Nog maar een paar dagen geleden linkte ik naar een episch artikel in de geschiedenis van de pandemiebestrijding. Het was geplaatst op 10 april 2020, minder dan een maand na de lockdowns. De legendarische Harvard-epidemioloog Martin Kulldorff, wiens onberispelijke academische staat van dienst het schrijven van statistische pakketten omvat die over de hele wereld worden gebruikt om de veiligheid van vaccins te beoordelen, kon geen uitgever vinden voor een stuk waarin hij zich uitsprak tegen lockdowns. Uiteindelijk besloot hij het op zijn LinkedIn-account te plaatsen.
De publicatie van dit artikel was een belangrijk moment in de moderne geschiedschrijving van lockdowns en de reactie daarop. Het werd gemakkelijk het belangrijkste Engelstalige protest tegen de ongeziene en catastrofale reactie van staten over de hele wereld. LinkedIn maakte dit mogelijk omdat het zijn gebruikers de vrijheid gaf om hun gedachten te posten.
Vandaag, als je probeert te kijken naar dat stuk, zul je merken dat het volledig verdwenen is. Niet alleen dat, maar LinkedIn, een platform dat oorspronkelijk was ontworpen om werknemers en professionals in staat te stellen te netwerken en kansen op werk te vinden om hun leven te verbeteren, heeft hem als persoon verwijderd.
De volledige verbanning is zo nieuw dat Google nog steeds gelooft dat de pagina er is:
In feite. Dat is het niet: https://www.linkedin.com/in/martin-kulldorff-8a31a775/
[Opmerking: Kulldorff’s accounttoegang werd door LinkedIn hersteld enkele uren na het plaatsen van dit artikel en een explosie van verontwaardiging tegen het bedrijf. Hoeveel anderen hebben niet zulke toegang tot platforms gehad om zich te verdedigen tegen opzegging? Brownstone is blij dat zijn account terug is, maar de dingen zouden niet op deze manier mogen werken. En bespaar ons alsjeblieft notities die beweren dat dit een of andere technische toevalstreffer was. LinkedIn heeft in het verleden herhaaldelijk zijn berichten verwijderd, en ook de mijne, samen met het sturen van waarschuwingen].
Zelfs Archive.org schijnt geen momentopname van deze pagina te hebben.
Eén van ’s werelds belangrijke stemmen voor de traditionele praktijk van de volksgezondheid en de inzet van wetenschap in een pandemie is door dit Microsoft platform uit de lucht gehaald.
Hier is waar Martin’s persoonlijke pagina stond tot een paar uur geleden. Hier is waar zijn artikel van 10 april 2020 verscheen. Als je op die link klikt, heb je maar een paar seconden om te zien dat hij weg is voordat de software de werkelijkheid uitwist en vervangt door iets anders.
Hier bevindt zich de Archive.org kopie van zijn artikel (en nog een andere versie), en godzijdank voor Archive.org, dat (voorlopig) op de een of andere manier voorkomt dat het Internet volledig wegzinkt in een door geheugengaten aangedreven versie van een Orwelliaans model waarin we doen alsof wat gebeurd is, nooit echt gebeurd is.
Dit artikel is geplaatst op Brownstone waar iedereen het kan lezen. Maar Google maakt het ingewikkeld. Als je de exacte titel van dit artikel opzoekt, is de eerste link naar de nu dode LinkedIn-versie. Ik scrollde door tien pagina’s zoekresultaten en vond niets over de Brownstone versie.
DuckDuckGo geeft betere resultaten, zodanig dat het herdrukte artikel over Brownstone op pagina 3 verschijnt. Deels is dit algoritmisch gedreven: originele versies krijgen veel hogere zoekresultaten. Wat gebeurt er als de originele versie summier wordt verwijderd door het hele platform, zonder waarschuwing, zonder aankondiging, zonder aankondiging? Het kan maanden duren voordat de zoekresultaten de verandering weergeven, en misschien zal de herdrukte versie nooit verschijnen. Men weet maar nooit.
Het is onmogelijk het gevoel te vermijden dat de hele geschiedenis van de pandemie en de reactie daarop in real time door Big Tech wordt herschreven om te verhullen wat er is gebeurd, wie wat wanneer heeft geschreven, en hoe de zaak zich in real time heeft ontwikkeld. Dat Kulldorff de Great Barrington Declaration als omslagfoto heeft gebruikt, geeft al een idee van waar dit heen gaat.
En dit is slechts één geval waarvan we nu op de hoogte zijn. Hoeveel anderen zijn er niet ontmaskerd, laten verdwijnen, uit de geschiedenis verdwenen, uit het verhaal gewist? Dit is Orwell spul, geen fictie maar realiteit. En het is overal aan de gang. Men zou kunnen veronderstellen dat LinkedIn op de een of andere manier boven de strijd zou staan die wordt aangegaan door low-end platforms zoals Facebook en Twitter, dat het zich professioneler zou gedragen. Helaas, dat is niet het geval.
Het gaat niet alleen om de inhoud. Het gaat over het leven van mensen. Martin heeft, zoals zovele miljoenen anderen, enorm veel tijd en aandacht geïnvesteerd in zijn LinkedIn profiel. Nu is alles verwijderd – niet eens als reactie op iets wat hij de laatste tijd gepost heeft, maar waarschijnlijk als vergelding voor zijn rol in het opstellen van de Great Barrington Declaration, een document dat nu op de rand van wereldwijde faam staat omdat het 100% correct is over het best mogelijke antwoord.
Nu is Martin zelf gedeplateerd van ’s werelds belangrijkste professionele sociale netwerk – alsof hij er niet toe doet als professional of zelfs als mens. En voor alle duidelijkheid: dit was geen vergeldingsmaatregel tegen een specifieke inhoud die hij de laatste tijd heeft gepost. Het lijkt een poging te zijn om zijn professionele invloed als mens uit te wissen.
Dit is persoonlijk zeer verwoestend voor mij omdat ik zoveel geschreven heb ter verdediging van LinkedIn als een hulpmiddel om werknemers mondiger te maken, dat individuen het recht geeft om hun institutionele banden te kiezen en hun eigen persoonlijke netwerken met zich mee te dragen van plaats naar plaats en dus niet te worden gedepersoneerd door grote bedrijven.
Ik schreef zelfs het volgende (nog een link naar dit stuk), waarin ik punten aanhaalde die LinkedIn twee jaar later zelf zou gebruiken in zijn eigen bedrijfspromotie:
Het geniale van LinkedIn: het laat je toe om voortdurend op de arbeidsmarkt te zijn – een netwerk te cultiveren – zonder ontrouw te lijken aan je collega’s en managers en bazen. Het is volstrekt onbetwistbaar om je naam hier te plaatsen. En omdat LinkedIn je toelaat om netwerken te creëren gebaseerd op je huidige werkgever, wordt het door je bedrijf zelfs als een voordeel gezien. Het suggereert dat je geeft om je bedrijf. Het suggereert dat je geeft om je job en dat je blij bent dat het deel uitmaakt van je identiteit…. En in tegenstelling tot de perceptie van de bevolking dat sociale media maf is en dat het belangrijkste doel van technologie is om meer gadgets te promoten, heeft LinkedIn echt het leven van mensen verbeterd en de aard van de job- en werknemersjacht getransformeerd. Het heeft de informatie-asymmetrie die bestaat tussen kopers en verkopers op de arbeidsmarkt drastisch verminderd.
Zeker, dat is allemaal geweldig totdat – totdat LinkedIn zelf besluit om jou en alles wat je hebt geschreven en gepost plotseling te laten verdwijnen, waardoor het lijkt alsof je niet bestaat en nooit hebt bestaan. En het bedrijf kan dit iedereen aandoen, zonder uitzondering en zonder duidelijke reden. Het instrument van “werknemersemancipatie” is het instrument van werknemersverdwijning geworden.
Mijn vrienden, neem dit alstublieft serieus. De dingen veranderen snel. De geschiedenis wordt herschreven. Het lijkt erop dat de uitsluitingen worden goedgepraat, alsof er nooit geloofwaardige oppositie is geweest. Grote wetenschappers zullen voor onze ogen verdwijnen. Het is niet langer mogelijk te geloven dat dit een of andere vergissing is, een toevalstreffer in de technologie, een al te scrupuleus algoritme dat zich per ongeluk op de verkeerde persoon richt. Dit is opzettelijk. Dit is agressief. Dit wordt opzettelijk door mensenhanden gedaan.
En waarom? Het gaat over dogma’s, over het herschrijven van de geschiedenis, over het deplatformen van afwijkende meningen in al hun vormen, en over een poging om een orthodoxie op te leggen waarin de lockdowners en mandaters gelijk hebben en altijd gelijk hebben gehad. Deze platforms die we ooit vertrouwden als onze vrienden, plaatsen die onze meningsuiting vrijer en ons leven beter maken, zijn dienstmaagden geworden van de krachten die ons vrijheden hebben ontnomen.
Bron: Jeffrey A. Tucker
Jeffrey A. Tucker is oprichter en voorzitter van het Brownstone Institute en de auteur van vele duizenden artikelen in de wetenschappelijke en populaire pers en tien boeken in vijf talen, het meest recent Liberty or Lockdown. Hij is ook de redacteur van The Best of Mises. Hij spreekt veel over onderwerpen op het gebied van economie, technologie, sociale filosofie, en cultuur. tucker@brownstone.org
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.
