2 februari 2021
Er zijn veel te veel onduidelijkheden over de CoVID-19 vaccins.
Zo zijn bijvoorbeeld de nadelige effecten op middellange en lange termijn van deze zeer experimentele vaccins volledig onbekend. We hebben geen idee van wat er zal gebeuren met CoVID-19 vaccin ontvangers wanneer ze later in aanraking komen met welke variant van SARS-CoV-2 dan ook aanwezig is in hun omgeving.
Zullen de ontvangers van het vaccin sterven zoals de proefdieren in de vaccinatieproeven voor SARS-CoV-1?
Zullen de ontvangers van het vaccin een antilichaamafhankelijke versterking (ADE), een versterkte ademhalingsziekte (ERD) en hyperagressieve, longsmeltende cytokinestormen ontwikkelen?
Dat is wat er met de gevaccineerde proefdieren is gebeurd tijdens eerdere pogingen om een coronavirusvaccin te maken (SARS-CoV-1 in 2003-3005).
Bij blootstelling aan het wild-type virus stierven de gevaccineerde proefdieren vele malen sneller dan de niet-gevaccineerde dieren.
Alle eerdere pogingen om een coronavirusvaccin op de markt te brengen mislukten omdat zorgvuldig wetenschappelijk onderzoek aan het licht bracht dat de coronavirusvaccins het immuunsysteem van de gevaccineerde dieren pathologisch versterkten. Gevaccineerde dieren stierven aan een door het vaccin versterkte ademhalingsziekte. Met andere woorden, het middel was veel erger dan de ziekte.
Het is ook onbekend of de experimentele mRNA-vaccins van Pfizer en Moderna infecties zullen verminderen of overdracht van CoVID-19 zullen voorkomen. Ze zijn alleen getest op hun effectiviteit in het verminderen van de SYMPTOMEN van CoVID-19.
En toch, de symptomen en bijwerkingen die vaccin ontvangers ervaren, vooral na de tweede dosis, zijn voor veel mensen veel erger dan de symptomen van een natuurlijke infectie met SARS-CoV-2! Ik spreek uit persoonlijke ervaring, zowel als arts die patiënten met CoVID-19 verzorgt, en als iemand die de ziekte in augustus 2020 heeft opgelopen en overwonnen.
Toen het SARS-CoV-2 virus zijn weg vond in mijn 55 jaar oude lichaam, ontwikkelde ik niet meer dan een paar uur van lage koorts, milde rillingen, en ongeveer een dag van het voelen van iets minder dan mijn normale zelf. Mijn geval was zoals het overweldigende percentage van gevallen van CoVID-19 in de bevolking: een korte periode van verkoudheidachtige symptomen.
Aan de andere kant klagen grote percentages ontvangers van vaccins over post-vaccinatie symptomen die aanzienlijk erger zijn dan wat de meeste mensen ervaren van natuurlijke infecties. Eerder vandaag sprak ik bijvoorbeeld met een recent gevaccineerde die, nadat hij zijn tweede dosis van het Moderna-vaccin had gekregen, 4-5 dagen lang invaliderende bijwerkingen na de vaccinatie beschreef:
- Diepe bot- en gewrichtspijnen: “Ik had zo’n pijn dat ik letterlijk naar de badkamer moest kruipen.”
- Verpletterende vermoeidheid: “Ik sliep 32 uur na ontvangst van de 2e dosis van het vaccin.”
- Hoofdpijn: “2-3 dagen de ergste hoofdpijn van mijn leven.”
- Invaliderende pijn op de injectieplaats (arm en schouder): “naast de pijn, leek de huid rond het gebied waar ze het vaccin toedienden vlekkerig, gevlekt en voelde koud aan.” (Dit is hoe een vasculitisch vaccinletsel eruit ziet)
- Koud zweten, diarree, etc.
Nee, dank je! Ik verkies mijn natuurlijke ervaring boven het vaccin, elke dag!
Ons is verteld dat de meerderheid van de mensen slechts milde symptomen zal ondervinden na vaccinatie. Het aantal gematigde tot ernstige bijwerkingen van deze vaccins blijkt echter veel groter te zijn dan iedereen had verwacht. En het aantal gezonde mensen dat kort na de inenting sterft, is alarmerend.
Het andere probleem dat ik met vaccins (in het algemeen) heb, is het feit dat de immuniteit die door vaccins wordt opgewekt, veel zwakker is en veel korter duurt dan de immuniteit die door natuurlijke infectie ontstaat. Dat wil zeggen, natuurlijke immuniteit is veel beter dan immuniteit die het gevolg is van vaccinatie.
In feite is een van de grootste zwakheden van door een vaccin geïnduceerde immuniteit de nauwe focus op slechts een klein deel van de doelpathogeen. De CoVID-19-vaccins bijvoorbeeld richten zich alleen op de spike-eiwitten van SARS-CoV-2. Het immuunsysteem van de ontvangers van het CoVID-19-vaccin herkent en reageert slechts op een klein deel van de tienduizenden potentiële SARS-CoV-2-antigene doelwitten (epitopen). Daarentegen zal het immuunsysteem van iemand die op natuurlijke wijze een CoVID-19-infectie overwint, het hele virus, spike-eiwit en al, in tienduizenden immuundoelen (epitopen) versnipperen. De natuurlijke immuniteit is dus duizenden malen beter dan de immuniteit van een vaccin.
Denk ook aan de zwakte van vaccins die zich alleen richten op spike-eiwitten die snel muteren. De vaccinproducenten overwegen nu al “boost”-doses om de SARS-CoV-2-varianten aan te pakken waarvan de spike-eiwitten zodanig muteren dat de vaccins veel minder doeltreffend zijn. De variant die in Zuid-Afrika opduikt, is een voorbeeld van dit probleem.
Iemand als ik, wiens immuunsysteem het SARS-CoV-2-virus … ALLES (niet alleen het spike-eiwit) … in duizenden potentiële doelwitten voor mijn immuunsysteem heeft gesplitst, zal waarschijnlijk een veel uitgebreidere en capabelere immuunrespons hebben op alle opkomende varianten.
Tenslotte, gezien het feit dat we geen idee hebben wat een van deze vaccins op lange termijn zal doen, of gevaccineerde personen orgaan smeltende cytokine stormen (pathogene priming/antilichaam afhankelijke versterking) zullen ontwikkelen wanneer hun gevaccineerde immuunsysteem het wild-type virus tegenkomt, zie ik gewoon niet genoeg (of enige) voordelen die ook maar in de buurt komen van het compenseren van de buitengewone risico’s van de CoVID-19 vaccins, in het bijzonder de mRNA vaccins.
Bron: dr. Jim Meehan
