Het Westen verloochent de vrijheid van meningsuiting
Dit is een debat waarvan we dachten dat het gesloten was: Westerlingen hadden bevestigd dat vrijheid van meningsuiting een essentiële voorwaarde is voor democratie en dat ze die nooit meer zouden schenden. De Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Polen, Italië, Duitsland en Nederland zijn echter al de weg van de censuur ingeslagen. Nu zijn er dingen die je niet mag zeggen.
Vrijheid van meningsuiting was sinds de 18e eeuw een kenmerk van het Westen. Dit was de basis waarop het door de middenklasse gesteunde politieke regime was gebouwd: de democratie. Het principe dat de algemene wil zou voortkomen uit de confrontatie van verschillende meningen werd niet langer betwist. Elke aanval op deze vrijheid werd gezien als een klap voor de vreedzame oplossing van conflicten.
Maar aan het begin van de 20e eeuw, toen de wereldoorlog het Westen verscheurde, aarzelden de Britten, daarna de Amerikanen, niet om moderne propagandamiddelen te gebruiken, niet alleen tegen hun vijanden, maar ook tegen hun eigen bevolking [1]. Voor het eerst zetten democratische regeringen programma’s op om hun medeburgers te misleiden.
Niet alleen tijdens gewapende conflicten, zoals nu met de Oekraine, ook tijdens de Corona Fakedamie is misleidende propaganda ingezet.
Vince
Aan het eind van deze oorlog gingen de Britten prat op hun successen, wat wijst op een mogelijk gebruik van oorlogspropaganda in tijden van vrede. Ook toen het kapitalistische economische systeem werd bedreigd en nog voordat de Tweede Wereldoorlog was begonnen, werden democratieën en vrijheid van meningsuiting op een laag pitje gezet en werd de propaganda hervat, eerst in Italië en Duitsland, daarna in het hele Westen.
Sinds driekwart eeuw hebben westerlingen gezworen hun waarden te verdedigen en geen propaganda meer te bedrijven voor intern gebruik.
Tegenwoordig wordt het huidige kapitalistische systeem, net als in de jaren dertig, bedreigd door de ontwikkeling van ongelijkheden tussen kiezers, maar op een manier die we nooit hebben gekend. Wanneer de industrieel Henry Ford tijdens de crisis van 1929 zei dat het salaris van een baas niet meer dan 40 keer dat van een van zijn werknemers mocht bedragen, dan is dat van Elon Musk vandaag 38,5 miljoen keer dat van sommige van zijn werknemers in de Verenigde Staten. Het democratische principe “One man, one vote” heeft geen enkele relatie meer met de werkelijkheid.
Het is in deze context dat de vrijheid van meningsuiting door westerlingen in twijfel is getrokken. Sociale media, waaronder Facebook en Twitter, censureerden regeringen en uiteindelijk de zittende president van de Verenigde Staten. Ze schonden de Grondwet niet, omdat die deze vrijheid alleen had gegarandeerd tegenover misbruik van politieke macht. Het feit dat Elon Musk zojuist Twitter heeft gekocht en heeft aangekondigd dat hij er een vrij netwerk van wil maken, verandert niets aan wat er is gebeurd. Het idee dat we niet alles kunnen zeggen heeft al ingang gevonden.
De intellectuelen zien dat we het economische en politieke regime gaan veranderen. De laatste jaren zijn velen van hen aanhangers van de macht geworden, zowel financieel als politiek, en hebben ze hun kritische functie opgegeven. Wat de evolutie ook wordt, ze zullen aan de kant van het handvat staan en niet aan de kant van de bijl. Zes jaar lang hebben ze ons verteld over het gevaar van Fake News , dat wil zeggen bevooroordeelde informatie, en de noodzaak om te controleren wat mensen zeggen en schrijven. Hun betoog maakt onderscheid tussen mensen die in de waarheid zitten en mensen die in de fout gaan, en ontkennen het principe van democratische gelijkheid.
Verwikkeld in de val van Thucydides* lokten de Angelsaksen de burgeroorlog in Oekraïne uit en de Russische interventie om die te beëindigen. Geleidelijk gaat het Westen de oorlog in, in militaire zin, tegen Rusland en, in economische zin, tegen China. Alle vooroordelen volgens welke het niet mogelijk is oorlog te voeren met machten waarmee men intense economische uitwisselingen heeft, worden tegengesproken. Net als in de twee wereldoorlogen is de wereld verdeeld in twee kampen die zich aan het scheiden zijn.
De valstrik van Thucydides is, op het gebied van internationale betrekkingen, een historische situatie waarin een dominante macht, in dit geval Amerika, oorlog aangaat met een opkomende macht, voortgedreven door de angst die in de eerste de opkomst van de tweede oproept. Rusland was op economisch vlak Amerika aan het voorbij gaan. Historisch gezien is de Koude Oorlog nimmer beëindigt
De overheidspropaganda in het Westen is dus terug van weg geweest.
Voor het eerst zijn de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020 betwist. Het Congres heeft Joe Biden tot winnaar uitgeroepen, maar in werkelijkheid kan niemand weten wie er heeft gewonnen. Het is niet mogelijk, zoals in het geval van Bush versus Gore (2000), om de stembiljetten te hertellen omdat het probleem er niet is: op veel plaatsen, werd het tellen van de stemmen achter gesloten deuren gehouden. “gesloten”. Misschien heeft niemand vals gespeeld, maar er was geen transparantie van de verkiezingen; een essentiële procedure in een democratie. Al in 2000, had het Federale Hooggerechtshof een einde gemaakt aan de hertelling van de stembiljetten, overwegende dat de grondwet niet sprak van een verkiezing van de president door middel van rechtstreekse algemene verkiezingen, maar vertrouwde op de wil van elke staat.
Vóór elk ander debat staan de tussentijdse verkiezingen dus in het teken van het niet respecteren van democratische procedures door het “democratische” kamp.
Fragment uit de notulen van de “Disinformation Governance Council”.
Bescherming van kritieke infrastructuur tegen misinformatie en desinformatie
De kern van de missie van CISA is het beschermen van de Amerikaanse kritieke infrastructuur. De natie heeft de afgelopen jaren de vernietigende effecten gezien van mis-, dis- en mal-informatie (MDM) in een groot deel van onze kritieke infrastructuur, met gevolgen voor onze verkiezingssystemen, telecommunicatie-infrastructuur en onze volksgezondheidsinfrastructuur. Er is geen gebrek aan instanties die zich met MDM bezighouden, evalueert CISA hoe we ons het beste kunnen inzetten in de beperkte ruimte op een vasthoudende manier, terwijl we onze geloofwaardigheid als onafhankelijk agentschap waarborgen in de aanloop naar de volgende verkiezingscyclus.
- Waar We Zijn. CISA heeft een ontluikende MDM inspanning die zich richt op het opbouwen van nationale veerkracht door middel van publieke bewustwording. CISA werkt samen met materiedeskundigen – onderzoekers, denktanks en PR-deskundigen – om het belang van MDM te begrijpen, strategieën te ontwikkelen om het publiek te informeren en betrouwbare stemmen te versterken. Deze acties omvatten rechtstreekse contacten met sociale mediabedrijven om MDM te signaleren, en het aanleggen van een verzameling feitelijke gidsen en toolkits.
- Nieuwe Initiatieven. CISA neemt personeel in dienst om MDM in verband met de pandemie aan te pakken en de geleerde lessen op te nemen in langetermijnstrategieën, en om ons vermogen tot analyse van de narratieve interventie te verbeteren. We wer-ken ook samen met federale partners om een overheidsbrede aanpak te ontwikkelen om de risico’s van MDM te beperken, waarbij we bepalen welke instrumenten, bevoegdheden en interventies geschikt zijn voor de bedreigingen die de informatie-omgeving beïnvloeden.
- Waar We Heen Willen In 2022. Met het oog op de tussentijdse verkiezingen in 2022 is het van cruciaal belang de rol van CISA op dit gebied te evalueren en ervoor te zorgen dat het agentschap verslavende waarde biedt die past binnen zijn unieke mogelijkheden en missie. Eén benadering is om de verantwoordelijkheid van CISA te erkennen voor het beveiligen van ….
VERENIGDE STATEN
De Verenigde Staten hebben een Global Engagement Center (GEC), dat wil zeggen een structuur, binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken, om de officiële toespraken van hun bondgenoten te coördineren. Ook hebben ze, nog steeds binnen het State Department, een ondersecretaris die belast is met propaganda in het buitenland onder de titel “Public Diplomacy and Public Affairs”. In april 2022 werd echter een stap gezet: “uitgeroepen tot president” Joe Biden omringde zich met een propagandaspecialist, Nina Jankowicz.
De minister van Binnen-landse Veiligheid, voormalig rechter Alejandro Mayor-kas, richtte een “Disinformation Governance Board” op en benoemde haar tot voorzitter daarvan. Het was, niet meer en niet minder, dan het opnieuw instellen van het apparaat van oorlogs-propaganda dat door president Woodrow Wilson, in 1917, in het leven was geroepen [2] .
Nina Jankowicz werd voorgesteld als een jonge onderzoekster, gespecialiseerd in “Russische desinformatie”. In werkelijkheid was ze een medewerkster van Madeleine Albright’s National Democratic Institute,
verantwoordelijk voor de verde-diging van de belangen van de Bidens in Oekraïne.
- Deze charmante dame werkte in het team van kandidaat Volody-myr Zelensky, de huidige president van Oekraïne [3] .
- Eerder was ze, midden in de burgeroorlog, in dienst van Pavlo Klim-kin, de minister van Buitenlandse Zaken van president Petro Porosjenko.
- Ze verzette zich toen tegen de Minsk-akkoorden, hoewel die door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties waren bekrachtigd.
- Tijdens dit lange verblijf in Oekraïne ontwikkelde ze een theorie over Russische desinformatie waaraan ze een boek wijdde: “Hoe de informatieoorlog te verliezen: Rusland, nepnieuws en de toekomst van het conflict” ( How to Lose the Information War: Russia, Fake News, and the Future of Conflict).
Onwetend van de realiteit van de burgeroorlog en zijn 20.000 doden, legde ze alle gangbare clichés bloot over de slechte Russen die hun rijk wilden uitbreiden naar Donbass door de Europeanen voor te liegen.
In deze periode gebruikte Nina Jankowicz de Oekraïense vereniging StopFake, gesubsidieerd door de National Endowment for Democracy (met andere woorden door de CIA), de Britse regering en George Soros, om te doen geloven dat de Maidan-coup een volksrevolutie was. [4] .
In onderstaande video blijft ze liegen en prijst ze de “integraal nationalistische” milities Aidar (waarvan Amnesty International de martelpraktijken al aan de kaak had gesteld), Dnipro-1 en natuurlijk het Azov-bataljon.
In 2018 verdedigde ze de nazi-militie C14 [5] met de verzekering dat die geen pogroms tegen zigeuners had gepleegd; dat het allemaal Russische desinformatie was.
Deze expert in leugens, liet niet na om in de Verenigde Staten opnieuw te liegen over de aanklachten van verraad tegen Donald Trump (het Steele dossier) en om de misdaden van Hunter Biden te ontkennen [6] . Ze ging zelfs zo ver dat ze de door de FBI in beslag genomen computer van de zoon van de president voorstelde als een “Russische uitvinding”.
In het licht van de kritiek werd de Disinformation Governance Council op 17 mei opgeheven [7], maar uit notulen van een afdeling binnen het Cybersecurity and Infrastructure Security Agency (CISA), een agentschap van het Department of Homeland Security , blijkt dat het in een andere vorm zal blijven bestaan [8]. Bovendien blijft deze functie volgens de inspecteur-generaal van de Administratie noodzakelijk [9].
UK
De Britten van hun kant vertrouwden liever op een “vereniging”, het Institute for Strategic Dialogue, om in plaats van de regering te doen wat ze van plan is, zonder daarvoor verantwoordelijkheid te dragen. Deze Denktank , opgericht door Lord George Weidenfeld, Baron Weidenfeld, een “Adamantijnse Zionist” in zijn eigen woorden, wordt verondersteld het extremisme te bestrijden. In werkelijkheid is ook hij toegewijd aan het verspreiden van leugens om flagrante waarheden te smoren. De ISD schrijft rapporten op eigen initiatief (of liever dat van de Britse regering), maar ook op verzoek van Europese regeringen die haar financieren.
Wat geldt onder de uitvinders van de moderne propaganda, geldt ook in Europa.
POLEN
In februari, dat wil zeggen helemaal aan het begin van de oorlog in Oekraïne, heeft de Poolse Defensieraad het Franse bedrijf Orange, de belangrijkste aanbieder van internettoegang in dit land, opdracht gegeven verschillende internetsites te censureren, waaronder die van het Voltaire Network (Voltairenet.org). Per aangetekende brief benaderd, wilde Orange ons de brief van de Poolse autoriteiten niet toezenden. Wat de laatste betreft, zij gaven ons eenvoudigweg geen antwoord. Volgens Europese verdragen heeft de Defensieraad de bevoegdheid om militaire censuur op te leggen met het oog op de nationale veiligheid.
ITALIË
In maart onthulde de Corriere della Sera een overheidspro-gramma om mensen die als “pro-Russisch” worden bestempeld in de gaten te houden [10]. Het persbureau ANSA heeft zelfs een nummer van het HybrideBulletin gepu-bliceerd dat het Italiaanse Departe-ment van Informatie voor Veilig-heid
(Dipartimento delle Informazioni per la Sicurezza) eraan wijdt [11].
DUITSLAND
Ook in Duitsland heeft de minister van Binnenlandse Zaken, de sociaaldemocrate Nancy Fraeser, een controleorgaan opgericht. Ze gaat veel verder dan de anderen en heeft het de opdracht gegeven het nieuws in de media te “harmoniseren”. Sinds enkele maanden brengt ze in het grootste geheim de belangrijkste persbazen bijeen en legt hen uit wat niet gepubliceerd mag worden.
Italië en Duitsland hadden een wrede ervaring met censuur tijdens het fascisme en nazisme, dus het is bijzonder verontrustend dat ze deze weg inslaan. Dezelfde oorzaken hebben altijd dezelfde gevolgen. Het is daarom niet verrassend dat Italië en Duitsland op 4 november 2022 in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties voor het eerst sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog weigerden te stemmen voor een resolutie waarin het nazisme werd veroordeeld.
Bron: Thierry Meyssan
Verwijzingen:
[1] “The techniques of modern military propaganda”, by Thierry Meyssan, Translation Pete Kimberley, Voltaire Network, 18 May 2016.
[2] « Why Biden is in Danger of Replicating Woodrow Wilson’s Propaganda Machine », John Maxwell Hamilton & Kevin R. Kosar, Politico, May 5, 2022.
[3] « How the Biden administration let right-wing attacks derail its disinformation efforts », Taylor Lorenz, The Washington Post, May 18, 2022.
[4] « Meet the Head of Biden’s New “Disinformation Governing Board” », Lev Golinkin, The Nation, May 12, 2022.
[5] “Ukrainian racial law”, Voltaire Network, 9 March 2022.
[6] « La décadence de l’Empire états-unien », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 6 septembre 2022.
[7] «The Disinformation Governance Board, Disavowed», The Editorial Board, The Wall Street Journal, May 18, 2022.
[8] «Disinformation Governance Board Minutes», CISA, June 14, 2022.
[9] «DHS Needs a Unified Strategy to Counter Disinformation Campaigns», Office of Inspector General, August 10, 2022.
[10] “NATO monitors influencers who question official version of Ukraine war”, Voltaire Network, 19 June 2022.
[11] Hybrid Bulletin n°4, Dipartimento delle Informazioni per la Sicurezza, 15 maggio 2022.
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door Zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers
Geef een reactie