
Een van de meest geharnaste argumenten van voorstanders van gedwongen maskering is een variatie van “het is gewoon een ongemak”, dus/en/of “waarom moet je er zo’n punt van maken”. (Voor alle duidelijkheid, dit is geen legitiem wetenschappelijk of feitelijk argument voor de goedkeuring van welk beleid dan ook, maar daar gaat dit artikel niet over). Ik zal grotendeels de kwesties vermijden die uniek zijn voor het maskeren van kinderen – wat duidelijk geïnstitutionaliseerd kindermisbruik is – en voor mensen met handicaps of trauma’s uit het verleden, omdat veel van de schade die door maskers wordt toegebracht overduidelijk is en gemakkelijk kan worden verwoord.
Aan de oppervlakte lijkt dit een moreel en feitelijk overtuigend argument. Immers, als maskers enige betekenisvolle werkzaamheid zouden hebben, zou het dan geen zinvolle ruil zijn om een beetje ongemak te verdragen om het veel ergere lijden en de dood te verminderen die anders door covid zouden worden toegebracht?
Maar dit argument – “wat maakt het uit” – strookt niet met hoeveel mensen maskers en maskerverplichtingen ervaren, waaronder vrijwel iedereen die het niet eens is met maskeren als beleid. Het valt niet te ontkennen dat miljoenen mensen aanzienlijk meer last hebben van gezichtsmaskers dan wat we redelijk of zelfs maar mogelijk achten voor iets dat inderdaad slechts een “ongemak” is. Mensen lijden over het algemeen niet diep onder trivialiteiten.
Met andere woorden, duidelijk is dat gezichtsmaskers voor veel mensen een aanzienlijk grotere last zijn dan hoe ze er oppervlakkig uitzien; en toch zijn maar weinig mensen in staat om voor zichzelf uit te maken wat er zo erg of verschrikkelijk aan is. Het doel van dit artikel is een opsomming te geven van een aantal van de talloze schadegevallen en emotionele mishandelingen die het gevolg zijn van gedwongen maskering, met name die welke moeilijk te verwoorden zijn of waarvan het verband met het maskeren moeilijk aan te geven is.
Dus wat is er zo belangrijk aan het dragen van maskers?
In een notendop – zoals zojuist werd gezegd – is het dragen van een masker voor veel mensen iets dat enorm stresserend is, en iets dat buitengewoon krachtige negatieve emoties oproept. Dit is nu eenmaal de realiteit, ongeacht of dergelijke gevoelens “zinvol” zijn.
Nu is het zo dat als iemand ergens sterke gevoelens over heeft, daar een reden voor is; of met andere woorden, er is iets dat de sterke emoties uitlokt. En de bron van deze gevoelens hoeft niet datgene te zijn waar de gevoelens aan verbonden zijn. Het enige dat telt is dat de gevoelens bestaan, hoe misplaatst ze ook mogen zijn.
Dit wil niet zeggen dat de realiteit van de gevoelens de dominante overweging moet zijn boven al het andere. De huidige radicale beweging voor “sociale rechtvaardigheid”, die iemands subjectieve “identiteit” tot het bepalende kenmerk van een persoon heeft verheven, is de Reductio ad Absurdum van het verankeren van subjectieve gevoelens in plaats van de objectieve werkelijkheid zelf.
Wat wel waar is, is dat het emotionele leed van mensen heel reëel is. Dus zelfs als u toevallig voorstander bent van maskerplicht en helemaal geen last hebt van het dragen van maskers, maakt dat de diep schrijnende ervaring van iemand anders niet minder reëel.
De volgende lijst is niet uitputtend, maar slechts een verzameling van enkele factoren die het dragen van maskers, in het bijzonder het gedwongen maskeren, voor veel mensen zo verontrustend maken.
Een paar belangrijke dingen om in gedachten te houden:
- Niet elke opgesomde kwestie is waar voor elke persoon die maskers als verontrustend ervaart.
- Elk probleem versterkt de andere, zodat de cumulatieve angst veel groter is dan de som van de delen. Het is als het verschil tussen 1+2+3+…10 en 1x2x3x…10 (55 vs 3.628.800).
- Deze lijst is niet uitputtend.
- De korte toelichtingen zijn bedoeld om wat meer inzicht te geven in hoe mensen die bepaalde stress typisch zouden kunnen ervaren. Ze zijn niet bedoeld om de kwestie volledig te definiëren.
Emotionele spanningen van Masker Mandaten
Ontneming van persoonlijke autonomie
Iemand zijn persoonlijke autonomie ontnemen is stresserend en vernederend. Dit wordt versterkt wanneer het gaat om iets dat emotioneel beladen is, onderhevig is aan sterke meningen en gevoelens, verband houdt met moraliteit/waarden, en/of iets is dat een implicatie heeft dat je niet in staat bent om voor je eigen belang te zorgen. De vrije wil is een wezenlijk kenmerk van het mens-zijn, en de afschaffing daarvan wordt ervaren als een aantasting van de eigen individualiteit.
Een gevoel van hulpeloosheid
Overgeleverd zijn aan de willekeurige en grillige grillen van anderen geeft je een gevoel van hulpeloosheid, dat uiterst stresserend en slopend is, en uiteindelijk een persoon mentaal en emotioneel kan breken, en daarom een favoriete tactiek is van tirannen om de wil van de bevolking te breken zodat ze te gebroken zijn om in opstand te komen (zie het schrikbewind van Stalin).
Het ongeldig maken van je persoonlijke identiteit
Maskeren is nu – ongeacht de feitelijke verdiensten – een politiek symbool in de samenleving. Gedwongen worden om te maskeren is per definitie gedwongen worden om in je eigen daden – en erger nog, in je publieke verschijning – toe te geven aan je ideologische en/of politieke oppositie. Stel je voor dat de regering zou besluiten het dragen van een religieus keppeltje voor iedereen verplicht te stellen – je kunt hetzelfde argument aanvoeren als nu voor het maskeren – wat is het probleem, je merkt het nauwelijks op, enz. – ik ben er vrij zeker van dat bijvoorbeeld atheïsten de aantasting van hun persoonlijke identiteit zeer scherp zouden voelen.
Je gevoel van moraliteit aantasten / Je het gevoel geven dat je immoreel en egoïstisch bent
Maskermandaten dwingen mensen om te internaliseren dat ze immoreel en egoïstisch handelen om twee redenen. De eerste is dat de maatschappij in de wet vastlegt dat hoe je handelt immoreel en egoïstisch is, wat een publieke verklaring aan de wereld is dat je immoreel en egoïstisch bent. De tweede is dat hoe je naar buiten toe handelt altijd invloed uitoefent op hoe je je innerlijk voelt en identificeert, dus het voortdurend dragen van een masker vreet aan je innerlijke overtuigingen – zelfs als je dit kunt weerstaan, creëert het innerlijk een zekere mate van cognitieve dissonantie. Niemand vindt het leuk om het gevoel te hebben dat hij slecht of egoïstisch is.
Ontneemt / ruïneert menselijke interacties
De kwaliteit en de aard van sociale interacties wordt sterk verminderd. Elke interactie achter maskers is fundamenteel anders. Interactie op deze manier kan onder andere triest, moedeloos, isolerend, koud en/of wreed aanvoelen.
Na verloop van tijd verandert uw persoonlijkheid
Gezichtsmaskers zijn een radicale en onnatuurlijke inbreuk op het normale mentale en emotionele functioneren. Na verloop van tijd kan dit uw persoonlijkheid veranderen – u wordt bijvoorbeeld minder sociaal, minder uitgaand, wantrouwiger, u hebt minder de neiging of het verlangen om vriendelijk te zijn, enzovoort.
Verandert andere mensen in misbruikende tirannen
Dit is bedoeld om het fenomeen te beschrijven van een subgroep van mensen die in wrede en gemene individuen zijn veranderd, en misbruik maken van mensen over wie ze macht hebben.
Een algemeen gevoel van gevangen zitten in een nachtmerrie
Veel mensen hebben het duidelijke gevoel gevangen te zitten in een soort perverse nachtmerrie als gevolg van het covid-beleid, wat een uiterst verontrustende ervaring is, vooral wanneer het lijkt alsof er geen einde in zicht is.
Elementair gebrek aan eerlijkheid
Mensen zijn erg gevoelig voor eerlijkheid, en kunnen enorme stress en verdriet voelen als ze oneerlijk behandeld worden, vooral als de oneerlijke behandeling flagrant is. Maskerbeleid is letterlijk het opdringen van sommige mensen zodat andere mensen zich veiliger kunnen voelen – een grotesk ongelijke behandeling, waarbij om de emotionele gezondheid van de doodsbange pro-maskeraars te helpen, de mentale & emotionele gezondheid van alle anderen vertrapt wordt door gedwongen maskering. Bovendien legt een maskerplicht bij voorkeur en zonder enige rechtvaardiging de politieke, morele en ideologische opvattingen en gevoeligheden van één segment van de samenleving vast.
Herhaalde ervaring van “verliezen” in openbare beleidsbeslissingen
De ervaring om telkens weer te verliezen bij belangrijke, significante openbare beleidsbeslissingen is op zichzelf al zeer verontrustend. Dit is toevallig een van de meer prominente drijvende krachten achter de kiezersbasis van Trump – dat zij het gevoel hadden altijd weer te verliezen, en nog eens, en nog eens, en nog eens. Voor een aanzienlijk deel van de bevolking is het beleid een aaneenschakeling van verwoestende verliezen geweest, aangezien vrijwel elke beleidskeuze tegen hen indruist.
Het gevoel dat andere mensen belangrijk zijn terwijl ik dat niet ben
Dit is een duidelijk leed naast het gebrek aan eerlijkheid – dat “ik er niet toe doe”; dit wordt aanzienlijk versterkt wanneer “andere mensen er wel toe doen”. Dit is wat mensen die systematisch worden genegeerd plegen te voelen, en het is zeer pijnlijk.
En dit is vooral uitgesproken bij raciale minderheden die zich al zo voelen vanuit de voorgeschiedenis – veelal blanke liberale elites dringen hun voorkeuren op aan zwarten en andere minderheden.
De Stress van Moeilijk Communiceren
De frustratie die voortkomt uit moeilijkheden om te communiceren wordt ondergewaardeerd, en heeft de neiging om mensen geïrriteerd, gefrustreerd en gestrest te laten voelen.
De schade van gebrekkige communicatie
Deze specifieke schade heeft nog een andere, meer tastbare dimensie – vaak geven mensen die moeite hebben met communiceren gewoon op, en opgeven is op zichzelf al een extra stressfactor die mensen in de war maakt. Als u met uw arts praat en u “opgeeft” in plaats van ervoor te zorgen dat u begrijpt wat hij u probeert te vertellen – vooral oudere mensen die psychologisch de neiging hebben om zowel sneller op te geven als meer aangeboren moeite hebben om fysiek te horen om mee te beginnen – kan dat een groot probleem zijn.
Het leed van voortdurende pesterijen
Maskermandaten zijn een constante inmenging in het persoonlijke leven van mensen, waardoor mensen zich geïrriteerd voelen – “laat me toch met rust” / “laat me gewoon in vrede leven”. Het is een menselijke basisbehoefte om niet voortdurend door anderen te worden lastiggevallen.
Leven in een constante staat van bezorgdheid, angst en woede
Als je weet dat je je moet onderwerpen aan de maskermandaten op veel plaatsen waar je heen moet, voel je daar altijd een verscheidenheid aan negatieve en ongezonde emoties over.
Zuigt de vreugde uit veel verschillende activiteiten
Neem winkelen, bijvoorbeeld. Voor veel mensen is winkelen een vrijetijdsbesteding die een effectieve emotionele ontgifting kan zijn van de stress van het leven … maar niet als je een masker moet dragen om het te doen.
Leven in voortdurende stress door sociale handhavers
Het is onvermijdelijk dat mensen die tegen een maskerplicht zijn, niet erg ijverig zijn om die tot in de puntjes na te leven, of het nu is om het masker van je gezicht te laten glijden, het hier en daar een paar minuten af te doen, of gewoon 3 uur lang op een zak pinda’s te kauwen. Er is altijd een basisstress van voortdurend op je hoede moeten zijn voor de “maskerpolitie” (of het nu echte politie is of gewoon heel vervelende verklikkers).
Publieke vernedering
De voornoemde “maskerpolitie” is vaak zeer ijverig – gestoord, eigenlijk – en het komt vaak voor dat iemand die zich niet aan het masker houdt, in het openbaar wordt aangepakt. Openbare vernedering kan een traumatische ervaring zijn.
Emotionele mishandeling
Maskermandaten geven veel mensen het gevoel emotioneel misbruikt te worden. Dit komt zowel door het maskeren dat mensen wordt opgedrongen, ondanks alle mentale en emotionele onrust die het veroorzaakt – met andere woorden, misbruik – als door de voortdurende manipulatie die kenmerkend is voor misbruikers en die onlosmakelijk deel uitmaakt van maskermandaten.
Pesten, eenvoudig en duidelijk
Masker mandaten zijn gedwongen dwang die door de strot wordt geduwd van degenen die er een hekel aan hebben. Dit is gemene pesterij. Niemand vindt het leuk om zich gepest te voelen, of om tegen zijn eigen wil de wil van iemand anders opgelegd te krijgen.
Het leed om onder de controle te zijn van iemand die je verafschuwt
Zie het zo: Stel je voor dat twee mensen strijden om dezelfde promotie en dat ze elkaar haten, en dan wordt de winnaar de baas van de verliezer. Dit is een extra, aparte belediging voor de verliezer. Hetzelfde idee hier – de anti-masker mensen worden specifiek gedicteerd door de tegenstanders die ze verachten, en over het onderwerp waar ze om vechten. Dit is niet alleen op nationaal niveau het geval – dit is meer het geval bij lokale gevechten tussen districten of schoolbesturen, en dit is een betrouwbaar recept voor kwaad bloed en blijvende vijandschap.
De “belasting” van het kopen van maskers die minder onaangenaam zijn
Veel mensen kiezen ervoor om betere maskers te kopen dan de smerige chirurgische maskers die overal verkrijgbaar zijn, omdat ze veel minder onaangenaam zijn (en veel hygiënischer en onderworpen aan productienormen en kwaliteitscontrole). Dit is op zichzelf al een verdere vernedering – als de regering ons een draconisch mandaat wil opleggen, is het minste wat de regering kan doen comfortabele maskers beschikbaar stellen, zeker als je bedenkt dat de regering overal met geld smijt vanwege covid – het is een extra belediging en een gebrek aan respect voor de mensen die het opgelegd krijgen, in die zin dat het gewoonweg koudhartig is om zo tegen iemand anders te doen, heb dan op zijn minst een beetje gevoeligheid en probeer je eigen mandaten zo verdraaglijk mogelijk te maken voor de mensen die je ze oplegt.
Irrationele regeringsacties kweken een gevoel van angst en instabiliteit
Toekijken hoe de regering op zo’n feitelijk irrationele manier handelt, is op zichzelf al erg stresserend voor veel mensen, net als leven onder een irrationeel regime. Iemands gevoel van stabiliteit en vertrouwen in de wereld is noodzakelijkerwijs geworteld in het geloof dat rationaliteit op een bepaald punt een beperkend principe is voor wat de regering en mensen/instellingen met macht in de samenleving in staat en bereid zijn te doen.
Het gevoel dat andere mensen belangrijk zijn terwijl ik dat niet ben
Dit is een duidelijk leed naast het gebrek aan eerlijkheid – dat “ik er niet toe doe”; dit wordt aanzienlijk versterkt wanneer “andere mensen er wel toe doen”. Dit is wat mensen die systematisch worden genegeerd plegen te voelen, en het is zeer pijnlijk.
En dit is vooral uitgesproken bij raciale minderheden die zich al zo voelen vanuit de voorgeschiedenis – veelal blanke liberale elites dringen hun voorkeuren op aan zwarten en andere minderheden.
De Stress van Moeilijk Communiceren
De frustratie die voortkomt uit moeilijkheden om te communiceren wordt ondergewaardeerd, en heeft de neiging om mensen geïrriteerd, gefrustreerd en gestrest te laten voelen.
De schade van gebrekkige communicatie
Deze specifieke schade heeft nog een andere, meer tastbare dimensie – vaak geven mensen die moeite hebben met communiceren gewoon op, en opgeven is op zichzelf al een extra stressfactor die mensen in de war maakt. Als u met uw arts praat en u “opgeeft” in plaats van ervoor te zorgen dat u begrijpt wat hij u probeert te vertellen – vooral oudere mensen die psychologisch de neiging hebben om zowel sneller op te geven als meer aangeboren moeite hebben om fysiek te horen om mee te beginnen – kan dat een groot probleem zijn.
Het leed van voortdurende pesterijen
Maskermandaten zijn een constante inmenging in het persoonlijke leven van mensen, waardoor mensen zich geïrriteerd voelen – “laat me toch met rust” / “laat me gewoon in vrede leven”. Het is een menselijke basisbehoefte om niet voortdurend door anderen te worden lastiggevallen.
Leven in een constante staat van bezorgdheid, angst en woede
Als je weet dat je je moet onderwerpen aan de maskermandaten op veel plaatsen waar je heen moet, voel je daar altijd een verscheidenheid aan negatieve en ongezonde emoties over.
Zuigt de vreugde uit veel verschillende activiteiten
Neem winkelen, bijvoorbeeld. Voor veel mensen is winkelen een vrijetijdsbesteding die een effectieve emotionele ontgifting kan zijn van de stress van het leven … maar niet als je een masker moet dragen om het te doen.
Leven in voortdurende stress door sociale handhavers
Het is onvermijdelijk dat mensen die tegen een maskerplicht zijn, niet erg ijverig zijn om die tot in de puntjes na te leven, of het nu is om het masker van je gezicht te laten glijden, het hier en daar een paar minuten af te doen, of gewoon 3 uur lang op een zak pinda’s te kauwen. Er is altijd een basisstress van voortdurend op je hoede moeten zijn voor de “maskerpolitie” (of het nu echte politie is of gewoon heel vervelende verklikkers).
Publieke vernedering
De voornoemde “maskerpolitie” is vaak zeer ijverig – gestoord, eigenlijk – en het komt vaak voor dat iemand die zich niet aan het masker houdt, in het openbaar wordt aangepakt. Openbare vernedering kan een traumatische ervaring zijn.
Emotionele mishandeling
Maskermandaten geven veel mensen het gevoel emotioneel misbruikt te worden. Dit komt zowel door het maskeren dat mensen wordt opgedrongen, ondanks alle mentale en emotionele onrust die het veroorzaakt – met andere woorden, misbruik – als door de voortdurende manipulatie die kenmerkend is voor misbruikers en die onlosmakelijk deel uitmaakt van maskermandaten.
Pesten, eenvoudig en duidelijk
Masker mandaten zijn gedwongen dwang die door de strot wordt geduwd van degenen die er een hekel aan hebben. Dit is gemene pesterij. Niemand vindt het leuk om zich gepest te voelen, of om tegen zijn eigen wil de wil van iemand anders opgelegd te krijgen.
Het leed om onder de controle te zijn van iemand die je verafschuwt
Zie het zo: Stel je voor dat twee mensen strijden om dezelfde promotie en dat ze elkaar haten, en dan wordt de winnaar de baas van de verliezer. Dit is een extra, aparte belediging voor de verliezer. Hetzelfde idee hier – de anti-masker mensen worden specifiek gedicteerd door de tegenstanders die ze verachten, en over het onderwerp waar ze om vechten. Dit is niet alleen op nationaal niveau het geval – dit is meer het geval bij lokale gevechten tussen districten of schoolbesturen, en dit is een betrouwbaar recept voor kwaad bloed en blijvende vijandschap.
De “belasting” van het kopen van maskers die minder onaangenaam zijn
Veel mensen kiezen ervoor om betere maskers te kopen dan de smerige chirurgische maskers die overal verkrijgbaar zijn, omdat ze veel minder onaangenaam zijn (en veel hygiënischer en onderworpen aan productienormen en kwaliteitscontrole). Dit is op zichzelf al een verdere vernedering – als de regering ons een draconisch mandaat wil opleggen, is het minste wat de regering kan doen comfortabele maskers beschikbaar stellen, zeker als je bedenkt dat de regering overal met geld smijt vanwege covid – het is een extra belediging en een gebrek aan respect voor de mensen die het opgelegd krijgen, in die zin dat het gewoonweg koudhartig is om zo tegen iemand anders te doen, heb dan op zijn minst een beetje gevoeligheid en probeer je eigen mandaten zo verdraaglijk mogelijk te maken voor de mensen die je ze oplegt.
Irrationele regeringsacties kweken een gevoel van angst en instabiliteit
Toekijken hoe de regering op zo’n feitelijk irrationele manier handelt, is op zichzelf al erg stresserend voor veel mensen, net als leven onder een irrationeel regime. Iemands gevoel van stabiliteit en vertrouwen in de wereld is noodzakelijkerwijs geworteld in het geloof dat rationaliteit op een bepaald punt een beperkend principe is voor wat de regering en mensen/instellingen met macht in de samenleving in staat en bereid zijn te doen.
Doet mensen twijfelen aan hun gevoel van werkelijkheid
Het maken van een krankzinnig beleid is op zichzelf al zeer destructief voor het realiteitsbesef van mensen. Met andere woorden, er is een enorme cognitieve dissonantie tussen enerzijds weten dat maskeren gek is, maar anderzijds toekijken hoe de regering maskermandaten oplegt – het is heel moeilijk om een oprechte emotionele overtuiging te hebben dat in wezen de hele medische gemeenschap en alle instellingen van de maatschappij stapelgek zijn geworden. Een dergelijke cognitieve dissonantie is psychologisch zeer schadelijk voor je gevoel van eigenwaarde en je realiteitszin, en is ook mentaal en emotioneel uitputtend.
Vernietigt het gevoel van vertrouwen en stabiliteit van mensen
Gedwongen worden om irrationele en krankzinnige dingen te doen erodeert iemands gevoel van vertrouwen dat er een basislijn rationaliteit is in de samenleving – iets dat mensen een gevoel van stabiliteit en veiligheid geeft in het leven in het algemeen. Het is verontrustend om het gevoel te hebben dat er absoluut geen rationeel begrenzingsprincipe bestaat voor overheidsacties of -beleid, omdat dit per definitie betekent dat er niets is waarvan je kunt vertrouwen dat het heilig is en dat het niet door de overheid (of iemand anders) kan worden vernietigd. (Dit tast ook actief het sociale weefsel aan dat berust op de rationaliteit van mensen).
Destructief voor de menselijkheid en waardigheid van mensen
Als je gedwongen wordt irrationeel te handelen, verlies je je gevoel van waardigheid als mens met een intellectueel vermogen dat de mens onderscheidt van de dieren. Met andere woorden, hoe meer je wordt onderdrukt om te handelen in overeenstemming met je intelligentie, hoe minder je de unieke transcendentie van het mens-zijn voelt – door mensen als dieren te behandelen gaan ze zich als dieren voelen.
Ontmenselijking door gedwongen anonimiteit
Het gezicht is het meest zichtbare kenmerk dat je onderscheidt als een uniek individu. Maskers, die je gezicht bedekken, ontnemen je tot op zekere hoogte het gevoel een uniek individu te zijn en geven je in plaats daarvan meer het gevoel een nummer te zijn dan een persoon. Het vervormt ook je gevoel van menselijkheid van anderen, omdat je er onvermijdelijk in getraind raakt andere mensen als niet menselijk te beschouwen.
Ze zijn zo verdomd ongemakkelijk
Maskers kunnen erg oncomfortabel zijn om te dragen, vooral voor lange stukken achter elkaar. Ze kunnen ook heel vies zijn om te dragen – als je in het masker niest, wel…
Pragmatische nadelen van maskermandaten
Bevordert autoritarisme en fascisme
Dit is waar wat geschreven staat – de opmars van autoritair en tiranniek bestuur is even schokkend als snel. Masker mandaten – die objectief gezien draconisch en autoritair zijn, ongeacht of ze wetenschappelijk gerechtvaardigd zijn – internaliseren in mensen dat autoritair bestuur normaal, aanvaardbaar en niet slecht is. Dit is een probleem. Elk genocidaal regime is op deze manier begonnen. Dit op zichzelf is voldoende rechtvaardiging om maskermandaten “tot de dood” te bestrijden.
Op een meer relateerbaar niveau zijn maskermandaten voor regeringsfunctionarissen een gewoonte om zich als tirannen te gedragen en te genieten van hun pas verworven dictatoriale macht, een “extraatje” waar ze waarschijnlijk niet graag afstand van zullen doen.
Bevordert Religieus Cultisme
Maskers zijn een religieus symbool geworden van deugdzaamheid van een fanatieke sekte van irrationele overtuigingen die het denken volledig heeft losgelaten voor de sekteleden (zoals eenzame automobilisten die maskers dragen in hun auto’s). Sektes hebben in de afgelopen eeuw enkele van de meest gruwelijke en bizarre gruweldaden begaan.
Sociale conditionering van de burgerij om volgzaam en onnadenkend te zijn
Autoritaire mandaten die alleen gebaseerd zijn op het woord van mensen (de “deskundigen”), in het bijzonder in flagrante tegenspraak met feiten en gezond verstand, conditioneren mensen om volgzaam te zijn en nergens over na te denken (omdat hun intellect en meningen worden geminacht en gezegd dat ze van te slechte kwaliteit zijn om legitieme bronnen van kennis te zijn voor wie dan ook, inclusief henzelf). Dit vernietigt de levendigheid en energie van de samenleving, en conditioneert mensen om zichzelf niet te zien als individueel capabele wezens die het potentieel hebben om grootsheid te bereiken, een kritische drijvende kracht die nodig is om mensen ertoe aan te zetten iets van zichzelf te maken.
Balkanisering van de samenleving
Maskermandaten helpen om verdere verdeeldheid en vijandschap te zaaien tussen de groepen in de samenleving door de ene groep te onderdrukken en de andere groep de morele gronden te geven om te beweren dat de anti-masker groep, door niet mee te gaan met het mandaatbeleid, de wet overtreedt en immoreel handelt zoals gedefinieerd door de maatschappelijke goedkeuring van maskermandaten als een cruciale gezondheidsmaatregel.
Alomvattende schade van maskerplicht Stress
De meest voor de hand liggende algemene schade van een maskerplicht is stress. Stress is bekend als agressief destructief voor uw gezondheid, en iets dat elke bekende medische aandoening aanzienlijk verergert. Alles wat hierboven is opgesomd, veroorzaakt stress bij de mensen die erdoor worden getroffen.
Schending van het sociaal verbond
Wanneer een deel van de samenleving zo moedwillig destructief optreedt tegen een ander deel van de samenleving, verliest de samenleving haar legitimiteit in de ogen van de onderdrukten, en wordt de rechtsstaat op onverbeterlijke wijze uitgehold, aangezien de ene partij eenvoudigweg haar wil oplegt aan de andere partij, ongeacht de wetten, conventies en normen van de samenleving; en zonder enig beperkend beginsel. “Rechtsstaat voor u, maar niet voor mij” is geen rechtsstaat, en heeft geen morele legitimiteit voor de “u” om te respecteren of na te leven.
Onbepaalde aard van het lijden
De onbepaaldheid van de situatie is zelf een bron van aanzienlijk lijden, of een krachtige versterking van het lijden dat men reeds ervaart. Het is oneindig veel gemakkelijker en draaglijker om te gaan met lijden waarvan je het einde kunt zien, wanneer het voorbij zal zijn, dan met lijden dat onontkoombaar en eindeloos lijkt. (Het gevoel dat het lijden onontkoombaar is, is een alomtegenwoordige factor die mensen ertoe brengt zelfmoord te plegen).
Kom op, de meeste van deze zijn onnozel?
Het ultieme toevluchtsoord van iemand die door de feiten gevangen is, is hoon en spot. De menselijke natuur drijft een mens tot bespotting over iets dat diepgang vereist om te begrijpen. De menselijke natuur neigt er ook sterk toe om niet alleen alles te ontkennen maar ook alles te bespotten wat de moraliteit en de voorzichtigheid van je meningen en daden in twijfel trekt. Zo wordt mensen verteld dat hun ervaringen en lijden onder masker mandaten niet echt is en geen zin heeft – een van de meest verraderlijke en weerzinwekkende vormen van misbruikende manipulatie.
Het is heel moeilijk om waardering en begrip te krijgen voor de meeste dingen op deze lijst. Aan de andere kant is het veel gemakkelijker om elk gevoel van begrip en emotioneel bewustzijn van deze dingen te vernietigen – alles wat nodig is, is één kernachtige zin die dit hele begrip als waanideeën afdoet. De kracht van de spot is zo groot, dat één gevatte opmerking het bewustzijn van vele uren overpeinzing en introspectie volledig kan wegvagen.
Dus nee, dit is niet dwaas, en dit voelen maakt je nog geen baby. Deze beschuldiging is niets meer dan de paniekerige spot die de laatste verdediging is van iemand die niet over de werkelijke feiten kan debatteren.
De manipulatieve aard van een misbruikende relatie
Eén van de tactieken die misbruikers gebruiken om de controle te behouden in een misbruikrelatie is om de context en de feiten van alles wat met de relatie te maken heeft te definiëren om zogezegd in het hoofd van het slachtoffer te kruipen en hun realiteitszin te vervormen zodat zij niet in staat zijn om het feit van hun misbruik en slachtofferschap onder woorden te brengen – zelfs niet voor zichzelf.
Zoals we allemaal kunnen zien, hebben de voortdurende beweringen van “gezichtsmaskers stellen niets voor”, “er is geen enkele reden denkbaar waarom iemand zou denken dat maskers schadelijk kunnen zijn”, enz. dit heel doeltreffend bereikt. Het doel van dit artikel was deze verderfelijke en misbruikende leugen te ontkrachten om de slachtoffers van gedwongen maskering weer macht te geven tegenover de voorstanders van een misbruikend en manipulatief maskerbeleid. (Soms worden maskers met tegenzin ingevoerd om tegemoet te komen aan politieke of juridische realiteiten waar maskeren de minst destructieve optie is).
Dit kan worden samengevat als nog een soort emotioneel leed dat wordt toegebracht door voorstanders van een maskeringsmandaat:
De bewering dat “gezichtsmaskers slechts een ongemak zijn” komt neer op manipulatie die de slachtoffers van gedwongen maskering de mogelijkheid ontneemt om het lijden en de schade die ze ondervinden van het gedwongen dragen van maskers te identificeren en te verwoorden.
Tot slot is het citaat bovenaan dit artikel van DA Henderson – algemeen gecrediteerd voor de uitroeiing van de pokken – zeer onthullend:
“De ervaring heeft geleerd dat gemeenschappen die met epidemieën of andere ongewenste gebeurtenissen worden geconfronteerd, het best en met de minste angst reageren wanneer het normale sociale functioneren van de gemeenschap het minst wordt verstoord.
Men kan zich moeilijk een grotere verstoring van het normale leven voorstellen dan de zeer zichtbare en symbolische maskers die overal worden gedragen.
Bron: Aaron Hertzberg
Aaron Hertzberg beheert zijn eigen bureau en schrijft over alle aspecten van de reactie op een pandemie.
—————————————————————
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.