Midden op de weg naar tirannie
Wij zijn gewend om het grote kwaad als onmiddellijk herkenbaar te beschouwen. Helaas hebben wij zo’n cartoonesk beeld ontwikkeld van hoe het kwaad, schurken en duivels eruit zien, dat wij totaal onvoorbereid zijn op de komst van het kwaad in een heel andere mantel. Zoals C.S. Lewis ons decennia geleden al waarschuwde in zijn voorwoord van The Screwtape Letters:
Het grootste kwaad vindt nu niet plaats in de smerige “holen der misdaad” die Dickens zo graag schilderde. Het vindt zelfs niet plaats in concentratiekampen en werkkampen. Daar zien we het eindresultaat. Maar het wordt bedacht en bevolen (bewogen, gesteund, aangenomen en genotuleerd) in schone, beklede, verwarmde en goed verlichte kantoren, door rustige mannen met witte kragen en geknipte vingernagels en gladgeschoren wangen die hun stem niet hoeven te verheffen.
Het is een feit dat het kwaad vaak in de hand wordt gewerkt door gewone, middenstanders. In veel totalitaire staten heeft de passiviteit en onwil van miljoenen om het kwaad dat voor hun ogen groeit te confronteren, ervoor gezorgd dat het kon gedijen, en dit is wat er op dit moment in onze samenleving gebeurt.
Kathy Gyngell heeft onlangs de aandacht gevestigd op het werk van de Belgische psycholoog Matthias Desmet, die de laatste twee jaar een aantal interviews heeft gegeven over het fenomeen van massa-vorming (of massapsychose). Een van zijn vele inzichten is dat totalitaire systemen de neiging hebben om bevolkingen in drie groepen te verdelen. Ten eerste zijn er degenen die volkomen gehypnotiseerd zijn door de propaganda. Ten tweede, zij die niet noodzakelijkerwijs in de ban zijn van de propaganda, maar die niettemin geneigd zijn zich te schikken naar de eisen die deze aan hen stelt. En ten derde, zij die niet alleen immuun lijken te zijn voor de propaganda, maar zich ertegen verzetten.
Hoewel Desmet deze verdeling op ongeveer 30%, 40% en 30% schat, zou ik onze huidige ontwikkeling in de richting van totalitarisme schatten op ongeveer 30%, 50-60% en 10-20%. Het aantal leden van de oppositiegroep is weliswaar laag, maar is zeker toegenomen naarmate meer mensen zijn gaan inzien dat de vermeende reactie op een virus niets te maken had met volksgezondheid, maar veeleer een gefabriceerde volksgezondheidscrisis is die wordt gebruikt als dekmantel voor de herordening van de samenleving in een totalitair hellegat, vol digitale ID, sociaal krediet, decimering van het midden- en kleinbedrijf en de transhumanistische droom van een samensmelting van onze fysieke, biologische en digitale identiteit, zoals Herr Schwab het formuleert.
De faciliteerders die dit kwaad laten gedijen zijn niet zozeer de daders aan de top, noch de gehypnotiseerde 30 procent. Het zijn eerder de 50-60 procenten in het midden. Over het algemeen gaat deze groep akkoord met elke absurde regeling en beperking, niet omdat zij denken dat deze noodzakelijk zijn om een virus te bestrijden, maar omdat zij denken dat dit hun beste hoop is om weer een normaal leven te kunnen leiden, en zij zich zorgen maken over het feit dat zij zich niet van de massa onderscheiden. Wat zij echter niet begrijpen, is dat je het kwaad niet verslaat door het te sussen. Je verslaat het door je ertegen te verzetten. Als bandieten je dorp komen plunderen, kom je niet van ze af door akkoord te gaan met al hun grillen. Je komt van ze af door je mannetje te staan, ook al kost het je veel geld.
Maar wat als de dorpelingen niet beseffen dat de bandieten aan het plunderen zijn, maar hen goed willen doen? Na twee jaar van plundering zien alleen de meest onnadenkende niet dat er iets niet klopt. De meesten moeten het gevoel hebben dat hun leven overhoop wordt gehaald om redenen die sterk verschillen van wat hun wordt verteld. Toch kiezen zij ervoor niet naar die verontrustende stem te luisteren, omdat dit zou betekenen dat zij een standpunt moeten innemen.
Waarom mensen zich zo gedragen, vroeg de Tsjechische dissident en latere president Vaclav Havel zich af in een brief aan Gustav Husák, leider van de communistische partij van Tsjecho-Slowakije, in 1975:
Waarom gedragen mensen zich eigenlijk zoals ze zich gedragen? Waarom doen ze al die dingen die samen het indrukwekkende beeld vormen van een totaal verenigde samenleving die haar regering volledig steunt? Voor iedere onbevooroordeelde waarnemer ligt het antwoord voor de hand: zij worden er door angst toe gedreven.
Deze angst is begrijpelijk. Men moet eten. Maar zoals Havel uitlegt in zijn essay De macht van de machtelozen, is de drijfveer achter het aanvaarden van leugens, in plaats van zich ertegen uit te spreken, de neiging om meer waarde te hechten aan materialistische overwegingen dan aan een verlangen naar waarheid en integriteit: “Is het niet zo dat het verregaande aanpassingsvermogen aan het leven van een leugen en de moeiteloze verspreiding van sociale autototaliteit enig verband houden met de algemene onwil van consumptiegeoriënteerde mensen om bepaalde materiële zekerheden op te offeren ter wille van hun eigen spirituele en morele integriteit?
Aleksandr Solzjenitsyn schrijft in dezelfde trant:
“De eenvoudige stap van een moedig individu is niet deel te nemen aan de leugen. Eén woord van waarheid weegt zwaarder dan de wereld. Door te zwijgen over het kwaad, door het zo diep in ons te begraven dat er aan de oppervlakte niets van te zien is, implanteren we het, en het zal in de toekomst duizendvoudig oprijzen.
Zowel Havel als Solzjenitsyn zagen de kwestie heel duidelijk. Het is dit: we kunnen ofwel voor de waarheid staan, of we zullen onwaarheid krijgen; we kunnen ofwel onze integriteit behouden, of we zullen bedrog uitlokken.
Er is dus geen neutraal terrein in de strijd tegen het kwaad. Het midden van de weg is niet een of andere neutrale plaats waar we kunnen wachten op een terugkeer naar de normaliteit. Telkens wanneer u vrijwillig instemt met deze beperkingen en voorschriften die onze samenleving vergiftigen en vernietigen, draagt u bij tot de bemesting van de grond waarop het totalitaire onkruid tracht te groeien en ons leven over te nemen. Het midden van de weg leidt naar een totalitair hellegat. Mijn hoop is dat diegenen in die groep dringend de noodzaak zullen inzien om zich te gaan verzetten tegen de verraderlijke sluipgang van totalitarisme en het grote kwaad in onze dagen.
Bron: Rob Slane – http://www.theblogmire.com/
Copyright © 2021 door Zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.
