Dankzij het appeasement van de regering-Biden en de EU gaan de Iraanse moellahs groots aan de slag met cyberaanvallen.

Leestijd: 6 minuten

De Iraanse ayatollah Ali Khameini eind augustus tijdens een toespraak voor de regering in Teheran.
Ⓒ ANP / ZUMA PRESS

Leestijd: 9minuten

Het kleine land Albanië bleek over meer moed en sterker leiderschap te beschik-ken dan de regering Biden: het stuurde onlangs een krachtige boodschap aan het Iraanse regime na de cyberaanvallen van Iran op Albanië in juli. Albanië verbrak de diplomatieke betrekkingen met Teheran en beval Iraanse diplomaten en ambas-sadepersoneel binnen 24 uur te vertrekken.

“Deze extreme reactie … staat volledig in verhouding tot de ernst en het risico van de cyberaanval die dreigde de overheidsdiensten lam te leggen, digitale systemen te wissen en staatsrecords te hacken, elektronische communicatie van het overheids-intranet te stelen en chaos en onveiligheid in het land aan te wakkeren”. – Albanese premier Edi Rama, Reuters, 7 september 2022.

“De IRGC laat duidelijk weten dat het land tot een van de beste en meest geavan-ceerde naties is als het gaat om cyberwarfare. In een geval van escalatie tussen Iran en het Westen zal Iran waarschijnlijk een cyberaanval inzetten tegen kritieke infra-structuren in de VS en haar bondgenoten, (gericht op) energie-infrastructuur, financiële instellingen en transportsystemen.” – Instituut voor nationale veiligheids-studies.

Cyberoorlog kan minstens even ernstige gevolgen hebben als militaire acties: cyberaanvallen kunnen de controle over de infrastructuur van een land – openbare diensten, ziekenhuizen, vervoer, internet, gemeentelijke of overheidsinstellingen, de energiesector – overnemen of verstoren, de privégegevens van mensen stelen, de controle over de raketten, onbemande voertuigen (drones) van een ander land en zelfs de inlichtingen, bevelvoering, controle en communicatie van het leger overnemen.

Dat is precies wat het Westen nodig heeft: ’s werelds grootste sponsor van terro-risme en extraordinaire cyberaanvaller, binnenkort in het bezit van een onbeperkte hoeveelheid kernwapens, ballistische precisieraketten om ze af te leveren, en tot een biljoen dollar – en in een deal onderhandeld door – uitgerekend – Amerika! En de Amerikaanse regering denkt serieus dat deze mix oorlog zal voorkomen? Laten we in plaats daarvan het voorbeeld van het dappere Albanië volgen, slecht gedrag bestraffen in plaats van het te belonen, en ervoor zorgen dat Biden’s afschuwelijke nieuwe “Iran-deal”, naar verluidt “voorlopig van tafel”, voorgoed van tafel is.

De regering Biden knijpt niet alleen een oogje dicht[1] voor de terroristische activiteiten en complotten van het Iraanse regime in het buitenland, maar zwijgt ook volledig over de escalerende cyberaanvallen[2] van de mollahs.

Het kleine land Albanië bleek over meer moed en sterker leiderschap te beschikken dan de regering Biden: het stuurde onlangs een krachtige boodschap aan het Iraanse regime na Irans cyberaanvallen tegen Albanië in juli. Albanië verbrak de diplomatieke betrekkingen met Teheran en beval Iraanse diplomaten en ambassadepersoneel binnen 24 uur te vertrekken. Premier Edi Rama van Albanië verklaarde in een video[3]:

“Het grondige onderzoek heeft ons onweerlegbaar bewijs opgeleverd dat de cyberaanval tegen ons land werd georkestreerd en gesponsord door de Islamitische Republiek Iran via de betrokkenheid van vier groepen die de agressie uitvoerden….

“De regering heeft met onmiddellijke ingang besloten de diplomatieke betrekkingen met de Islamitische Republiek Iran te beëindigen. Deze extreme reactie… staat volledig in verhouding tot de ernst en het risico van de cyberaanval die dreigde de overheidsdiensten lam te leggen, digitale systemen te wissen en staatsgegevens te hacken, elektronische communicatie van het overheidsintranet te stelen en chaos en onveiligheid in het land te veroorzaken”.

Niet alleen de regering-Biden, maar ook de NAVO heeft geen enkele actie ondernomen tegen het Iraanse regime, ook al is Albanië een van haar leden. Een cyberaanval zou aanleiding[4] kunnen zijn om artikel 5 van het oprichtingsverdrag van de NAVO in werking te stellen.

In 2014 hebben de NAVO-leden cyberdefensie erkend als onderdeel van de kerntaak van de collectieve verdediging van de NAVO, wat betekent dat een cyberaanval reden kan zijn om artikel 5 van het oprichtingsverdrag van de NAVO in werking te stellen. Volgens artikel 5[5]:

“Collectieve verdediging betekent dat een aanval op één bondgenoot wordt beschouwd als een aanval op alle bondgenoten. Het beginsel van collectieve verdediging is vastgelegd in artikel 5 van het Verdrag van Washington.”

Artikel 5
De Partijen komen overeen dat een gewapende aanval tegen één of meer van hen in Europa of Noord-Amerika zal worden beschouwd als een aanval tegen hen allen en zij komen derhalve overeen dat, indien een dergelijke gewapende aanval plaatsvindt, elk van hen, in de uitoefening van het recht op individuele of collectieve zelfverdediging dat is erkend in artikel 51 van het Handvest van de Verenigde Naties, de aangevallen Partij of Partijen zal bijstaan door onmiddellijk, afzonderlijk en in overleg met de andere Partijen, de actie te ondernemen die zij nodig acht, met inbegrip van het gebruik van gewapend geweld, om de veiligheid van het Noord-Atlantisch gebied te herstellen en te handhaven.

Als de regering-Biden blijft zwijgen en blijft onderhandelen met het Iraanse regime om de nucleaire overeenkomst nieuw leven in te blazen, de Iraanse leiders te sussen en de sancties tegen Teheran op te heffen, zullen de islamitische mullahs aangemoedigd en gemachtigd worden om steeds meer westerse regeringen aan te vallen met hun cyberaanvallen. Het stopzetten van de onderhandelingen met dit regime en het sanctioneren van zijn economie zijn stappen in de goede richting.

Het cyberoorlogsprogramma van Iran wordt hoogstwaarschijnlijk geleid door de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC), die samen met de heersende mullahs de enige begunstigden zullen zijn van een nieuwe Iraanse nucleaire overeenkomst. Zoals het in Israël gevestigde Institute for National Security Studies heeft gezegd[6]:

“De IRGC maakt het land duidelijk tot een van de beste en meest geavanceerde naties als het gaat om cyberwarfare. In een geval van escalatie tussen Iran en het Westen zal Iran waarschijnlijk een cyberaanval uitvoeren op kritieke infrastructuren in de VS en haar bondgenoten, (gericht op) energie-infrastructuur, financiële instellingen en transportsystemen.”

We mogen de cyberaanvallen van het Iraanse regime niet onderschatten. Cyberoorlog kan minstens even ernstige gevolgen hebben als militaire acties: cyberaanvallen kunnen de controle[7] over de infrastructuur van een hele natie – openbare diensten, ziekenhuizen, vervoer, internet, gemeentelijke of overheidsinstellingen, de energiesector – overnemen of verstoren, de privégegevens van mensen stelen, de controle over de raketten, onbemande voertuigen (drones) van een ander land overnemen, en zelfs de inlichtingen, bevelvoering, controle en communicatie van het leger.

Zoals Daniel Coats, die de Amerikaanse directeur van de nationale inlichtingendienst[8] was, benadrukte tijdens een hoorzitting van de Senate Select Committee on Intelligence:

“Wij worden geconfronteerd met een complexe, onstabiele en uitdagende dreigingsomgeving. Het risico van interstatelijke conflicten is groter dan ooit sinds het einde van de Koude Oorlog – des te alarmerender vanwege de toenemende ontwikkeling en het gebruik van massavernietigingswapens door statelijke en niet-statelijke actoren. Onze tegenstanders, evenals andere kwaadaardige actoren, gebruiken cyber- en andere machtsinstrumenten om samenlevingen en markten, internationale regels en instellingen en internationale brandhaarden in hun voordeel te beïnvloeden.”

Dit was niet de eerste keer dat het Iraanse regime een grote cyberaanval tegen een ander land uitvoerde. In november 2018 werden twee in Iran gevestigde personen ervan beschuldigd[9] achter een reeks cyberaanvallen in de VS te zitten. De aanvallen omvatten het lamleggen van de gemeentelijke overheid van Atlanta, Georgia, door haar ziekenhuizen, scholen, overheidsinstellingen en andere instellingen als doelwit te nemen. De gegevens van deze grote instellingen werden gegijzeld in ruil voor losgeld.

Volgens Brian Benczkowski, die Assistant Attorney General was voor de Criminal Division van het Amerikaanse ministerie van Justitie, hielden de personen zich “doelbewust bezig met een extreme vorm van 21e-eeuwse digitale chantage door kwetsbare slachtoffers zoals ziekenhuizen en scholen aan te vallen en af te persen – slachtoffers waarvan ze wisten dat ze bereid en in staat zouden zijn om te betalen”.

Justitie heeft ook zeven Iraanse burgers aangeklaagd[10] voor distributed denial of service (DDoS) aanvallen tegen 46 bedrijven, voornamelijk in de bank- en financiële sector. Verschillende inlichtingendiensten en ambtenaren onthulden in 2017[11] dat een groep Iraanse hackers, bekend onder de naam “Cadelle en Chafer”, schadelijke cyberaanvallen uitvoerde tegen Saudi-Arabië.

Dankzij het appeasementbeleid van de EU en de regering-Biden ten aanzien van het Iraanse regime zijn de heersende mullahs zo aangemoedigd dat zij een grote cyberaanval hebben uitgevoerd op de overheids- en openbare infrastructuur van een NAVO-lid, en hebben zij geprobeerd Amerikaanse burgers en ambtenaren op Amerikaanse bodem te vermoorden[12].

Dat is precies wat het Westen nodig heeft: ’s werelds grootste sponsor van terrorisme[13] en extraordinaire cyberaanvaller, die binnenkort over een onbeperkte hoeveelheid kernwapens beschikt, over ballistische precisieraketten om ze af te leveren en over een triljoen dollar – en dat in een deal waarover uitgerekend Rusland heeft onderhandeld! En de Amerikaanse regering denkt serieus dat deze mix oorlog zal voorkomen? Laten we in plaats daarvan het voorbeeld van het dappere Albanië volgen, slecht gedrag bestraffen in plaats van het te belonen, en ervoor zorgen dat Biden’s afschuwelijke nieuwe “Iran-deal”, naar verluidt[13] “voorlopig van tafel”, voorgoed van tafel is.

Bron: Dr. Majid Rafizadeh

Verwijzingen:

Beheerder Vincent W Schoers

Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.

Dankzij het appeasement van de regering-Biden en de EU gaan de Iraanse moellahs groots aan de slag met cyberaanvallen.

Vind ik leuk:

Gerelateerd

Geef een reactieReactie annuleren

Dit delen:

Vind ik leuk:

Gerelateerd

Geef een reactieReactie annuleren