds schrij-vend in Salon [12], zou in 2008 het volgende zeggen over Ross’ bronnen:
“Ross’ vermeende vier afzonder-lijke bronnen moesten specifieke kennis hebben van de uitgevoerde tests en, als ze echt “goed ge-plaatst” waren, zou men veron-derstellen dat dit betekende dat ze enige connectie hadden met het laboratorium waar de tests wer-den uitgevoerd – Ft. Detrick. Dat betekent dat hetzelfde overheids-laboratorium waar de antrax-aanvallen zelf vandaan kwamen, dezelfde plaats was waar de valse rapporten vandaan kwamen die de aanvallen op Irak afschoven.
Het is zeer goed mogelijk – je zou kunnen zeggen zeer waarschijnlijk – dat dezelfde mensen die verant-woordelijk waren voor het plegen van de aanvallen, degenen waren die het publiek via ABC News de valse berichten gaven dat Saddam erachter zat. Wat we zeker weten – als gevolg van de brieven bij de antrax – is dat degene die de aan-slagen pleegde het publiek wilde doen geloven dat ze door buiten-landse moslims waren verstuurd. Het geven van claims aan ABC News om Saddam in verband te brengen met die aanslagen zou, om voor de hand liggende redenen, het doel van de antrax-aanvaller(s) bevorderen.”
Al snel begonnen mediaberichten melding te maken van de tegenstrijdige berichtgeving van de Amerikaanse regering met betrekking tot de antraxaan-vallen, berichtgeving die opval-lende parallellen vertoont met de berichtgeving van de Trump-regering over Covid-19. In één zo’n verslag, geschreven door Matthew Engel voor The Guar-dian [13], staat:
“De verantwoordelijken hebben de problemen vergroot door verwar-rende berichten te sturen. Was de antrax geschikt voor wapens of niet? Moeten Amerikanen gealar-meerd of ontspannen zijn? Is president Bush zelf getest? De sig-nalen blijven veranderen. Mr Thompson suggereerde al vroeg dat Bob Stevens, het eerste antrax slachtoffer, misschien gedronken had uit een besmette beek.”
Ook tijdens de miltvuuraanslagen van 2001 was er geen gebrek aan tegenstrijdige acties, zoals het feit dat de regering de postme-dewerkers niet verplichtte Cipro te nemen of zelfs maar de eenvoudigste voorzorgsmaatre-gelen te nemen, hoewel leden van de regering-Bush al weken voordat de miltvuuraanslagen bij de FBI en het publiek bekend waren Cipro namen. Erger nog, de regering Bush heeft extreem lang gewacht met het sluiten van postkantoren voor antrax-tests, door te wachten tot vele postbodes al besmet waren en sommigen al gestorven waren. Bovendien bleven Ernesto Blanco – een postkamermedewerker in Florida die later herstelde van antraxvergiftiging – en zijn familie in verwarring achter over de weigering van het Center for Disease Control and Prevention (CDC) om bij hem antraxver-giftiging vast te stellen terwijl hij er slecht aan toe was. Blanco’s familie beweerde later [14] dat zijn diagnose om politieke re-denen geheim was gehouden.
BASIS voor toezicht en controle
De tegenstrijdige reactie van de regering-Bush op de miltvuur-aanslagen en de paniek die daarop volgde, ging ook gepaard met een even tegenstrijdig sensorsysteem, dat slechts enkele maanden voor de miltvuuraan-slagen in dertig steden in de VS was geïnstalleerd, ondanks een twijfelachtige staat van dienst wat betreft de nauwkeurigheid.
Net toen de fictieve scenario’s in Dark Winter werden geschreven, ontwikkelden Ame-rikaanse wetenschappers een sensorsysteem voor de detectie van antrax en botulinum toxine, genaamd BASIS (Bio-logical Aerosol Sentry and Information Systems). Maanden voordat antrax extreme paniek zou veroorzaken en Amerikaanse senatoren als doelwit zou kiezen, testten wetenschappers van Los Alamos en het Lawrence Liver-more National Laboratory het biologische detectieapparaat op de Dugway Proving Ground in Utah, binnen de Special Programs Division van wat ooit de locatie was van het Amerikaanse programma voor biologische wapens en waar antraxmonsters die in Fort Detrick worden gebruikt, vaak worden geprodu-ceerd.
Het is vermeldenswaard dat Dug-way, niet zoals Fort Detrick, al lang problemen heeft met gebre-ken in de bioveiligheid [15] die hebben geleid tot talrijke ongelukken, zoals hun toeval-lige verzending van levende miltvuur meer dan 70 keer [16] naar 86 verschillende labora-toria over de hele wereld van 2005-2015. Onafhankelijke ana-lyses, uitgevoerd nadat de FBI haar onderzoek naar de aanvallen had afgesloten, hebben gesug-gereerd dat Dugway de bron van de bij de aanvallen gebruikte antrax kan zijn geweest, in tegenstelling tot Fort Detrick.
Om terug te komen op BASIS: de resultaten van de tests die in 2001 werden uitgevoerd met dit nieuwe sensorsysteem toonden aan dat het zeer gevoelig was voor het genereren van valse positieven en daarom, buiten het vermogen om “precies de paniek en sociale ontwrichting te veroorzaken die het moet tegengaan” [17], waardeloos was, volgens het Livermore Labo-ratorium, dat BASIS niettemin op de markt bracht als een instru-ment om “de lucht die we inademen te bewaken”. Vice-president Cheney besloot, na zijn briefing over Dark Winter in september 2001, het systeem in het Witte Huis te installeren.
Dagen na de persconferentie van senator Tom Daschle die onthulde dat hij het doelwit was geweest van de miltvuuraanvaller, was president Bush in Shanghai om de Asia-Pacific Economic Cooperation (APEC) top bij te wonen toen hij een telefoontje kreeg van Dick Cheney op Airforce Two. Cheney bracht een angstaanjagende boodschap – de president en de secretarissen Condoleezza Rice en Colin Powell, die met Bush in China waren, zouden in het Witte Huis kunnen zijn blootgesteld aan het ultradodelijke botulinum toxine.
BASIS had twee positieve resultaten voor het dodelijke neurotoxine teruggestuurd en – als de tests klopten – waren drie van de hoogste ambtenaren van de VS “toast”. Toch heeft BASIS opnieuw zijn reputatie als een geweldig paniekveroorzakend mechanisme waargemaakt toen werd vastgesteld dat de vermeende botulinum toxine resultaten vals positief waren. Blijkbaar was deze “onbedoelde” eigenschap een echt verkoop-argument, zoals werd bewezen door George W. Bush’s latere inzet van het systeem in dertig steden [18] in het hele land onder auspiciën van het pas opgerichte Department of Home-land Security als onderdeel van een programma genaamd Bio-Watch [19].
Gezien de beschreven gebeur-tenissen is het opmerkelijk dat BASIS steunt op het Laboratory Response Network (LRN) van het CDC om de biologische agentia te identificeren die door zijn sensoren worden opgespoord. De 150 staats- en lokale laboratoria die deel uitmaken van het LRN gebruiken een analyse op basis van een polymerase-kettingreactie (PCR), die niet geschikt is om het boven-genoemde botulinetoxine op te sporen [20]. Bovendien wordt het Bio-Watch-programma ge-plaagd door bureaucratische en logistieke problemen, die de potentiële voordelen voor de volksgezondheid nog verder on-dermijnen.
Het DHS was zich vanaf het begin volledig bewust van de beper-kingen van het programma en heeft verzoeken om voorstellen ingediend voor de ontwikkeling van autonome sensortechnologie die het handmatig verzamelen van monsters overbodig zou maken. Het programma Bioagent Autonomous Networked Detec-tor (BAND) werd vervolgens in september 2003 opgestart door HSARPA (Homeland Security Ad-vanced Research Projects Agency) en in 2008 werd een meerja-rencontract voor de ontwikkeling ervan gegund aan MicroFluidic Systems, Inc. [21], een bedrijf opgericht door Allen Northrup. Northup is ook medeoprichter van Cepheid, een bedrijf dat diagnostische tests uitvoert en dat minder dan twee weken geleden FDA-goedkeuring kreeg [22] voor een Covid-19 test van 45 minuten.
Tegelijk met de ontwikkeling van BASIS, kort voor 9/11 en de miltvuuraanslagen van 2001, sponsorde DARPA een bewa-kingsprogramma om gegevens over Amerikaanse burgers te verzamelen zonder hun mede-weten of toestemming door gebruik te maken van hun medische dossiers. Het ogen-schijnlijke doel van dat programma was het ontwikkelen van algoritmen die een biowa-penaanval konden detecteren op basis van real-time gegevens-invoer. De Bio-Event Advanced Leading Indicator Recognition Technology, of Bio-ALIRT, vormt de kern van wat Dark Winter co-auteur, Dr. Tara O’Toole, de “informatievoorzieningsketen” noemt.
“We moeten tijdens epidemieën een gedisciplineerde informa-tiestroom hebben die gaat naar de mensen die moeten weten wat ze moeten weten,” vertelde O’Toole onlangs aan Ira Pastor in een interview. “Dat is anders dan dit kosmische bewakings-systeem, dat voortdurend alle mogelijke informatie opvangt en ons van tevoren vertelt wanneer er een epidemie op komst is. We hebben een keten van informatie nodig om de epidemie te beheersen.” O’Toole, die nu werkt voor de venture capital tak van de CIA, In-Q-Tel [23], en haar langdurige promotie van massasurveillance in de naam van “volksge-zondheid” zal worden besproken in een volgende aflevering van deze serie.
DARPA’s partners in deze Orwel-liaanse onderneming waren, mis-schien niet verrassend, terugke-rende actoren in de arena van simulaties van biologische aan-vallen, van Johns Hopkins tot de Universiteit van Pittsburgh – waarvan de Biosecurity centra beide eerder werden geleid door O’Toole [24] – en reuzen uit de defensie-industrie, General Dyna-mics en IBM.
Boven deze draconi-sche innovaties zweeft het overkoe-pelende verhaal dat de miltvuuraan-slagen van 2001 moesten activeren in het publieke bewust-zijn. Hoewel de aan-vallen zouden wor-den toegeschreven aan de USAMRIID-wetenschapper Bruce Ivins, kunnen de zeer twijfelach-tige onderzoeks- en vervolgingsmethoden in Ivins’ zaak, om nog maar te zwijgen van zijn tijdige zelf-moord vóór het pro-ces, in plaats daar-van aanwijzingen bieden voor een mislukte valse vlag-operatie die oor-spronkelijk was ont-worpen om de crea-tie van een nieuw geopolitiek schaak-bord te ondersteu-nen, waarbij de VS tegen dezelfde eeu-wige vijanden wor-den opgezet.
De echte samenzwering verhullen
Vanaf het allereerste begin was het “Amerithrax”-onderzoek van de FBI naar de miltvuur-aanslagen van 2001 duidelijk verknoeid, gesaboteerd en zelfs een farce. Zo zou de brief aan Dr. Ayaad Assaad een duidelijk be-ginpunt zijn geweest voor elk eerlijk onderzoek, aangezien degene die de brief schreef duidelijk voorkennis had van de aanvallen, connecties had met USAMRIID en probeerde ie-mand anders erin te luizen voor een misdaad die – op het mo-ment van verzending – nog moest worden gepleegd. Toch merkte de Hartford Courant [25] eind 2001 op dat “de FBI de bron van de anonieme brief niet opspoort, ondanks de merkwaardige timing ervan, die enkele dagen voor het bestaan van met miltvuur besmette post bekend werd.” Waarom zou de FBI niet geïnteresseerd zijn in wie die brief schreef, terwijl hij een duidelijk spoor is naar iemand die op zijn minst wist dat er binnenkort een bioterroristische aanslag zou plaatsvinden en dat het profiel van de aanvaller zou passen bij dat van Assaad (d.w.z. moslim en voormalig USAMRIID-wetenschapper).
Bovendien belde de FBI in de eerste da-gen van het onder-zoek op 12 oktober 2001 – slechts één week nadat de aanvallen hun eer-ste slachtoffer had-den geëist – de Uni-versiteit van Iowa en eiste dat zij hun hele database over de miltvuurstam van Ames zou vernieti-gen, de stam waar-van later zou blijken dat die bij de aan-vallen was gebruikt.
Zowel de FBI als de universiteit beweerden officieel dat de ver-nietiging van de database was bevolen om mogelijk gebruik door terroristen in de toekomst te voorkomen en (dus een “voorzorgsmaatregel” was???), hoewel het onderzoek naar de herkomst van de bij de aanslagen gebruikte miltvuur sterk werd bemoeilijkt. Dr. Francis Boyle, een Amerikaanse rechtenprofessor die de Biological Weapons Anti-Terrorism Act van 1989 opstelde, verklaarde later [26] dat de beslissing van de FBI om de vernietiging van de Ames-stammen database te gelasten een “obstructie van de rechtsgang was, een federale misdaad,” eraan toevoegend dat “…Die verzameling had moeten worden bewaard en beschermd als bewijsmateriaal. Dat is het DNA, de vingerafdrukken daar.”
Kunnen de vernietiging van de Ames-stamgegevensbank en de beslissing om geen enkel spoor te volgen in verband met de anonieme brief waarin Dr. Assaad in de val werd gelokt, worden afgeschreven als louter “misstap-pen” in de vroegste en waar-schijnlijk meest cruciale dagen van het onderzoek? Het feit dat de regering Bush, zoals eerder vermeld, sterke druk uitoefende op de toenmalige FBI-directeur Robert Mueller om een verband te vinden met “iemand in het Midden-Oosten” op hetzelfde moment dat deze beslissingen werden genomen, suggereert dat het onderzoek vanaf het begin sterk werd gepolitiseerd en gemanipuleerd door hoge rege-ringsfunctionarissen.
Het FBI-onderzoek bleef ontsierd worden door soortgelijke ob-structies. Bijvoorbeeld, het an-traxmonster in de enveloppe gericht aan senator Patrick Leahy bleek sporen van men-selijk DNA te bevatten, een cruciale bevinding [27] die het FBI laboratorium opzettelijk ver-borgen hield voor de eigen onderzoekers. Het FBI-labora-torium weigerde vervolgens te zoeken naar een match met dit menselijk DNA-monster, on-danks het feit dat dit – naar alle waarschijnlijkheid – zou leiden naar de werkelijke aanvaller.
Door alle obstructie en opzet-telijke sabotage die plaatsvond, vorderde het onderzoek lang-zaam omdat cruciale aanwij-zingen werden genegeerd of ronduit ontkend, kennelijk om de FBI-onderzoekers van het echte spoor af te houden. Nadat de FBI onder politieke en media-druk was gekomen om tenminste een verdachte te noemen, begon zij zich te richten op de voor-malige USAMRIID-onderzoeker Stephen Hatfill.
Ondanks het ontbreken van enige goede reden om Hatfill te vervol-gen, viel de FBI – vergezeld van TV-ploegen [28]– Hatfills appar-tement binnen in biohazardpak-ken en noemde toenmalig procu-reur-generaal John Ashcroft hem later publiekelijk een “persoon van belang” in de zaak. De FBI zette Hatfills toenmalige werkgever onder druk om hem te ontslaan en weigerde zijn naam te zuiveren, jaren nadat het Bureau heel goed wist dat hij niets met de misdaad te maken had. Hatfill klaagde de regering voor het eerst aan in 2003 en het Ministerie van Justitie schikte vijf jaar later met Hatfill [29] en betaalde hem 4,6 miljoen dollar schadevergoe-ding.
Hoewel het uiteindelijk werd geschikt, resulteerde Hatfills rechtszaak aanvankelijk in enkele vreemde beweringen van FBI-onderzoekers, waarbij Richard Lambert – de FBI-functionaris die de leiding had over het Amerithrax-onderzoek – beweer-de dat [30] de rechtszaak “het onderzoek in gevaar zou kunnen brengen en nationale geheimen met betrekking tot Amerikaanse verdedigings-maatregelen tegen biowapens zou kunnen blootleggen”. Hij beweerde ook dat het “de kwetsbaarheid en mogelijkhe-den van Amerikaanse over-heidsinstallaties voor aanval-len met biowapens openbaar zou maken en gevoelige bron-nen en methoden voor het ver-zamelen van inlichtingen zou onthullen”. Lambert zou later een federale klokkenluiders-rechtszaak [31] aanspannen waarin hij het bureau in Washing-ton en het hoofdkwartier van de FBI ervan beschuldigde “het onderzoek ernstig te hebben belemmerd en gehinderd”.
Het ministerie van Justitie, dat toezicht houdt op de FBI, zou een soortgelijk argument aan-voeren toen Maureen Stevens, de vrouw van het eerste antrax-slachtoffer Bob Stevens, de federale regering aanklaagde wegens de lakse veiligheids-maatregelen in het USAMRIID-lab waar de bij de aanvallen gebruikte antrax afkomstig zou zijn. De advocaat van Stevens zei dat de rechtszaak ook was aangespannen vanwege “de tegenwerkingstactieken van de regering”, waaronder “het maanden op zich laten wachten van een autopsierapport, het weigeren van toegang tot DNA-tests en zelfs het weigeren van geld uit het Sept. 11 Victims Compensation Fund”. Met een beroep op “nationale veilig-heidsoverwegingen” probeerden federale advocaten de rechtszaak van Stevens te vertragen, met het argument dat de rechtszaak “een aanzienlijk risico zou inhouden dat geheime of gevoelige informatie met betrekking tot de verwerving, ontwikkeling en het gebruik van massaver-nietigingswapens zoals milt-vuur zou worden onthuld”.
In 2008, kort nadat Hatfill was vrijge-sproken en de rechtszaak met hem was geschikt, begon de FBI zich te richten op een andere USAMRIID-onder-zoeker, Dr. Bruce E. Ivins. Ivins, die eerder de FBI had geholpen met het analyseren van de antrax die werd ge-bruikt in de brieven die naar politici, journalisten en an-deren werden ge-stuurd, werd agres-sief aangepakt door de FBI door middel van agressieve sur-veillance en wat al-leen beschreven kan worden als extreme intimidatie.
Zoals Glenn Greenwald opmerkte in Salon [32] in 2008, “was het FBI-onderzoek zo hardhandig dat het zelfs inhield dat Ivins’ vol-wassen kinderen gruwelijke foto’s van de antrax-slachtoffers te zien kregen, waarbij hen werd verteld dat hun vader degene was die dat had gedaan, terwijl hij hen probeerde te verleiden zich tegen hem te keren met beloften van een beloning.” Er werd ook onthuld dat verslavingsbege-leidster Jean Duley, wiens straat-verbod tegen Ivins door de media werd gebruikt als “bewijs” dat hij gestoord was en een waarschijnlijke “lone wolf” terro-rist, in feite was aangespoord door niemand minder dan de FBI om datzelfde straatverbod aan te vragen.
Toen de FBI haar jacht op Ivins opvoerde, lekte veel van haar bewijs-materiaal naar de me-dia, die er – grotendeels – kritiekloos over berichtten. Uiteindelijk werd het echter dui-delijk dat de zaak on-deugdelijk was en nooit stand zou houden in de rechtbank, omdat het gebaseerd was op indirect bewijs [33] en twijfelachtige weten-schappelijke analyses.
Op 29 juli 2008 werd bekend-gemaakt dat Ivins, wiens leven en carrière in puin waren gelegd door de agressieve tac-tiek van de FBI, zelfmoord had gepleegd net toen de federale regering hem zou aanklagen als de enige schuldige aan de Anthrax aanvallen. Weinigen kozen ervoor om het zelfmoord-verhaal in twijfel te trekken, on-danks dat er legitieme redenen waren om dat te doen, zoals het ontbreken van een zelf-moordbrief op de plaats delict en het feit dat er nooit een autopsie werd uitgevoerd op Ivins’ lijk.
De klokkenluidersrechtszaak van voormalig FBI-agent Ri-chard Lambert zou later ont-hullen [34] dat de FBI opzettelijk een “schat” aan bewijs had achtergehouden dat Ivins’ on-schuld bewees en beschuldigde verder dat het DOJ en de FBI “een uitgebreide perceptiema-nagement campagne hadden opgezet om hun bewering van Ivins’ schuld te ondersteunen” die bestond uit “persconfe-renties en zeer selectieve bewijsmateriaal presentaties die vol zaten met materiële omissies.”
Na Ivins’ zelfmoord bleven er vragen rijzen over de zaak van de FBI tegen de overleden weten-schapper, waarbij verschillende journalisten en zelfs senator Patrick Leahy [35] – die een An-thrax-brief had ontvangen – vol-hielden dat de zaak van de FBI tegen Ivins, met name de beschuldiging dat hij alleen had gehandeld, ongeloofwaar-dig was.
Een voormalig me-dewerker van Ivins en een van ’s lands beste deskundigen op het gebied van bio-oorlogsvoering, Richard Spertzel, be-weerde in The Wall Street Journal dat Ivins niet de dader kon zijn omdat Ivins niet wist hoe hij antrax moest maken van de kwaliteit die bij de aanvallen werd gebruikt, aan-gezien slechts 4-5 mensen in het hele land, waaronder Spertzel, wisten hoe dat moest. Spertzel beweerde dat één van die 4-5 mensen minstens een jaar nodig zou hebben gehad, evenals een volledig laborato-rium en een staf die zich aan de taak zou hebben gewijd om de gebruikte antrax te produceren.
In een poging om de toene-mende kritiek te sussen, kon-digde Mueller in september 2008 [36] aan dat een panel van de National Academy of Sciences (NAS) onafhankelijk de weten-schappelijke analyses van de FBI, die ertoe hadden geleid Ivins te beschuldigen, zou beoordelen.
De FBI sloot de zaak echter abrupt in 2010, ruim voordat het panel zijn onder-zoek kon afronden, en bleef bij zijn con-troversiële bewering dat Ivins had gehan-deld als een “lone wolf” en dat antrax uit een flesje in Ivins’ laboratorium “onomstotelijk was geïdentifi-ceerd als het uit-gangsmateriaal van het antrax-poeder dat in de mailings was ge-bruikt”.
Toen de National Academy of Sciences (NAS) een jaar later in 2011 zijn beoordeling [37] van de wetenschappelijke bevindin-gen van de FBI publiceerde, bleek dat het wetenschap-pelijke bewijs van het Bureau tegen Ivins in feite zeer onover-tuigend was.
Omdat Ivins echter was overleden voordat de wetenschappelijke zaak van de FBI voor de rechter kwam, zouden de beweringen van de FBI nooit voor de rechter worden aangevochten. David Relman, vice-voorzitter van de National Academy studiecom-missie, vertelde later aan ProPublica [38] dat Ivins’ rechtszaak de enige manier zou zijn geweest waarop de bewe-ringen van de FBI “gewogen en aangevochten hadden kunnen worden door deskundigen.”
De NAS-studie was niet het enige onafhankelijke rapport dat de zaak van de FBI tegen Ivins in twijfel trok na zijn schijnbare zelfmoord. In 2014 bracht het Government Accountability Office (GAO) zijn eigen analyse [39] van het FBI-onderzoek uit en conclu-deerde dat de aanpak van de FBI consistentie, adequate normen en precisie miste. Het GAO-rapport steunde uiteindelijk de conclusie van de NAS dat het wetenschappelijk bewijs niet defi-nitief aantoonde dat Ivins de dader was.
Uit de conclusies van zowel het NAS- als het GAO-rapport blijkt dat het “rokende pistool” van de FBI tegen Ivins – zijn wetenschappelijke analyses – nauwelijks een rokend pistool was, omdat ze net zo indirect waren als de rest van het bewijs van het Bureau tegen de wetenschapper. Dit maakt de timing van de beslissing van de FBI om de zaak te sluiten, een jaar voordat een onafhankelijke analyse van het bewijs tegen Ivins kon worden afgerond, natuurlijk veelzeggend.
Een bekende cast van personages
Hoofdrolspelers in Dark Winter zouden uiteindelijk ook een rol spelen in het Amerithrax onderzoek van de FBI en de pogingen van de regering Bush om ze in verband te brengen met een buitenlandse in plaats van een binnenlandse bron. Toen bijvoorbeeld begin 2002 steeds wanhopiger pogingen werden ondernomen om de miltvuuraanslagen in verband te brengen met Al Qaeda, stelde een “onafhankelijk” team van het Johns Hopkins Center for Civilian Biodefense Strategies dat de miltvuuraanvallers verbonden waren met Al Qaeda, onder verwijzing naar een diagnose van een arts uit Florida in juni 2001 dat de vermeende 9/11 kaper Ahmed al-Haznawi een huidlaesie had die “overeenkwam met cutane miltvuur”.
Toch was dit team van Johns Hopkins – in werkelijkheid – verre van onafhankelijk, want het werd geleid door [40] Dark Winter co-auteurs Tara O’Toole en Thomas Inglesby. Hun associatie met Dark Winter en hun ontmoeting met Dick Cheney in september 2001 bleef echter onbesproken toen de media de bewering [41] van O’Toole en Inglesby aannamen dat de vermeende anthrax-gerelateerde laesie van al-Haznawi “de mogelijkheid doet rijzen dat de kapers met anthrax omgingen en de daders waren van de anthrax briefaanvallen.” Ande-re wetenschappers en analisten en de FBI betwistten en verwier-pen hun beweringen [42].
Een andere Dark Winter figuur die betrokken was bij de Ameri-thrax zaak was de huidige Assis-tant Secretary for Preparedness and Response (ASPR) van het US Department of Health and Hu-man Services (HHS), Robert Kadlec, die in de dagen na 9/11 adviseur werd voor biologische oorlogsvoering voor het door Rumsfeld geleide Pentagon. Kadlec’s [43] officiële biografie vermeldt dat hij “bijdroeg aan het FBI onderzoek van de miltvuur brief aanvallen”, maar het is onduidelijk wat die bijdragen precies waren, behalve dat hij tenminste één keer [44] een ontmoeting had met weten-schappers in Fort Detrick in november 2001. Wat zijn bijdra-gen ook waren, Kadlec is al lang een nadrukkelijke aanhanger [45] van het officiële verhaal over Bruce Ivins, die hij een “gestoorde wetenschapper” heeft genoemd en de enige dader achter de aanvallen. Kadlec heeft ook [46] het officiële verhaal over Ivins gebruikt om te beweren dat biowapens zijn “gedemocratiseerd”, wat vol-gens hem betekent dat ziekte-verwekkers die als wapens wor-den ingezet kunnen door ieder-een met “een paar duizend dollar” en genoeg tijd worden misbruikt.
Kadlec is niet de enige sleutel-figuur in de huidige reactie van de Amerikaanse regering op Covid-19 die banden heeft met het mislukte FBI-onderzoek, want de huidige minister van volksgezondheid Alex Azar was ook betrokken [47] bij het FBI-onderzoek. Bovendien verklaarde Azar op een persbriefing van het Witte Huis in 2018 dat hij “persoonlijk betrokken was geweest bij een groot deel van het beheer van de reactie [op de antraxaanvallen]” als toen-malige algemeen adviseur van de HHS.
Toch is het verrassend dat Azar en Kadlec, gezien het feit dat het FBI-onderzoek naar de miltvuuraanslagen en de reactie van de regering daarop zo rampzalig waren en zwaar werden bekritiseerd door zowel onafhankelijke als reguliere media, zo trots zouden zijn op hun betrokkenheid bij dat fiasco, vooral gezien het feit dat de wetenschappelijke analyses die in dat onderzoek werden gebruikt, fatale gebreken vertoonden en, naar alle aanwijzingen, leidden tot de dood van een onschuldige man.
Terwijl dergelijke geloofsbrieven in een “normale” wereld reden zouden zijn voor uitsluiting van overheidsdienst, hebben ze blijk-baar het tegenovergestelde effect als het gaat om het HHS-beleid na 2001 en het Amerikaanse be-leid inzake biologische defensie, dat – vooral na 2001 – de be-langen en winsten van farmaceu-tische bedrijven en de apoca-lyptische visie op biowapens van oorlogshaviken en eeuwige kou-de strijders heeft verdedigd. Tot deze laatste categorie behoren natuurlijk de leden van het nu failliete PNAC, die in een berucht document uit 2000 [48] op een beruchte manier verwezen naar op rassen gerichte biowapens als een “politiek nuttig instru-ment”, en hun ideologische af-stammelingen.
Zoals uit de volgen-de aflevering van deze serie zal blijk-en, is Jerome Hauer, deelnemer aan Dark Winter en insider van de miltvuuraan-slag van 2001, het toonbeeld van deze samensmelting van eeuwige havikzucht [koude oorlog ideo-logie] en farmaceu-tische bedrijfsbelan-gen, aangezien hij lange tijd belangrij-ke bestuursfuncties heeft bekleed (en nog steeds bekleedt) bij hetzelfde farma-ceutische bedrijf dat niet alleen tientallen miljoenen doses an-traxvaccins heeft verkocht aan de HHS na de miltvuur-aanslagen van 2001, maar dat nu ook partner is bij de ont-wikkeling van de meeste vaccins, ge-neesmiddelen en ex-perimentele behan-delingen die mo-menteel in de Ver-enigde Staten wor-den ontwikkeld voor de behandeling van Covid-19.
Lees hier deel 1 / 2
Bron: WHITNEY WEBB & DIEGO
https://www.thelastamericanvagabond.com/all-roads-lead-dark-winter/
Verwijzingen
1 https://off-guardian.org/2019/07/20/the-2001-anthrax-deception/
4 https://youtu.be/u-bpLtrYmM0
5 https://www.theguardian.com/world/2001/oct/14/terrorism.afghanistan6
6, 7 https://www.counterpunch.org/2005/11/16/bush-gang-swore-saddam-was-behind-9-11-in-lawsuit/
8 https://www.nlpwessex.org/docs/woolseyiraq.htm
9 https://www.cnsnews.com/news/article/israeli-experts-go-after-saddam-hussein-he-gets-nukes
10 https://www.researchgate.net/publication/254312047_The_Anthrax_Evidence_Points_to_Iraq
11 https://www.washingtontimes.com/news/2020/jan/26/coronavirus-link-to-china-biowarfare-program-possi/
12 https://www.salon.com/2008/08/01/anthrax_2/
13 https://www.theguardian.com/world/2001/oct/26/anthrax.uk1
15 https://www.usatoday.com/story/news/nation/2015/07/23/army-anthrax-shipments-pentagon-army/30154545/
16 https://www.usatoday.com/story/news/2015/06/17/anthrax-shipments-bruce-ivins-emails/28883603/
17 https://www.goodreads.com/book/show/24396871-the-pentagon-s-brain
18 https://www.globalsecurity.org/security/systems/basis.htm
19 https://www.dhs.gov/biowatch-program
20 https://www.nti.org/analysis/articles/sensor-technology-biowatch/
23 https://www.linkedin.com/in/tara-o-toole-6b2158127/
24 https://www.centerforhealthsecurity.org/our-people/otoole/
25 https://archive.seattletimes.com/archive/?date=20011219&slug=detrick19
27, 31, 34 https://www.documentcloud.org/documents/1714250-former-fbi-special-agent-in-charge-richard.html
30 ttps://web.archive.org/web/20031212132923/http://ap.tbo.com:80/ap/breaking/MGAERI0FQND.html
32 https://www.salon.com/2008/08/05/anthrax_4/
35, 36, 38 https://www.propublica.org/article/fbi-science-id-anthrax-killer
37 https://nap.nationalacademies.org/read/13098/chapter/1
39 https://www.gao.gov/assets/gao-15-80.pdf
40, 42 https://www.chicagotribune.com/news/ct-xpm-2004-03-02-0403020250-story.html
41 https://www.economist.com/united-states/2002/03/28/linking-anthrax-and-al-qaeda
43 https://www.hhs.gov/about/leadership/index.html
44 https://www.amazon.com/Mirage-Man-Anthrax-Attacks-Americas/dp/0553807757
45, 46, 47 https://nap.nationalacademies.org/read/18495/chapter/3#9
48 https://archive.org/details/RebuildingAmericasDefenses/page/n5/mode/2up
Laat hier uw waardering achter over dit artikel
Abonneren op de nieuwsbrief is gratis en op elk moment opzegbaar.. Bij het verschijnen van een nieuwe blogpost verschijnt dit automatisch in je mailbox
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebratie influencers.
Alles hier gepubliceerd reflecteert de mening, ziens-, denkwijze van de gene die het plaatst
Geef een reactie