Monocultuur, Genetisch Gemanipuleerde Landbouw ons voedsel komt steeds verder in gevaar

Leestijd: 31 minuten

Leestijd 43 minuten

Oorlog in een oorlog: de strijd om land en genetisch gemanipuleerde landbouw en het zoveelste voorbeeld van landjepik

[Bron: orientalreview.org]

Binnenkort zullen we bedekt zijn met tarwe.
Zei u, tarwe?

Tarwe, tarwe.

uit Woody Allen’s “Love and Death”[1]

Tien maanden voordat de Russische troepen Oekraïne binnenvielen, tekende president Volodymyr Zelensky een wet die de particuliere verkoop van landbouwgrond toestond, waarmee hij een moratorium dat sinds 2001 van kracht was, ongedaan maakte.

Één in een lange reeks ondoordachte en onbezonnen beslissingen van deze acteur.

Vince

Een eerdere regering in Oekraïne had het moratorium ingesteld om een halt toe te roepen aan de verdere privatisering van The Commons en kleine boerderijen, die door oligarchen werden opgekocht en in steeds minder handen kwamen. Zoals gedocumenteerd in een reeks kritische rapporten van het Oakland Institute in Californië over een periode van tien jaar, was het moratorium op de verkoop van grond in Oekraïne bedoeld om de verwerving en consolidatie van landbouwgrond in de handen van de binnenlandse oligarchenklasse en buitenlandse bedrijven te voorkomen.

De vermarkting van landbouwgrond is onderdeel van een reeks beleids-“hervormingen” die het Internationaal Monetair Fonds als voorwaarde stelde om Oekraïne in staat te stellen 8 miljard dollar aan leningen van het IMF te ontvangen.[2]

Zelfs te midden van de pandemie is er “brede oppositie van de Oekra-ïeners tegen het terug-draaien van dat verbod, met meer dan 64 % van de bevolking tegen de oprichting van een grondmarkt, volgens een peiling van april 2021.”[3]

Bovendien stelde het IMF in haar voorwaarden voor het verstrekken van deze wurglening, dat Oekraïne ook zijn verbod op genetisch gemanipuleerde gewassen moest terugdraaien, en particuliere bedrijven zoals Monsanto in staat moest stellen zijn GGO-zaden te planten en de velden te besproeien met Roundup van Monsanto. Op die manier hoopt Monsanto de boycot door een aantal landen in Europa van zijn genetisch gemanipuleerde maïs en soja te doorbreken.

De stelling van dit essay is dat de landbouwconcurrentie over landgebruik tussen de VS en Rusland – twee gigantische kapitalistische landen met de machtigste kernwapenarsenalen ter wereld – een verwaarloosde maar belangrijke kracht is die de oorlog in Oekraïne aanstuurt.

De Amerikaanse regering heeft de afgelopen tien jaar met Rusland geworsteld over wie de energiepijpleidingen door Oekraïne naar Europa controleert, en in welke valuta de kosten voor dat zogenaamde “natuurlijke” gas en olie moeten worden betaald. Tegelijkertijd hebben de verstoring van de Oekraïense tarweoogst door de oorlog en de historische droogte in de “tarwegordel” van de VS de broodprijzen wereldwijd de hoogte in gejaagd. Ambtenaren van de Verenigde Naties doen sombere voorspellingen over de wereldgraanvoorraad.

Bord dat aangeeft dat dit veld bij de stad Nizhyn is vervuild door landmijnen. [Bron: nytimes.com]

Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN maakten de wereldvoedselprijzen in maart 2022 een aanzienlijke sprong en bereikten hun hoogste niveau ooit: alleen al in die maand stegen ze met 12,6% doordat de oorlog in het Zwarte Zeegebied de markten die afhankelijk zijn van basisgranen en plantaardige oliën schokte.[4] De wereldwijde tarweprijzen stegen met 19,7%, plantaardige olie met 23,2% en granen met 20,4%. In Tunesië en in andere landen zijn bakolie, griesmeel en rijst zo goed als verdwenen uit de kruidenierswinkels, en meeltekorten hebben geleid tot een run op bakkerijen.[5]

In het Midden-Oosten worden miljoenen mensen, die al meer dan een derde van hun inkomen aan voedsel besteden, het hardst getroffen door de gevolgen van de oorlog voor de wereldwijde voedselvoorziening. VN-agentschappen zijn echter begonnen zakken graan die bestemd waren voor andere oorlogsgebieden om te leiden naar Oekraïne, waardoor de bevolking van Jemen en vluchtelingen uit vele gebieden in wanhoop achterblijven.[6]

In vreedzame tijden oogst Oekraïne 80 miljoen ton (MMT) graan – een categorie die tarwe, maïs, gerst, rijst en gierst omvat. Samen leveren Rusland en Oekraïne meer dan 25% van de tarwe in de wereld. Rusland heeft onlangs de VS en Canada ingehaald om het belangrijkste tarwe-exporterende land ter wereld te worden; Oekraïne is de 6e grootste tarwe-exporteur ter wereld.

Maar dit jaar zal de oogst van Oekraïne waarschijnlijk minder dan de helft van de norm bedragen. “Een enkele MMT tarwe is genoeg om elke persoon in Europa gedurende twee dagen te voeden, of de hele bevolking van Afrika voor ongeveer anderhalve dag. Een land als het Verenigd Koninkrijk kan het alleen goedmaken door iedereen te laten stoppen met eten voor drie jaar. Dat is het met tonnen graan: een miljoen hier en een miljoen daar en al gauw heb je een echt probleem op je bord.”[7]

Mensen in Frankrijk of Italië hadden nooit verwacht dat er überhaupt Oekraïense tarwe naar hen zou worden verscheept; maar ze moeten het nu opnemen tegen Egyptenaren en Marokkanen, die nu plotseling op zoek zijn naar nieuwe broodbronnen.[8]

De granen worden niet alleen gebruikt voor brood en meel, maar ook voor alcohol, brandstof en veevoer.[9] Aangezien meer dan de helft van de vorig jaar in Oekraïne geteelde tonnage nooit bestemd was voor directe menselijke consumptie, zullen tekorten ook gevolgen hebben voor andere delen van de economie.[10]

De Communistische Partij van Griekenland wijst erop dat “het militaire conflict in Oekraïne het resultaat is van de verscherping van de concurrentie tussen de twee strijdende kampen, voornamelijk gericht op invloedssferen, marktaandelen, grondstoffen, energieplannen en transportroutes; concurrentie die niet langer kan worden opgelost met diplomatiek-politieke middelen en fragiele compromissen.”[11]

Hoeveel van de voorspelde ineenstorting van het voedselsysteem is het gevolg van de verstoring van de graanoogsten door de oorlog, en – een vraag die slechts weinigen in de Amerikaanse mainstream media stellen – hoeveel is het gevolg van de omhoogschietende voedselprijzen door gewoon kapitalistische rivaliteit tussen twee van de belangrijkste graanexporterende landen ter wereld?

Concurrerende systemen voor het verbouwen van gewassen

De Amerikaanse landbouw is afhankelijk van twee belangrijke inputs: migrerende landbouwarbeid en de monocultuur van genetisch gemanipuleerde maïs, soja en andere gewassen…

die ontworpen zijn om het kankerverwekkende herbicide Roundup van Monsanto te verdragen en er dus mee te worden verzadigd.

Het regelgevingsproces van de overheid is kapot, als het al ooit goed heeft gewerkt: Bedrijven zoals Monsanto, Bayer, Dow, DuPont, Syngenta, Novartis, BASF en de andere pesticide- en geneesmiddelenfabrikanten mogen de waarheid over de gevaren van hun producten verdoezelen.

Zij worden hierbij geholpen door de medeplichtigheid van federale (en wereldwijde) regelgevende instanties, waardoor zij het voorzorgsbeginsel opzettelijk kunnen dwarsbomen. Wanneer de introductie van een nieuw product of proces waarvan de uiteindelijke effecten worden betwist of onbekend zijn, moet dat product of proces worden afgewezen. Wij moeten de ontwikkeling steunen van internationale bewegingen die zich verzetten tegen de onderwerping van overheidsinstanties aan de reusachtige bedrijven.[12]

[Bron: transcend.org]

Zes jaar geleden probeerde de Russische president Vladimir Poetin economische kansen te benutten rond de teelt van voedsel door zich te verzetten tegen genetisch gemanipuleerde landbouw en Roundup van Monsanto, ’s werelds meest gebruikte onkruidverdelger; hij startte een programma om pesticiden en genetisch gemanipuleerde gewassen uit de velden van Rusland te verwijderen. Het doel was om de VS en Canada als de nummer één en twee graanexporteurs ter wereld te overtreffen door biologisch te gaan werken, wat vooral van belang was in Europa met zijn strengere wetten inzake de invoer en aanplant van GGO’s.

Monsanto was van plan om zijn eerste fabriek in Rusland te openen,[13] maar in juni 2016 nam de Russische Staatsdoema een regeringswet aan die de teelt en het fokken van genetisch gemodificeerde planten en dieren verbiedt, behalve als ze worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.[14]

Een paar weken later ondertekende Poetin federale wet nr. 358 die de teelt van genetisch gemodificeerde gewassen verbiedt. De wet maakte het ook illegaal om genetisch gemanipuleerde dieren te fokken op het grondgebied van de Russische Federatie.[15]

Poetin had gezegd dat hij een toekomst voor ogen had waarin Rusland “de grootste leverancier van ecologisch schoon en hoog-waardig biologisch voedsel” zou worden.[16] Hij riep het land op volledig zelfvoor-zienend te wor-den in de voedsel-productie: “We zijn niet alleen in staat om onszelf te voeden, rekening houdend met onze landerijen, waterbronnen; Rusland is in staat om de grootste wereldleverancier te worden van gezond, ecologisch schoon en hoogwaardig voedsel dat de westerse producenten al lang kwijt zijn, vooral gezien het feit dat de vraag naar dergelijke producten op de wereldmarkt gestaag toeneemt.”[17]

De wetten van 2016 waren bedoeld om de eerdere voorstellen van Poetin uit te voeren “om de Russische markt en consumenten te beschermen tegen GGO-producten, aangezien het gebruik ervan onvoorziene gevolgen kan hebben.”[18]

Zoals gemeld in Farmers Weekly in juni 2015, kondigde de Russische vicepremier Arkady Dvorkovich aan dat Rusland geen GM-technologie zou gebruiken om de productiviteit in de landbouw te verhogen. “Rusland heeft een ander pad gekozen. We zullen deze technologieën niet gebruiken,” zei Dvorkovich.

Als gevolg van dit besluit zullen Russische producten “tot de schoonste ter wereld behoren wat betreft het gebruik van technologie”, vervolgde Dvorkovich. Een wetsvoorstel voor een volledig verbod op de teelt van genetisch gemodificeerde gewassen baant zich momenteel een weg door de Doema.[19]

Farmers Weekly vervolgt: “Ook de Russische landbouwminister Nikolai Fjodorov vindt dat Rusland een GM-vrij land moet blijven. Op een bijeenkomst van afgevaardigden die plattelandsgebieden vertegenwoordigen, georganiseerd door Verenigd Rusland, zei hij dat de regering hun burgers niet zal ‘vergiftigen’.”[20] Verenigd Rusland is Ruslands grootste politieke partij, met 2/3 van de zetels in de staat Dumas.

Dit was een heel andere reactie dan die van de regering van Oekraïne. Ondanks grote protesten tegen GGO’s en de buitenlandse corporate landroof, en ondanks het feit dat de Oekraïense wet het bezit van landbouwgrond door de particuliere sector had verboden, onderhandelde de Oekraïense regering over een miljardenlening van het Internationaal Monetair Fonds waarin werd bepaald dat de blokken voor de GGO-productie, die “miljoenen ongerepte hectaren transformeerde in [een] vergiftigde woestenij”, zouden worden opgeheven. Eco-genocide voor winst. De vuile handen van Monsanto zijn er enorm bij betrokken.”[21]

Oekraïnes landbouwsucces is cruciaal voor zijn economie en zijn vermogen om zijn afhankelijkheid van Rusland te verminderen, verklaarde de New York TImes in mei 2014. De Times vervolgde:

“Westerse belangen dringen aan op verandering. Als onderdeel van (een IMF-leningsovereenkomst) moet de regering van het land bedrijfshervormingen doorvoeren die de agro-industrie en andere bedrijfssectoren vrij laten opereren”.

In een recent artikel voor The Real Agenda News gaat Luis R. Miranda nog een stap verder: “Grote multinationals willen het potentieel van Oekraïne exploiteren. Vooral Europa’s rijkste landbouwgrond.”

Als vergelding voor de westerse sancties in verband met de Oekraïne-crisis in augustus 2015 breidde Rusland zijn lijst uit van landen die het zou onderwerpen aan een invoerverbod voor levensmiddelen.[23] In plaats van dat de sancties de Russische economie schaadden, zoals Monsanto en andere pesticidenproducerende bedrijven verwachtten (en hoopten), slaagde Rusland in de loop van het decennium in zijn plan om ’s werelds grootste exporteur van tarwe en andere granen te worden. Poetin beweerde dat het succes van Rusland in dat opzicht deels te danken was aan de voorkeur van een groot deel van de wereld voor niet genetisch gemodificeerd voedsel.[24]

De Verenigde Staten, aan de andere kant, gebruikt genetisch gemanipuleerde gewassen (en nu ook bomen), en de pesticiden en kunstmest die ze nodig hebben, als wapens, waarbij ze de inheemse gemeenschappen in Mexico bijvoorbeeld opbreken, de economieën van andere landen ontwrichten en hen tot afhankelijkheid dwingen.[25] Zelfs de voedselhulp van de VS aan de slachtoffers van de tsunami’s in de Stille Zuidzee en aan de slachtoffers van de aardbevingen in Pakistan en Haïti was genetisch gemanipuleerd en verzadigd met pesticiden. Een resultaat van de Amerikaanse “politieactie” in Somalië in 1992 was het opleggen van duizenden hectaren genetisch gemanipuleerde cassave, waardoor lokale gemeenschappen werden ontworteld.[26]

In de afgelopen 30 jaar heeft de overname van de binnenlandse landbouw door GGO-gewassen deel uitgemaakt van de Amerikaanse oorlogsinspanningen. Na de Amerikaanse “shock-and-awe” bombardementen op Irak in 2003, vaardigde L. Paul Bremer – de door de VS benoemde bestuurder van de Coalition Provisional Authority in Irak – Order 81 uit.

Officieel getiteld “Amendments to Patent, Industrial Design, Undisclosed Information, Integrated Circuits and Plant Variety Law”,

verbood het decreet boeren om zaden te bewaren van genetisch gemanipuleerde gewassen, en maakte het illegaal voor hen om deze zaden opnieuw te planten, waardoor het diende als handhaving van Monsanto’s patenten.

Bremer’s edict maakte deel uit van het “structurele aanpas-singsprogramma” (SAP) van het IMF – het onderwerp van grote protesten in Oekraïne 11 jaar later in 2014. De SAP’s van het IMF mandateerden de aankoop en het planten van Monsanto’s genetisch gemanipuleerde zaden als onderdeel van de eis voor het beëindigen van de militaire vijandelijkheden, waardoor de Iraakse landbouw werd opengesteld voor de teelt van GGO-gewassen.[27]

Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger, de bedenker van een groot deel van het Amerikaanse buitenlandse beleid, schetste de Amerikaanse hulp als volgt: “Voedselhulp geven aan een land alleen omdat ze honger lijden is een vrij zwakke reden.”[28]

Voor Kissinger moet zowel het onthouden van voedsel als de selectieve distributie ervan worden gebruikt als een wapen om de doelstellingen van het Amerikaanse buitenlandse beleid te bereiken.

En zo dumpen de Verenigde Staten systematisch goedkope genetisch gemanipuleerde producten verzadigd met pesticiden op buitenlandse markten, waarbij ze lokale producenten ondermijnen en hen dwingen de gepatenteerde zaden te kopen van het bedrijf dat ze produceert, samen met de pesticiden die nodig zijn om de onkruidconcurrenten van de planten te doden.[29] Ontdaan van hun land worden lokale producenten afhankelijk van de Verenigde Staten en hun bedrijven, en velen proberen de grens over te vluchten naar de Verenigde Staten.

In zijn boek uit 2001, A Cook’s Tour, presenteerde chef-kok Anthony Bourdain een zeer onverwachte kijk op Kissinger, die het proeven waard is:

“Als je eenmaal in Cambodja bent geweest, zul je altijd Henry Kissinger met je blote handen willen doodslaan. Je zult nooit meer een krant kunnen openslaan en lezen dat die verraderlijke, leugenachtige, moorddadige klootzak aan tafel zit voor een gezellig praatje met Charlie Rose of aanwezig is bij een black-tie affaire voor een nieuw glossy magazine zonder te stikken. Kijk naar wat Henry in Cambodja heeft gedaan – de vruchten van zijn genie voor staatsmanschap – en je zult nooit begrijpen waarom hij niet naast Milošević in Den Haag in de beklaagdenbank zit.”[30]

Een opmerking over Milošević en Kissinger: Hoe briljant dit citaat van Anthony Bourdain ook is, Milošević vergelijken met massamoordenaar Henry Kissinger is een vergissing. Milošević werd postuum vrijgesproken van alle misdaden door het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië, dat na zijn dood in 2016 oordeelde – in tegenstelling tot jarenlange aanklachten van de VS en vooral Duitsland – dat er geen bewijs was dat Milošević “had deelgenomen aan de verwezenlijking van het gemeenschappelijke criminele doel” en dat hij “en andere Servische leiders de Bosnisch-Servische leiders openlijk bekritiseerden voor het plegen van misdaden tegen de menselijkheid en etnische zuivering en de oorlog voor hun eigen doeleinden” tijdens de Bosnische oorlog.[31]

Met de komst en verspreiding van genetisch gemodificeerde gewassen in de jaren tachtig – een technologie die nauw verbonden is met de wijdverbreide toepassing van pesticiden en in het bijzonder Roundup van Monsanto – breidden de tentakels van de globalisering zich uit naar de controle over de wereldvoedselvoorziening. Die particuliere commerciële octrooien werden (en worden nog steeds) afgedwongen door de Amerikaanse militaire macht.

Leticia Gonçalves, tien jaar lang hoofd van Monsanto’s activiteiten in Europa en het Midden-Oosten, maakte zich dan ook geen zorgen over de nieuwe Russische anti-GMO- en pesticidenwetten. “Wij geloven nog steeds dat Oekraïne en Rusland allebei kansen op lange termijn zijn voor ons bedrijf en we willen ervoor zorgen dat we in staat zijn om onze bedrijfsgroei te versnellen ondanks de geopolitieke en macro-economische uitdagingen op korte termijn,” zei ze.[32]

Dergelijke strategische langetermijnvisies maken gewoonlijk geen deel uit van het Amerikaanse denken; ze worden eerder geassocieerd met de Chinese commando-economiestrategen, die voor 20, 50 en zelfs 100 jaar vooruit plannen. En toch zien we hier een verschuiving binnen de kapitalistische planning. Tegenwoordig houdt Gonçalves toezicht op de oude granen, zaden en eetbare bonen van Archer Daniels Midland, de grootste exporteur van GGO’s, en is hij lid van de Uitvoerende Raad van ADM.

Monsanto is de duivel en de duivel moet worden gedood. Maar het is niet de enige

In de VS hebben machtige figuren zoals Hillary Clinton, Bill Gates, voormalig president Barack Obama en de huidige president Joe Biden de eisen van de anti-GMO coalities verworpen.

Dominee Billy Talen, Savitri B. en het Kerk van Stop Shopping koor. [Bron: Foto met dank aan Mitchel Cohen].

Gevoed door de leugens van de farmaceutische/agribusiness bedrijven, verenigden bewegingen zoals “Millions Against Monsanto”, netwerken zoals de “Organic Consumers Association”, dynamische “artivisten” zoals Rev. Billy en zijn “Church of Stop Shopping Choir” (wiens optredens van “Monsanto Is the Devil” het New Yorkse publiek wekenlang in vervoering brachten), en de beweging voor gemeenschaps-ondersteunde landbouw familieboeren en anti-bedrijfsactivisten.

Zij legden de draaideur van overheidsinstanties bloot – een regeling waarbij de grote landbouw- en farmaceutische bedrijven hun huurlingen plaatsen in regelgevende organen in de VS, zoals de Food and Drug Administration. Monsanto’s lakeien in de regering schrijven hun eigen wetten en blokkeren zelfs milde verzoeken om etikettering van GGO-producten, in opdracht van Monsanto.[33]

Mars tegen Monsanto in Vancouver in 2013. [Bron: wikipedia.org]

Met het CETA accoord is ook de deur opengezet voor het eveneens omstreden TTIP accoord, hierdoor is het nog makkelijker om alle GGO shit op onze markt te dumpen maar eveneens alle ondernemers met chantage maatregelen te onderdrukken. Ondernemers zullen met geen mogelijkheid rechtzaken etc kunnen starten tegen elke onevenredige behandeling, ze zullen zich neer moeten leggen bij de TransAtlantische bezetter

Vince

Miljardair Bill Gates-een belangrijke investeerder in Monsanto en voorstander van genetische manipulatie (evenals experimentele vaccins in de zogenaamde “Derde Wereld”) – zag de kansen die hij voorzag (en creëerde) met betrekking tot een toekomst van massale voedseltekorten in de wereldwijde graanproductie, die we vandaag de dag zien; Gates begon hectare na hectare landbouwgrond op te kopen om genetisch gemodificeerde gewassen te verbouwen.

Ook dit iseen leugen door dezelfde kerk gepusht, de vegaterische slager is een leugen en destructief vor ons voedingspatroon.

Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton gebruikte belastinggeld om over de hele wereld te stampen om Monsanto’s controversiële genetisch gemanipuleerde zaden te promoten; ze mompelde de gesprekspunten van de industrie alsof ze evangelie waren.[34] Het ministerie van Buitenlandse Zaken van Clinton kwam tussenbeide op verzoek van Monsanto “om wetgeving te ondermijnen die de verkoop van genetisch gemanipuleerde zaden zou kunnen beperken.”[35]

Clinton was zo gung-ho in het bevorderen van GGO’s dat Mot-her Jones schrijver Tom Philpott haar departement “de de facto wereldwijde marketing arm van de ag-biotech industrie” noem-de. Ondertussen is Gates de grootste particuliere eigenaar van landbouwgrond in de VS gewor-den en ontving Clinton, terwijl ze in 2016 haar campagne voor het Amerikaanse presidentschap verloor van Donald Trump, honderdduizenden dollars van GGO-fabrikanten voor toespraken die ze hield.[36]

Belangrijke stukken informatie over de wereldwijde druktactieken van de Amerikaanse regering (inclusief het gebruik van haar leger) ten behoeve van de gepatenteerde zaden van Monsanto explodeerden op het internet via duizenden berichten die door de huidige politieke gevangene Julian Assange werden “vrijgegeven”. De berichten die Assange publiceerde – waarvan ik sommige in meer detail heb beschreven in “The World’s Most Evil Company’ May Lose a Few Court Fights-But Will Keep On Poisoning and Killing Millions of People with Its Carcinogenic Pesticide ‘Roundup,'”[37]- onthulden massale pogingen van de Amerikaanse regering namens Monsanto en de andere biotech bedrijven, het verdraaien van armen van regelgevende overheidsinstanties over de hele wereld, samen met het planten van haar agenten in bewegingen om de oppositie tegen GGO’s de kop in te drukken.

De berichten toonden Amerikaanse diplomaten die financiële, diplomatieke en zelfs militaire druk uitoefenden namens Monsanto en andere biotech-bedrijven.

Waar is Nestor Makhno nu we hem echt nodig hebben?

In Europa rekende Monsanto’s Leticia Gonçalves erop dat Rusland zou worden gedwongen zijn verzet tegen Monsanto en zijn steun voor de biologische landbouw op te geven; inter-kapitalistische rivaliteit en het Amerikaanse leger (en zijn controle over de NAVO) zouden de anti-Monsanto bluster van Poetin onder druk zetten, en de wereld – of tenminste Rusland – veilig maken voor Monsanto’s Democratie. En het lijkt erop dat ze gelijk had. Eind februari 2017, minder dan twee jaar nadat Rusland de teelt van genetisch gemanipuleerde planten en dieren had verboden, mocht de eerste Monsantofabriek toch open in de regio Kirov bij het dorp October (district Zuyevsky).

“We wachten al lange tijd op Monsanto op de gronden van Kirov en werken al enkele jaren systematisch,” zei marketingdeskundige Igor Vasiljev, die nu gouverneur van de regio is. Zijn vroegere gouverneur, Nikita Belykh, is een “liberaal” in de Russische context – al lange tijd criticus van Vladimir Poetin en ten minste in theorie een voorstander van meer mensenrechten in Rusland.

Maar Belykh liet zich door Poetin benoemen in een overheidsfunctie in de regio Kirov, 500 mijl van zijn huis in Moskou, waar Belykh volgens de Russische wetenschapper Boris Ikhlov, die schrijft aan de Staatsuniversiteit van Perm, bemiddelde bij de deal waardoor Monsanto zich in Rusland kon vestigen.[38] Belykh werd in 2016 gearresteerd en zit een gevangenisstraf van acht jaar uit wegens het aannemen van een grote hoeveelheid contant geld.

Het is begrijpelijk dat een aantal Russische intellectuelen hun verzet tegen het bewind van Poetin combineren met betrokkenheid bij “mensenrechten”-groeperingen, maar daar houden ze het niet bij. Zij voegen ook vurige steun aan de neoliberale “vooruitgang” toe aan hun ideologische mix, zoals blijkt uit hun applaus voor Monsanto en de genetische manipulatie van de landbouw.

Volgens Ikhlov probeerde de liberale intelligentsia “het Russische volk gerust te stellen dat GGO’s veilig zijn en het anti-GGO beleid van de regering aan te vechten. Russische voorstanders van GGO’s halen een lijst aan van honderden werken waarin de onschadelijkheid van GGO’s zou zijn bewezen. De lijst staat op internet, maar de tekst van deze werken ontbreekt. Ik heb de Italiaanse auteurs van deze lijst een brief geschreven met het verzoek mij een link te geven waar ik meer informatie kan vinden over elk wetenschappelijk artikel van de lijst. De Italianen gaven me een link, en het bleek dat er in deze lijst geen enkel werk is gewijd aan het bewijzen van de onschadelijkheid van GGO’s.”[39]

Ikhlov illustreert het geval van een bestuurslid van een belangrijke “mensenrechten” organisatie, gefinancierd door Amerikaanse “donaties”, die een voorstander was van uitgebreide burgerlijke vrijheden in Rusland en die tegelijkertijd zijn kritiek op het mensenrechtenbeleid van Poetin koppelde aan steun voor de biotechnologisch gemanipuleerde zaden van Monsanto en de privatisering van de landbouw. (Ik heb zijn naam en affiliatie verwijderd, evenals andere voorbeelden die Ikhlov gaf, in afwachting van onafhankelijke bevestiging). Veel liberale Russische intellectuelen, zegt Ikhlov, steunden uiteindelijk de Zelenski regering in Kiev, die vandaag de dag sterke banden heeft met Monsanto, ondanks jarenlange publieke protesten daartegen.

Gecompliceerd? Ja. Vooral omdat de politiek van het neoliberalisme zich uit in wat op het eerste gezicht “menselijke en wetenschappelijke vooruitgang” lijkt in de biotechnologie en verzet tegen gecentraliseerd politiek bestuur. Dus hoe kunnen we deze draden ontwarren? Een blik op de realiteit van de instellingen van wereldwijde kapitalistische overheersing – het imperialisme – zou kunnen helpen.

“De Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) helpen de biotech bij de laatste oorlog in Oekraïne,” schrijft Christina Sarich in Natural Society. “Vergis u niet dat wat er nu in Oekraïne gebeurt, diep verbonden is met de belangen van Monsanto, Dow, Bayer en andere grote spelers in het gifvoedselspel.”[40]

Ontmaskerd door het in Californië gevestigde Oakland Institute in 2014, verstrekten de Wereldbank en het IMF een lening van 17 miljard dollar aan Oekraïne.[41]

De lening van de Wereldbank en het IMF, die in de VS aan de mainstream media werd onttrokken, “heeft Oekraïne opengesteld voor grote ondernemingen”, schrijft Joyce Nelson in The Ecologist. “De voorwaarden van de lening dwingen het land met een zware schuldenlast zich open te stellen voor GGO-gewassen en het verbod op grondbezit door de particuliere sector op te heffen. Amerikaanse bedrijven staan te juichen over de ‘goudmijn’ die hen te wachten staat.”[42]

Het is de moeite waard om meer te lezen uit dit rapport uit 2014 in The Ecologist – jaren voordat Rusland in februari 2022 troepen naar Oekraïne stuurde. Terwijl sommigen in de VS begrijpen dat de politieke gevechten van 2014 in Oekraïne gingen over de uitbreiding van de NAVO en de controle over energiepijpleidingen naar Europa,[43] was er, en is er nog steeds, een even grote maar verborgen wereldwijde strijd over genetisch gemodificeerde granen, grondbezit en -gebruik, en “voedselpijpleidingen”.

Eind 2013 verwierp de toenmalige president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj, een associatieovereenkomst met de Europese Unie, gekoppeld aan een IMF-lening van 17 miljard dollar, waarvan de voorwaarden nu pas bekend worden gemaakt.

Joyce Nelson schrijft in The Ecologist van september 2014 en onderzoekt de leningpakketten tussen het IMF en Oekraïne zeer gedetailleerd. De volgende paragrafen zijn rechtstreeks uit dat rapport overgenomen:

In plaats daarvan koos Janoekovitsj voor een Russisch hulppakket ter waarde van 15 miljard dollar plus een korting op Russisch aardgas. Zijn beslissing was een belangrijke factor in de daaropvolgende dodelijke protesten die leidden tot zijn afzetting in februari 2014 en de voortdurende crisis.

Volgens het Oakland Institute: “Terwijl Oekraïne het gebruik van genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s) in de landbouw niet toestaat, bevat artikel 404 van de EU-overeenkomst, dat betrekking heeft op de landbouw, een clausule die over het algemeen onopgemerkt is gebleven: het geeft onder meer aan dat beide partijen zullen samenwerken om het gebruik van biotechnologieën uit te breiden.

“Het lijdt geen twijfel dat deze bepaling voldoet aan de verwachtingen van de agro-industrie. Zoals Michael Cox, onderzoeksdirecteur bij de investeringsbank Piper Jaffray, opmerkt: “Oekraïne en, in ruimere zin, Oost-Europa, behoren tot de meest veelbelovende groeimarkten voor de landbouwuitrustinggigant Deere en de zaadproducenten Monsanto en DuPont.””

De Oekraïense wet verbiedt boeren genetisch gemodificeerde gewassen te verbouwen. De rijke zwarte grond van Oekraïne, die lange tijd werd beschouwd als “de broodmand van Europa”, is ideaal voor het verbouwen van granen, en in 2012 oogstten de Oekraïense boeren meer dan 20 miljoen ton maïs.

Monsanto’s “non-GMO” investering van 140 miljoen dollar

Het fragment hier uit het artikel van Joyce Nelson’s Ecologist, besluit met: In mei 2013 kondigde Monsanto plannen aan om $140 miljoen te investeren in een non-GMO maïszaadfabriek in Oekraïne, waarbij Monsanto Oekraïne woordvoerder Vitaliy Feschuk bevestigde dat “we alleen met conventionele zaden zullen werken omdat in Oekraïne alleen conventionele zaden zijn toegestaan voor productie en import.”

Maar tegen november 2013 hadden zes grote Oekraïense landbouwverenigingen ontwerpamendementen op de wet opgesteld, waarin ze aandrongen op “het maken, testen, vervoeren en gebruiken van GGO’s met betrekking tot de legalisering van GG-zaden.”[44]

Het rapport van het Oakland Institute en het verhaal van Nelson in The Ecologist zijn vernietigend, en onthullen wat (voor ons) de intense intra-kapitalistische rivaliteiten zijn die in Oekraïne zijn geëxplodeerd in een open oorlog.

En daar houdt het niet op. De Amerikaanse non-profit organisatie Food & Water Watch heeft vijf jaar aan berichten van 2005 tot 2009 doorgekamd die door WikiLeaks zijn vrijgegeven en waaruit blijkt dat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken regeringen wereldwijd onder druk zet namens Monsanto en andere biotechnologiebedrijven zoals DuPont, Syngenta, Bayer en Dow. Op 14 mei 2013 werd het rapport “Biotech Ambassadeurs: How the U.S. State Department Promotes the Seed Industry’s Global Agenda.”[45]:

“Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft gelobbyd bij buitenlandse regeringen om een pro-agrarisch beleid en wetten op het gebied van biotechnologie aan te nemen, heeft een strenge public relations campagne gevoerd om het imago van biotechnologie te verbeteren en heeft gezond verstand biotechnologische waarborgen en regels aangevochten – zelfs tegen wetten die de etikettering van genetisch gemanipuleerd voedsel (GE) verplicht stellen.”

Volgens consortiumnews.com (16 maart 2014) staat Morgan Williams op “het kruispunt van Big Ag’s alliantie met het Amerikaanse buitenlandse beleid.”[46]

Naast voorzitter en CEO van de U.S.-Ukraine Business Council, is Williams directeur Government Affairs bij private equity firma SigmaBleyzer, die melding maakt van Williams’ werk met “verschillende agentschappen van de Amerikaanse regering, leden van het Congres, congrescommissies, de ambassade van Oekraïne in de VS, internationale financiële instellingen, denktanks en andere organisaties over U.S.-Oekraïne zaken, handel, investeringen en economische ontwikkeling kwesties.”

Het 16 leden tellende Executive Committee van de U.S.-Ukraine Business Council zit vol met Amerikaanse agribusinessbedrij-ven, waaronder vertegenwoor-digers van Monsanto, John Deere, DuPont Pioneer, Eli Lilly en Cargill.

Tot de 20 “senior adviseurs” van de Raad behoren James Greene (voormalig hoofd van het NAVO-verbindingskantoor Oekraïne); Ariel Cohen (Senior Research Fellow voor The Heritage Foundation); Leonid Kozachenko (voorzitter van de Oekraïense Agrarische Confederatie); zes voormalige Amerikaanse ambassadeurs in Oekraïne en de voormalige ambassadeur van Oekraïne in de VS, Oleh Shamshur.

Shamshur is nu een senior adviseur van PBN Hill + Knowlton Strategies-een eenheid van PR-gigant Hill + Knowlton Strategies (H+K). H + K is een dochteronderneming van de reusachtige Londense WPP Group, die enkele tientallen grote PR-bedrijven bezit, waaronder Burson-Marsteller (een oude adviseur van Monsanto).[47]

Hill + Knowlton, kan men zich herinneren, organiseerde de nep “incubator” getuigenis aan het Congres in 1990, die het voorwendsel werd om duizenden Amerikaanse soldaten de strijd in te sturen en Irak plat te bombarderen. Het PR-bedrijf bedacht de beruchte gele lintjes-campagne, om steun op te wekken voor “onze” troepen. In pure reclametermen was de oorlogscampagne een meesterwerk op het gebied van public relations. Eerst de onbetwiste getuigenis van de 15-jarige Nayirah dat ze had gezien hoe baby’s uit couveuses werden gehaald en op de grond werden achtergelaten, dan de gele lintjescampagne en vervolgens de bewering dat satellietfoto’s lieten zien dat Irak troepen had die klaarstonden om Saudi-Arabië aan te vallen – allemaal verzonnen door het PR-bedrijf, met de steun van de Amerikaanse regering.[48]

Zoals ik destijds schreef in HOW PROPAGANDA WORKS, 101: Yellow-Ribboning the Lies: How George Bush Sold the 1991 Bombing of Iraq to America,[49] kreeg Hill + Knowlton tussen de 12 miljoen dollar (zoals twee jaar later in 60 Minutes werd gemeld) en 20 miljoen dollar (zoals in 20/20 werd gemeld) betaald voor “bewezen diensten” voor zijn Irak-ficties. De groep die het geld voorschoot? Citizens for a Free Kuwait, een nep “mensenrechtenorganisatie” die volledig is opgericht en gefinancierd door de Koeweitse democratie om de oorlog te promoten bij een goedgelovige Amerikaanse bevolking.

Maar ook al zijn deze feiten nu algemeen bekend, de mythen blijven bestaan, en worden versterkt om het eeuwige tromgeroffel van de oorlog tegen Irak, en nu tegen Rusland en Oekraïne, voort te zetten. (“Oh, maar deze keer is het anders,” wordt ons verteld.) Een HBO “achter de schermen waargebeurd verhaal” uit 2003 over de Golfoorlog maakt nooit duidelijk dat het incubatorverhaal frauduleus was, en in feite werd geleid door een Amerikaans PR-bedrijf, niet door Irak.

Poster ter promotie van de “Free Kuwait” beweging. [Bron: psywarrior.com].

Vreemd genoeg lijkt de waarheid echter duidelijk te zijn geweest voor Robert Wiener, de voormalige CNN producer die mee schreef aan Live from Baghdad. Zoals hij uitlegde aan CNN’s Wolf Blitzer (11/21/02): “Dat verhaal bleek vals te zijn omdat die beschuldigingen werden geuit door de dochter van de Koeweitse minister van informatie en nooit werden bewezen. Helaas zullen HBO-kijkers dat niet weten als ze de film zien.”[50]

“Toen Hill + Knowlton de Koeweitse campagne bedacht om de Golfoorlog aan het Amerikaanse publiek te verkopen, woonden de eigenaars van deze zeer effectieve propagandamachine in een ander land,” het Verenigd Koninkrijk, schrijven Sharon Beder en Richard Gosden in PR Watch. “Moet dit te denken geven? Blijkt hieruit een zeker potentieel voor de toekomstige uitoefening van wereldwijde politieke macht…. de macht om democratische politieke processen te manipuleren door de publieke opinie te beheersen?”[51].

Hill + Knowlton heeft 31 jaar geleden aangetoond dat, als het op feiten aankomt, de waarheid kan worden gekocht en verkocht aan de hoogste bieder, ongeacht de gevolgen voor Amerikaanse soldaten, Iraakse burgers en zelfs de vraag of er onder dergelijke manipulatieve omstandigheden echte democratie kan bestaan.[52]

Hill + Knowlton Strategieën

Joyce Nelson schrijft in The Ecologist verder dat de krant Toronto’s Globe and Mail op 15 april 2014 een opiniestuk publiceerde van H+K assistent-adviseur Olga Radchenko. Het stuk ging tekeer tegen de Russische president Vladimir Poetin en “de PR-machine van Poetin” en stelde dat

“Vorige maand [maart 2014 – een maand na de staatsgreep] vormde een groep in Kiev gevestigde PR-professionals het Oekraïne Crisis Media Centrum, een vrijwillige operatie die tot doel heeft het imago van Oekraïne te helpen communiceren en zijn berichtgeving op het wereldtoneel te beheren.”

Op de website van PBN Hill + Knowlton Strategies staat dat Myron Wasylyk, CEO van het bedrijf, “een bestuurslid is van de U.S.-Ukraine Business Council” en dat Oksana Monastyrska, Managing Director/Oekraïne, “het werk van het bedrijf voor Monsanto leidt”. Monastyrska werkte voorheen ook voor de International Finance Corporation van de Wereldbank.

Volgens het Oakland Institute hebben de voorwaarden van de Wereldbank/IMF-lening aan Oekraïne al geleid tot “een toename van buitenlandse investeringen, die waarschijnlijk zal resulteren in een verdere uitbreiding van grootschalige aankopen van landbouwgrond door buitenlandse bedrijven en een verdere verzelfstandiging van de landbouw in het land.”

Nelson besluit haar absoluut cruciale onderzoeksrapport uit 2014 in The Ecologist met de volgende vooruitziende waarschuwing:

“Nu is het bedrijf betrokken bij het aanwakkeren van een Koude Oorlog 2 of erger, en namens Monsanto-recentelijk uitgeroepen tot het ‘meest kwaadaardige’ bedrijf op de planeet. Dat is iets om te onthouden temidden van de uitgebreide mainstream media demonisering van Poetin“.[53]

Oorlog

De militaire inval van Rusland in Oekraïne heeft de concurrentie tussen de GGO/niet-GGO modaliteiten voor de export van granen en het gebruik van uitgestrekte arealen voor GGO-teelt zowel verduisterd als versterkt, net zoals het een direct gevolg is van de meer voor de hand liggende strijd tussen de VS en Rusland over wie de controle heeft over de energiepijpleidingen naar Europa.[54]

Een belangrijk gevolg van de reactie van de VS op de inval van Rusland in Oekraïne – het opleggen van sancties aan Rusland die door veel landen in Europa, maar niet in Azië of Zuid-Amerika worden aanvaard – is het opdrijven van de kosten van brandstof, kunstmest, pasta en brood in de hele wereld, en het vergroten van de economische onzekerheid van boeren, waardoor een consistente en betrouwbare voedselproductie wordt bedreigd. Voeg daarbij wellicht de recente explosies, branden en vliegtuigcrashes in bijna twee dozijn voedselverwerkende fabrieken in Canada en de VS[55].

[Bron: bnnbloomberg.ca].

De prijzen in de VS worden ook opgedreven door grote, plotselinge en onverwachte mandaten die het beschikbare spoorvervoer van stikstofmeststoffen, dieseluit-laatvloeistof (DEF) en ander landbouwgerelateerd materiaal beperken, net op tijd voor het voorjaarsplantseizoen.[56]

Rusland, dat een groot deel van alle kunstmest ter wereld produceert (naar schatting 25%), haalt deze – samen met de energie die naar Europa wordt geleid – uit gefrackt “aardgas”. Fracking – nu verboden in de staat New York, maar niet in Pennsylvania of in andere staten – is in Rusland net zo milieuverwoestend als overal elders.[57]

Er was een moment een paar jaar geleden dat het misschien anders zou zijn gegaan, toen er, samen met de marketing van biologisch voedsel, verzet kwam tegen het gebruik van kunstmest en pesticiden (een deel van de definitie van wat in Europa wordt bedoeld met wat “biologisch” betekent). Maar nu Rusland net zo volledig geïnvesteerd is in de “mainstream” landbouwtechnologie als de VS, is die hoop sterk afgenomen.

Onverwachte gevolgen van sancties

Op 27 maart 2020 ondertekende de Russische minister van Landbouw Order #160 die een proces vastlegt voor de registratie van genetisch gemanipuleerde (GE) organismen voor gebruik in diervoeders, “zodat deze organismen na registratie kunnen worden ingevoerd”.

Het bestaande mechanisme voor de registratie van GE-producten voor gebruik in levensmiddelen blijft echter van kracht. Vanaf oktober 2020 blijft Rusland het kweken en fokken van GE-planten en -dieren verbieden.[58]

Toch wordt in Rusland, net als in de VS, de ideologie van industriële modernisering vermomd als “vooruitgang”. Individuen en sociale bewegingen worden afgeschilderd als “anti-vooruitgang”, wat het verzet tegen het opleggen van de neoliberale structurele aanpassingsprogramma’s van het IMF bagatelliseert. Vandaag de dag is er in Rusland vrijwel geen voedselregulering. Worst, vis, mineraalwater, wijn, chocolade en zelfs brood worden versneden.[59] Diabetes viert hoogtij. En de liberale intelligentsia gebruikt de dekmantel van “wetenschappelijke vooruitgang” om steun te verlenen aan Monsanto en zijn genetisch gemodificeerde landbouw – een kenmerk van de structurele aanpassingsprogramma’s van het IMF.

David Beasley, uitvoerend directeur van het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties, die toezicht houdt op de internationale hulp aan vluchtelingen, waarschuwt dat zijn agentschap geen geld meer heeft. “We hebben een miljard dollar nodig voor de komende zes maanden en we hebben net iets meer dan 10 procent daarvan,” waarschuwt hij.[60]

Dat is een bedrag dat de rijkere landen van de wereld in een oogwenk zouden kunnen aanvullen … als ze zich echt bekommeren om het lijden van mensen in Oekraïne, Jemen, Libië en elders. Het is kippenvoer vergeleken met de bedragen die president Biden aan het Congres heeft gevraagd. Ze zouden deze oorlog (en de meeste oorlogen, zoals de bombardementen op Jemen) in een handomdraai kunnen beëindigen, in plaats van hem te laten voortduren.

Maar ze houden liever de strijd gaande over wie de energiepijpleidingen naar Europa controleert, en of genetisch gemanipuleerde gewassen in Oekraïne worden toegestaan – naast andere beslissingen en acties waar Rusland, Oekraïne, Europa en de VS de dans mee ontspringen.

In juni 2020 “keurde het IMF een leningprogramma van $5 miljard met Oekraïne goed voor 18 maanden”, schrijft het Bretton Woods Project. De Oekraïense regering hief het 19 jaar durende moratorium op de verkoop van landbouwgronden in staatseigendom op, na aanhoudende druk van internationale financiële instellingen (zie Observer Winter 2019). Olena Borodina van het Ukrainian Rural Development Network merkte op dat “de agribusinessbelangen en oligarchen de voornaamste begunstigden zullen zijn van een dergelijke hervorming. Dit zal kleine boeren alleen maar verder marginaliseren en het risico met zich meebrengen dat zij worden afgesneden van hun meest waardevolle hulpbron.”[61]

In Oekraïne vonden verschillende grote protesten plaats tegen de privatisering van land en landbouw.

In maart werd in een spoedzitting van het parlement een wetsvoorstel aangenomen om het moratorium op te heffen. Volgens een persbericht van de Amerikaanse denktank The Oakland Institute uit mei viel dit samen met verplichte thuisblijfverordeningen in het hele land, “waardoor potentiële protesten of demonstraties effectief werden onderdrukt”.

De Amerikaanse sancties tegen Rusland weerspiegelen de terugkeer van de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski’s geopolitieke strategieën uit de Koude Oorlog – wat hij het “Grote Schaakbord” noemde. “[62] Terwijl de Oekraïense regering Zelensky de bepalingen van het IMF en de Wereldbank die aandringen op de teelt van genetisch gemodificeerde gewassen van Monsanto verwelkomde, is het op het moment van dit schrijven niet duidelijk hoe strak Poetin en de Russische Doema bereid zijn om Rusland vast te ketenen aan de bestaande relaties met Monsanto/Bayer en de technologieën van de genetische manipulatie van de landbouw.

Aan de ene kant heeft de oorlog Rusland verder weg gedreven van zijn eerdere anti-GMO beleid, ook al zou men kunnen veronderstellen dat de nieuwe relatie met Monsanto door de sancties teniet wordt gedaan en Rusland weer in de richting van “biologisch voedsel” duwt. Maar de Russische regering lijkt nu bereid af te zien van haar potentiële markt voor biologische gewassen en energie in Europa, die door de sancties wordt geblokkeerd, en zich te richten op China.

China is door de oorlog in Oekraïne dichter bij Rusland komen te staan – vooral omdat zich daar en in andere Aziatische landen, die niet dezelfde strenge eisen stellen aan de manier waarop voedsel wordt verbouwd, een enorme markt kan openen voor Russische producten.

Zoals ik al eerder schreef, is het ingewikkeld en spelen er verschillende krachten. We horen nooit iets over de analyse van het Oakland Institute van mei 2020[63] in de Amerikaanse mainstream media, zelfs niet in sommige “linkse” media zoals Democracy Now. Wie zou in de VS weten dat “president Volodymyr Zelensky op 28 april 2020 een wet heeft ondertekend die de verkoop van landbouwgrond in Oekraïne toestaat”, waarmee een moratorium dat sinds 2001 van kracht was, wordt opgeheven. Dit wetsontwerp maakt deel uit van een reeks beleidshervormingen waaraan het IMF zijn leningpakket van 8 miljard dollar heeft gekoppeld.

“Te midden van een aanhoudende economische crisis verhinderde de COVID-19 pandemie straatprotesten tegen de opheffing van het moratorium door Oekraïners die in overgrote meerderheid tegen de wet zijn.”[64]

Het Oakland Institute concludeert dat “het openstellen van de verkoop van land in het voordeel zal zijn van westerse agribusinessbelangen en oligarchen die nu de eigendom van land verder zullen consolideren en de grootschalige, industriële landbouw in ‘Europa’s graanschuur’ zullen intensiveren, ten koste van de Oekraïense boeren. Hoewel het gebruikelijk is dat westerse buitenlandse hulp gepaard gaat met voorwaarden, heeft de manier waarop Oekraïne is gedwongen zijn land te koop aan te bieden geen precedent in de moderne geschiedenis.”[65]

Ondertussen is de oproep van David Beasley van het Wereldvoedselprogramma om de politiek aan de kant te schuiven om de kinderen van de wereld te helpen bijzonder hartverscheurend…en wordt hij genegeerd, tenzij het een of ander direct ideologisch doel dient: “Laat ons geen beslissingen nemen tussen het afpakken van voedsel van de kinderen in Oekraïne en de kinderen in Jemen,” smeekt Beasley.[66]

Maar dat is precies wat de VS, Rusland en Oekraïne doen.

Bron: Mitchel Cohen

Verwijzingen:

1. Diane Keaton, in Woody Allen’s Love and Death, https://youtu.be/Tt2JVOrAZGU
2. Oakland Institute, “Walking on the West Side: the World Bank and the IMF in the Ukraine Conflict,” 28 juli 2014; en ook, Oakland Institute, Ben Reicher en Frederic Mousseau, “Who Really Benefits from the Creation of a Land Market in Ukraine?”. 6 augustus 2021.
3. Ben Reicher en Frederic Mousseau, Oakland Institute, ibid.
4. FAO-rapport, 8 april 2022. https://www.fao.org/newsroom/detail/fao-food-price-index-posts-significant-leap-in-march/en .
5. Taylor Luck, Ahmed Ellali, en Hamada Elrasam, “Oekraïne-oorlog voedselcrisis treft Arabische wereldmarkten, precies op Ramadan,” Christian Science Monitor, 13 april 2022.
6. Ibid.
7. Hana Trollman, “Oekraïne produceerde veel graan – kunnen boeren elders de door de oorlog verloren gewassen vervangen?” The Conversation, 12 april 2022
8. Ibid.
9. Ibid.
10. Ibid.
11. Communistische Partij van Griekenland, zoals gepubliceerd in “The Ukraine war: A view from South Africa,” CPUSA https://www.cpusa.org/article/the-ukraine-war-a-view-from-south-africa/
12. Mitchel Cohen, De strijd tegen Roundup van Monsanto: The Politics of Pesticides (New York: Skyhorse, 2019, heruitgave 2022).
13. “As Crisis Hits, Seed Giant Monsanto Sees Business in Russia and Ukraine,” The Moscow Times, 23 januari 2015.
14. Sustainable Pulse, 25 januari 2016.
15. U.S. Department of Agriculture GAIN Report, Agricultural Biotechnology Annual | RS2020-0069, 26 april 2021. Voor meer informatie, zie FAS/Moskou GAIN Report, “GMO Registration for Cultivation Postponed,” 27 juni 2014; “Producers Consider It Reasonable to Ban GMO Products [Russian language report],” 7 mei 2016, http://ria.ru/economy/20160705/1459098131.html.
16. Philip Case, “Poetin wil dat Rusland wereldleider wordt in biologisch voedsel,” Farmers Weekly, 7 december 2015, onder verwijzing naar Poetins toespraak van 3 december 2015 tot het Russische parlement. https://www.fwi.co.uk/international-agriculture/putin-wants-russia-become-world-leader-organic-food .
17. Eduard Korniyenko, “Putin Wants Russia to Become World’s Biggest Exporter of Non-GMO Food,” Reuters, 3 december 2015.
18. “Rusland gaat genetisch gemodificeerde organismen in voedselproductie verbieden,” The Moscow Times, 20 september 2015.
19. Farmers Weekly, op cit. Een groot deel van deze twee paragrafen is rechtstreeks geciteerd uit Farmers Weekly.
20. Ibid.
21. Luis R. Miranda, “Monsanto’s Land Grab in Ukraine,” The Real Agenda News, 5 maart 2022. https://luisrmiranda.substack.com/p/monsantos-land-grab-in-ukraine?s=r
22. Ibid.
23. Farmers Weekly, op cit.
24. The International Reporter, 24 april 2016, “Russian Organic Wheat Takes World by Storm, US GMO Glyphosate Losing Out!” www.theinternationalreporter.org/2016/04/24/russian-organic-wheat-takes-world-by-storm-us-gmo-glyphosate-losing-out. Bij mijn weten is er nog geen GGO-tarwe op de markt gebracht, hoewel Argentinië, Brazilië en Australië op het punt staan dit te doen.
25. Mitchel Cohen, op cit. In zijn eerder genoemde boek van Monsanto gaat Cohen in detail in op hoe dit gebruik van genetisch gemanipuleerde maïs bijvoorbeeld de inheemse gemeenschappen in Mexico ontwricht.
26. Mitchel Cohen, Somalië en de Nieuwe Wereldorde: You Provide the Collateral, We’ll Provide the Damage (New York: Red Balloon Publications, 1994). Zie ook GM Watch, “GM Cassava ‘Our Only Hope,'” www.gmwatch.org/en/gm-cassava-our-only-hope.
27. “Why Iraqi Farmers might prefer Death to Paul Bremer’s Order 81,” GM Watch, 19 september 2008.
28. Aangehaald in Mel Reeves, “De Afrikaanse Unie heeft gelijk: The U.S. is a Hypocrite,” The Spokesman, 8 februari 2017, https://spokesman-recorder.com/2017/02/08/african-union-right-u-s-hypocrite/
29. Mitchel Cohen, The Politics of World Hunger; ook, Somalia and the Cynical Manipulation of Hunger; Silvia Federici, Africa, the IMF and the New Enclosures, Red Balloon Collective; en Midnight Notes, One No, Many Yeses, Box 204, Jamaica Plain, MA 02130, december 1997.
30. Joshua Keating, “Anthony Bourdain Really, Really Hated Henry Kissinger,” Slate, 8 juni 2018, met een citaat uit Bourdains boek, A Cook’s Tour: Global Adventures in Extreme Cuisines (New York: HarperCollins, 2002).
31. Openbare herziene versie van het vonnis van 24 maart 2016 in Prosecutor vs. Radovan Karadžić, p. 1303″ (PDF).
32. The Moscow Times, 23 januari 2015, op cit. “Oekraïne is dit seizoen de zesde graanteler ter wereld, en Goncalves zei dat de regio een prioriteit bleef voor Monsanto.”
33. Zie Brian Tokar, “Monsanto: Origins of an Agribusiness Behemoth,” in Mitchel Cohen, The Fight Against Monsanto’s Roundup: The Politics of Pesticides, voor een opsomming van wie wie is in die draaideur van zakelijke lakeien in regelgevende organen van de Amerikaanse overheid.
34. Tom Philpott, “Taxpayer Dollars Are Helping Monsanto Sell Seeds Abroad,” Mother Jones, 18 mei 2013.
35. Dave Murphy, Food Democracy Now, http://www.fooddemocracynow.org/campaign/hillarys-monsanto-how-clinton-state-department-became-global -marketing-arm-monsanto.
36. https://sustainablepulse.com/2016/02/06/hillary-clintons-support-for-gmos-confirmed-by-gates-foundation/
37. Mitchel Cohen, “‘The World’s Most Evil Company’ May Lose a Few Court Fights-But Will Keep On Poisoning and Killing Millions of People with Its Carcinogenic Pesticide ‘Roundup,'” CovertAction Magazine, 19 januari 2022.
38. “Ecology and War,” Boris Ikhlov, Perm State University (Rusland), voorzitter van het inmiddels opgeheven Perm Public Environmental Committee, en secretaris van het uitvoerend comité van de Russische politieke vereniging “Worker,” 16 maart 2022.
39. Ibid.
40. Christina Sarich, “What They’re Not Telling You About Monsanto’s Role in Ukraine,” Natural Society, 11 januari 2015, en bijgewerkt op 10 oktober 2021.
41. Zie ook, Oakland Institute, “Walking on the West Side: the World Bank and the IMF in the Ukraine Conflict.”
42. Joyce Nelson, “Oekraïne stelt zich open voor Monsanto, landroof en GGO’s, The Ecologist, 11 september 2014. https://theecologist.org/2014/sep/11/ukraine-opens-monsanto-land-grabs-and-gmos .
43. Marilyn Vogt-Downey, “Wither Ukraine? Een imperialistische invasie zonder imperialistisch leger,” in The Ukraine & the U.S. Left, een pamflet van Red Balloon Collective, 2014.
44. Nelson, op cit.
45. Food & Water Watch, “Biotech Ambassadeurs: How the U.S. State Department Promotes the Seed Industry’s Global Agenda,” 14 mei 2013, https://foodandwaterwatch.org/wp-content/uploads/2021/03/Biotech-Ambassadors-Report-May-2013.pdf
46. JP Sottile, “Corporate Interests Behind Ukraine Putsch,” Consortium News, 11 mei 2022.
47. Ibid.
48. Ondanks de hartverscheurende getuigenissen die tv-kijkers in de VS avond aan avond te horen kregen, werden er in werkelijkheid minder dan 200 Koeweiti’s gedood bij de invasie van Koeweit door Irak. Vergelijk dat eens met “vreedzame” ondernemingen als de Amerikaanse invasie van Panama het jaar daarvoor, waarbij naar schatting 7.500 Panamezen werden gedood, of, een jaar na de eerste Golfoorlog, de 10.000 Somaliërs die werden gedood door VS/VN-troepen in wat werd afgeschilderd als een “vredesmissie” om voedselhulp naar de zogenaamd uitgehongerde regio te brengen. (In werkelijkheid leden alleen mensen in bepaalde gebieden van Somalië honger – de gebieden waar structurele aanpassingsprogramma’s van het IMF werden uitgevoerd. Zie Mitchel Cohen, “Somalia & the Cynical Manipulation of Hunger,” Red Balloon Collective, 1994).
49. Zie Mitchel Cohen, “HOW PROPAGANDA WORKS, 101: Yellow-Ribboning the Lies: How George Bush Sold the 1991 Bombing of Iraq to America,” https://www.mitchelcohen.com/how-propaganda-works-101-yellow-ribboning-the-lies-how-george-bush-sold-the-1991-bombing-of-iraq-to-america
50. Fairness and Accuracy in Reporting, “HBO Recycling Gulf War Hoax?”. 4 december 2002.
51. Sharon Beder en Richard Gosden, PR Watch, Volume 8, No. 2, 2e kwartaal 2001. Het PR-bedrijf werkt sindsdien in opdracht van de farmaceutische industrie aan een verbod op de verkoop van receptvrije vitaminen en voedingssupplementen in Europa.
52. Zie Mitchel Cohen, “HOW PROPAGANDA WORKS, 101,” op cit.
53. https://theecologist.org/2014/sep/11/ukraine-opens-monsanto-land-grabs-and-gmos
54. Marilyn Vogt-Downey, “Wither Ukraine? Een imperialistische invasie zonder imperialistisch leger,” in The Ukraine & the U.S. Left, een pamflet van Red Balloon Collective, 2014.
55. Melanie Risdon, “EXCLUSIEF: Voedseltekorten vergroot door reeks vernielde voedselverwerkende faciliteiten,” Western Standard, 23 april 2022 – bijgewerkt op 3 mei 2022. https://www.westernstandard.news/news/exclusive-food-shortages-magnified-by-string-of-destroyed-food-processing-facilities/article_c5e4d4c3-325f-56b4-9089-8b8a69fe7d1f.html
56. Dennis Rudat, “Union Pacific beperkt kunstmestzendingen, neemt geen nieuwe bestellingen aan,” Michigan Farm News, 19 april 2022.
57. Zie Gasland, een film uit 2010 over fracking door Josh Fox. https://www.youtube.com/watch?v=6mp4ELXKv-w
58. Global Agricultural Information Network (GAIN), USDA Foreign Agricultural Service, https://apps.fas.usda.gov/newgainapi/api/Report/DownloadReportByFileName?fileName=Agricultural%20Biotechnology%20Annual_Moscow_Russian%20Federation_10-20-2020 .
59. Boris Ikhlov, “Ecologie en oorlog,” een brief aan het uitvoerend comité van de Russische politieke vereniging Worker, 16 maart 2022.
60. “UN Aid Drive to Avert Yemen Catastrophe Falls Far Short,” Agence France Presse, 17 maart 2022. In The Defense Post, https://www.thedefensepost.com/2022/03/17/un-aid-yemen-short/
61. “IMF en Wereldbank helpen omstreden landhervorming Oekraïne door te drukken temidden van Covid-19 pandemie.” Bretton Woods Project: Critical Voices on the World Bank and IMF, July 2020. https://www.brettonwoodsproject.org/2020/07/imf-and-world-bank-help-push-through-contentious-ukraine-land-reform-amid-covid-19-pandemic/
62. Zie Zbigniew Brzezinski’s uitwerking van het Amerikaanse beleid onder de regering Carter, toen hij Amerikaans Nationaal Veiligheidsadviseur was, in The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives (New York: Basic Books, 1997).
63. “Internationaal Monetair Fonds gebruikt COVID-19 economische fall-out om een landmarkt te creëren in Oekraïne ondanks wijdverspreid verzet.” Oakland Institute, 21 mei 2020. https://www.oaklandinstitute.org/international-monetary-fund-leverages-covid-19-economic-fallout-ukraine
64. Bretton Woods Project, op cit.
65. Oakland Institute, op cit.
66. Agence France Presse, op cit.

---

Beheerder Vincent W Schoers

Copyright © 2021 door Zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.