WANNEER mensen hun “voorkeurs voornaamwoorden” vermelden, of dat nu op badges is of aan het eind van e-mails, doen ze gewoon wat die groenteboer deed toen hij in zijn etalage, tussen de uien en wortelen, de slogan “Arbeiders van de wereld, verenigt u!” plaatste.
U herinnert zich die groenteboer en het bord waar hij niet echt in geloofde, toch? Vaclav Havel schreef over hem in De macht van de machtelozen. Havel was een politieke dissident in het communistische regime en werd van 1993 tot 2003 de eerste president van de Tsjechische Republiek.
Havel: “Ik denk dat we veilig kunnen aannemen dat de overgrote meerderheid van de winkeliers nooit nadenkt over de slogans die ze in hun etalages zetten, noch gebruiken om hun echte mening te uiten. Die poster werd samen met de uien en wortelen door het hoofdkantoor van de onderneming aan onze groenteboer bezorgd. Hij heeft ze allemaal in de etalage gedaan, gewoon omdat dat al jaren zo gaat, omdat iedereen dat doet, en omdat het zo moet. Als hij zou weigeren, zouden er problemen kunnen komen. Men zou hem kunnen verwijten dat zijn raam niet de juiste versiering heeft; iemand zou hem zelfs kunnen beschuldigen van ontrouw. Hij doet het omdat deze dingen gedaan moeten worden als men in het leven wil overleven. Het is een van de duizenden details die hem een betrekkelijk rustig leven garanderen “in harmonie met de samenleving”, zoals men zegt.
Havel vervolgt: “De slogan is eigenlijk een teken, en als zodanig bevat hij een subliminale maar zeer duidelijke boodschap. Verbaal kan hij als volgt worden uitgedrukt: “Ik, groenteboer XY, woon hier en ik weet wat ik moet doen. Ik gedraag me op de manier die van mij verwacht wordt. Men kan op mij rekenen en ik ben onberispelijk. Ik ben gehoorzaam en daarom heb ik het recht om met rust gelaten te worden.
De winkelier van Havel “leefde in een leugen” onder het communistische regime. Vandaag wordt ons gevraagd te “leven binnen een leugen” onder het Woke-regime. Een goed voorbeeld hiervan is wanneer u wordt gevraagd “uw voornaamwoorden te noemen”. In feite wordt je gevraagd te liegen; je wordt getest om te zien of je je zult schikken naar het idee dat je je geslacht kunt kiezen. Wanneer je bovendien wordt opgedragen de voornaamwoorden van anderen, die niet met de werkelijkheid overeenstemmen, te “respecteren”, wordt je gevraagd in een leugen te leven.
Deze conformiteitstest wordt zowel in de openbare als in de particuliere sector toegepast wanneer mensen wordt opgedragen “hun voornaamwoord te vermelden”. Als je weigert, word je ontmaskerd als een “dissident”, iemand die gevaarlijk is voor de staat en de samenleving. Je wordt dan uitgerookt en “geannuleerd”.
Vorige week werd bekend dat “mensen die bij de afdeling Visa, Status and Immigration Services werken, de instructie hebben gekregen om in hun e-mails te zeggen of ze een man, een vrouw of non-binair zijn. Dit betekent dat ze moeten zeggen of ze hij/hij zijn als ze een man zijn, zij/hij als ze een vrouw zijn of zij/hij als ze non-binair zijn en zichzelf niet als man of vrouw omschrijven”.
Veel werknemers zullen zich schikken naar dit wakkere regime, niet omdat ze echt geloven dat je van geslacht kunt veranderen, maar omdat ze ‘met rust gelaten willen worden’. Zij willen vooruitkomen en promotie maken, wat vaak betekent dat zij ‘woke’ moeten worden. Een woord van advies: doe het niet. We moeten allemaal afwijkend zijn.
Als je meewerkt met het woke-regime doe je niet iets kleins: je capituleert en geeft je over aan een systeem waarvan je denkt dat het je met rust zal laten, maar dat je zal verpletteren als je er niet in meegaat. Hoe meer je capituleert, hoe belachelijker de eisen van de genderoverheersers zullen worden.
Mensen dwingen hun voornaamwoord te zeggen is een vorm van gedwongen meningsuiting. Het is dwang om de krankzinnige theorie te onderschrijven (die tot een paar jaar geleden terecht werd verbannen naar de buitenposten van de afdelingen genderstudies van een of andere godvergeten universiteit) dat je je geslacht of sekse kunt kiezen – de twee worden nu hopeloos met elkaar verward.
De dictators zeggen dat dit alles te maken heeft met de veiligheid en het comfort van de mensen, en met een “inclusieve werkomgeving”. Maar je zult zien hoe comfortabel ze je zullen laten voelen als je weigert mee te gaan in deze onzin over het vermelden van je voornaamwoorden. Je zult er snel achter komen hoe inclusief ze zijn – wat helemaal niet erg inclusief zal zijn. Het zal in feite kouder zijn dan Siberië.
De waarheid is dat je je geslacht niet kunt kiezen. De rolverdeling tussen mannen en vrouwen is misschien een punt van discussie en kan in de loop van de tijd veranderen, maar je kunt je geslacht niet kiezen, en voornaamwoorden duiden (in het algemeen) op iemands geslacht. Door mensen te verplichten hun voornaamwoord te vermelden en bij uitbreiding mensen te dwingen de voornaamwoorden van anderen te “respecteren”, worden mensen gedwongen de politieke ideologie te onderschrijven dat je je geslacht kunt kiezen. Dat kun je niet. In een democratische samenleving mag niemand gedwongen worden een ideologie te onderschrijven of met een leugen te leven.
Er zat tenminste enige waarheid in het idee dat de arbeiders van de wereld zich zouden verenigen – sommige arbeiders hebben zich inderdaad verenigd in de vorm van vakbonden. Maar geen man kan ooit een vrouw worden. Hij kan zijn kleding, kapsel of zelfs zijn lichaam veranderen. Maar hij blijft voor altijd een man. Iedereen die je iets anders probeert wijs te maken is een leugenaar. Dus geef niet toe aan deze leugen – het maakt het alleen maar erger.
Bron: Laura Perrins
Beheerder Vincent W Schoers
Copyright © 2021 door Zorgdatjenietslaapt.nl. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, of zogenaamde celebrity influencers.
