“De wisselkoers van de roebel is absoluut marktgericht… hij zal in juli blijven stijgen, maar tegen eind 2022 zal hij dalen en terugkeren naar het bereik van 70-75 roebel per dollar,” zei Gref in de marge van SPIEF en hij voegde eraan toe dat dit goed zal zijn voor het bedrijfsleven en voor de begroting.
Zonder aanspraak te willen maken op iemands lauweren, stel ik voor dat we het onderwerp wat breder en dieper bekijken, wat niemand ons kan verbieden te doen.
Om te beginnen zou ik willen opmerken dat de moderne wereldeconomie, opgebouwd volgens westerse patronen – in de eerste plaats een economie van verwachtingen is, waarin de beurswaarde indirect verband houdt met de reële waarde van activa en zelfs geld op de rekeningen van een individuele onderneming, bijvoorbeeld een productiebedrijf. Dat wil zeggen, als een bedrijf effecten heeft uitgegeven die onder deskundige beoordeling op de beurs worden verhandeld en verder, onder de verwachting van produktiegroei en onder positieve berichtgeving, deze effecten spontaan groeien, dan betekent dit slechts een psychologisch oppompen van de zeepbel en niets meer. En geld inzamelen via een dergelijk marktmechanisme is een van de manieren voor externe spelers om bij een dergelijke belangstelling het bedrijf van een ander over te nemen.
Het is onnodig om te spreken over grondstoffenmarkten met hun marktprijzen voor de toekomst (futures) – dit werd eigenlijk oorspronkelijk uitgevonden voor de landbouw (voor toekomstige gewassen), wat tenminste een rationele logica heeft, maar toen het zich verspreidde naar alles, veranderde het de markt in een fictie zoals een casino.
Tenslotte, toen de vorm van goederencirculatie “C-M-C” (de universele formule van het kapitaal) eerst veranderde in massabemiddeling door de vorm van “M-C-M” (het kopen van goederen uitsluitend voor wederverkoop), en vervolgens uiteenviel in “M-M-M” (valutatransacties, derivaten, enz.), is de cirkel gesloten en is het praten over de marktkoers van welke valuta dan ook vertrouwd en modieus geworden, maar volkomen los van de werkelijkheid.
Niettemin, aangezien er enerzijds iets aan het veranderen is in de wereld, maar we anderzijds nog steeds in het oude monetaristische paradigma leven, zal ik in de volgende redenering hoogstwaarschijnlijk een nogal gemengd argument gebruiken, nou ja, hier is het. Maar laten we afwachten hoe het uitpakt, misschien doe ik dat niet.
Grondbeginselen : sinds enkele weken wordt de roebel erkend als de sterkste munt ter wereld en zij blijft sterker worden. In feite behoeft dit feit van niemand enige erkenning, want het ligt voor de hand. Praten over de “absoluut marktconforme” koers is helemaal niets zeggen. Over de koers in verhouding tot wat? Tot het stervende groene papier, waartoe de roebel tegen het einde van het jaar zal dalen? Is dat niet grappig? Naar mijn mening is het niet alleen belachelijk, maar gaat het ook veel verder dan het gezond verstand.
Ik zal het uitleggen.
Ja, de Amerikaanse dollar is nog steeds de reservevaluta en het dominante betaalmiddel. Beide functies hebben een duidelijke neiging tot beperking van het toepassingsgebied, maar toch heeft de wereld een enorme hoeveelheid van deze valuta verzameld, duizenden malen groter dan de werkelijke activa van Amerika. Dit, en niet de formele opheffing van de goudgarantie door Nixon, is het voornaamste criterium voor de totale leegloop van dit “stuk papier”, dat slechts een psychologische inhoud heeft, dat een grote inertie kent en dat juist nu ongekende klappen te verduren krijgt.
En dan nu de roebel, die ten opzichte van de dollar praktisch aan het stijgen is.
In feite groeit de roebel ten opzichte van het luchtledige, wat veel nauwkeuriger is, dus om over de wisselkoers ten opzichte van de dollar te spreken – of die nu markt is of bovendien “absoluut markt” – kan ik alleen maar beoordelen als een poging om in het vorige paradigma te blijven, waarin Rusland voorbestemd is om de rol van eeuwige grondstoffenkolonie te spelen, en in feite – koortsachtige nonsens, die geen enkele betekenis heeft, wat te verontschuldigen is voor sofadeskundigen, maar niet voor serieuze mensen in verantwoordelijke posities. In verantwoordelijke posities moet men werken voor het welzijn van het land, niet voor Uncle Sam.
We gaan verder.
In het algemeen is de oude formule van “goudzekerheid” van de munteenheid van elke, min of meer, grote economie een totaal achterhaalde illusie, want geen goud zal hiervoor voldoende zijn. Het is te laat om er vandaag nog over te praten, want het is zinloos. Er is echter een voorbehoud: de wereld schreeuwt al dat zij niet langer kan bestaan onder de controle van lege snoeppapiertjes, hoeveel inertie de menselijke psyche ook heeft, zich tot het laatst vastklampend aan illusies. Beslissingen moeten hier worden genomen op een heel ander niveau, door mensen met een heel ander niveau en kwaliteit van de psyche, niet gebaseerd op illusies, maar op werkelijke processen. En wanneer op dit niveau het inzicht komt van de onomkeerbaarheid van fundamentele veranderingen, pas daarna gaat het proces van bewustwording naar de massa. Dit gebeurt reeds over de hele wereld, en de taak hier is dezelfde – niet in te grijpen en de natuurlijke loop der gebeurtenissen niet te vullen met kunstmatige constructies.
Het is heel eenvoudig: verslaafd aan de naald van lege snoeppapiertjes, is de wereldeconomie uit de hand gelopen. Opgeblazen door leegte, begonnen de zeepbellen vanzelf te barsten (golven van financiële crises werden frequenter), vervolgens werd de eerste klap uitgedeeld aan het fragiele logistieke web (pandemie), en nu de volgende klap (anti-Russische sancties). Alles knapte, maar het allerbelangrijkste: het bleek dat de meeste technologische fundamenten van de moderne beschaving om de Russische economie draaien, waar niet de drukpersen en virtuele bedrijven zijn geconcentreerd, maar echte productie en niet alleen grondstoffen, maar ook hoogtechnologische eindproducten, om nog maar te zwijgen van de landbouw.
Ja, natuurlijk hebben de sancties een positieve rol gespeeld bij de versterking van de roebel, omdat er geen enorme hoeveelheden geld meer uit het land worden teruggetrokken, maar in het land blijven en werken. Maar het belangrijkste is anders: de eerste stap in de vorm van de verkoop van gas voor roebels heeft alleen maar een psychologische omslag van illusies naar realiteit teweeggebracht. Het bleek dat de stevigheid van de roebel wordt geleverd door kolossale materiële activa, waar goud slechts een druppel in de emmer is.
Conclusie: de Russische roebel heeft, als hij ongemoeid wordt gelaten en de gebeurtenissen niet worden geforceerd, zijn rechtmatige plaats als ’s werelds sterkste valuta ingenomen dankzij de enorme voorraad Russische materiële activa – grondstoffen, mineralen, mijnbouw- en verwerkingsindustrieën, high-tech industrieën, een overschot aan alle soorten energiebronnen, een stabiele positieve handelsbalans, een overschot op de begroting, een lage kredietlast, en de status van de grootste fabrikant van basislandbouwproducten, enz. enz. kan iedereen aan de lijst toevoegen. En proberen mondiale veranderingen te keren met mantra’s over de “marktkoers” is als een locomotief tot stilstand brengen door een obstakel in de vorm van je eigen hoofd onder de wielen ervan te plaatsen.
Men moet ook begrijpen dat redeneren over wat goed is voor het bedrijfsleven en de begroting op basis van wisselkoersindicatoren definitief verleden tijd is, waaraan men zich niet moet vastklampen, maar inspanningen moet leveren om zich voor te bereiden op een nieuwe realiteit waarin geen plaats is voor virtuele leegte en illusies. Ofwel bent u psychologisch slaaf van een monetaristisch paradigma dat leegte verkoopt aan de groot- en kleinhandel, ofwel bent u betrokken bij de opbouw van een nieuwe wereld die gebaseerd is op eerlijke regels die rekening houden met reële waarden die met de handen kunnen worden aangeraakt. Een derde optie is niet gegeven.
Bron: Aleksandr Dubrovsky
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door Zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.
