Transhumanisten geloven dat “mensen hackbare dieren zijn”. Daarom is democratie onmogelijk en moeten we gehackt worden voor ons eigen bestwil. Maar hun onwetendheid is hun achilleshiel en ze zullen zeker falen.
De transhumanistische beweging van het World Economic Forum (“WEF”) is min of meer open over het feit dat zij onze zelfbesturende en represen-tatieve democratieën willen inruilen voor door AI beheerde bewakings-systemen die middelen rantsoeneren en individuele prestaties in de gaten houden. En uit de verschillende promotievideo’s en toespraken van het WEF kunnen we opmaken dat een internet van dingen en een internet van lichamen de functies van de gemeenschap en de sociale en politieke structuren zal vervangen.
Maar in onderstaand essay betoogt V.N. Alexander dat de leden van het WEF een simplistische kijk hebben op niet alleen de menselijke natuur, maar ook op ecosystemen en samenlevingen.
Een van de complexiteiten die de leden van het WEF niet hebben begrepen is de vrije wil. Yuval Noah Harari, bijvoorbeeld, lijkt te denken dat vrije wil slechts een output is van wat is ingevoerd in de “machine” – de machine zijn wij. Er is niets in de machine dat de invoer verandert. In plaats daarvan zit er een algoritme in de machine dat ontcijferd en geherprogrammeerd kan worden – dat gehackt kan worden. Hoe verkeerd zijn ze.
“Het liberalisme vertelt ons dat de kiezer het het beste weet, dat de klant altijd gelijk heeft, en dat we voor onszelf moeten denken en ons hart moeten volgen. Helaas is ‘vrije wil’ geen wetenschappelijke realiteit. Het is een mythe die is geërfd van de christelijke theologie. Theologen ontwikkelden het idee van de ‘vrije wil’ om te verklaren waarom God terecht zondaars straft voor hun slechte keuzes en heiligen beloont voor hun goede keuzes.”
- Yuval Noah Harari
Hoewel de transhumanisten van het World Economic Forum (“WEF”) misschien niet per se een eenduidige ideologie hebben, kunnen we kijken naar Yuval Noah Harari, een WEF-lid dat een productief schrijver en een uitbundige frontman is, om een algemeen beeld te krijgen van de veronderstellingen van die kliek van financiële elites die denken dat ze de loop van de menselijke beschaving en de menselijke evolutie kunnen veranderen en de mensenrechten opnieuw kunnen vastleggen. Hoewel hun hoogdravend narcisme grenst aan het cartooneske van de stripschurk die streeft naar wereldheerschappij, moeten we hun woorden en hun plannen toch serieus nemen omdat hun aanspraken op eigendom en/of controle van monetaire systemen, communicatie-infrastructuur en natuurlijke hulpbronnen hen helaas nogal wat macht over ons geven – op dit moment.
Wat is de transhumanistische beweging van het WEF? Hoewel hun doel-stellingen gehuld zijn in tonen van welwillende bezorgdheid, zijn ze min of meer open over het feit dat ze onze zelfbesturende en representatieve democratieën willen inruilen voor door AI beheerde bewakingssystemen die middelen rantsoeneren en individuele prestaties in de gaten houden. De voorgestelde instrumenten hiervoor zijn onder meer Central Bank Digitale Valuta (CBDC), Sociale Impact Investering, en gegamificeerde software voor onderwijs, gezondheidsmonitoring, monitoring van bijstandsontvangers en training in beroepsvaardigheden. Zoals Harari in een essay in The Guardian betoogt, zijn de liberale democratie en het geloof in de vrije wil “gevaarlijk”, omdat overheden en bedrijven die toegang hebben tot ieders digitale geschiedenis je binnenkort “beter zullen kennen dan je jezelf kent” en je zullen kunnen “hacken”, ideeën in je hoofd stoppen, je slechte dingen laten kopen en op slechte mensen laten stemmen. Zonder een reden te geven, voegt hij eraan toe, “zullen de makkelijkst te manipuleren mensen degenen zijn die in vrije wil geloven”.
Degenen die weten dat ze niet voor zichzelf kunnen denken, aldus Harari, zullen daarentegen worden gered door hun gepersonaliseerde AI-babysitters. In Harari’s toekomstige wereld zal er geen God zijn die met een wortel bungelt of met een stok zwaait, maar wel een alziende AI die dat doet. “Wat we nodig hebben,” gaat hij verder, “is een antivirus voor het brein. Je AI-sidekick leert door ervaring dat je een bepaalde zwakte hebt … en blokkeert die namens jou.” De voor de hand liggende alternatieve oplossing, het volledig beschermen van de privacy en het illegaal maken van gegevensverzameling door overheden en bedrijven zonder volledige geïnformeerde toestemming,[1] lijkt niet te zijn opgekomen bij professor Harari.
Uit de verschillende promotievideo’s en toespraken van het WEF kunnen we opmaken dat een internet van dingen en lichamen de functies van gemeenschappen en sociale en politieke structuren zal vervangen. In de toekomst zullen onderzoekers Brain-Machine-Interfaces (BMI) ontwikkelen die onze gedachten en handelingen zullen monitoren, en uiteindelijk zullen helpen veroorzaken, en eventuele psychische aandoeningen zullen diagnosticeren en behandelen. We zullen worden opgenomen in Smart Cities (denk aan luxe Borg appartementen). Terwijl het platteland wordt overgelaten om weer wild[4] te worden (voor het plezier van oligarchen op safari), zal de landbouw verhuizen naar laboratoria, en we zullen worden gevoed met synthetische kip[5], wormburgers[6] en LED-gekweekte gemedicineerde sla in ruil voor het doen van een soort werk dat waarschijnlijk het bedienen van mijnbouwrobots of drones met behulp van Virtual Reality (VR) headsets zal inhouden. Ik wou dat ik overdreef voor het komische effect, maar dit is het soort programma’s dat wordt gepromoot door het WEF en in het boek van Klaus Schwab, De Vierde Industriële Revolutie[7].
Ondanks de bewering van de Transhumanisten dat zij ernaar streven de menselijke vermogens te vergroten met nieuwe technologieën, zijn de soorten hacks die zij tot nu toe hebben aangeboden meestal negatief. Het is relatief gemakkelijk om te verminken, uit te schakelen, te blokkeren, te traumatiseren en te propaganderen; het zal wat moeilijker zijn om uit te vinden hoe een BMI ons slimmer kan maken of onze gedachten kan lezen zodat we niet hoeven te typen of te spreken. Zoals de recente “show and tell” van Neuralink onthulde, is de vooruitgang van het bedrijf tot nu toe ondermaats. Nu proeven op mensen dichterbij komen, lijkt mij het infectierisico dat gepaard gaat met het implanteren van een apparaat in de hersenen van een verlamde om hem te helpen een smartphone te bedienen, niet gerechtvaardigd. Waarom al die moeite (en hersenchirurgie!) doen om hersenactiviteit van motorische controle (bv. het bewegen van de ogen) te detecteren, om vervolgens AI te gebruiken om het signaal uit de ruis te pikken en het signaal om te zetten in klikken op een scherm, als de persoon gemakkelijker een computerinterface kan bedienen met stemcommando’s?
Het kan zijn dat de architecten van de transhumanistische revolutie werkelijk geloven dat de door AI ondersteunde en beheerde maat-schappij een grote verbetering zal zijn, efficiënter, objec-tiever, rechtvaardiger en inclusiever, vrij van de vooroordelen en vooroordelen die de menselijke soort plagen. Maar het is vermeldenswaard dat dit soort plannen nooit goed hebben uitgepakt in de sciencefictionverkenningen van onze cultuur. Misschien heeft geen van de WEF-leden ooit Mary Shelley of Orwell gelezen en nog nooit een aflevering van Black Mirror gezien.
Een historisch perspectief op het idee van de vrije wil
Harari promoot zichzelf als een innovatieve en moderne denker, die ons wil bevrijden van middeleeuws bijgeloof.
Het is 2022.
De middeleeuwse theologie werd herzien met de de-centrerende ontdekkingen van Copernicus en Galileo en die theologie werd aangepast aan de bevindingen van Newton en dat werd zelfs aangepast aan het Darwinisme (in het New England Trans-cendentalisme[8]) en dat aan de Big Bang theorie (Fiat lux![9]), enzovoort, tot aan het Vaticaanse Observatorium[10] dat het idee van goddelijke kwantum-kosmologie onderzoekt, enzovoort, enzovoort. Theologieën zijn heel goed in staat zich aan te passen aan elke nieuwe wetenschappelijke opvatting over determinisme en toeval die voorbij komt. Ik ben niet religieus, maar ik heb respect voor de vele geleerden die gedurende duizenden jaren dapper hebben geworsteld met de moeilijke vraag hoe wij toch een vrije wil lijken te hebben, zelfs in een universum dat bepaald wordt door het lot, God, natuurkunde, natuurlijke selectie of kwantumschuim.
Omdat Harari nog steeds probeert de middeleeuwse theologie te ontkrachten, is de conceptuele verwantschap met zijn opvatting over de vrije wil het grootst bij de 18e-eeuwse Verlichtingsfilosofen, die de middeleeuwse kerk bekritiseerden en dachten dat de vrije wil een illusie is. Ik merk op dat Harari het liberalisme van de Verlichting verwerpt, vooral omdat hij denkt dat de technologie hun benadering van de bescherming van individuele rechten (zoals verkiezingen en vrije markten) achterhaald heeft gemaakt.
Een van de meest exemplarische figuren uit die periode is de wiskundige Pierre Laplace, die de beroemde uitspraak deed dat – ik parafraseer hier – als we de positie en snelheid van elk atoom aan het begin van de tijd zouden kennen, we elke daaropvolgende gebeurtenis zouden kunnen voorspellen, zelfs menselijke handelingen, die slechts het resultaat zijn van chemische interacties volgens de wetten van de fysica.
In navolging van Denis Diderot’s fictieve held, Jacques de Fatalist, vertelt Harari ons:
“Elke keuze hangt af van een heleboel biologische, sociale en persoonlijke omstandigheden die je niet zelf kunt bepalen. Ik kan kiezen wat ik eet, met wie ik trouw en op wie ik stem, maar die keuzes worden mede bepaald door mijn genen, mijn biochemie, mijn geslacht, mijn familieachtergrond, mijn nationale cultuur, enz.”
Harari lijkt te zeggen dat een menselijk lichaam een instrument is waar krachten doorheen gaan zonder te worden getransformeerd door de organisatiestructuur van het lichaam. Input = output en niets wordt geïnterpreteerd door de “machinerie” die jij bent. Harari lijkt aan te nemen dat levende organismen als computers zijn en op voorspelbare manieren gemanipuleerd (“gehackt”) kunnen worden. Herhaaldelijk suggereert hij in voordrachten, artikelen en boeken dat het cognitieve programma van een persoon kan worden veranderd door externe krachten, informatie of chemie, omdat er niets “in” de persoon is om die krachten tegen te gaan of te veranderen. Er is geen geest in de machine. In plaats daarvan is er een algoritme in de machine dat kan worden ontcijferd en geherprogrammeerd.
Terwijl Laplace betreurde dat er geen menselijk bewustzijn bestond dat het verbijsterende aantal interacties kon berekenen dat nodig zou zijn om menselijke acties te voorspellen, zijn de Transhumanisten van vandaag hoopvol gestemd dat supercomputers – uitgerust met AI die gevoed wordt met bergen Big Data over elke digitale beweging die we ooit hebben gemaakt – nu dicht bij de verwerkingskracht staan om uitkomsten precies te voorspellen. Als degenen met toegang tot zulke computers kunnen voorspellen wat mensen zullen doen, kunnen ze hen controleren. (Laat de maniakale lach horen.)
Misschien niet.
In 1961 gebruikte Edward Lorenz een computer om voorspellingen te doen over het weer, en hij ontdekte dat als hij een kleine “onbeduidende” verandering aanbracht in de invoer, de uitvoer drastisch veranderde, helemaal niet in verhouding tot de kleine verandering. Het weer modelleren is proberen een complex systeem te modelleren, waarvan de dynamiek niet-lineair is; je vermogen om de uitkomst van zo’n systeem te voorspellen verbetert niet evenredig met de hoeveelheid gegevens die je invoert. Dus steeds grotere gegevens en steeds snellere verwerking zullen de voorspelling en controle niet zo veel verbeteren als de Transhumanisten hopen. Biologische systemen zijn oneindig veel complexer dan weersystemen, dus met Lorenz’ ontdekking van “deterministische chaos” moest elke hoop dat men ooit in staat zou zijn de handelingen van een mens nauwkeurig te voorspellen en daardoor nauwkeurig te controleren, worden opgegeven. In 1986 publiceerden niet-lineaire dynamische systeemonderzoekers Crutchfield et al. een baanbrekend artikel getiteld “Chaos” in Scientific American, waarin zij Lorenz’ bevindingen verder uitwerkten en betoogden dat, zelfs als het universum volledig deterministisch zou zijn (en dat is het waarschijnlijk niet), complexe biologische processen inherent onvoorspelbaar zijn – vanwege de manier waarop zij intern informatie verwerken – en dus uiteindelijk oncontroleerbaar zijn, behalve op triviale manieren.
In het artikel worstelen Crutchfield e.a., net als theologen vóór hen, ook met de kwestie van de vrije wil en hoe die zich verhoudt tot determinisme en toeval. Zij concluderen:
“Aangeboren creativiteit kan een onderliggend chaotisch proces hebben dat selectief kleine fluctuaties versterkt en ze omvormt tot macroscopische coherente mentale toestanden die als gedachten worden ervaren. In sommige gevallen kunnen de gedachten beslissingen zijn, of wat wordt ervaren als de uitoefening van de wil. In dit licht biedt chaos een mechanisme dat vrije wil mogelijk maakt in een wereld die beheerst wordt door deterministische wetten.”
Er volgden vele decennia van onderzoek naar vrije wil in de termen van zelforganisatie en de wetenschap van complexe systemen. Zoals ik elders heb opgemerkt[11], beschrijven veel neurowetenschappers hoe chaotische attractoren en/of opkomende travelling waves zorgen voor de differentiatie in ruimtelijke patronen die ten grondslag liggen aan het werkgeheugen en de aandacht. Met dergelijke bevindingen is de kwestie van de vrije wil nog lang niet opgelost. Wetenschap is nooit definitief. Argumenten over de aard van de vrije wil zullen blijven bestaan zolang er mensen zijn.
Zelfs als ik beweer dat mensen zeer waarschijnlijk een soort vermogen hebben om hun eigen idiosyncratische keuzes te maken, merk ik ook op dat het pijnlijk duidelijk is dat mensen gemanipuleerd kunnen worden. In de afgelopen jaren zijn wij, vaccins, er met afschuw getuige van geweest dat mensen het vermogen verloren om voor zichzelf te denken.[2] Op chemisch niveau is wat er waarschijnlijk met deze getraumatiseerde mensen is gebeurd[12], dat de nervus vagus, die in een staat van angst werd geactiveerd, het vrijkomen van noradrenaline veroorzaakte, waardoor de amygdala werd overspoeld en herinneringen werden opgesloten. Welke associatieve herinneringen in een dergelijke situatie ook worden gevormd, bijvoorbeeld de herhaalde bewering dat een experimentele “vaccinatie de enige oplossing” is voor een virus met een relatief laag sterftecijfer[13], zal een sterke hardnekkige herinnering zijn, ook al is die irrationeel. Dit proces van het versterken van herinneringen in verband met gevaarlijke situaties is een zeer nuttig instrument van onze geëvolueerde biologie dat is gekaapt (gehackt) door degenen die valse informatie toepassen onder een soort marteling. Maar het feit dat mensen kunnen worden gemanipuleerd met iets immaterieels als valse informatie laat alleen maar zien hoe de gedachten van mensen niet volledig worden bepaald door de materiële werkelijkheid. We kunnen worden misleid. We kunnen ook fysiek worden gedwongen om dingen te doen die we niet willen doen; we kunnen worden gedwongen, omgekocht of gedrogeerd. Onze geestelijke vermogens kunnen worden aangetast door ziekte. We kunnen verslaafd raken aan onze eigen gewoonten. Er zijn vele manieren waarop ons vermogen om redelijk en voor eigen bestwil te denken en te handelen kan worden aangetast. Dit betekent geenszins dat de vrije wil geen wetenschappelijke realiteit heeft. Het betekent alleen dat we deel uitmaken van de wereld waarin we leven en dat we erdoor beïnvloed worden.
Vrije wil betekent niet dat je geen beperkingen hebt. Vrije wil bete-kent meer dat je verantwoordelijk bent voor je daden. Vrij zijn is geen alles of niets eigenschap. Het is een constante onderhandeling. De term die we willen is eigenlijk agency, niet vrije wil. Niet denken kan zelfs deel uitmaken van hoe we agency uitoefenen. Tijdens onze dagelijkse activiteiten zitten we meestal op de automatische piloot. We kunnen in onze auto’s rijden zonder echt na te denken, en zelfs in een fractie van een seconde intelligent reageren door op de rem te trappen als we rood licht voor ons zien. Het onbewuste auto-denken kan ook worden uitgeschakeld wanneer we een nieuwe situatie tegenkomen waar we geen mentale gewoonte voor hebben, waardoor we iets nieuws kunnen leren.
Misschien is de tragedie die we momenteel meemaken te wijten aan het feit dat te veel mensen zichzelf op de automatische piloot zetten en de verantwoordelijkheid voor het nemen van beslissingen voor zichzelf en hun kinderen uitbesteden aan vertrouwde instanties. Helaas vereist zelf nadenken veel werk. En niemand anders dan jij kan dat.
Als ik me in een menigte van demonstranten bevind die allemaal roepen, “vrijheid, vrijheid, vrijheid!” roep ik, “verantwoordelijkheid!” Mijn kreet werkt niet zo goed als een gezang, maar IMHO, het werkt beter als een beschrijving van wat we waarschijnlijk allemaal willen. We willen niet de vrijheid om te doen wat we willen, egoïstisch. We willen de persoonlijke verantwoordelijkheid die hoort bij de vrijheid om vragen te stellen, te onderzoeken, te discussiëren, te beslissen en te handelen. Evenzo hebben we niet het recht om met onze kinderen te doen wat we willen; we hebben de verantwoordelijkheid om hun gezondheid en welzijn te beschermen.
In één woord, het fenomeen vrije wil wordt tegenwoordig begrepen als voortkomend uit biologische beperkingen, relaties en, wat ik zou willen noemen, zelfgemaakt geluk.[3] Harari beweert dat het concept vrije wil altijd alleen maar gebaseerd is geweest op de notie van een reeds bestaande essentialistische natuur die “onafhankelijk is van alle fysieke en biologische beperkingen”. Hoewel professor Harari historicus is, heeft hij blijkbaar alleen de CliffsNotes van Augustinus van Hippo en Thomas van Aquino gelezen, en nog minder van de wetenschap van complexe systemen.
Conclusies
Het doel van dit essay is niet om een filosofisch debat tegen Harari te winnen. In feite is het beter voor ons als alle leden van het WEF doorgaan met hun simplistische kijk op niet alleen de menselijke natuur, maar ook op ecosystemen en samenlevingen. Hun onwetendheid is hun achilleshiel. Het laat hen toe te geloven dat het mogelijk is om een complex systeem als de planeet en al haar bewoners van bovenaf te controleren. Ze zullen zeker falen. Het gevaar is natuurlijk dat ze ons mee naar beneden nemen. Er zijn al catastrofale veranderingen gaande in onze voedselvoorziening en gezondheidssystemen. We hebben weinig tijd om zoveel mogelijk mensen te redden. Maar we hebben een kans.
Een complex systeem als de menselijke samenleving, dat op zoveel manieren met elkaar verbonden is, houdt zichzelf in hoge mate automatisch in stand door zelforganisatie (en in mindere mate door samenzweerders). De rol van gewoonte bij het in stand houden van het systeem en het onderdrukken van verandering kan niet genoeg worden benadrukt. Om een technocratisch totalitair bewind in te voeren, zullen de Vierde Industriële Revolutionairen het huidige systeem niet kunnen verfijnen; ze zullen het systeem dat ze hebben gecorrumpeerd en misbruikt om hun machtspositie te bereiken, moeten neerhalen. Dat zal hen kwetsbaar maken. Als ze willen dat we afhankelijk worden van hun in het laboratorium gekweekte voedselrantsoenen, zullen ze de scheepvaart moeten laten zinken, voedselverwerkende fabrieken moeten verliezen door verdachte branden, landbouw op fossiele brandstoffen moeten verbieden en de kuddes moeten slachten in fabrieksboerderijen. Zoveel aspecten van de economie en de maatschappij hangen af van het huidige systeem, dat wanneer het ontmanteld wordt, het een verwoestende schok zal zijn. We kunnen chaos verwachten. Het resultaat zal onmogelijk te controleren zijn, zelfs met al hun economische macht. In die tijd van chaos hebben wij evenveel kans als het WEF, zo niet meer omdat we met zoveel meer zijn, om over te schakelen op lokale voedselproductie, regeneratieve begrazing en permacultuur landbouw.
Velen van ons zijn al overgestapt op lokaal voedsel, gedecentraliseerd onderwijs (zoals thuisonderwijs voor kinderen en IPAK-EDU voor volwassenen) en hebben het industriële-farmaceutisch-medische complex verlaten. De volksrevolutie is al begonnen. Zoek geen leiders die voor ons denken of ons vertellen wat we moeten doen.
Bron: V. N. Alexander,
- Iemand, waarschijnlijk Poetin, heeft mijn hersenen gehackt en mij dat laten denken. En wie heeft Poetin’s hersenen gehackt zodat hij de mijne hackt? Ik denk dat het helemaal hackers zijn.
- Voor een breder perspectief op dit fenomeen, zie de inleidende lezing van Mark McDonald op IPAK-EDU “How not to be Fooled: Irrational Fear, Control, and Mass Delusional Psychosis”.
- Ik ben lang genoeg doorgegaan, en jij hebt werk te doen, dus ik stop zonder een analyse te geven van de rol van “toeval” in theorieën over zelfsturing. Het is een groot onderwerp. Doorheen de geschiedenis is beweerd dat het bestaan van toeval het ontsnappingsmechanisme is voor determinisme. Maar mensen denken, terecht, niet graag aan hun “vrije” wil als een “willekeurig gegenereerde” wil. Dat is het niet. Er zijn veel verschillende wetenschappelijke definities van “toeval”, naast willekeurigheid, en de definitie waaraan filosofen zoals ik de voorkeur geven is gebaseerd op het idee dat levende systemen het vermogen hebben tot intern interpretatief gedrag dat alleen in semiotische termen kan worden beschreven.
- https://www.weforum.org/agenda/2022/08/rewilding-the-american-west-climate-change/
- https://www.weforum.org/agenda/2020/12/singapore-lab-grown-meat-vegan-alternative-food-industry-usa-eat-just
- https://www.weforum.org/agenda/2018/07/good-grub-why-we-might-be-eating-insects-soon/
- https://www.weforum.org/about/the-fourth-industrial-revolution-by-klaus-schwab
- https://www.jstor.org/stable/2708235
- https://www.catholicculture.org/culture/library/view.cfm?recnum=5742
- https://www.ctns.org/publications/books/quantum-cosmology-and-laws-nature-scientific-perspectives-divine-action
- https://link.springer.com/article/10.1007/s12304-017-9298-3
- https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2F0735-7044.118.1.79
- https://archive.org/details/2020APR17_Dr_John_Ioannidis_COVID19_Serology_Study_True_infection_rate_fatality_ballpark_influenza
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers
