Oppositie tegen NAVO-uitbreiding
Op 26 juni stuurde een groep van 50 prominente deskundigen op het gebied van buitenlands beleid, waaronder voormalige senatoren, gepensioneerde militaire officieren, diplomaten en academici, een open brief aan president Clinton waarin zij hun verzet tegen de uitbreiding van de NAVO uiteenzetten. Stanley Resor, voorzitter van de Raad van Bestuur van de Arms Control Association, sprak op de persconferentie ter aankondiging van de brief, waarbij hij de nadruk legde op de implicaties van de uitbreiding voor de wapenbeheersing. De opmerkingen van Resor en de brief van de groep staan hieronder afgedrukt.
Opmerkingen van Stan Resor:
Een belangrijk, zo niet hét belang van de VS in Rusland is een snelle en substantiële vermindering van de tienduizenden Russische strategische en tactische kernwapens en de honderden tonnen nucleair materiaal die zo’n zes jaar na het einde van de Koude Oorlog nog steeds overal in dat land zijn opgesteld of opgeslagen.
De verwezenlijking van deze doelstellingen vereist een alomvattende en duurzame samenwerking tussen de VS en Rusland en een versterking van het wederzijds vertrouwen. Het plan van de regering Clinton voor uitbreiding van de NAVO heeft de totstandkoming van het soort relatie dat van doorslaggevend belang is voor het welslagen van de wapenbeheersing reeds ondermijnd, en de uitvoering ervan zal verdere belemmeringen opwerpen.
Het START II-verdrag, dat de in Rusland gestationeerde strategische kernwapens tot 30003500 zou terugbrengen, wacht op ratificatie door het Russische parlement. Het parlement wordt gedomineerd door leden van communistische en nationalistische partijen die president Jeltsin vijandig gezind zijn en wantrouwig staan tegenover de westerse bedoelingen. Zij hebben op de uitbreiding van de NAVO gereageerd door zich te verzetten tegen de ratificatie van START II.
Deze conservatieve Doema-leden zien de uitbreiding van de NAVO in de richting van de Russische grenzen komen op een moment dat de Russische conventionele strijdkrachten in grote moeilijkheden verkeren, dringend aan hervorming toe zijn, slecht betaald worden en gedemoraliseerd zijn. Dit dwingt Rusland te overwegen meer gebruik te maken van kernwapens om zijn veiligheid te waarborgen en heeft de vraag doen rijzen of Rusland zijn krachtigste landraketten met meervoudige kernkoppen, die START II moet uitschakelen, moet behouden.
In Helsinki heeft President Clinton getracht enkele van de wezenlijke problemen die Rusland met betrekking tot START II aan de orde had gesteld, aan te pakken door met President Jeltsin overeen te komen
-over een kader voor START III dat beide partijen zou beperken tot 2.500 kernkoppen elk tegen december 2007; en
-door de termijn voor het bereiken van het START II-niveau met vijf jaar te verlengen.
Hoewel een primaire reden voor de lagere niveaus en de verlengde termijn was om de Russische kosten te verlagen, geeft de verlenging met vijf jaar Rusland ook de tijd om de gevolgen voor zijn veiligheid van de NAVO-uitbreiding en de plaatsing van Amerikaanse raketafweersystemen in het theater te evalueren voordat het zijn multi-warhead ICBM’s moet uitschakelen.
Generaal Rokhlin, voorzitter van de defensiecommissie van de Russische Doema, heeft zijn bezorgdheid geuit over het feit dat de ratificatie van START II lang vóór de voltooiing van de voorwaarden van START III risico’s voor Rusland inhoudt en afhangt van de goede trouw van de VS. In dit verband heeft hij verklaard dat de uitbreiding van de NAVO neerkomt op het verzaken van de toezeggingen die aan Gorbatsjov en Sjevernadze zijn gedaan toen de Russische instemming werd verkregen met de Duitse hereniging en met het lidmaatschap van een herenigd Duitsland van de NAVO.
In Helsinki werd ook een ambitieuze agenda vastgesteld voor de transparantie van de nucleaire infrastructuur en de mogelijke beperking van tactische kernwapens. De uitbreiding van de NAVO zal het veel moeilijker maken om de sfeer van vertrouwen te scheppen die Moskou nodig heeft om in te stemmen met aanvullende transparantiemaatregelen voor zijn voorraden en om zijn toenemende afhankelijkheid van kernwapens als tegenwicht tegen de aanpak van de NAVO van zijn grenzen op te geven.
Om de ratificatie van START II los te koppelen van de uitbreiding van de NAVO en om te laten zien dat de NAVO niet van plan is Rusland te isoleren en in feite erkent dat het deel moet uitmaken van een effectief Europees veiligheidssysteem, hebben de Verenigde Staten meegewerkt aan het ontwerp van de Russia-NATO Founding Act, die president Clinton op 27 mei in Parijs heeft ondertekend.
Deze wet kan Rusland evenzeer van zich vervreemden als het in een Europees veiligheidssysteem integreren. In de Akte wordt niet ingegaan op twee aspecten van de uitbreiding die de Russen de meeste zorgen baren, namelijk de omvang en het tempo van de uitbreiding. Het huidige plan van de NAVO heeft een open einde. Er wordt duidelijk overwogen om ook de Baltische staten bij het plan te betrekken. Maar Rusland heeft duidelijk gemaakt dat opname in de NAVO van leden van de voormalige Sovjet-Unie onaanvaardbaar is. Zowel President Clinton als Jeltsin hebben reeds tegenstrijdige interpretaties van de wet gegeven.
Het is nu al duidelijk dat de uitbreiding van de NAVO de ratificatie van START II ernstig heeft vertraagd en dat, tenzij het proces wordt opgeschort, het de belangrijke verdragen inzake wapenbeheersing en andere vitale doelstellingen die wij van oudsher nastreven, in gevaar zal blijven brengen.
26 juni 1997
Geachte Mr. President,
Wij, ondergetekenden, zijn van mening dat de huidige door de VS geleide inspanning om de NAVO uit te breiden, waarop de recente topconferenties van Helsinki en Parijs zijn geconcentreerd, een beleidsfout van historische proporties is. Wij zijn van mening dat de uitbreiding van de NAVO de veiligheid van de bondgenoten zal verminderen en de Europese stabiliteit in gevaar zal brengen, en wel om de volgende redenen:
In Rusland zal de NAVO-uitbreiding, waartegen het gehele politieke spectrum zich blijft verzetten, de niet-democratische oppositie versterken, de voorstanders van hervorming en samenwerking met het Westen ondermijnen, de Russen ertoe brengen de gehele regeling voor de periode na de Koude Oorlog in twijfel te trekken en het verzet in de Doema tegen de START II en III verdragen aanwakkeren; In Europa zal de NAVO-uitbreiding een nieuwe scheidslijn trekken tussen de “ins” en de “outs”, instabiliteit in de hand werken en uiteindelijk het gevoel van veiligheid van de niet opgenomen landen verminderen;
In de NAVO zal de uitbreiding, waarvan het bondgenootschap heeft aangegeven dat zij een open einde heeft, onvermijdelijk afbreuk doen aan het vermogen van de NAVO om haar hoofdtaak uit te voeren en zal zij Amerikaanse veiligheidsgaranties impliceren voor landen met ernstige problemen op het gebied van grenzen en nationale minderheden en met ongelijk ontwikkelde systemen van democratisch bestuur;
In de V.S. zal de uitbreiding van de NAVO een uitgebreid debat op gang brengen over de onbepaalde, maar zeker hoge kosten ervan en zal de verbintenis van de V.S. ten opzichte van het Bondgenootschap, dat van oudsher en terecht als het middelpunt van het buitenlands beleid van de V.S. wordt beschouwd, ter discussie worden gesteld.
Vanwege deze ernstige bezwaren, en bij gebrek aan enige reden voor een snelle beslissing, dringen wij er met klem op aan dat het uitbreidingsproces van de NAVO wordt opgeschort terwijl alternatieve acties worden ondernomen. Deze omvatten:
-openstelling van de economische en politieke deuren van de Europese Unie voor Midden- en Oost-Europa;
-het ontwikkelen van een versterkt Partnerschap voor de Vrede-programma;-ondersteuning van een op samenwerking gebaseerde relatie tussen de NAVO en Rusland; en
-voortzetting van het proces van beperking van de bewapening en van transparantie, met name ten aanzien van kernwapens en kernmateriaal, de grootste bedreiging voor de veiligheid van de VS, en ten aanzien van de conventionele strijdkrachten in Europa.
Rusland vormt thans geen bedreiging voor zijn westelijke buren en de naties van Midden- en Oost-Europa zijn niet in gevaar. Om deze en de andere hierboven genoemde redenen zijn wij van mening dat uitbreiding van de NAVO nodig noch wenselijk is en dat dit slecht doordachte beleid kan en moet worden opgeschort.
Hoogachtend,
| George Bunn | Townsend Hoopes | Sam Nunn |
| Robert Bowie | Gordon Humphrey | Herbert S. Okun |
| Bill Bradley | Fred Ikle | W.K.H. Panofsky |
| David Calleo | Bennett Johnston | Christian Patte |
| Richard T. Davies | Carl Kaysen | Richard Pipes |
| Jonathan Dean | Spurgeon Keeny | Robert E. Pursley |
| Paul Doty | James Leonard | George Rathjens |
| Susan Eisenhower | Edward Luttwak | Stanley Resor |
| David M. Evans | Michael Mandelbaum | John Rhinelander |
| David Fischer | Jack F. Matlock Jr. | John J. Shanahan |
| Raymond Garthoff | C. William Maynes | Marshall Shulman |
| Morton H. Halperin | Richard McCormack | John Steinbruner |
| Owen Harries | David McGiffert | Stansfield Turner |
| Gary Hart | Robert McNamara | Richard Viets |
| Arthur Hartman | Jack Mendelsohn | Paul Warnke |
| Mark Hatfield | Philip Merrill | James D. Watkins |
| John P. Holdren | Paul H. Nitze |
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door Zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.
