De duurzame ontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties “Agenda 2030” en de partners van de VN in het World Economic Forum (WEF) houden rechtstreeks verband met de toenemende regelgevende aanval op landbouwproducenten van Nederland en de Verenigde Staten tot Sri Lanka en verder.
Een aantal van de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s) van de V.N. zijn zelfs rechtstreeks gekoppeld aan de uitvoering van wetten die de wereldwijde landbouw, veeteelt en voedselbronnen onder druk zetten.
Hooggeplaatste functionarissen van de Chinese Communistische Partij (CCP) binnen het systeem van de V.N. hebben meegewerkt aan de ontwikkeling van de SDG’s[1] en geven momenteel leiding aan de uitvoering van de wereldwijde strategie van de organisatie.
De door de VN gesteunde duurzaamheidsvoorschriften voor landbouw en voedselproductie zouden volgens een aantal deskundigen leiden tot economische ondergang, tekorten aan essentiële goederen, wijdverspreide hongersnood en een aanzienlijk verlies van persoonlijke vrijheden als ze niet worden gestopt.
Ambtenaren voorspellen dat naarmate het jaar vordert, de gevaarlijke voedseltekorten waar miljoenen mensen nu al mee te maken hebben, alleen maar zullen verergeren.
Volgens deskundigen zit overal een verborgen doel achter.
Volgens documenten van de V.N. staat particulier grondbezit in het vizier nu de wereldwijde voedselproductie en de wereldeconomie worden aangepast om de wereldwijde duurzaamheidsdoelstellingen te halen.
De in 2015 gestelde doelen “bouwen voort op tientallen jaren werk door landen en de V.N.”, zoals de V.N. uitlegt op haar SDG-website[2].
De United Nations Conference on Human Settlements, vaak aangeduid als Habitat I, die de Verklaring van Vancouver omarmde (lees hieronder), was een van de eerste conferenties die de “duurzaamheidsagenda” vaststelde.
Volgens de overeenkomst is particulier grondbezit “een belangrijk instrument voor de accumulatie en concentratie van rijkdom en draagt het derhalve bij tot sociale onrechtvaardigheid” en “kan grond niet worden behandeld als een gewoon goed dat door particulieren wordt beheerd”.
De VN-resolutie stelt dat “openbare controle op het landgebruik daarom onontbeerlijk is”, waarmee de inmiddels beroemde “voorspelling” van het World Economic Forum wordt gedaan dat in 2030 “je niets meer zult bezitten”.
Sindsdien hebben een aantal organisaties en vertegenwoordigers van de VN hun visie op “duurzaamheid” beschreven, die eisen omvat voor aanzienlijke beperkingen van energieverbruik, vleesconsumptie, reizen, leefruimte en materiële rijkdom.
In een poging om de controle over de voedselproductie te centraliseren en onafhankelijke boeren en veehouders de mond te snoeren, werken sommige van de rijkste en invloedrijkste bedrijfsleiders ter wereld samen met communisten in China en andere landen, aldus deskundigen.
Een “strategische partner” van de V.N. voor Agenda 2030[3] is het WEF, een netwerk van belangrijke internationale bedrijven dat nauw samenwerkt met de CCP.
Nu functionarissen uit de hele wereld, waaronder de Amerikaanse president Joe Biden en het hoofd van het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties David Beasley, waarschuwen voor dreigende voedseltekorten wereldwijd, wordt de regulering van de voedselproductie steeds strenger, en zijn er zelfs pogingen om talrijke boerderijen en ranches te sluiten.
Maar westerse landen en veel van hulp afhankelijke staten scherpen de regelgeving nog verder aan, in plaats van deze te versoepelen en een grotere productie te bevorderen.
Deze zomer reageerden Nederlandse boeren – die toch al op het punt stonden te breken – met grootschalige, massale protesten. Daarna volgden tumultueuze onlusten in Sri Lanka in verband met voedseltekorten als gevolg van politieke besluiten.
Regeringen en internationale organisaties hebben verschillende rechtvaardigingen voor het beleid gebruikt, zoals het bevorderen van “economische rechtvaardigheid”, het beschermen van verschillende soorten flora en fauna, en zelfs het teruggeven van land aan inheemse volkeren.
De tegenstanders van het beleid beweren echter dat het doel helemaal niet is om het milieu te beschermen of de klimaatverandering te stoppen. Het “duurzaamheids”-verhaal en de andere verklaringen, waarschuwen de deskundigen, zijn eigenlijk een tactiek om controle te krijgen over voedsel, landbouw en mensen.
Volgens Craig Rucker, hoofd van het Committee for a Constructive Tomorrow (CFACT), een publieke beleidsorganisatie die zich richt op milieu- en ontwikkelings-vraagstukken,
“is het einddoel van deze inspanningen het verminderen van de soevereiniteit van zowel individuele naties als mensen.”
Het doel is om het gezag op nationaal en zelfs internationaal niveau te consolideren. “De bedoeling van degenen die deze agenda promoten is niet om de planeet te redden, zoals zij beweren, maar om de controle over mensen te vergroten,” zei hij.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de VN – Agenda 2030
De Verenigde Naties en haar lidstaten hebben in 2015 de Duurzame Ontwikkelingsdoelen, vaak bekend als Agenda 2030, goedgekeurd als een routekaart voor de “transformatie van onze wereld”. De 17 doelen bevatten 169 doelstellingen die elk aspect van de economie en het menselijk leven bestrijken, en worden door topambtenaren van de VN aangekondigd als een “masterplan voor de mensheid” en een wereldwijde “verklaring van onderlinge afhankelijkheid”.
In de preambule van het document staat dat “niemand achterblijft” en dat “alle landen en alle belanghebbenden, in een samenwerkingsverband, dit plan zullen uitvoeren”.
Doelstelling 10 van het VN-plan omvat onder meer een herverdeling van de rijkdom op nationale en wereldwijde schaal, naast “fundamentele veranderingen in de manier waarop onze samenlevingen goederen en diensten produceren en consumeren”.
De SDG’s benadrukken het gebruik van regeringen om alle economische activiteiten te hervormen, waarbij doelstelling 12 “duurzame consumptie- en productiepatronen” vereist.
Verschillende van de specifieke doelstellingen van doelstelling 12 houden nauw verband met landbouwpraktijken die de voedselproductie in gevaar brengen. Deze omvatten “duurzaam beheer en efficiënt gebruik van natuurlijke hulpbronnen”.
Het document vereist “milieuvriendelijk beheer van chemische stoffen en alle afvalstoffen gedurende hun gehele levenscyclus, overeenkomstig overeengekomen internationale kaders”, wat misschien nog belangrijker is.
Als gevolg daarvan “moet het vrijkomen ervan in lucht, water en bodem aanzienlijk worden verminderd om de negatieve gevolgen voor de volksgezondheid en het milieu tot een minimum te beperken”, ..
..met name voor landbouwers.
Doelstelling 14 van de SDG’s, die betrekking heeft op “verontreiniging van de zee van alle soorten, met name door activiteiten op het land, waaronder … verontreiniging door nutriënten”, is een andere SDG die rechtstreeks verband houdt met wat tegenstanders de “oorlog tegen boeren” hebben genoemd. Landbouw en voedselproductie worden door de VN vaak genoemd als bedreigingen voor de oceaan.
De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO), die onder leiding staat van Qu Dongyu, een voormalig viceminister van landbouw en plattelandszaken voor de CCP, heeft de leiding.
Het VN-orgaan vraagt in zijn rapport van 2014, ” Bouwen aan een gemeen-schappelijke visie voor duurzame voeding en landbouw: Principes en benaderingen.”[4]
Volgens het FAO-rapport is “overmatig gebruik van stikstofmeststoffen een belangrijke oorzaak van watervervuiling en uitstoot van broeikasgassen.” Deze verklaring dient als illustratie van hoe de landbouw moet worden omgevormd om door de VN als duurzaam te worden erkend.
Bron: GreatGameIndia.com
Verwijzingen:
- https://www.theepochtimes.com/beijing-takeover-of-united-nations-presents-existential-threat-to-us-experts_3349220.html
- https://sdgs.un.org/goals#icons
- https://humansbefree.com/category/agenda-2030
- https://www.fao.org/3/i3940e/i3940e.pdf
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door Zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.
