Leestijd: 13 minuten
Meer dan eens hebben de ongekozenen zich opgestelt als anti Europese vertegenwoordigers, mensen zijn een bijproduct en hebben alleen hun nut ter verrijking van het Nazi systeem van Brussel. Je mag mij spreekwoordelijk afschieten als het niet zo zou zijn maar dan wel nadat je geconstateerd hebt OF het Nazi Polit Bureau al in 1939 in de maak was, Walter Hallstein de juridische rechterhand van Hitler was één van de architecten van het Europa van na de WO II.
Meer dan eens hebben ze zich van hun criminele, graai en afbraak zijde getoont. Zo werd het pulsvissen verboden en werd geld, tijd en innovatieve exploratie van de Nederlandse vissersvloot vernietigt, en kregen de Fransosen die het hardst klaagden hun zin. Nederland is NETTO[1] de grootste bijdrager aan het Globalistische Cabal en profiteert er het minst van. Keer op keer was het Brussel die progressie in de kliko parkeerde en voetje vrijde met lobbyisten uit de industrie. In dit geval gaat het om gepatenteerde zaden, het volgende moordende mechanisme, GMO[2,3] is net zo fout als Glyfosaat.[4]
Vince
Aurel Petrus in zijn biologische maïsveld, onderdeel van de 1300 hectare grote voederplaats voor honingbijen, waar oliehoudende zaden en granen biologisch groeien. Gezonde bijen van Cristians kleinschalige bedrijf, die aan weerszijden staan van een foto van een maar al te bekend gezicht voor Roemeense imkers. EEN STAPEL BIJENKARKASSEN
Volgens de bijenhouders sluit Brussel de ogen voor een juridisch “supergat” waardoor verboden zaden op velden blijven liggen, die nu bezaaid zijn met kadavers van dode bijen.
Roemeniës eeuwigdurende bijendodende machine: Misbruik van “noodontheffing” op het EU-verbod op neonicotinoïden (Glyfosaat)
Bijna tien jaar nadat de Europese Unie voor het eerst het gebruik van zaden met een coating van bijendodende insecten heeft beperkt, blijven de Roemeense honingbijen de angel voelen. In een van de hoofdsteden van de honingproductie in de EU vertrouwt de regering op de verboden zaden om haar lucratieve export van kasgewassen te ondersteunen, iets wat NGO’s en bijenhouders aan de kaak stellen als een flagrante en routinematige schending van de EU-wetgeving die een van de oudste beroepen van het land in gevaar brengt en de biodiversiteit schaadt.
Hoewel de EU-Commissie de neo nicotinoïden, of neonics, in 2008 volledig heeft verboden, nadat bezorgdheid over het effect ervan op bijen in 2013 tot aanvankelijke beperkingen had geleid, heeft het Roemeense ministerie van Landbouw routinematig de dan omzeild door zijn toevlucht te nemen tot een vrijstellingsmechanisme in de bestrijdingsmiddelenwet van de EU, die is ingesteld als laatste redmiddel om een bedreigde oogst te redden.
Roemenië blijft de beperkingen omzeilen met het argument dat neonics het enige effectieve middel zijn om gewassen te beschermen tegen verwoestende insectenplagen. Maar critici zeggen dat de regering bestaande alternatieven negeert en alle derogatieverzoeken inwilligt die zijn ingediend door machtige landbouw- en agrochemische groepen.
In een rapport uit 2017 hebben drie NGO’s uit de EU en Romapis, de Roemeense federatie van imkerverenigingen, Roemenië bestempeld als “EU-kampioen” van de neonafwijkingen, en de Commissie opgeroepen een einde te maken aan haar “opzettelijke passiviteit” en het “misbruik” van Boekarest aan te vechten, zoals voorzien in de EU-wetgeving. Maar vijf jaar later is er nog geen noemenswaardige actie ondernomen omdat op EU-niveau niemand echt kijkt. Deze kwestie is verre van uniek voor Roemenië.
Vrijwel elk EU-land maakt routinematig gebruik van deze zogenaamde noodvergunningen om de verboden bestrijdingsmiddelen te gebruiken die de productie van hun handtekening in stand houden. De voortdurende neonontheffingen van Frankrijk en België dragen bij aan de positie van de EU als ’s werelds grootste suikerbietenproducent; Spanje, de kampioen van de fruitteelt in de EU, gebruikt ze om boeren van populaire gewassen als meloenen of aardbeien toe te staan 1,3-dichloorpropeen te gebruiken, een fungicide dat zo giftig is dat het nooit door de EU is goedgekeurd; en landen als Denemarken geeft ze uit voor de productie van neonics voor zowel EU- als niet-EU-export.
De situatie is echter bijzonder schadelijk voor de Roemeense bijenhouders, aangezien neonics zijn gebruikt om uitgestrekte velden met zonnebloemen, maïs en koolzaad te verbouwen, allemaal gewassen die als zeer aantrekkelijk voor bestuivers worden beschouwd. De bijenhouders stellen dat het gebruik van de verboden zaden alleen de belangen dient van een handvol machtige telers en van een regering die haar plaats als een van de graanexporterende reuzen van de EU niet wil opgeven.
De benarde situatie van de Roemeense bijenhouders laat verder zien hoe flagrante tekortkomingen in het vermogen van de Europese Commissie om haar eigen regels te handhaven en de vaak schaamteloze bereidheid van landen om gebruik te maken van mazen in de regelgeving in te dammen, haar verheven groene regels tandeloos kunnen maken.
In interviews met EU-autoriteiten, NGO’s en Roemeense bijenhouders en boeren ontdekte POLITICO dat een gebrek aan middelen en regelgevende vuurkracht, zowel binnen de uitvoerende eenheden van de Commissie als binnen haar belangrijkste wetenschappelijke agentschap, de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA), deze kwestie in een regelgevend niemandsland heeft geplaatst, waarbij landen ongecontroleerd gebruik kunnen maken van een systeem dat bedoeld is voor noodgevallen.
De Commissie wees verzoeken om een interview af. In schriftelijke antwoorden op vragen van POLITICO gaf zij toe dat de EFSA niet over voldoende middelen beschikt om alle afwijkingen “systematisch te controleren” en bevestigde zij dat de afwijkingen in Roemenië “op verzoek worden toegestaan”. Bij een audit in Roemenië in 2019 werd ook een tekort aan personeel en middelen aangemerkt als een “ernstig probleem” de correcte uitvoering van zijn pesticidenregels belemmert.
Het Roemeense ministerie van Landbouw weigerde ook een interview, maar zei in een schriftelijk antwoord dat de jaarlijkse afwijkingen nodig waren “omdat er geen alternatieven zijn”. Het voegde eraan toe dat het gebruik van neonicum in koolzaad in 2019 is gestopt, nadat uit een EFSA-rapport was gebleken dat er alternatieven bestonden. Martin Hojsik, een Slowaaks lid van het Europees Parlement dat zich bezighoudt met bestuivers, zei dat de Roemeense zaak een “super maas in de wet” blootlegde die aantoonde “dat er iets heel erg verrot is in het systeem.”
Terwijl de Commissie aanzienlijke middelen steekt in een pakket en een doelstelling voor 2030 nastreeft om de ongebreidelde achteruitgang van bestuivers tegen te gaan, suggereert haar onvermogen om zelfs het meest eenvoudige verbod te handhaven dat zij meer afbijt dan zij kan kauwen.
Tapijt van bijen
In heel Roemenië worden imkers en boeren door het gebruik van afwijkingen gedwongen tot een steeds schevere samenwerking, waardoor hun ooit voor beide partijen voordelige band verandert in een giftige relatie. Volgens Constantin Dobrescu, vicevoorzitter van Romapis, speelt het voortgezette gebruik van neonics “een belangrijke rol” in het “rampzalige” aantal kolonieverliezen waarmee imkers elk jaar worstelen.
“Wanneer ze een foerageergebied verlaten, vinden imkers een tapijt van bijen op de plaatsen waar de bijenkasten stonden,” zei hij.
Volgens cijfers van COLOSS, een internationale onderzoeksgroep die toezicht houdt op de bijensterfte, verloren de Roemeense imkers in de winterperiode 2020-2021 32,5% van hun kolonies, een cijfer dat volgens Dobrescu tot de hoogste in Europa behoort. “Als een veehouderij één op de drie koeien zou verliezen, zou dat een tragedie zijn”, zei hij. “Maar wij imkers raken daar al aan gewend, we weten dat we elk jaar de bijenvolken moeten vervangen die het voorgaande jaar verloren zijn gegaan.”
Meestal gebruikt als zaadcoating, zijn neonics tegenwoordig de meest gebruikte soort landbouwinsecticiden. Ze werken door het weefsel, de nectar en het stuifmeel van een plant te vullen met insectendodende gifstoffen, waardoor ze zeer effectief zijn in het doden van ongewenste plaaginsecten, maar ook van niet-doelsoorten, zoals bijen, vlinders en andere wilde bestuivers.
Het EU-wijde verbod kwam er nadat studies hadden aangetoond dat neonics het zenuwstelsel van bijen beschadigen, verlamming en de dood veroorzaken en hun vitale vlieg- en navigatievermogen aantasten. Andere studies tonen ook aan dat neonics de vruchtbaarheid en bestuivingsefficiëntie verminderen en brengen ze in verband met de wereldwijde achteruitgang van bestuivers.
Alina Cretu, uitvoerend directeur van de Roemeense vereniging van maïstelers (APPR), zei dat er geen ontkomen aan is dat zij jaarlijks afwijkingen aanvragen, vooral voor de oogst van zonnebloemen en maïs. “Er zijn geen alternatieven; daarom hebben we een derogatie nodig. Er zijn geen alternatieven; het is een noodsituatie”, zei ze. Cretu zei dat geen van de imkers met wie ze samenwerkte ooit heeft geklaagd, maar veel imkers hebben niet echt een keuze, aangezien monocultuurvelden steeds grotere stukken land opslokken.
Cristian Trancioveanu, een kleinschalige imker, zegt dat zijn bijenkorven na elk zomer foerageren in een griezelige stilte vallen, omdat zijn honingbijen dood neervallen of niet naar huis terugkeren. Zijn imkerij met 60 kolonies bevindt zich in Popesti-Leordeni, een kleine stad opgesloten tussen de stadsuitbreiding van Boekarest en het glooiende boerenland. In een interview zei de 38-jarige imker dat hij elk jaar geld opzij zet om zijn bijenkasten opnieuw te bevolken, ter compensatie van de inmiddels gebruikelijke massale sterfte. “Ik weet al wat ik dit jaar kan verwachten. Het wordt rampzalig,” zei hij. Tijdens de meest dramatische episode, zo’n vijf jaar geleden, zei hij dat hij “het resterende aantal honingbijen in één hand kon opscheppen”.
In de hele EU slokt het herbevolken van kolonies al jaren het op twee na grootste deel van de nationale bijenteeltprogramma’s van de EU op. In Roemenië vertegenwoordigt het de grootste uitgave.
Uitzonderlijke
Elk jaar verlaat Ionuț Tǎnǎsoiu, een biologische grootschalige imker, de beboste heuvels van Cǎlimǎnești, een klein kuuroord aan de voet van de Roemeense Karpaten, waar zijn bijenstal is gevestigd, en rijdt honderden kilometers naar het zuiden met een vrachtwagen vol bijenkorven op sleeptouw. Een van zijn bestemmingen is Ștefan cel Mare, in de landbouwvlakten die de graanmand van Roemenië vormen. Daar foerageren zijn honingbijen dagenlang op de zonnebloem-, koolzaad- en maïsvelden van Aurel Petruș, die 1.300 hectare oliehoudende zaden en granen biologisch verbouwen.
Petruș, die al meer dan 20 jaar aan biologische landbouw doet, spot met het idee dat neonics van vitaal belang zijn voor graangewassen en zegt dat vruchtwisseling volstaat om ongedierte af te weren. Volgens hem is intensieve monocultuur veel kwetsbaarder voor insectenplagen. Tijdens een pauze van de zoemende activiteit van zijn bijenstal zei Tǎnǎsoiu, 34, dat hij geloofde dat neonics een belangrijke rol speelden bij de verwoestende verliezen aan honingbijen waarmee hij in vroegere jaren kampte, toen hij “een kilo dode bijen voor elke bijenkorf” vond, ongeveer een kwart van een kolonie.
Tegenwoordig zijn de verliezen volgens hem “zeldzaam en niet erg belangrijk”. Voor hem zijn de boeren waarmee hij samenwerkt sinds hij in 2006 overstapte op biologische landbouw, zoals Petruș, het harde bewijs dat er “geen noodzaak of rechtvaardiging” is om neonics te blijven gebruiken.
De regering heeft geprobeerd om
De regering heeft getracht de toenemende klachten van bijenhouders weg te nemen door maatregelen in te voeren om de schade te beperken, zoals de verplichting voor landbouwers om velden die “uitzonderlijk” met neonics zijn behandeld te markeren. Maar Trancioveanu, de kleine imker buiten Boekarest, zei dat hij nooit dergelijke tekens heeft gezien.
Terwijl de EU-afwijkingsregeling vereist dat landen niet-chemische oplossingen overwegen en, in geval van herhaalde afwijkingen, aantonen dat zij onderzoek doen naar alternatieven, heeft Roemenië vier jaar lang beide regels openlijk aan zijn laars gelapt.
In 2018 financierde de regering een studie die moest “bewijzen dat de EU-beperkingen niet gerechtvaardigd waren”. In de schriftelijke antwoorden zei het landbouwministerie dat er twee projecten voor onderzoek naar alternatieve bestrijdingsmethoden liepen, maar gaf geen verdere details. Imkers ter plaatse leggen de bulk van de schuld bij het landbouwministerie en zeggen dat boeren “onverantwoordelijk” handelen. Maar velen zijn ook verbaasd over de stilte in Brussel.
Petruș, de biologische boer, zei dat de EU “meer had kunnen en moeten doen”, terwijl Tǎnǎsoiu, de biologische imker, zei: “De schuld ligt ook bij de EU, want als zij de Roemeense autoriteiten hadden gedwongen om ze niet toe te kennen.” Dobrescu, de vice-voorzitter van Romapis, zei dat, “het van Europa zou moeten komen.”
Het zwijgen van de EU
Martin Dermine van het Pesticide Action Network EU, dat momenteel de passiviteit van Brussel voor de rechter aanvecht, en parlementslid Hojsik zeggen dat de EU-autoriteiten de verantwoordelijkheid hebben om hun eigen regels toe te passen in plaats van eenvoudigweg afwijkingen toe te staan. “Voor ons is het heel duidelijk dat als een bestrijdingsmiddel verboden is, je niet elk jaar een ontheffing kunt geven om het te gebruiken. Dat zou betekenen dat regelgeving geen zin heeft”, aldus Dermine.
Noa Simon, wetenschappelijk directeur van de EU-NGO BeeLife, zei dat de enige reden dat Roemenië weg bleef komen met “overduidelijke” misstanden was dat de EU-autoriteiten zich aan hun verantwoordelijkheden onttrokken. “De Commissie neemt niet de moeite om te controleren of er werkelijk sprake is van een noodsituatie”, zei ze.
Terwijl de EFSA, de wetenschappelijke autoriteit van de EU, zich alleen met de zaak kan bemoeien als Brussel haar daartoe een mandaat geeft, wat zij slechts één keer heeft gedaan, ligt het agentschap al jaren onder vuur van NGO’s voor het uitvoeren van wat Simon een “louter administratieve controle” noemde.
Bij het toestaan van een afwijking legt de EFSA uit dat het bewijsmateriaal dat landen verstrekken “volledig betrouwbaar” wordt geacht en dat “geen verder onderzoek wordt verricht om het te valideren”. Chris Lythgo, die de EFSA-eenheid voor pesticiden leidt, zei dat noch het “toezicht” op de naleving van de EU-wetgeving, noch het beoordelen of landen daadwerkelijk met een noodsituatie worden geconfronteerd, en of het tot hun opdracht behoort.
“Ik zou verwachten dat een wetenschappelijke autoriteit op Europees niveau meer zou doen dan een secretariaat,” zei Simon. “Dit is het resultaat van fouten in de regelgeving, het gaat er niet om of er al dan niet alternatieven zijn.” Maar ondertussen is de schade in het veld al aangericht.
Dr. Carsten Brühl, een ecotoxicoloog gespecialiseerd in pesticiden, zei dat “honingbijen wel eens de kanarie in de kolenmijn zouden kunnen zijn als het erom gaat te begrijpen hoe neonics de natuur beïnvloeden.”
“Honingbijen, waarvan de mens de populaties heeft leren beheren, zouden kunnen leren zich aan te passen,” zei hij. “We zouden een soort kunnen kweken die beter bestand is tegen pesticiden, maar dat gaat wel ten koste van een aantal zaken: misschien zijn ze minder productief of gevoeliger voor andere stressfactoren. Maar neonics zijn ook giftig voor alle andere insecten,” zei hij. “De vraag is of alle andere bestuivers het ook aankunnen.”
De is hoelang blijven wij voor god spelen en een perfect door de natuur gemaakt mechanisme aanpassen aan wat wij denken dat beter is. De mens heeft al vele malen gefaald door in te grijpen in de ecologie van het leven. Het zou beter zijn om de natuur met rust te laten, als het tijd is voo reen soort om te evolueren dan zorgt de natuur daar zelf voor en heeft de hooghartige homo sapiens daar echt niet voor nodig
Vince
Bron: Gabriela Galindo
Verwijzingen:
- https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/nederland-draagt-netto-het-meeste-af-aan-de-eu-5-5-miljard-euro~b98a21b6/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
- https://www.greenpeace.org/nl/natuur/4630/goedgekeurde-genetisch-gemanipuleerde-gewassen-blijken-toch-schadelijk/
- https://www.gezondheidsplein.nl/dossiers/veilig-voedsel/wat-zijn-de-mogelijke-nadelen-van-genetisch-gemanipuleerd-voedsel/item42971
- https://www.foodwatch.org/nl/onze-campagne-themas/onze-campagnes/schadelijke-stoffen/glyfosaat/?L=0
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door Zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.
